Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Zinnat®

Cefuroxime axetil

tabl. powl.
500 mg
14 szt.
Doustnie
Rx
100%
51,29
50% (1)
25,65
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
tabl. powl.
500 mg
10 szt.
Doustnie
Rx
100%
37,67
50% (1)
19,35
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
granulat do przyg. zaw.
250 mg/5 ml
1 but. 50 ml
Doustnie
Rx
100%
41,40
50% (1)
20,70
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
tabl. powl.
250 mg
10 szt.
Doustnie
Rx
100%
20,62
50% (1)
11,46
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
granulat do przyg. zaw.
125 mg/5 ml
1 but. 50 ml
Doustnie
Rx
100%
20,92
50% (1)
10,57
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
granulat do przyg. zaw.
125 mg/5 ml
1 but. 100 ml
Doustnie
Rx
100%
39,08
50% (1)
19,54
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
tabl. powl.
125 mg
10 szt.
Doustnie
Rx
100%
15,16
50% (1)
10,58
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.

Zinnat® - charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Zinnat® jest antybiotykiem cefalosporynowym II generacji, wskazanym w leczeniu następujących zakażeń bakteryjnych u dorosłych i dzieci od 3. miesiąca życia:

  • Ostre paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków
  • Bakteryjne zapalenie zatok przynosowych
  • Ostre zapalenie ucha środkowego
  • Zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli
  • Zapalenie pęcherza moczowego
  • Odmiedniczkowe zapalenie nerek
  • Niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich
  • Wczesna postać choroby z Lyme (boreliozy)

Przy stosowaniu leku należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące racjonalnego użycia antybiotyków.

Zinnat wykazuje skuteczność wobec wielu patogenów odpowiedzialnych za wymienione zakażenia, w tym Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Escherichia coli i Borrelia burgdorferi.

Dawkowanie i sposób podawania

Standardowy czas trwania terapii wynosi 7 dni, z możliwością modyfikacji w zakresie 5-10 dni w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Dawkowanie należy dostosować do masy ciała pacjenta, rodzaju i nasilenia infekcji:

Grupa pacjentów Wskazanie Dawkowanie
Dorośli i dzieci ≥40 kg Większość zakażeń 250 mg 2x/dobę
Dorośli i dzieci ≥40 kg Cięższe zakażenia (zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie POChP) 500 mg 2x/dobę
Dorośli i dzieci ≥40 kg Choroba z Lyme 500 mg 2x/dobę przez 14 dni (10-21 dni)
Dzieci <40 kg Większość zakażeń 10 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 125 mg 2x/dobę
Dzieci <40 kg Cięższe zakażenia (zapalenie ucha środkowego) 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 250 mg 2x/dobę

U niemowląt i dzieci o masie ciała poniżej 40 kg zaleca się dostosowanie dawki do masy ciała lub wieku.

Dawkowanie Zinnatu należy precyzyjnie dostosować do wieku, masy ciała pacjenta oraz rodzaju i ciężkości zakażenia. Standardowy czas terapii wynosi 7 dni, ale może być modyfikowany w zakresie 5-10 dni.

Sposób podawania

Zinnat w postaci tabletek należy przyjmować po posiłku w celu optymalizacji wchłaniania. Tabletek nie należy rozdrabniać. U pacjentów mających trudności z połykaniem zaleca się stosowanie zawiesiny doustnej.

Zawiesinę doustną również należy podawać z posiłkiem. Szczegółowa instrukcja przygotowania zawiesiny znajduje się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Zinnat powinien być przyjmowany po posiłku, niezależnie od postaci leku. U pacjentów z trudnościami w połykaniu zaleca się stosowanie zawiesiny doustnej zamiast tabletek.

Modyfikacja dawkowania w niewydolności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczna jest modyfikacja dawkowania ze względu na wydalanie cefuroksymu głównie przez nerki:

  • CrCl ≥30 ml/min/1,73 m² - standardowe dawkowanie
  • CrCl 10-29 ml/min/1,73 m² - standardowa dawka co 24h
  • CrCl <10 ml/min/1,73 m² - standardowa dawka co 48h
  • Hemodializy - kolejna dawka po każdej dializie

U pacjentów z niewydolnością nerek konieczne jest wydłużenie odstępów między dawkami, proporcjonalnie do stopnia upośledzenia funkcji nerek. Cefuroksym jest skutecznie usuwany podczas hemodializy.

Przeciwwskazania

Stosowanie Zinnatu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na cefuroksym lub jakikolwiek inny składnik preparatu
  • Nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe
  • Ciężka reakcja nadwrażliwości (np. anafilaktyczna) na jakikolwiek antybiotyk beta-laktamowy (penicyliny, monobaktamy, karbapenemy) w wywiadzie

Głównym przeciwwskazaniem do stosowania Zinnatu jest nadwrażliwość na cefalosporyny lub ciężka reakcja alergiczna na inne antybiotyki beta-laktamowe w przeszłości.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Zinnatu należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

  • Reakcje alergiczne w wywiadzie na penicyliny lub inne beta-laktamy (ryzyko nadwrażliwości krzyżowej)
  • Ciężkie reakcje nadwrażliwości w przeszłości (konieczne natychmiastowe przerwanie leczenia w razie wystąpienia)
  • Choroba z Lyme - możliwość wystąpienia reakcji Jarischa-Herxheimera
  • Długotrwałe stosowanie - ryzyko nadmiernego wzrostu Candida i innych opornych drobnoustrojów
  • Biegunka w trakcie lub po leczeniu - możliwość rzekomobłoniastego zapalenia jelit
  • Cukrzyca - zawartość sacharozy w zawiesinie doustnej
  • Fenyloketonuria - zawartość aspartamu (źródło fenyloalaniny) w zawiesinie

Stosowanie Zinnatu wymaga szczególnej uwagi u pacjentów z wywiadem alergicznym, przy długotrwałej terapii oraz w przypadku wystąpienia biegunki. Należy również uwzględnić zawartość sacharozy i aspartamu w zawiesinie doustnej.

Warto zapamiętać
  • Zinnat należy przyjmować po posiłku w celu optymalizacji wchłaniania.
  • U pacjentów z niewydolnością nerek konieczna jest modyfikacja dawkowania ze względu na wydalanie cefuroksymu głównie przez nerki.

Interakcje

Zinnat może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

  • Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego - mogą obniżać biodostępność cefuroksymu
  • Doustne środki antykoncepcyjne - możliwe zmniejszenie skuteczności
  • Probenecyd - zwiększa stężenie cefuroksymu w surowicy
  • Doustne leki przeciwzakrzepowe - możliwe zwiększenie wartości INR

Najistotniejsze interakcje Zinnatu dotyczą leków wpływających na pH żołądka, doustnej antykoncepcji oraz leków przeciwzakrzepowych. Konieczne jest monitorowanie skuteczności tych leków podczas jednoczesnego stosowania z cefuroksymem.

Ciąża i laktacja

Stosowanie Zinnatu w ciąży jest możliwe, jeśli potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Dane kliniczne są ograniczone, ale badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na płód.

Cefuroksym przenika do mleka matki w niewielkich ilościach. Podczas karmienia piersią lek można stosować po rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka, monitorując niemowlę pod kątem potencjalnych działań niepożądanych (biegunka, zakażenia grzybicze).

Zinnat może być stosowany w ciąży i podczas karmienia piersią po starannym rozważeniu korzyści i ryzyka. W okresie laktacji należy obserwować dziecko pod kątem ewentualnych działań niepożądanych.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Zinnatu obejmują:

  • Nadmierny wzrost Candida
  • Eozynofilia
  • Bóle i zawroty głowy
  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (biegunka, nudności, ból brzucha)
  • Przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

Rzadziej obserwuje się: reakcje nadwrażliwości, zmiany w morfologii krwi, wysypki skórne. W pojedynczych przypadkach notowano ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka).

Profil bezpieczeństwa Zinnatu jest typowy dla cefalosporyn. Najczęstsze działania niepożądane dotyczą układu pokarmowego i są zwykle łagodne. Należy jednak monitorować pacjentów pod kątem rzadkich, ale poważnych reakcji nadwrażliwości i zmian skórnych.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Zinnatu może prowadzić do objawów neurologicznych, w tym encefalopatii, drgawek i śpiączki. Ryzyko jest zwiększone u pacjentów z niewydolnością nerek. W przypadku przedawkowania należy monitorować funkcje życiowe i zastosować leczenie objawowe. Cefuroksym można usunąć z organizmu za pomocą hemodializy lub dializy otrzewnowej.

W przypadku przedawkowania Zinnatu kluczowe jest monitorowanie stanu neurologicznego pacjenta i funkcji nerek. Hemodializa jest skuteczną metodą eliminacji leku z organizmu.

Właściwości farmakologiczne

Zinnat (aksetyl cefuroksymu) jest prolekiem, który po podaniu doustnym ulega hydrolizie do aktywnej formy - cefuroksymu. Cefuroksym jest cefalosporyną II generacji o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego. Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy ściany komórkowej bakterii poprzez wiązanie się z białkami PBP (penicillin-binding proteins).

Zinnat działa bakteriobójczo poprzez zaburzenie syntezy ściany komórkowej bakterii. Szeroki zakres działania obejmuje najczęstsze patogeny odpowiedzialne za zakażenia dróg oddechowych, układu moczowego i skóry.

Postaci farmaceutyczne

Zinnat dostępny jest w następujących postaciach:

  • Tabletki powlekane: 125 mg, 250 mg, 500 mg cefuroksymu
  • Granulat do sporządzania zawiesiny doustnej: 125 mg/5ml, 250 mg/5ml cefuroksymu

Różnorodność dostępnych postaci i mocy Zinnatu umożliwia dobór optymalnej formy leku i dawki dla konkretnego pacjenta, z uwzględnieniem wieku, masy ciała i preferencji.


1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPL

Zinnat®

Wskazania wg ChPL

2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
3) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia

Wskazania

Lek jest wskazany w leczeniu wymienionych poniżej zakażeń u dorosłych i dzieci w wieku od 3 m-cy: ostre paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków, bakteryjne zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich, leczenie wczesnej postaci choroby z Lyme (boreliozy). Należy wziąć pod uwagę oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Zwykle leczenie trwa 7 dni (może trwać 5-10 dni). Dorośli i dzieci ≥40 kg. Ostre zapalenie migdałków, ostre zapalenie zatok przynosowych, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich: 250 mg 2x/dobę. Ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli: 500 mg 2x/dobę. Choroba z Lyme: 500 mg 2x/dobę przez 14 dni (w przedziale 10-21 dni). Dzieci (<40 kg). Ostre zapalenie migdałków, ostre zapalenie zatok przynosowych: 10 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 125 mg 2x/dobę. Zapalenie ucha środkowego lub, jeśli właściwe, cięższe zakażenia u dzieci w wieku od 2 lat, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich: 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 250 mg 2x/dobę. Choroba z Lyme: 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 250 mg 2x/dobę przez 14 dni (10-21 dni). Nie ma doświadczeń z podawaniem leku dzieciom w wieku poniżej 3 m-cy. Tabl. i granulat do sporz. zaw. doustnej, zawierające aksetyl cefuroksymu, nie są biorównoważne i nie można ich wzajemnie zastępować na podstawie przeliczenia mg/mg. U niemowląt (w wieku od 3 m-cy) i u dzieci o masie poniżej 40 kg dostosowanie dawkowania do mc. lub do wieku może być bardziej korzystne. Dawka dla niemowląt i dzieci w wieku od 3 m-cy do 18 lat wynosi 10 mg/kg mc. 2x/dobę w leczeniu większości zakażeń, maks. 250 mg/dobę. W zapaleniu ucha środkowego i w cięższych zakażeniach zalecana dawka wynosi 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 500 mg na/dobę. Wskazówki, mające na celu uproszczenie podawania leku w postaci zawiesiny doust., patrz ChPL. Zaburzenia czynności nerek. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności aksetylu cefuroksymu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Cefuroksym jest wydalany głownie przez nerki. U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności nerek zalecane jest zmniejszenie dawki cefuroksymu, aby zrównoważyć jego wolniejsze wydalanie. Cefuroksym jest skutecznie usuwany podczas dializy. Zalecane dawki cefuroksymu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek: CrCl ≥30 ml/min/1,73 m2, T0,5 1,4-2,4 h: zmiana dawkowania nie jest konieczna (typowa dawka 125-500 mg podawana 2x/dobę); CrCl 10-29 ml/min/1,73 m2, T0,5 4,6 h: typowa dawka podawana co 24 h; CrCl <10 ml/min/1,73 m2, T0,5 16,8 h: typowa dawka podawana co 48 h; pacjenci hemodializowani, T0,5 2-4 h: kolejną dawkę należy podawać na zakończenie każdej dializy. Zaburzenia czynności wątroby. Brak danych dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Cefuroksym jest wydalany głównie przez nerki, dlatego uważa się, że występowanie zaburzeń czynności wątroby nie ma wpływu na farmakokinetykę cefuroksymu.

Tabl. Lek w postaci tabl. należy przyjmować po posiłku, w celu zapewnienia optymalnego wchłaniania. Tabl. powl. nie należy rozdrabniać i dlatego nie są odpowiednie do stosowania u pacjentów, którzy nie mogą połykać tabl. U dzieci można zastosować lek w postaci zawiesiny doustnej. Dostępne są inne moce i postacie farmaceutyczne tego produktu leczniczego do zastosowania w zależności od zalecanego dawkowania. Granulat. W celu zapewnienia optymalnego wchłaniania cefuroksymu aksetylu, zawiesinę należy przyjmować razem z posiłkiem. Instrukcja sporządzania leku przed podaniem - patrz ChPL. Dostępne są inne moce i postacie farmaceutyczne tego produktu leczniczego do zastosowania w zależności od zalecanego dawkowania.

Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu. Nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe. Stwierdzona wcześniej nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe. Ciężka nadwrażliwość (np. reakcja anafilaktyczna) na jakikolwiek inny antybiotyk β-laktamowy (penicyliny, monobaktamy i karbapenemy) w wywiadzie.

Antybiotyk należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów, u których stwierdzono reakcję alergiczną na penicyliny i inne antybiotyki β-laktamowe, ponieważ występuje ryzyko wrażliwości krzyżowej. Podobnie jak w przypadku wszystkich antybiotyków β-laktamowych, notowano występowanie ciężkich reakcji uczuleniowych, sporadycznie kończących się zgonem. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości, należy bezzwłocznie przerwać leczenie cefuroksymem i podjąć odpowiednie działania ratunkowe. Przed rozpoczęciem leczenia należy ustalić, czy u pacjenta nie występowały w przeszłości ciężkie reakcje alergiczne na cefuroksym, inne cefalosporyny lub jakikolwiek inny antybiotyk β-laktamowy. Należy zachować ostrożność, jeśli cefuroksym podaje się pacjentowi, u którego wcześniej występowała lekka lub umiarkowana nadwrażliwość na inne antybiotyki β-laktamowe. Podczas stosowania cefuroksymu aksetylu w leczeniu choroby z Lyme (boreliozy) może wystąpić reakcja Jarischa-Herxheimera. Wynika ona z działania cefuroksymu na komórki bakterii Borrelia burgdorferi, wywołującej chorobę z Lyme. Należy uświadomić pacjentowi, że jest to częsta i zazwyczaj ustępująca samoistnie konsekwencja stosowania antybiotyku w chorobie z Lyme. Stosowanie cefuroksymu aksetylu może powodować nadmierny wzrost Candida. Przedłużone stosowanie może również powodować nadmierny wzrost drobnoustrojów niewrażliwych (np. Enterococcus i Clostridium difficile), na skutek czego może być konieczne przerwanie leczenia. W związku ze stosowaniem niemal każdego z leków przeciwbakteryjnych notowano występowanie rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, związanego ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych. Może ono mieć przebieg od postaci lekkiej do zagrażającej życiu. To rozpoznanie należy wziąć pod uwagę u pacjentów z biegunką, która wystąpiła podczas lub po zakończeniu stosowania cefuroksymu. Należy rozważyć przerwanie leczenia cefuroksymem oraz zastosowanie leczenia właściwego przeciwko Clostridium difficile. Nie należy podawać leków hamujących perystaltykę. Wystąpienie dodatniego wyniku testu Coombs’a, związanego ze stosowaniem cefuroksymu, może zaburzać wyniki prób krzyżowych. Mogą występować fałszywie ujemne wyniki testu z cyjanożelazianami, dlatego do oznaczania stężenia glukozy w krwi lub surowicy u pacjentów leczonych cefuroksymem aksetylu zaleca się stosowanie metod z użyciem oksydazy glukozowej lub heksokinazy. Tabl. Lek w postaci tabl. zawiera parabeny, które mogą powodować reakcje alergiczne (również opóźnione). Granulat. Podczas leczenia pacjentów z cukrzycą należy wziąć pod uwagę zawartość sacharozy w zawisinie doustnej i granulacie cefuroksymu aksetylu oraz należy zapewnić pacjentowi właściwą poradę. 5 ml zawiesiny doustnej zawiera 2,3 g sacharozy. Lek w postaci zawiesiny zawiera aspartam, który jest źródłem fenyloalaniny, dlatego należy go stosować ostrożnie u pacjentów z fenyloketonurią. Nie przeprowadzono badań nad wpływem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Ponieważ jednak produkt może powodować zawroty głowy, należy poinformować pacjenta o konieczności zachowania ostrożności podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.

Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego mogą zmniejszać biodostępność cefuroksymu aksetylu w porównaniu z biodostępnością na czczo i mogą prowadzić do zniesienia efektu zwiększonego wchłaniania leku podanego po posiłku. Aksetyl cefuroksymu może wpływać na florę jelitową, prowadząc do zmniejszenia wchłaniania estrogenów i do zmniejszenia skuteczności złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. Cefuroksym jest wydalany w procesie przesączania kłębuszkowego i wydzielania cewkowego. Jednoczesne zastosowanie probenecydu w znacznym stopniu zwiększa stężenie maks., pole pod krzywą stężenia w surowicy w czasie oraz T0,5 cefuroksymu w fazie eliminacji. Jednoczesne stosowanie z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi może powodować zwiększenie międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (ang. INR).

Dane o stosowaniu cefuroksymu u kobiet ciężarnych są ograniczone. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka lub płodu, poród czy rozwój noworodka. Lek można przepisać kobiecie ciężarnej jedynie wtedy, gdy spodziewane korzyści przeważają ryzyko. Cefuroksym jest wydzielany w niewielkich ilościach w pokarmie kobiecym. Nie jest spodziewane wystąpienie działań niepożądanych podczas stosowania dawek terapeutycznych, jednak nie można wykluczyć ryzyka biegunki i zakażenia grzybiczego błon śluzowych. W związku z tym może być konieczne przerwanie karmienia piersią. Należy wziąć pod uwagę możliwość uwrażliwienia. Należy stosować cefuroksym podczas karmienia piersią jedynie po dokonaniu oceny stosunku korzyści do ryzyka przez lekarza prowadzącego. Brak danych na temat wpływu cefuroksymu aksetylu na płodność u ludzi. Badania nad rozrodczością u zwierząt wykazały brak wpływu na płodność.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są: nadmierny wzrost Candida, eozynofilia, ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Kategorie częstości przypisane do poniższych działań niepożądanych są przybliżone, ponieważ dla większości tych działań nie były dostępne odpowiednie dane (np. z badań kontrolowanych placebo) do wyliczenia częstości występowania. Ponadto częstość działań niepożądanych związanych ze stosowaniem aksetylu cefuroksymu może zmieniać się w zależności od wskazania do stosowania. Dane z dużych badań klinicznych były użyte do określenia częstości - od bardzo częstych do rzadkich działań niepożądanych. Częstości występowania wszystkich innych działań niepożądanych (tj. tych, które występują rzadziej niż 1/10 000) zostały w większości określone na podstawie danych uzyskanych po wprowadzeniu produktu do obrotu i odzwierciedlają raczej częstość ich zgłaszania niż rzeczywistą częstość występowania. Dane z badań kontrolowanych placebo nie były dostępne. Tam, gdzie częstości były wyliczone na podstawie danych z badań klinicznych, były one oparte na danych związanych z lekiem (wg oceny badacza). Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) nadmierny wzrost Candida; (nieznana) nadmierny wzrost Clostridium difficile. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (często) eozynofilia; (niezbyt często) dodatni odczyn Coombs’a, małopłytkowość, leukopenia (czasami nasilona); (nieznana) niedokrwistość hemolityczna. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) gorączka polekowa, zespół choroby posurowiczej, anafilaksja, reakcja Jarischa-Herxheimera. Zaburzenia układu nerwowego: (często) bóle głowy, zawroty głowy. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) biegunka, nudności, ból brzucha; (niezbyt często) wymioty; (nieznana) rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; (nieznana) żółtaczka (głównie zastoinowa, zapalenie wątroby). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) wysypki skórne; (nieznana) pokrzywka, świąd, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, obrzęk naczynioruchowy. Cefalosporyny, jako grupa leków, wykazują skłonność do przylegania do powierzchni błon komórkowych krwinek czerwonych i reagowania z przeciwciałami skierowanymi przeciwko produktowi leczniczemu, powodując wystąpienie dodatniego odczynu Coombs’a (który może zaburzać próbę krzyżową krwi) i powodować bardzo rzadko niedokrwistość hemolityczną. Zaobserwowano zazwyczaj odwracalne, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w osoczu. Dzieci i młodzież. Profil bezpieczeństwa dla aksetylu cefuroksymu u dzieci jest zgodny z profilem u dorosłych.

Przedawkowanie może prowadzić do następstw neurologicznych, w tym do encefalopatii, drgawek i śpiączki. Objawy przedawkowania mogą wystąpić, jeśli dawki nie są odpowiednio zmniejszone u pacjentów z niewydolnością nerek. Stężenie cefuroksymu w surowicy można zmniejszyć stosując hemodializę i dializę otrzewnową.

Aksetyl cefuroksymu - jest hydrolizowany przez enzymy - esterazy, do aktywnego antybiotyku, cefuroksymu. Cefuroksym hamuje syntezę bakteryjnych ścian komórkowych w następstwie połączenia się z białkami wiążącymi penicyliny (ang. PBP). Następuje przerwanie procesu biosyntezy ściany komórkowej (peptydoglikanu), co prowadzi do lizy komórki bakteryjnej i do jej obumarcia.

1 tabl. powl. zawiera 125 mg, 250 mg lub 500 mg cefuroksymu. 5 ml zawiesiny zawiera 125 mg lub 250 mg cefuroksymu.

Zakażenie rzeżączkowe dolnego odcinka układu moczowo-płciowego bez ropnia gruczołów okołocewkowych lub dodatkowych A54.0
Choroba z Lyme A69.2
Streptococcus pneumoniae jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B95.3
Klebsiella pneumoniae [K. pneumoniae] jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B96.1
Haemophilus influenzae [H. influenzae] jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B96.3
Pseudomonas (aeruginosa) (mallei) (pseudomallei) jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B96.5
Ostre surowicze zapalenie ucha środkowego H65.0
Inne ostre, nieropne zapalenie ucha środkowego H65.1
Ostre ropne zapalenie ucha środkowego H66.0
Ostre zapalenie zatok J01
Paciorkowcowe zapalenie gardła J02.0
Zapalenie migdałków podniebiennych paciorkowcowe J03.0
Ostre zapalenie krtani J04.0
Ostre zapalenie krtani i gardła J06.0
Zapalenie płuc wywołane przez Streptococcus pneumoniae J13
Zapalenie płuc wywołane przez Haemophilus influenzae J14
Zapalenie płuc wywołane przez Klebsiella pneumoniae J15.0
Zapalenie płuc wywołane przez gronkowce J15.2
Zapalenie płuc wywołane przez inne paciorkowce J15.4
Zapalenie płuc wywołane przez Escherichia coli J15.5
Ostre zapalenie oskrzeli wywołane przez Haemophilus influenzae J20.1
Ostre zapalenie oskrzeli wywołane przez paciorkowce J20.2
Zapalenie tkanki łącznej i ropień jamy ustnej K12.2
Liszajec L01
Ropień skóry, czyrak, czyrak gromadny L02
Zapalenie tkanki łącznej L03

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.