Toramide - charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Toramide jest lekiem moczopędnym z grupy diuretyków pętlowych, stosowanym w następujących wskazaniach:

• Dawka 5 mg:
  • Samoistne nadciśnienie tętnicze
  • Obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca
  • Obrzęki w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek
  • Obrzęki w przebiegu niewydolności wątroby
• Dawki 10 mg oraz 20 mg:
  • Obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca
  • Obrzęki w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek
  • Obrzęki w przebiegu niewydolności wątroby

Toramide wykazuje silne działanie moczopędne, szczególnie w wyższych dawkach. W małych dawkach jego profil farmakodynamiczny przypomina leki tiazydowe.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabletki należy przyjmować rano, bez rozgryzania, popijając niewielką ilością płynu. Lek jest zazwyczaj stosowany w leczeniu długotrwałym lub do czasu ustąpienia obrzęków.

U osób w podeszłym wieku zalecenia dotyczące dawkowania nie ulegają zmianie, jednak należy zachować ostrożność ze względu na ograniczone dane z badań porównawczych. Brak doświadczeń dotyczących stosowania torasemidu u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia.

U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować szczególną ostrożność ze względu na możliwość zwiększenia stężenia torasemidu w osoczu. Dane dotyczące dostosowania dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek są ograniczone.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Niewydolność nerek z bezmoczem
• Śpiączka wątrobowa i stan przedśpiączkowy
• Niedociśnienie tętnicze
• Karmienie piersią
• Hipowolemia

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać hipokaliemię, hiponatremię i hipowolemię. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z:

• Zaburzeniami oddawania moczu (np. łagodny rozrost gruczołu krokowego)
• Zaburzeniami rytmu serca (np. blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia)
• Skłonnością do hiperurykemii i dny moczanowej
• Cukrzycą utajoną lub jawną
• Zaburzeniami równowagi kwasowo-zasadowej

Podczas leczenia torasemidem zaleca się regularne kontrolowanie:

• Równowagi elektrolitowej, zwłaszcza stężenia potasu w surowicy
• Stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi
• Morfologii krwi obwodowej

Pacjentów należy poinformować o możliwości wystąpienia zawrotów głowy i innych objawów, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, szczególnie na początku leczenia, podczas zwiększania dawki lub przy jednoczesnym spożyciu alkoholu.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Torasemid może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

• Glikozydy naparstnicy - zwiększone ryzyko działań niepożądanych przy niedoborze potasu i/lub magnezu
• Mineralo- i glikokortykosteroidy oraz leki przeczyszczające - nasilenie wydalania potasu
• Inhibitory konwertazy angiotensyny - ryzyko ciężkiego niedociśnienia tętniczego
• Leki przeciwcukrzycowe - możliwe osłabienie ich działania
• Antybiotyki aminoglikozydowe i cisplatyna - nasilenie działania nefrotoksycznego i ototoksycznego
• Lit - zwiększenie stężenia w surowicy i nasilenie działań niepożądanych
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne - możliwe zmniejszenie działania moczopędnego i hipotensyjnego torasemidu
• Probenecyd - możliwe zmniejszenie skuteczności torasemidu
• Salicylany - zwiększone ryzyko działania toksycznego przy dużych dawkach

Wpływ na ciążę i laktację

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania torasemidu w ciąży. Lek przenika do organizmu płodu i może wywoływać zaburzenia elektrolitowe oraz małopłytkowość u noworodków. Stosowanie w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści wyraźnie przewyższają ryzyko, w możliwie najmniejszej dawce.

Nie zaleca się stosowania torasemidu w okresie karmienia piersią ze względu na brak informacji o przenikaniu do mleka kobiecego.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (hipowolemia, hipokaliemia, hiponatremia)
• Ból głowy, zawroty głowy
• Dolegliwości żołądkowo-jelitowe (ból żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia)
• Kurcze mięśni
• Zwiększenie stężenia kwasu moczowego, glukozy i lipidów we krwi

Rzadziej mogą wystąpić reakcje alergiczne, zaburzenia widzenia, szumy uszne, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze czy zaburzenia czynności nerek.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania może wystąpić nadmierna diureza prowadząca do utraty płynów i elektrolitów. Objawami mogą być: senność, splątanie, niedociśnienie tętnicze, zapaść krążeniowa oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Leczenie polega na zmniejszeniu dawki lub odstawieniu torasemidu oraz uzupełnieniu niedoborów płynów i elektrolitów.

Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne

Torasemid jest pętlowym lekiem moczopędnym o silnym działaniu diuretycznym. Maksymalne działanie moczopędne występuje w ciągu 2-3 godzin po podaniu doustnym. W małych dawkach profil farmakodynamiczny przypomina leki tiazydowe. Siła działania moczopędnego zwiększa się logarytmicznie wraz ze wzrostem dawki.

Lek prowadzi do łagodnego zmniejszenia obrzęków oraz poprawy czynności mięśnia sercowego w niewydolności serca poprzez redukcję obciążenia wstępnego i następczego.

Torasemid jest skutecznym lekiem moczopędnym o szerokim spektrum zastosowań w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obrzęków różnego pochodzenia. Jego stosowanie wymaga jednak starannego monitorowania pacjenta, szczególnie pod kątem równowagi wodno-elektrolitowej.