Toramide - charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Toramide jest lekiem moczopędnym z grupy diuretyków pętlowych, dostępnym w trzech dawkach: 5 mg, 10 mg i 20 mg. Wskazania do stosowania różnią się w zależności od dawki:

• Dawka 5 mg i 10 mg:
  • Nadciśnienie pierwotne
  • Obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca
  • Obrzęk płuc
  • Obrzęki pochodzenia wątrobowego
  • Obrzęki pochodzenia nerkowego
• Dawka 20 mg:
  • Obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca
  • Obrzęk płuc
  • Obrzęki pochodzenia wątrobowego
  • Obrzęki pochodzenia nerkowego

Należy zwrócić uwagę, że dawka 20 mg nie jest wskazana w leczeniu nadciśnienia pierwotnego.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela 1. Dawkowanie Toramide w zależności od wskazania

W leczeniu nadciśnienia pierwotnego zaleca się rozpoczęcie terapii od dawki 2,5 mg raz na dobę. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 5 mg raz na dobę. Badania kliniczne wykazały, że dawki przekraczające 5 mg/dobę nie prowadzą do dalszego obniżenia ciśnienia krwi. Maksymalny efekt terapeutyczny obserwuje się po około 12 tygodniach leczenia.

W przypadku obrzęków, niezależnie od ich etiologii, standardowa dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę. Jeśli efekt terapeutyczny jest niewystarczający, dawkę można stopniowo zwiększać do 20 mg raz na dobę. W wyjątkowych przypadkach stosowano dawkę 40 mg/dobę.

Tabletki Toramide należy przyjmować rano, popijając niewielką ilością płynu (np. wody). Biodostępność torasemidu nie zależy od przyjmowanych posiłków.

Szczególne grupy pacjentów

• Dzieci i młodzież: Brak doświadczeń klinicznych w stosowaniu torasemidu w tej grupie wiekowej.
• Osoby w podeszłym wieku: Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.
• Pacjenci z niewydolnością wątroby: Wymagają szczególnej kontroli ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia torasemidu we krwi.

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zaleca się ścisłe monitorowanie parametrów farmakokinetycznych leku oraz dostosowanie dawki w razie potrzeby.

Przeciwwskazania

Stosowanie Toramide jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na torasemid, inne pochodne sulfonylomocznika lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Zaburzenia czynności nerek z bezmoczem
• Śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe
• Niedociśnienie tętnicze
• Ciąża i karmienie piersią
• Zaburzenia rytmu serca
• Jednoczesne stosowanie z antybiotykami z grupy aminoglikozydów oraz cefalosporyn

Należy zachować szczególną ostrożność przy kwalifikacji pacjentów do leczenia Toramide, uwzględniając powyższe przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości, zaleca się konsultację z kardiologiem lub nefrologiem.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem terapii Toramide należy:

• Przywrócić równowagę wodno-elektrolitową (skorygować hipoglikemię, hipotermię, hipowolemię)
• Usunąć przyczynę zaburzeń w oddawaniu moczu

Podczas długotrwałego leczenia torasemidem zaleca się regularną kontrolę:

• Gospodarki wodno-elektrolitowej
• Stężenia glukozy
• Stężenia kwasu moczowego
• Stężenia kreatyniny
• Profilu lipidowego

Szczególnej uwagi wymagają pacjenci:

• Ze skłonnością do hiperurykemii i skazy moczanowej
• Z cukrzycą (jawną lub utajoną) - konieczna kontrola metabolizmu węglowodanów

Pacjenci, u których występują zawroty głowy lub podobne objawy, nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu.

Wnioski: Stosowanie Toramide wymaga starannego monitorowania pacjenta, ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki wodno-elektrolitowej oraz metabolizmu węglowodanów i kwasu moczowego. Konieczna jest indywidualizacja terapii i regularna ocena parametrów biochemicznych.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Torasemid wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, które mogą mieć istotne znaczenie kliniczne:

• Glikozydy nasercowe: możliwe zwiększenie wrażliwości mięśnia sercowego na te leki z powodu obniżenia stężenia potasu i/lub magnezu w osoczu
• Mineralo- i glikokortykosteroidy oraz środki przeczyszczające: możliwe zwiększenie wydalania potasu z moczem
• Inne leki przeciwnadciśnieniowe: możliwe nasilenie działania obniżającego ciśnienie krwi
• Antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatyna: możliwe zwiększenie toksyczności
• Cefalosporyny: możliwe nasilenie neurotoksyczności
• Lit: możliwe nasilenie kardio- i neurotoksyczności
• Leki zwiotczające mięśnie zawierające kurarę: możliwe nasilenie działania
• Teofilina: możliwe nasilenie działania
• Salicylany (w dużych dawkach): możliwe zwiększenie toksyczności
• Leki przeciwcukrzycowe: możliwe osłabienie działania
• Inhibitory ACE: możliwe przemijające spadki ciśnienia przy rozpoczęciu terapii skojarzonej
• Leki obkurczające naczynia (np. adrenalina, noradrenalina): możliwe zwiększenie reaktywności tętnic
• NLPZ (np. indometacyna) i probenecyd: możliwe zmniejszenie działania moczopędnego i hipotensyjnego torasemidu
• Kolestyramina: możliwe zmniejszenie absorpcji doustnego torasemidu (na podstawie badań na zwierzętach)

Wnioski: Ze względu na liczne interakcje lekowe, stosowanie Toramide wymaga dokładnej analizy farmakoterapii pacjenta i ewentualnej modyfikacji dawkowania lub zamiany leków wchodzących w interakcje. Szczególną ostrożność należy zachować przy łączeniu z lekami wpływającymi na gospodarkę elektrolitową oraz układ sercowo-naczyniowy.

Wpływ na ciążę i laktację

Torasemid jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią. Brak jest danych na temat wpływu torasemidu na zarodek i płód u ludzi. W badaniach na szczurach nie wykazano działania teratogennego, jednak po podaniu dużych dawek ciężarnym królikom obserwowano wady rozwojowe płodów.

Brak danych dotyczących wydzielania leku do mleka matki. Ze względu na potencjalne ryzyko dla dziecka, stosowanie Toramide u kobiet karmiących piersią jest przeciwwskazane.

Wnioski: U kobiet w wieku rozrodczym stosujących Toramide należy rozważyć skuteczną antykoncepcję. W przypadku planowania ciąży lub jej podejrzenia, lek należy niezwłocznie odstawić i skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia alternatywnej terapii.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Toramide mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego (bardzo rzadko): zmniejszenie liczby płytek krwi, czerwonych i/lub białych krwinek
• Zaburzenia naczyniowe (bardzo rzadko): powikłania zakrzepowe, dezorientacja, zaburzenia krążenia sercowego i centralnego układu nerwowego
• Zaburzenia żołądka i jelit (często): dolegliwości żołądkowo-jelitowe, szczególnie na początku leczenia; (bardzo rzadko) zapalenie trzustki
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych (często): zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych we krwi
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (bardzo rzadko): reakcje alergiczne, ciężkie reakcje skórne
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych (niezbyt często): zwiększone stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu
• Zaburzenia ogólne (często): bóle głowy, zawroty głowy, znużenie, osłabienie; (niezbyt często): suchość w jamie ustnej, parestezja; (bardzo rzadko): zaburzenia widzenia, szumy uszne, utrata słuchu
• Zaburzenia metaboliczne: hipokalemia, hiponatremia, hiperglikemia, hiperurykemia, zaburzenia lipidowe

Wnioski: Pacjenci przyjmujący Toramide powinni być monitorowani pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie w zakresie gospodarki wodno-elektrolitowej oraz funkcji nerek i wątroby. W przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych należy rozważyć modyfikację dawki lub odstawienie leku.

Przedawkowanie

Typowy obraz przedawkowania torasemidu nie jest znany. W przypadku przedawkowania może wystąpić:

• Znaczna diureza z ryzykiem utraty płynów i elektrolitów
• Senność, stany splątania
• Spadek ciśnienia krwi, zapaść krążenia
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Nie istnieje specyficzna odtrutka. Leczenie przedawkowania obejmuje:

• Zmniejszenie dawki lub odstawienie leku
• Podanie płynów i elektrolitów
• Monitorowanie funkcji życiowych i parametrów biochemicznych

Wnioski: W przypadku podejrzenia przedawkowania Toramide, pacjent wymaga natychmiastowej hospitalizacji i intensywnego leczenia objawowego, ze szczególnym uwzględnieniem wyrównania zaburzeń wodno-elektrolitowych.

Właściwości farmakodynamiczne

Torasemid należy do diuretyków pętlowych. Jego profil farmakodynamiczny zależy od zastosowanej dawki:

• W małych dawkach: działanie podobne do diuretyków tiazydowych pod względem nasilenia i czasu trwania diurezy
• W wyższych dawkach: wywołuje szybką i intensywną diurezę

Wnioski: Torasemid charakteryzuje się dawkozależnym efektem diuretycznym, co pozwala na dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta. W niższych dawkach może być stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, natomiast wyższe dawki znajdują zastosowanie w terapii obrzęków o różnej etiologii.

Skład

Jedna tabletka Toramide zawiera jako substancję czynną 5 mg, 10 mg lub 20 mg torasemidu.

Wnioski: Dostępność różnych dawek leku umożliwia precyzyjne dostosowanie terapii do stanu klinicznego pacjenta i odpowiedzi na leczenie.