neoFuragina Max - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

neoFuragina Max jest wskazana w leczeniu zakażeń dolnych dróg moczowych. Lek zawiera substancję czynną furazydynę (dawniej znaną jako furagina) w dawce 100 mg na tabletkę.

Furazydyna należy do grupy pochodnych nitrofuranu i wykazuje działanie przeciwbakteryjne, skuteczne w zwalczaniu patogenów układu moczowego.

Dawkowanie i sposób podawania

Standardowy czas leczenia wynosi 7-8 dni. W przypadku nawrotu choroby, terapię można powtórzyć po 10-15 dniach przerwy.

Przeciwwskazania

Stosowanie neoFuraginy Max jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na furazydynę, inne pochodne nitrofuranu lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Rozpoznana polineuropatia (np. cukrzycowa)
• Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
• Niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min lub podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy)
• Noworodki, niemowlęta, dzieci i młodzież
• I trymestr ciąży
• Donoszona ciąża (od 38 tygodnia) i poród - ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka

Przeciwwskazania obejmują szerokie spektrum pacjentów, co podkreśla konieczność dokładnej oceny stanu zdrowia przed wdrożeniem leczenia neoFuraginą Max.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko polineuropatii obwodowej: U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano wystąpienie polineuropatii obwodowej. W ciężkich przypadkach może być ona nieodwracalna i zagrażać życiu pacjenta. Przy pierwszych objawach neuropatii (parestezje) należy natychmiast odstawić lek.

Zwiększone ryzyko polineuropatii obwodowej dotyczy pacjentów z:

• Cukrzycą
• Zaburzeniami czynności nerek
• Zaburzeniami czynności wątroby
• Zaburzeniami neurologicznymi
• Niedokrwistością
• Zaburzeniami elektrolitowymi
• Niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego
• Chorobami płuc

Reakcje płucne: Obserwowano ostre, podostre i przewlekłe reakcje płucne. W razie wystąpienia objawów takiej reakcji, lek należy natychmiast odstawić.

Monitorowanie podczas długotrwałego stosowania: Należy kontrolować morfologię krwi (leukocytoza) oraz biochemiczne parametry czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby: Rzadko mogą wystąpić zaburzenia czynności wątroby, w tym żółtaczka cholestatyczna i przewlekłe zapalenie wątroby. Funkcja wątroby powinna być okresowo monitorowana u pacjentów przyjmujących lek przez dłuższy czas.

Zawartość laktozy i sacharozy: Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować tego leku.

Wpływ na prowadzenie pojazdów: Brak danych o wpływie furazydyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak u niektórych pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane, mogące wpływać na tę zdolność.

Stosowanie neoFuraginy Max wymaga szczególnej ostrożności i regularnego monitorowania stanu pacjenta, zwłaszcza w przypadku długotrwałej terapii.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Przeciwwskazane połączenia:

• Rystomicyna, lewomicetyna, sulfanilamidy, chloramfenikol - ryzyko depresji układu krwiotwórczego
• Kwas nalidyksynowy, norfloksacyna, kwas oksolinowy - obserwuje się antagonizm
• Leki urykozuryczne (np. probenecyd, sulfinpirazon) - zmniejszają wydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu, zwiększając ich toksyczność i osłabiając skuteczność terapeutyczną

Inne istotne interakcje:

• Witamina B6 - poprawia wchłanianie nitrofuranów
• Inhibitory anhydrazy węglanowej i leki alkalizujące mocz - mogą obniżać działanie furazydyny
• Atropina - spowalnia wchłanianie furazydyny, ale nie wpływa na całkowitą ilość wchłoniętej substancji czynnej
• Leki zobojętniające sok żołądkowy zawierające trójkrzemian magnezu - hamują wchłanianie furazydyny
• Alkohol etylowy - ryzyko wystąpienia "efektu disulfiramowego"

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych: Furazydyna może wpływać na wyniki oznaczania poziomu glukozy w moczu metodami z użyciem roztworu Benedicta i Fehlinga (wynik fałszywie dodatni). Wyniki oznaczeń glukozy w moczu wykonywanych metodami enzymatycznymi pozostają prawidłowe.

Znajomość interakcji lekowych jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania neoFuraginy Max i uniknięcia potencjalnie niebezpiecznych powikłań.

Stosowanie w ciąży i okresie karmienia piersią

Ciąża:

• Przeciwwskazane w I trymestrze ciąży
• Nie stosować w donoszonej ciąży (38-42 tydzień) oraz w okresie porodu ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u płodu
• Zachować szczególną ostrożność w III trymestrze ciąży

Karmienie piersią: Nie należy stosować w okresie karmienia piersią ze względu na ryzyko przedostania się substancji czynnej do mleka matki.

Wpływ na płodność: Pochodne nitrofuranu mogą niekorzystnie oddziaływać na czynność jąder, w nieznaczny lub umiarkowany sposób zmniejszając ogólną liczbę plemników w ejakulacie.

Stosowanie neoFuraginy Max w okresie ciąży i karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności i powinno być rozważane tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko dla płodu lub niemowlęcia.

Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane działania niepożądane dotyczą zaburzeń żołądka i jelit. Poniżej przedstawiono szczegółowy wykaz działań niepożądanych według układów i częstości występowania:

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (częstość nieznana) sinica wskutek methemoglobinemii. U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej - ryzyko niedokrwistości megaloblastycznej lub hemolitycznej.

Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy; (częstość nieznana) świąd, pokrzywka, wysypka.

Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy; (częstość nieznana) zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa (także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu).

Zaburzenia układu oddechowego: (częstość nieznana) reakcja astmatyczna u pacjentów z astmą w wywiadzie, ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu.

Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, nadmierne oddawanie gazów; (częstość nieznana) zaparcie, biegunka, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, wymioty, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby (zwykle podczas długotrwałego stosowania).

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (rzadko) złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona; (częstość nieznana) łysienie (przemijające).

Zaburzenia ogólne: (częstość nieznana) gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu (najczęściej pałeczkami z rodzaju Pseudomonas).

W przypadku wystąpienia ostrych działań niepożądanych należy natychmiast przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem.

Monitorowanie pacjenta podczas terapii neoFuraginą Max jest kluczowe dla wczesnego wykrycia potencjalnych działań niepożądanych i zapewnienia bezpieczeństwa leczenia.