Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Zinnat - (IR)

Cefuroxime axetil

tabl. powl.
500 mg
10 szt.
Doustnie
Rx
100%
34,20
50% (1)
17,10
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat - (IR)
tabl. powl.
500 mg
10 szt.
Doustnie
Rx
100%
34,81
50% (1)
17,41
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat - (IR)
tabl. powl.
500 mg
14 szt.
Doustnie
Rx
100%
46,43
50% (1)
23,22
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.

Zinnat - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Zinnat jest antybiotykiem cefalosporynowym II generacji, wskazanym w leczeniu następujących zakażeń bakteryjnych u dorosłych i dzieci powyżej 3 miesiąca życia:

  • Ostre paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków
  • Bakteryjne zapalenie zatok przynosowych
  • Ostre zapalenie ucha środkowego
  • Zaostoskrzeli
  • Zapalenie pęcherza moczowego
  • Odmiedniczkowe zapalenie nerek
  • Niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich
  • Wczesna postać choroby z Lyme (boreliozy)
    • Przy stosowaniu Zinnatu należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące racjonalnego stosowania antybiotyków.

    Zinnat wykazuje szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego i może być stosowany w leczeniu różnorodnych zakażeń, zarówno u dorosłych jak i u dzieci powyżej 3 miesiąca życia. Kluczowe jest przestrzeganie zasad racjonalnej antybiotykoterapii.

    Dawkowanie i sposób podawania

    Standardowy czas trwania terapii wynosi 7 dni, z możliwością modyfikacji w zakresie 5-10 dni w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia.

    Grupa pacjentów Wskazanie Dawkowanie
    Dorośli i dzieci ≥40 kg Ostre zapalenie migdałków, zatok, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich 250 mg 2x/dobę
    Dorośli i dzieci ≥40 kg Ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli 500 mg 2x/dobę
    Dorośli i dzieci ≥40 kg Choroba z Lyme 500 mg 2x/dobę przez 14 dni (10-21 dni)
    Dzieci <40 kg Ostre zapalenie migdałków, zatok 10 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 125 mg 2x/dobę
    Dzieci <40 kg Zapalenie ucha środkowego, cięższe zakażenia u dzieci ≥2 lat, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 250 mg 2x/dobę
    Dzieci <40 kg Choroba z Lyme 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 250 mg 2x/dobę przez 14 dni (10-21 dni)

    Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy dostosować w zależności od klirensu kreatyniny:

    • CrCl ≥30 ml/min/1,73 m2: standardowe dawkowanie
    • CrCl 10-29 ml/min/1,73 m2: standardowa dawka co 24h
    • CrCl <10 ml/min/1,73 m2: standardowa dawka co 48h
    • Pacjenci hemodializowani: kolejna dawka po każdej dializie

    Dawkowanie Zinnatu jest zróżnicowane w zależności od wieku, masy ciała pacjenta oraz rodzaju zakażenia. U pacjentów z niewydolnością nerek konieczna jest modyfikacja schematu dawkowania.

    Sposób podawania

    Zinnat należy przyjmować doustnie po posiłku w celu optymalizacji wchłaniania. Tabletki powlekane nie powinny być dzielone ani kruszone. U młodszych dzieci zaleca się stosowanie zawiesiny doustnej.

    Prawidłowe przyjmowanie leku (po posiłku, bez dzielenia tabletek) ma kluczowe znaczenie dla jego skuteczności, szczególnie u dzieci.

    Przeciwwskazania

    Stosowanie Zinnatu jest przeciwwskazane w przypadku:

    • Nadwrażliwości na cefuroksym lub jakikolwiek składnik preparatu
    • Stwierdzonej wcześniej nadwrażliwości na antybiotyki cefalosporynowe
    • Ciężkiej nadwrażliwości (np. reakcja anafilaktyczna) na jakikolwiek antybiotyk β-laktamowy (penicyliny, monobaktamy, karbapenemy) w wywiadzie

    Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania Zinnatu jest nadwrażliwość na cefalosporyny oraz ciężkie reakcje alergiczne na inne antybiotyki β-laktamowe w przeszłości.

    Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

    Podczas stosowania Zinnatu należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

    • U pacjentów z reakcjami alergicznymi na penicyliny lub inne antybiotyki β-laktamowe w wywiadzie
    • Ryzyko nadmiernego wzrostu Candida spp. i innych opornych drobnoustrojów
    • Możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego
    • Ryzyko reakcji Jarischa-Herxheimera w leczeniu boreliozy
    • Konieczność monitorowania skuteczności terapii, szczególnie przy zmianie na leczenie doustne
    • Potencjalny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn ze względu na możliwość wystąpienia zawrotów głowy

    Stosowanie Zinnatu wymaga ścisłego monitorowania pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych oraz skuteczności terapii, szczególnie w grupach zwiększonego ryzyka.

    Interakcje z innymi produktami leczniczymi

    Zinnat może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

    • Doustne środki antykoncepcyjne - możliwe zmniejszenie ich skuteczności
    • Probenecyd - zwiększenie stężenia i wydłużenie działania cefuroksymu
    • Leki wpływające na czynność nerek - możliwa konieczność modyfikacji dawkowania

    Ponadto, Zinnat może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych, w tym oznaczenia glukozy we krwi oraz próby krzyżowe krwi.

    Przy stosowaniu Zinnatu należy uwzględnić potencjalne interakcje z innymi lekami oraz jego wpływ na wyniki badań laboratoryjnych, co może wymagać dostosowania terapii lub interpretacji wyników.

    Ciąża i karmienie piersią

    Stosowanie Zinnatu w ciąży powinno być rozważone tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Lek przenika do mleka matki w niewielkich ilościach. Karmienie piersią podczas terapii Zinnatem jest możliwe, ale należy monitorować dziecko pod kątem potencjalnych działań niepożądanych.

    Decyzja o stosowaniu Zinnatu u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinna być podjęta po dokładnej analizie korzyści i ryzyka, z uwzględnieniem potencjalnego wpływu na dziecko.

    Warto zapamiętać
    • Zinnat jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania, skutecznym w leczeniu różnorodnych zakażeń bakteryjnych.
    • Dawkowanie leku musi być dostosowane do wieku, masy ciała pacjenta oraz rodzaju zakażenia, z uwzględnieniem funkcji nerek.

    Działania niepożądane

    Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem Zinnatu to:

    • Nadmierny wzrost Candida
    • Eozynofilia
    • Ból głowy i zawroty głowy
    • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (biegunka, nudności, ból brzucha)
    • Przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

    Rzadziej mogą wystąpić: reakcje alergiczne, zaburzenia hematologiczne, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, reakcje skórne.

    Mimo że Zinnat jest zazwyczaj dobrze tolerowany, pacjenci powinni być poinformowani o możliwych działaniach niepożądanych i konieczności zgłaszania ich lekarzowi.

    Przedawkowanie

    Przedawkowanie cefalosporyn może prowadzić do pobudzenia OUN, w tym drgawek. Leczenie polega na monitorowaniu funkcji życiowych i leczeniu objawowym. W ciężkich przypadkach można zastosować hemodializę lub dializę otrzewnową w celu przyspieszenia eliminacji leku.

    W przypadku przedawkowania Zinnatu kluczowe jest szybkie wdrożenie odpowiedniego postępowania, z uwzględnieniem możliwości zastosowania technik pozaustrojowego oczyszczania krwi.

    Mechanizm działania

    Aksetyl cefuroksymu, substancja czynna Zinnatu, jest prekursorem antybiotyku cefalosporynowego II generacji. Po podaniu doustnym ulega przekształceniu do cefuroksymu, który hamuje syntezę ściany komórkowej bakterii poprzez wiązanie się z białkami PBP. Cefuroksym wykazuje oporność na działanie większości β-laktamaz bakteryjnych, co zapewnia jego skuteczność wobec wielu szczepów opornych na inne antybiotyki, w tym ampicylinę i amoksycylinę.

    Unikalny mechanizm działania Zinnatu, obejmujący oporność na β-laktamazy, czyni go skutecznym narzędziem w walce z różnorodnymi zakażeniami bakteryjnymi, w tym wywołanymi przez szczepy oporne na inne antybiotyki.

    Skład

    Zinnat dostępny jest w postaci tabletek powlekanych zawierających 250 mg lub 500 mg cefuroksymu w postaci aksetylu cefuroksymu.

    Różne dawki leku umożliwiają dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta i rodzaju zakażenia.


    1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPL

    Zinnat - (IR)

    Wskazania wg ChPL

    2) Pacjenci 65+
    Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
    3) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia

Wskazania

Lek jest wskazany w leczeniu wymienionych poniżej zakażeń u dorosłych i dzieci w wieku od 3 m-cy: ostre paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków, bakteryjne zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich, leczenie wczesnej postaci choroby z Lyme (boreliozy). Należy wziąć pod uwagę oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Zwykle leczenie trwa 7 dni (może trwać 5-10 dni). Dorośli i dzieci ≥40 kg. Ostre zapalenie migdałków, ostre zapalenie zatok przynosowych, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich: 250 mg 2x/dobę. Ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli: 500 mg 2x/dobę. Choroba z Lyme: 500 mg 2x/dobę przez 14 dni (w przedziale 10-21 dni). Dzieci (<40 kg). Ostre zapalenie migdałków, ostre zapalenie zatok przynosowych: 10 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 125 mg 2x/dobę. Zapalenie ucha środkowego lub, jeśli właściwe, cięższe zakażenia u dzieci w wieku od 2 lat, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich: 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 250 mg 2x/dobę. Choroba z Lyme: 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 250 mg 2x/dobę przez 14 dni (10-21 dni). Nie ma doświadczeń z podawaniem leku dzieciom w wieku poniżej 3 m-cy. Tabl. i granulat do sporz. zaw. doustnej, zawierające aksetyl cefuroksymu, nie są biorównoważne i nie można ich wzajemnie zastępować na podstawie przeliczenia mg/mg. Zaburzenia czynności nerek. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności aksetylu cefuroksymu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Cefuroksym jest wydalany głownie przez nerki. U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności nerek zalecane jest zmniejszenie dawki cefuroksymu, aby zrównoważyć jego wolniejsze wydalanie. Cefuroksym jest skutecznie usuwany podczas dializy. Zalecane dawki cefuroksymu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek: CrCl ≥30 ml/min/1,73 m2, T0,5 1,4-2,4 h: zmiana dawkowania nie jest konieczna (typowa dawka 125-500 mg podawana 2x/dobę); CrCl 10-29 ml/min/1,73 m2, T0,5 4,6 h: typowa dawka podawana co 24 h; CrCl <10 ml/min/1,73 m2, T0,5 16,8 h: typowa dawka podawana co 48 h; pacjenci hemodializowani, T0,5 2-4 h: kolejną dawkę należy podawać na zakończenie każdej dializy. Zaburzenia czynności wątroby. Brak danych dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Cefuroksym jest wydalany głównie przez nerki, dlatego uważa się, że występowanie zaburzeń czynności wątroby nie ma wpływu na farmakokinetykę cefuroksymu.

Zwykle leczenie trwa 5-10 dni. Lek należy przyjmować po posiłku w celu zapewnienia optymalnego wchłaniania. Tabl. powl. nie należy dzielić ani kruszyć, w związku z tym u młodszych dzieci zaleca się stosowanie zawiesiny.

Nadwrażliwość na cefuroksym lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stwierdzona wcześniej nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe. Ciężka nadwrażliwość (np. reakcja anafilaktyczna) na jakikolwiek inny antybiotyk β-laktamowy (penicyliny, monobaktamy i karbapenemy) w wywiadzie.

Szczególnie ostrożnie antybiotyk należy stosować u pacjentów, u których stwierdzono reakcją alergiczną na penicyliny lub inne antybiotyki β-laktamowe. Podobnie jak w przypadku leczenia innymi antybiotykami, stosowanie cefuroksymu może powodować nadmierny wzrost Candida spp. Przedłużone stosowanie cefuroksymu może powodować także nadmierny wzrost niewrażliwych drobnoustrojów (np. Enterococcus spp., Clostridium difficile), co może powodować konieczność przerwania kuracji. Znane są przypadki rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego po zastosowaniu antybiotyków o szerokim zakresie działania, dlatego ważne jest wzięcie pod uwagę tej możliwości u pacjentów, u których wystąpiła biegunka (zwłaszcza ciężka lub uporczywa) w trakcie leczenia antybiotykami lub po jego zakończeniu. W lekkich przypadkach wystarczy odstawienie antybiotyku. W cięższych podaje się doustnie metronidazol lub wankomycynę. Przeciwwskazane jest stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit lub innych działających zapierająco. Podczas stosowania aksetylu cefuroksymu w chorobie z Lyme (borelioza) może wystąpić reakcja Jarischa-Herxheimera. Objawia się ona gorączką, dreszczami, bólami głowy i mięśni, przyspieszoną czynnością serca i oddechu. Jest to częsta reakcja, ustępująca samoistnie, będąca wynikiem działania cefuroksymu lub innego antybiotyku na komórkę bakterii Borrelia burgdorferi, wywołującej chorobę. Podczas stosowania terapii sekwencyjnej moment zmiany antybiotyku na postać doustną zależy od nasilenia zakażenia, stanu klinicznego pacjenta oraz wrażliwości patogenu. Zmiany takiej można dokonać jedynie wtedy, gdy obserwuje się ewidentną poprawę stanu klinicznego pacjenta. Jeżeli nie ma poprawy klinicznej w czasie 72 h leczenia pozajelitowego, należy zweryfikować sposób leczenia. Należy zapoznać się z informacją dotyczącą stosowania produktu do leczenia parenteralnego. Nie przeprowadzono badań nad wpływem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Ponieważ jednak produkt może powodować zawroty głowy, należy poinformować pacjenta o konieczności zachowania ostrożności podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.

Podobnie jak inne antybiotyki, cefuroksym może zaburzać skład flory jelitowej, prowadząc do zmniejszonego wchłaniania estrogenów i do obniżenia skuteczności złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych. Nie zaleca się równoczesnego podawania produktu z probenecydem. Probenecyd zmniejsza wydzielanie cefuroksymu w kanalikach nerkowych. Równoczesne stosowanie probenecydu z produktem może spowodować zwiększone stężenie i przedłużone utrzymywanie się cefuroksymu w surowicy.Stężenie cefuroksymu w surowicy zmniejsza się po dializach. U pacjentów leczonych aksetylem cefuroksymu zaleca się oznaczanie stężenia glukozy we krwi jedną z metod enzymatycznych - z zastosowaniem oksydazy glukozowej lub heksokinazy. Antybiotyk ten nie wpływa na wynik alkalicznej próby pikrynianowej na kreatyninę. W czasie leczenia cefalosporynami obserwowano dodatni odczyn Coombsa. Zjawisko to może mieć znaczenie podczas wykonywania prób krzyżowych krwi.

Dane o stosowaniu cefuroksymu u kobiet ciężarnych są ograniczone. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka lub płodu, poród czy rozwój noworodka. Lek można przepisać kobiecie ciężarnej jedynie wtedy, gdy spodziewane korzyści przeważają ryzyko. Cefuroksym jest wydzielany w niewielkich ilościach w pokarmie kobiecym. Nie jest spodziewane wystąpienie działań niepożądanych podczas stosowania dawek terapeutycznych, jednak nie można wykluczyć ryzyka biegunki i zakażenia grzybiczego błon śluzowych. W związku z tym może być konieczne przerwanie karmienia piersią. Należy wziąć pod uwagę możliwość uwrażliwienia. Należy stosować cefuroksym podczas karmienia piersią jedynie po dokonaniu oceny stosunku korzyści do ryzyka przez lekarza prowadzącego. Brak danych na temat wpływu aksetylu cefuroksymu na płodność u ludzi. Badania nad rozrodczością u zwierząt wykazały brak wpływu na płodność.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są: nadmierny wzrost Candida, eozynofilia, ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Kategorie częstości przypisane do poniższych działań niepożądanych są przybliżone, ponieważ dla większości tych działań nie były dostępne odpowiednie dane (np. z badań kontrolowanych placebo) do wyliczenia częstości występowania. Ponadto częstość działań niepożądanych związanych ze stosowaniem aksetylu cefuroksymu może zmieniać się w zależności od wskazania do stosowania. Dane z dużych badań klinicznych były użyte do określenia częstości - od bardzo częstych do rzadkich działań niepożądanych. Częstości występowania wszystkich innych działań niepożądanych (tj. tych, które występują rzadziej niż 1/10 000) zostały w większości określone na podstawie danych uzyskanych po wprowadzeniu produktu do obrotu i odzwierciedlają raczej częstość ich zgłaszania niż rzeczywistą częstość występowania. Dane z badań kontrolowanych placebo nie były dostępne. Tam, gdzie częstości były wyliczone na podstawie danych z badań klinicznych, były one oparte na danych związanych z lekiem (wg oceny badacza). Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) nadmierny wzrost Candida; (nieznana) nadmierny wzrost Clostridium difficile. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (często) eozynofilia; (niezbyt często) dodatni odczyn Coombs’a, małopłytkowość, leukopenia (czasami nasilona); (nieznana) niedokrwistość hemolityczna. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) gorączka polekowa, zespół choroby posurowiczej, anafilaksja, reakcja Jarischa-Herxheimera. Zaburzenia układu nerwowego: (często) bóle głowy, zawroty głowy. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) biegunka, nudności, ból brzucha; (niezbyt często) wymioty; (nieznana) rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; (nieznana) żółtaczka (głównie zastoinowa, zapalenie wątroby). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) wysypki skórne; (nieznana) pokrzywka, świąd, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, obrzęk naczynioruchowy. Cefalosporyny, jako grupa leków, wykazują skłonność do przylegania do powierzchni błon komórkowych krwinek czerwonych i reagowania z przeciwciałami skierowanymi przeciwko produktowi leczniczemu, powodując wystąpienie dodatniego odczynu Coombs’a (który może zaburzać próbę krzyżową krwi) i powodować bardzo rzadko niedokrwistość hemolityczną. Zaobserwowano zazwyczaj odwracalne, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w osoczu. Dzieci i młodzież. Profil bezpieczeństwa dla aksetylu cefuroksymu u dzieci jest zgodny z profilem u dorosłych.

Przedawkowanie cefalosporyn może powodować pobudzenie OUN, aż do wystąpienia drgawek. Usuwanie cefuroksymu z organizmu można przyspieszyć hemodializą lub dializą otrzewnową.

Aksetyl cefuroksymu - substancja czynna produktu, jest prekursorem antybiotyku z grupy cefalosporyn II generacji, podawanym doustnie, opornym na działanie większości β-laktamaz. Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy ściany komórkowej drobnoustroju przez wiązanie białek biorących udział w tym procesie. Aksetyl cefuroksymu in vivo ulega rozkładowi, w wyniku czego powstaje cefuroksym. Jest on substancją działającą przeciwbakteryjnie przeciwko wielu znanym patogenom, w tym szczepom wytwarzającym β-laktamazy. Cefuroksym nie ulega rozkładowi przez bakteryjne β-laktamazy, działa na wiele szczepów bakterii opornych na ampicylinę i amoksycylinę.

1 tabl. zawiera 250 mg lub 500 mg cefuroksymu w postaci aksetylu cefuroksymu.

Zakażenie rzeżączkowe dolnego odcinka układu moczowo-płciowego bez ropnia gruczołów okołocewkowych lub dodatkowych A54.0
Choroba z Lyme A69.2
Streptococcus pneumoniae jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B95.3
Klebsiella pneumoniae [K. pneumoniae] jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B96.1
Haemophilus influenzae [H. influenzae] jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B96.3
Pseudomonas (aeruginosa) (mallei) (pseudomallei) jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B96.5
Ostre surowicze zapalenie ucha środkowego H65.0
Inne ostre, nieropne zapalenie ucha środkowego H65.1
Ostre ropne zapalenie ucha środkowego H66.0
Ostre zapalenie zatok J01
Paciorkowcowe zapalenie gardła J02.0
Zapalenie migdałków podniebiennych paciorkowcowe J03.0
Ostre zapalenie krtani J04.0
Ostre zapalenie krtani i gardła J06.0
Zapalenie płuc wywołane przez Streptococcus pneumoniae J13
Zapalenie płuc wywołane przez Haemophilus influenzae J14
Zapalenie płuc wywołane przez Klebsiella pneumoniae J15.0
Zapalenie płuc wywołane przez gronkowce J15.2
Zapalenie płuc wywołane przez inne paciorkowce J15.4
Zapalenie płuc wywołane przez Escherichia coli J15.5
Ostre zapalenie oskrzeli wywołane przez Haemophilus influenzae J20.1
Ostre zapalenie oskrzeli wywołane przez paciorkowce J20.2
Zapalenie tkanki łącznej i ropień jamy ustnej K12.2
Liszajec L01
Ropień skóry, czyrak, czyrak gromadny L02
Zapalenie tkanki łącznej L03

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.