Wskazania do stosowania

UroFuraginum jest wskazany w leczeniu zakażeń dolnych dróg moczowych. Lek wykazuje szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego, obejmujące zarówno bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne.

Skuteczność leku w zwalczaniu patogenów układu moczowego, w połączeniu z dobrą penetracją do tkanek układu moczowego, czyni go cenną opcją terapeutyczną w leczeniu niepowikłanych zakażeń dróg moczowych.

Mechanizm działania

Furazydyna, będąca pochodną nitrofuranu, wykazuje działanie bakteriostatyczne na szerokie spektrum drobnoustrojów. Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych, co prowadzi do zahamowania wzrostu i namnażania się patogenów.

Spektrum działania obejmuje:

• Bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Staphylococcus faecalis
• Bakterie Gram-ujemne z rodziny Enterobacteriaceae: Salmonella, Shigella, Proteus, Klebsiella, Escherichia, Enterobacter

Warto zauważyć, że furazydyna wykazuje również działanie przeciwpierwotniakowe, natomiast jej aktywność przeciwgrzybicza jest ograniczona. Lek nie jest skuteczny wobec Pseudomonas aeruginosa oraz większości szczepów Proteus vulgaris.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela 1. Schemat dawkowania leku UroFuraginum

Lek należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, co zwiększa biodostępność pochodnych nitrofuranu. Standardowy czas terapii wynosi 7-8 dni. W razie konieczności kurację można powtórzyć po 10-15 dniach przerwy.

Optymalne wchłanianie leku oraz jego skuteczność terapeutyczna są ściśle związane z przestrzeganiem zaleceń dotyczących przyjmowania go z posiłkami bogatymi w białko. Jest to kluczowy aspekt, o którym należy poinformować pacjenta.

Przeciwwskazania

Stosowanie UroFuraginum jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną, substancje pomocnicze lub pochodne nitrofuranu
• I trymestr ciąży
• Okres donoszonej ciąży (od 38 tygodnia) i porodu - ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka
• Dzieci w wieku do 3 miesięcy
• Niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min lub podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy)
• Rozpoznana polineuropatia, np. cukrzycowa
• Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

Szczególną uwagę należy zwrócić na przeciwwskazania związane z ciążą oraz funkcją nerek. Stosowanie leku u pacjentów z niewydolnością nerek może prowadzić do kumulacji substancji czynnej i zwiększonego ryzyka działań niepożądanych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania UroFuraginum należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

• Zaburzeniami czynności nerek
• Zaburzeniami czynności wątroby
• Zaburzeniami neurologicznymi
• Niedokrwistością
• Zaburzeniami elektrolitowymi
• Niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego
• Chorobami płuc

U pacjentów z cukrzycą istnieje zwiększone ryzyko rozwoju polineuropatii. Należy monitorować pacjentów pod kątem objawów neuropatii obwodowej (parestezje) i w razie ich wystąpienia natychmiast odstawić lek.

Podczas długotrwałego stosowania produktu zaleca się regularne kontrolowanie morfologii krwi oraz parametrów biochemicznych czynności nerek i wątroby. Szczególną uwagę należy zwrócić na możliwość wystąpienia leukocytozy.

U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano ostre, podostre i przewlekłe reakcje płucne. W przypadku wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego, lek należy natychmiast odstawić i przeprowadzić dokładną diagnostykę.

Produkt zawiera sacharozę, co może być istotne u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

UroFuraginum wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, co wymaga szczególnej uwagi przy planowaniu terapii:

• Antagonizm z kwasem nalidyksowym - hamowanie działania bakteriostatycznego
• Synergizm z antybiotykami aminoglikozydowymi i tetracyklinami - nasilenie działania przeciwbakteryjnego
• Chloramfenikol i rystomycyna - zwiększenie działania hemotoksycznego furazydyny
• Leki urykozuryczne (probenecyd, sulfinpirazon) - zmniejszenie wydzielania kanalikowego furazydyny, potencjalne zwiększenie toksyczności i zmniejszenie skuteczności terapeutycznej
• Leki alkalizujące zawierające trójkrzemian magnezu - zmniejszenie wchłaniania furazydyny
• Atropina - opóźnienie wchłaniania furazydyny
• Witaminy z grupy B - zwiększenie wchłaniania furazydyny

Należy pamiętać, że furazydyna może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych, powodując fałszywie dodatnie wyniki oznaczeń glukozy w moczu z użyciem roztworów Benedicta i Fehlinga. Wyniki oznaczeń glukozy w moczu wykonywane metodami enzymatycznymi pozostają prawidłowe.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie UroFuraginum w ciąży i podczas karmienia piersią podlega ścisłym ograniczeniom:

• I trymestr ciąży - lek przeciwwskazany ze względu na brak danych klinicznych dotyczących potencjalnego działania teratogennego
• III trymestr ciąży - zachować szczególną ostrożność
• Okres donoszonej ciąży (od 38 tygodnia) i poród - lek przeciwwskazany ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka
• Karmienie piersią - lek nie powinien być stosowany ze względu na przenikanie do mleka matki

Decyzja o zastosowaniu leku u kobiet w ciąży powinna być podjęta po starannym rozważeniu potencjalnych korzyści i ryzyka, z uwzględnieniem aktualnego stanu klinicznego pacjentki oraz etapu ciąży.

Działania niepożądane

Podczas stosowania UroFuraginum mogą wystąpić różnorodne działania niepożądane, z których najczęstsze to:

• Nudności (8% pacjentów)
• Bóle głowy (6% pacjentów)
• Nadmierne oddawanie gazów (1,5% pacjentów)

Rzadziej występujące, ale potencjalnie poważne działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia krwi: methemoglobinemia, niedokrwistość megaloblastyczna lub hemolityczna (szczególnie u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej)
• Zaburzenia neurologiczne: neuropatia obwodowa (szczególnie u pacjentów z czynnikami ryzyka)
• Reakcje płucne: ostre, podostre i przewlekłe reakcje nadwrażliwości, włącznie z zwłóknieniem płuc i rozsianym śródmiąższowym zapaleniem płuc
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit
• Reakcje skórne: zespół Stevens-Johnsona, rumień wielopostaciowy
• Zaburzenia wątroby: polekowe zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby

Szczególną uwagę należy zwrócić na możliwość wystąpienia neuropatii obwodowej oraz reakcji płucnych, które mogą mieć charakter nieodwracalny. W przypadku pojawienia się pierwszych objawów tych powikłań, lek należy natychmiast odstawić.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania UroFuraginum mogą wystąpić następujące objawy:

• Bóle i zawroty głowy
• Reakcje alergiczne
• Nudności i wymioty
• Niedokrwistość

Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje:

• Płukanie żołądka
• Dożylne podanie płynów
• Monitorowanie morfologii krwi i parametrów czynności wątroby
• Kontrolę czynności płuc
• W ciężkich przypadkach - hemodializę

Należy pamiętać, że ryzyko przedawkowania jest zwiększone u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, co wymaga szczególnej ostrożności w tej grupie chorych.

Właściwości farmakologiczne

UroFuraginum zawiera jako substancję czynną furazydynę (nitrofuryloakrylidyno-amino-hydantoinę), która należy do grupy pochodnych nitrofuranu. Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych, co prowadzi do efektu bakteriostatycznego.

Lek wykazuje szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego, obejmujące zarówno bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne. Dodatkowo, furazydyna posiada działanie przeciwpierwotniakowe, natomiast jej aktywność przeciwgrzybicza jest ograniczona.

Skuteczność terapeutyczna UroFuraginum w leczeniu zakażeń układu moczowego wynika z dobrej penetracji leku do tkanek układu moczowego oraz utrzymywania wysokich stężeń w moczu.

Skład

Jedna tabletka UroFuraginum zawiera 50 mg furazydyny jako substancji czynnej. Pozostałe składniki leku to substancje pomocnicze, których skład może mieć znaczenie u pacjentów z określonymi nietolerancjami lub alergiami.

Znajomość dokładnego składu leku jest istotna przy ocenie potencjalnego ryzyka wystąpienia reakcji alergicznych lub interakcji z innymi przyjmowanymi przez pacjenta preparatami.