Toramide - charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Toramide jest dostępny w dwóch dawkach, które mają nieco odmienne wskazania:

• Dawka 5 mg:
  • Nadciśnienie pierwotne
  • Obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca
  • Obrzęk płuc
  • Obrzęki pochodzenia wątrobowego
  • Obrzęki pochodzenia nerkowego
• Dawka 10 mg:
  • Obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca
  • Obrzęk płuc
  • Obrzęki pochodzenia wątrobowego
  • Obrzęki pochodzenia nerkowego

Warto zauważyć, że dawka 10 mg nie jest wskazana w leczeniu nadciśnienia pierwotnego.

Dawkowanie i sposób podawania

Maksymalny efekt terapeutyczny w leczeniu nadciśnienia osiągany jest po około 12 tygodniach leczenia. Dawki większe niż 5 mg/dobę nie prowadzą do dalszego obniżenia ciśnienia krwi.

Dawkowanie Toramide jest zróżnicowane w zależności od wskazania i grupy pacjentów. Kluczowe jest dostosowanie dawki do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz monitorowanie efektów leczenia, szczególnie u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Przeciwwskazania

Stosowanie Toramide jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Zaburzenia czynności nerek z bezmoczem
• Śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe
• Niedociśnienie tętnicze
• Laktacja

Przed przepisaniem Toramide należy dokładnie ocenić stan pacjenta, zwracając szczególną uwagę na funkcję nerek i wątroby oraz ciśnienie tętnicze. Lek jest przeciwwskazany u kobiet karmiących piersią.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia: Należy przywrócić równowagę wodno-elektrolitową (hipokaliemia, hiponatremia, hipowolemia) i usunąć przyczynę zaburzenia w oddawaniu moczu.

Monitorowanie podczas leczenia: Zaleca się regularną kontrolę:

• Gospodarki wodno-elektrolitowej (zwłaszcza u pacjentów poddanych jednoczesnemu leczeniu glikozydami naparstnicy, glukokortykosteroidami, mineralokortykosteroidami lub lekami przeczyszczającymi)
• Stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi
• Morfologii krwi (czerwone i białe krwinki oraz płytki krwi)

Szczególna ostrożność wymagana jest u pacjentów:

• Ze skłonnością do hiperurykemii i skazy moczanowej
• Z utajoną lub jawną cukrzycą
• Z patologicznymi zmianami w równowadze kwasowej
• Leczonych jednocześnie litem, aminoglikozydami lub cefalosporynami
• Z niewydolnością nerek spowodowaną czynnikami nefrotoksycznymi
• Poniżej 12 roku życia

Dodatkowe informacje:

• Stosowanie preparatu może prowadzić do dodatnich wyników kontroli antydopingowej
• Produkt zawiera laktozę jednowodną - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy
• Pacjenci, u których występują zawroty głowy lub podobne objawy, nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu

Stosowanie Toramide wymaga ścisłego monitorowania pacjenta, szczególnie pod kątem gospodarki wodno-elektrolitowej i funkcji metabolicznych. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z określonymi schorzeniami współistniejącymi lub przyjmujących inne leki.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Torasemid wchodzi w interakcje z wieloma grupami leków:

• Glikozydy nasercowe: Może zwiększać wrażliwość mięśnia sercowego na te leki
• Mineralo- i glikokortykosteroidy oraz środki przeczyszczające: Mogą powodować zwiększone wydalanie potasu z moczem
• Leki przeciwnadciśnieniowe (zwłaszcza inhibitory ACE): Może nastąpić nasilenie działania obniżającego ciśnienie krwi
• Leki obkurczające naczynia (np. adrenalina, noradrenalina): Torasemid może zmniejszać reaktywność tętnic na te leki
• Leki przeciwcukrzycowe: Ich działanie może ulec osłabieniu
• Antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatyna, cefalosporyny: Torasemid może zwiększać ich toksyczność
• Lit: Może zwiększać kardio- i neurotoksyczność litu
• Leki zwiotczające mięśnie o działaniu kuraropodobnym i teofilina: Ich działanie może ulec nasileniu
• Salicylany: Może zwiększać się ich toksyczność przy dużych dawkach
• NLPZ (np. indometacyna): Mogą zmniejszać działanie moczopędne i hipotensyjne torasemidu
• Probenecyd: Może zmniejszać skuteczność torasemidu
• Cholestyramina: Może zmniejszać absorpcję torasemidu

Przy stosowaniu Toramide należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów przyjmujących inne leki, zwłaszcza te wpływające na gospodarkę wodno-elektrolitową, układ sercowo-naczyniowy oraz funkcję nerek. Konieczne może być dostosowanie dawek lub ścisłe monitorowanie pacjenta.

Wpływ na ciążę i laktację

Ciąża: Brak danych z badań klinicznych dotyczących działania torasemidu na zarodek i płód u ludzi. W badaniach na szczurach nie wykazano działania teratogennego, jednak u królików obserwowano wady rozwojowe płodów po podaniu dużych dawek.

Laktacja: Brak danych dotyczących przenikania leku do mleka matki. Torasemid jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Należy zachować szczególną ostrożność przy przepisywaniu Toramide kobietom w ciąży, a stosowanie leku w okresie laktacji jest przeciwwskazane.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania (często): Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, hipokaliemia
• Zaburzenia żołądka i jelit (często): Utrata apetytu, ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych (często): Zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych

Rzadziej występujące, ale istotne działania niepożądane:

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego (bardzo rzadko): Zmniejszenie liczby krwinek i płytek krwi
• Zaburzenia układu nerwowego: Parestezje kończyn (rzadko), zaburzenia widzenia i słuchu (bardzo rzadko)
• Zaburzenia naczyniowe (bardzo rzadko): Powikłania zakrzepowe, zaburzenia krążenia sercowego i mózgowego
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (bardzo rzadko): Reakcje alergiczne, ciężkie reakcje skórne
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych (niezbyt często): Nagłe zatrzymanie moczu u pacjentów z zaburzeniami w odpływie moczu

Stosowanie Toramide wiąże się z ryzykiem wystąpienia różnorodnych działań niepożądanych, z których najczęstsze dotyczą zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej oraz układu pokarmowego. Konieczne jest monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych, szczególnie w początkowym okresie leczenia.

Przedawkowanie

Typowy obraz przedawkowania torasemidu nie jest znany, jednak mogą wystąpić następujące objawy:

• Znaczna diureza z ryzykiem utraty płynów i elektrolitów
• Senność, stany splątania
• Spadek ciśnienia krwi, zapaść krążenia
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Postępowanie: Brak specyficznej odtrutki. Leczenie polega na zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku, z jednoczesnym podaniem płynów i elektrolitów.

W przypadku podejrzenia przedawkowania Toramide, kluczowe jest szybkie wdrożenie leczenia objawowego, ze szczególnym uwzględnieniem wyrównania gospodarki wodno-elektrolitowej.

Właściwości farmakologiczne

Torasemid należy do diuretyków pętlowych. Jego profil farmakodynamiczny zależy od zastosowanej dawki:

• W małych dawkach: Podobny do diuretyków tiazydowych pod względem nasilenia i czasu trwania diurezy
• W wyższych dawkach: Wywołuje szybką diurezę zależną od zastosowanej dawki, charakteryzuje się dużą efektywnością działania

Torasemid wykazuje zróżnicowane działanie w zależności od dawki, co pozwala na jego elastyczne stosowanie w różnych wskazaniach klinicznych.

Skład

Toramide dostępny jest w dwóch dawkach:

• 1 tabletka 5 mg zawiera:
  • 5 mg torasemidu
  • 58,44 mg laktozy jednowodnej
• 1 tabletka 10 mg zawiera:
  • 10 mg torasemidu
  • 116,88 mg laktozy jednowodnej

Przy przepisywaniu leku należy zwrócić uwagę na zawartość laktozy, szczególnie u pacjentów z nietolerancją tego cukru.