Toramide - charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Toramide jest lekiem moczopędnym pętlowym, dostępnym w dawkach 2,5 mg, 5 mg, 10 mg oraz 20 mg. Wskazania do stosowania różnią się w zależności od dawki:

• Dawki 2,5 mg, 5 mg, 10 mg:
  • Nadciśnienie tętnicze pierwotne
  • Obrzęki pochodzenia wątrobowego i nerkowego
  • Obrzęki związane z zastoinową niewydolnością serca
  • Obrzęk płuc
• Dawka 20 mg:
  • Obrzęki pochodzenia wątrobowego i nerkowego
  • Obrzęki związane z zastoinową niewydolnością serca
  • Obrzęk płuc

Torasemid w małych dawkach wykazuje profil farmakodynamiczny zbliżony do leków moczopędnych tiazydowych, natomiast w większych dawkach działa jak typowy lek pętlowy, nasilając diurezę w sposób zależny od dawki.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela 1. Dawkowanie Toramide u dorosłych pacjentów

Lek należy przyjmować rano, bez rozgryzania, popijając niewielką ilością płynu. Maksymalny efekt hipotensyjny uzyskuje się po około 12 tygodniach ciągłego leczenia. U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania torasemidu u dzieci.

W przypadku nadciśnienia tętniczego pierwotnego, badania wskazują, że dawki powyżej 5 mg/dobę nie prowadzą do dalszego obniżania ciśnienia tętniczego.

Przeciwwskazania

Stosowanie Toramide jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Niewydolność nerek z anurią
• Śpiączka wątrobowa i stan przedśpiączkowy
• Niskie ciśnienie tętnicze
• Okres ciąży i laktacji
• Zaburzenia rytmu serca
• Jednoczesne stosowanie z antybiotykami aminoglikozydowymi czy cefalosporynami
• Niewydolność nerek po zastosowaniu innych leków powodujących uszkodzenie nerek

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia Toramide należy wyrównać hipokaliemię, hiponatremię, hipowolemię i zaburzenia mikcji. Podczas długotrwałego leczenia zaleca się regularne monitorowanie:

• Bilansu elektrolitów
• Stężenia glukozy
• Stężenia kwasu moczowego
• Stężenia kreatyniny
• Profilu lipidowego

Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z tendencją do hiperurykemii i dny moczanowej oraz na pacjentów z cukrzycą (zarówno utajoną, jak i objawową). Lek zawiera laktozę, co może być istotne u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją galaktozy.

Pacjenci przyjmujący Toramide powinni zostać poinformowani o możliwości wystąpienia zawrotów głowy i innych objawów mogących wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Torasemid może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, co wymaga szczególnej uwagi przy jego stosowaniu:

• Glikozydy nasercowe: niedobór potasu i/lub magnezu może zwiększać wrażliwość mięśnia sercowego na te leki
• Mineralo- i glikokortykosteroidy oraz środki przeczyszczające: mogą nasilać utratę potasu
• Leki hipotensyjne: możliwe nasilenie działania obniżającego ciśnienie krwi
• Antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatyna, cefalosporyny: możliwe nasilenie działań toksycznych
• Lit: możliwe nasilenie działania kardio- i neurotoksycznego
• Leki zwiotczające zawierające kurarę i teofilina: możliwe nasilenie działania
• Salicylany: możliwy wzrost toksyczności przy dużych dawkach
• Leki przeciwcukrzycowe: możliwe osłabienie działania
• Inhibitory ACE: ryzyko przemijającego spadku ciśnienia tętniczego
• NLPZ (np. indometacyna) i probenecid: możliwe osłabienie działania moczopędnego i hipotensyjnego torasemidu

Szczególną ostrożność należy zachować przy jednoczesnym stosowaniu torasemidu z lekami mogącymi wpływać na gospodarkę elektrolitową organizmu.

Wpływ na ciążę i laktację

Toramide jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią. Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku u kobiet w ciąży, a badania na zwierzętach wykazały potencjalne ryzyko deformacji płodu przy stosowaniu dużych dawek. Nie prowadzono badań dotyczących przenikania torasemidu do mleka matki.

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane związane ze stosowaniem Toramide obejmują:

• Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (hipokaliemia, hiponatremia)
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (suchość w jamie ustnej, nudności)
• Zaburzenia układu nerwowego (zawroty głowy, bóle głowy)
• Zaburzenia metaboliczne (hiperurykemia, hiperglikemia, zaburzenia lipidowe)
• Zaburzenia układu krążenia (hipotonia)

Rzadziej mogą wystąpić: zaburzenia hematologiczne, zaburzenia słuchu i wzroku, reakcje alergiczne skórne, zaburzenia czynności wątroby i nerek. W pojedynczych przypadkach raportowano zapalenie trzustki.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Toramide może dojść do nasilonej diurezy, prowadzącej do znacznej utraty płynów i elektrolitów. Objawami przedawkowania mogą być: senność, splątanie, hipotonia, zapaść krążeniowa oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Leczenie polega na odstawieniu leku i uzupełnieniu płynów oraz elektrolitów. Nie jest znana specyficzna odtrutka.

Skład

Substancją czynną leku Toramide jest torasemid. Jedna tabletka zawiera odpowiednio 2,5 mg, 5 mg, 10 mg lub 20 mg torasemidu.

Torasemid jest skutecznym lekiem moczopędnym o szerokim spektrum zastosowań w kardiologii i nefrologii. Jego stosowanie wymaga jednak ścisłego monitorowania pacjenta ze względu na możliwość wystąpienia zaburzeń elektrolitowych i metabolicznych. Właściwe dawkowanie i regularna kontrola parametrów biochemicznych pozwalają na bezpieczne i efektywne wykorzystanie potencjału terapeutycznego tego leku.