uroFuraginum Max - charakterystyka produktu leczniczego

Ws

uroFuraginum Max jest wskazany w leczeniu zakażeń dolnych dróg moczowych. Produkt wykazuje działanie przeciwbakteryjne wobec większości patogenów wywołujących infekcje układu moczowego, w tym szczepów Escherichia coli oraz bakterii z rodzaju Klebsiella, Enterobacter, Citrobacter, Staphylococcus i Enterococcus.

Lek działa najsilniej w środowisku kwaśnym (pH 5,5), co sprzyja jego skuteczności w drogach moczowych. Należy pamiętać, że niektóre bakterie, takie jak Pseudomonas spp., Proteus spp., Serratia spp. i Acinetobacter spp., są zwykle oporne na działanie pochodnych nitrofuranów.

Dawkowanie i sposób podawania

Standardowy czas leczenia wynosi 7-8 dni. Produkt leczniczy należy przyjmować podczas posiłków, popijając dużą ilością płynów. Zaleca się stosowanie diety bogatej w białko podczas kuracji.

Przeciwwskazania

uroFuraginum Max jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne nitrofuranu lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• I trymestr ciąży
• Donoszona ciąża (od 38 tygodnia) i okres porodu
• Wiek poniżej 15 lat
• Niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min lub podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy)
• Rozpoznana polineuropatia, np. cukrzycowa
• Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

Przeciwwskazanie stosowania leku w okresie donoszonej ciąży i porodu wynika z ryzyka niedokrwistości hemolitycznej u noworodka.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania uroFuraginum Max należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

• Zaburzeniami czynności nerek
• Zaburzeniami czynności wątroby
• Zaburzeniami neurologicznymi
• Niedokrwistością
• Zaburzeniami elektrolitowymi
• Niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego
• Chorobami płuc

Furazydyna może powodować rozwój polineuropatii, szczególnie u chorych na cukrzycę. W przypadku wystąpienia pierwszych objawów neuropatii (parestezje) należy natychmiast odstawić lek.

U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano ostre, podostre i przewlekłe reakcje płucne. Szczególnie narażeni są pacjenci w podeszłym wieku oraz osoby leczone długotrwale (powyżej 6 miesięcy). W razie wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego, należy natychmiast przerwać leczenie.

Rzadko mogą wystąpić zaburzenia czynności wątroby, w tym żółtaczka cholestatyczna i przewlekłe zapalenie wątroby. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w funkcjonowaniu wątroby, należy natychmiast przerwać terapię.

Podczas długotrwałego stosowania produktu zaleca się regularne kontrolowanie morfologii krwi oraz parametrów biochemicznych czynności nerek i wątroby.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Należy unikać jednoczesnego stosowania uroFuraginum Max z następującymi lekami:

• Chloramfenikol, rystomycyna, lewomicetyna, sulfanilamidy - ze względu na ryzyko hamowania czynności układu krwiotwórczego
• Kwas nalidyksowy i inne pochodne chinolonowe - ze względu na antagonizm działania
• Probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpirazon - mogą zmniejszać wydzielanie kanalikowe furazydyny
• Leki alkalizujące zawierające trójkrzemian magnezu - hamują wchłanianie furazydyny
• Leki zobojętniające sok żołądkowy - hamują wchłanianie furazydyny

Jednoczesne stosowanie witamin z grupy B może zwiększać wchłanianie pochodnych nitrofuranu. Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie przeciwbakteryjne.

Wpływ na ciążę i laktację

uroFuraginum Max jest przeciwwskazany w I trymestrze ciąży oraz w okresie donoszonej ciąży (od 38 tygodnia) i porodu. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania produktu u kobiet w III trymestrze ciąży. Ze względu na przenikanie furazydyny do mleka kobiecego, leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane działania niepożądane to:

• Nudności (8%)
• Bóle głowy (6%)
• Nadmierne oddawanie gazów (1,5%)

Rzadziej występujące działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego (np. methemoglobinemia, niedokrwistość megaloblastyczna lub hemolityczna)
• Zaburzenia układu nerwowego (np. zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa)
• Zaburzenia układu oddechowego (np. reakcje nadwrażliwości, zwłóknienie płuc)
• Zaburzenia żołądka i jelit (np. zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne)
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (np. łysienie, zespół Stevens-Johnsona)
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych (np. polekowe zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna)

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Brak jest dokładnych danych dotyczących przypadków zatruć furazydyną. W razie przedawkowania mogą wystąpić: bóle głowy, zawroty głowy, reakcje alergiczne, nudności, wymioty, niedokrwistość. Zaleca się płukanie żołądka, dożylne podanie płynów oraz monitorowanie morfologii krwi, czynności wątroby i płuc. W ciężkich przypadkach może być konieczne przeprowadzenie hemodializy.

Mechanizm działania

Furazydyna, będąca pochodną nitrofuranu, wykazuje działanie przeciwbakteryjne poprzez redukcję do aktywnych pochodnych przez bakteryjne flawoproteiny. Te aktywne metabolity zaburzają syntezę białek komórkowych, kwasów nukleinowych (DNA i RNA) oraz procesy oddychania komórkowego bakterii, prowadząc do ich śmierci.

Skład

Substancją czynną preparatu uroFuraginum Max jest furazydyna (dawniej znana jako furagina) w dawce 100 mg.

Lek zawiera laktozę jednowodną, dlatego pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu.

Podsumowanie

uroFuraginum Max jest skutecznym lekiem w terapii zakażeń dolnych dróg moczowych, szczególnie wywołanych przez wrażliwe szczepy bakterii. Jego stosowanie wymaga jednak ostrożności i regularnego monitorowania pacjenta, zwłaszcza pod kątem potencjalnych działań niepożądanych ze strony układu nerwowego, oddechowego i wątroby. Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania, czasu trwania terapii oraz przeciwwskazań jest kluczowe dla bezpiecznego i efektywnego leczenia.