Polmatine - lek w leczeniu choroby Alzheimera

Wskazania

Polmatine jest wskazany do leczenia pacjentów z chorobą Alzheimera o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu. Lek ten zawiera substancję czynną memantynę, która jest antagonistą receptora NMDA o średnim powinowactwie.

Memantyna modyfikuje efekty patologicznie zwiększonych stężeń glutaminianu, które mogą prowadzić do zaburzenia czynności neuronów w chorobie Alzheimera. Istnieją dowody na to, że zaburzenia neuroprzekaźnictwa glutaminergicznego, zwłaszcza w receptorach NMDA, przyczyniają się zarówno do występowania objawów, jak i do postępu choroby w otępieniu neurodegeneracyjnymkowanie i sposób podawania

Leczenie powinien rozpocząć i nadzorować lekarz mający doświadczenie w diagnostyce i leczeniu otępienia w chorobie Alzheimera. Terapię można rozpocząć tylko wtedy, gdy osoba sprawująca opiekę zapewni stały nadzór nad przyjmowaniem leku przez pacjenta.

Rozpoznanie należy postawić zgodnie z aktualnie obowiązującymi wytycznymi. Należy regularnie oceniać tolerancję i dawkowanie memantyny, szczególnie w pierwszych 3 miesiącach leczenia. Następnie należy regularnie oceniać działanie terapeutyczne memantyny oraz tolerancję leczenia przez pacjenta zgodnie z aktualnymi wytycznymi klinicznymi.

Leczenie podtrzymujące można kontynuować tak długo, jak długo utrzymuje się korzystne działanie terapeutyczne i dopóki pacjent dobrze toleruje leczenie memantyną. Przerwanie leczenia należy rozważyć, gdy brak oznak działania terapeutycznego lub gdy pacjent nie toleruje leczenia.

Schemat zwiększania dawki u dorosłych pacjentów. Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg.

U osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) zalecana dawka wynosi również 20 mg/dobę. Produkt nie jest zalecany do stosowania u dzieci poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.

Tabletki mogą być przyjmowane z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:

• Łagodne zaburzenie (ClCr 50-80 ml/min): bez konieczności dostosowania dawki
• Umiarkowane zaburzenie (ClCr 30-49 ml/min): dawka dobowa 10 mg, z możliwością zwiększenia do 20 mg/dobę po 7 dniach
• Ciężkie zaburzenie (ClCr 5-29 ml/min): dawka dobowa 10 mg

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:

• Łagodne lub umiarkowane zaburzenie: bez konieczności dostosowania dawki
• Ciężkie zaburzenie: nie zaleca się stosowania

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną (memantynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w leku Polmatine.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność u pacjentów z padaczką, drgawkami w wywiadzie lub czynnikami predysponującymi do padaczki. Unikać równoczesnego stosowania innych antagonistów NMDA (np. amantadyna, ketamina, dekstrometorfan). Monitorować pacjentów z czynnikami mogącymi prowadzić do zwiększenia pH moczu.

Ograniczone dane dotyczą stosowania u pacjentów ze świeżo przebytym zawałem mięśnia sercowego, niewyrównaną zastoinową niewydolnością serca (NYHA III-IV) lub niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym - takich pacjentów należy poddać wnikliwej obserwacji podczas leczenia.

Lek zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Produkt może wywierać wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn - pacjentów leczonych ambulatoryjnie należy poinformować o konieczności zachowania ostrożności.

Interakcje

Memantyna może nasilać działanie L-dopy, agonistów receptorów dopaminergicznych i leków antycholinergicznych. Może osłabiać działanie barbituranów i neuroleptyków. Może modyfikować działanie leków zmniejszających napięcie mięśni szkieletowych (dantrolen, baklofen). Nie należy stosować równocześnie z amantadyną ze względu na ryzyko psychozy farmakotoksycznej.

Możliwe interakcje z innymi lekami wydalanymi przez ten sam nerkowy układ transportu kationów (np. cymetydyna, ranitydyna, prokainamid, chinidyna, chinina, nikotyna). Możliwe zmniejszenie stężenia hydrochlorotiazydu w surowicy. Odnotowano pojedyncze przypadki zwiększenia wartości INR przy jednoczesnym stosowaniu z warfaryną.

Memantyna in vitro nie hamuje aktywności głównych enzymów cytochromu P450.

Ciąża i laktacja

Brak danych klinicznych dotyczących stosowania memantyny w czasie ciąży. Nie należy stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Kobiety przyjmujące memantynę nie powinny karmić piersią, gdyż lek może przenikać do mleka ludzkiego.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane (występujące częściej niż w grupie placebo) to: zawroty głowy, ból głowy, zaparcia, senność i nadciśnienie tętnicze. Inne możliwe działania niepożądane obejmują: splątanie, omamy, nieprawidłowy chód, niewydolność serca, zakrzepicę żylną, duszność, wymioty, zmęczenie.

Choroba Alzheimera wiąże się z depresją, myślami samobójczymi i samobójstwami. Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano takie przypadki u pacjentów leczonych memantyną.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania mogą obejmować: zmęczenie, osłabienie, biegunkę, splątanie, senność, zawroty głowy, pobudzenie, agresję, omamy, zaburzony chód, wymioty. W ciężkich przypadkach może wystąpić śpiączka. Leczenie przedawkowania powinno być objawowe, nie ma swoistego antidotum.

Skład

Substancja czynna: memantyny chlorowodorek. Jedna tabletka powlekana zawiera 10 mg lub 20 mg memantyny chlorowodorku, co odpowiada 8,31 mg lub 16,62 mg memantyny.

Polmatine jest lekiem stosowanym w chorobie Alzheimera, który wymaga starannego monitorowania pacjenta i dostosowywania dawki. Kluczowe jest regularne ocenianie skuteczności terapii i tolerancji leczenia, szczególnie w początkowym okresie stosowania leku.