Heviran® - szczegółowe informacje dla lekarza

Wskazania do stosowania

Heviran® w dawkach 200 mg i 400 mg jest wskazany w następujących przypadkach:

• Leczenie zakażeń skóry i błon śluzowych wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej (Herpes simplex), w tym opryszczkowego zakażenia narządów płciowych (zakażenia pierwotne i nawracające)
• Zapobieganie nawrotom opryszczki pospolitej u pacjentów z prawidłową odpornością
• Zapobieganie zakażeniom wywołanym przez wirus opryszczki pospolitej u pacjentów ze zmniejszoną odpornością
• Leczenie zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca (Varicella-Zoster)

Heviran® w dawce 800 mg jest wskazany w leczeniu zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca (Varicella-Zoster virus).

Lek wykazuje wysoką skuteczność w leczeniu i zapobieganiu zakażeniom wirusowym z rodziny Herpesviridae, szczególnie w przypadku szybkiego wdrożenia terapii po wystąpieniu pierwszych objawów.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawki 200 mg i 400 mg

Dawkowanie u dzieci zależy od wieku i masy ciała. Szczegółowe zalecenia znajdują się w charakterystyce produktu leczniczego.

Dawka 800 mg

W leczeniu ospy wietrznej i półpaśca u dorosłych stosuje się 800 mg 5 razy na dobę co 4 h (z przerwą nocną) przez 7 dni. U dzieci dawkowanie zależy od wieku, zwykle 20 mg/kg mc. (maksymalnie 800 mg) 4 razy na dobę przez 5 dni.

Należy dostosować dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz osób w podeszłym wieku. Konieczne jest zapewnienie odpowiedniego nawodnienia podczas terapii, szczególnie przy stosowaniu dużych dawek leku.

Prawidłowe dawkowanie Heviranu jest kluczowe dla skuteczności terapii. Należy je dostosować do wskazania, wieku pacjenta oraz jego stanu klinicznego, zwracając szczególną uwagę na funkcję nerek.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania Heviranu jest nadwrażliwość na acyklowir, walacyklowir lub którykolwiek ze składników preparatu.

Przed rozpoczęciem leczenia należy zebrać dokładny wywiad alergologiczny od pacjenta.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

• Ostrożność u pacjentów z niewydolnością nerek, zwłaszcza odwodnionych
• Konieczność zapewnienia odpowiedniej podaży płynów przy dużych dawkach
• Zwiększone ryzyko działań niepożądanych u osób w podeszłym wieku i z niewydolnością nerek
• Możliwość wystąpienia objawów neurologicznych
• Zawartość laktozy - przeciwwskazanie u pacjentów z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy

Stosowanie Heviranu wymaga szczególnej uwagi u pacjentów z grupy ryzyka, zwłaszcza w zakresie monitorowania funkcji nerek i stanu nawodnienia.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Acyklowir wykazuje niewiele klinicznie istotnych interakcji. Należy jednak zwrócić uwagę na:

• Możliwe zwiększenie stężenia acyklowiru w surowicy przy jednoczesnym stosowaniu leków wydalanych drogą czynnego wydzielania cewkowego
• Probenecyd i cymetydyna mogą zwiększać AUC acyklowiru i zmniejszać jego klirens nerkowy
• Interakcja z mykofenolanem mofetylu - wzrost stężenia obu leków, ale bez konieczności modyfikacji dawkowania

Mimo niewielkiej liczby istotnych interakcji, należy monitorować pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki, szczególnie te wpływające na funkcję nerek.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie w ciąży możliwe tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Acyklowir przenika do mleka matki, co może prowadzić do ekspozycji niemowlęcia na lek. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu u kobiet karmiących piersią.

Decyzja o stosowaniu Heviranu u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinna być podejmowana indywidualnie, po dokładnej analizie korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha)
• Bóle i zawroty głowy
• Reakcje skórne (świąd, wysypka)
• Zmęczenie i gorączka

Rzadziej występują poważniejsze działania niepożądane, takie jak zaburzenia hematologiczne, neuropsychiatryczne czy niewydolność nerek.

Większość działań niepożądanych ma charakter łagodny i przemijający. Należy jednak monitorować pacjentów pod kątem rzadszych, ale potencjalnie poważnych powikłań, szczególnie nefrologicznych i neurologicznych.

Mechanizm działania

Acyklowir jest syntetycznym analogiem nukleozydu purynowego, wykazującym silne działanie przeciwwirusowe wobec wirusów HSV-1, HSV-2 i VZV. Jego mechanizm działania opiera się na selektywnej aktywacji w zakażonych komórkach:

1. Fosforylacja acyklowiru do monofosforanu przez wirusową kinazę tymidynową
2. Dalsza fosforylacja przez enzymy komórkowe do trójfosforanu acyklowiru
3. Wbudowanie trójfosforanu acyklowiru do wirusowego DNA przez wirusową polimerazę DNA
4. Zakończenie syntezy łańcucha DNA wirusa i zahamowanie jego replikacji

Selektywność działania acyklowiru wynika z jego specyficznej aktywacji przez enzymy wirusowe, co minimalizuje toksyczność wobec komórek gospodarza.

Unikalny mechanizm działania acyklowiru zapewnia wysoką skuteczność przeciwwirusową przy stosunkowo niskiej toksyczności dla komórek człowieka.

Potencjalne problemy związane z długotrwałym stosowaniem

Długotrwałe lub powtarzane cykle leczenia, szczególnie u pacjentów z obniżoną odpornością, mogą prowadzić do selekcji szczepów wirusa o zmniejszonej wrażliwości na lek. Mechanizmy oporności obejmują:

• Względny niedobór wirusowej kinazy tymidynowej
• Zmiany w strukturze wirusowej kinazy tymidynowej lub polimerazy DNA

W przypadku długotrwałej terapii należy monitorować skuteczność leczenia i rozważyć możliwość rozwoju oporności, szczególnie u pacjentów immunokompromitowanych.

Skład preparatu

Heviran dostępny jest w tabletkach zawierających 200 mg, 400 mg lub 800 mg acyklowiru jako substancji czynnej.

Różne dostępne dawki umożliwiają elastyczne dostosowanie terapii do potrzeb pacjenta i rodzaju zakażenia.

1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPL

Hascovir

2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
3) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia