Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Zinnat®

Cefuroxime axetil

granulat do przyg. zaw.
125 mg/5 ml
1 but. 50 ml
Doustnie
Rx
100%
20,92
50% (1)
10,57
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
tabl. powl.
500 mg
10 szt.
Doustnie
Rx
100%
37,67
50% (1)
19,35
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
tabl. powl.
500 mg
14 szt.
Doustnie
Rx
100%
51,29
50% (1)
25,65
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
granulat do przyg. zaw.
250 mg/5 ml
1 but. 50 ml
Doustnie
Rx
100%
41,40
50% (1)
20,70
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
tabl. powl.
250 mg
10 szt.
Doustnie
Rx
100%
20,62
50% (1)
11,46
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
granulat do przyg. zaw.
125 mg/5 ml
1 but. 100 ml
Doustnie
Rx
100%
39,08
50% (1)
19,54
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Zinnat®
tabl. powl.
125 mg
10 szt.
Doustnie
Rx
100%
15,16
50% (1)
10,58
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.

Zinnat® - charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Zinnat® jest antybiotykiem cefalosporynowym II generacji, wskazanym w leczeniu następujących zakażeń bakteryjnych u dorosłych i dzieci od 3 miesiąca życia:

  • Ostre paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków
  • Bakteryjne zapalenie zatok przynosowych
  • Ostre zapalenie ucha środkowego
  • Zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli
  • Zapalenie pęcherza moczowego
  • Odmiedniczkowe zapalenie nerek
  • Niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich
  • Wczesna postać choroby z Lyme (borelioza)

Przy stosowaniu leku należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące racjonalnego użycia antybiotyków.

Zinnat® wykazuje szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego, obejmujące najczęstsze patogeny odpowiedzialne za zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, układu moczowego oraz skóry i tkanek miękkich. Jest również skuteczny w leczeniu wczesnej postaci boreliozy.

Dawkowanie i sposób podawania

Standardowy czas terapii wynosi 7 dni, z możliwością modyfikacji w zakresie 5-10 dni w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Dawkowanie należy dostosować do masy ciała pacjenta, rodzaju i nasilenia infekcji:

Grupa pacjentów Wskazanie Dawkowanie
Dorośli i dzieci ≥40 kg Większość zakażeń 250 mg 2x/dobę
Dorośli i dzieci ≥40 kg Zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie POChP 500 mg 2x/dobę
Dorośli i dzieci ≥40 kg Borelioza 500 mg 2x/dobę przez 14 dni (10-21 dni)
Dzieci <40 kg Większość zakażeń 10 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 125 mg 2x/dobę
Dzieci <40 kg Zapalenie ucha środkowego, cięższe zakażenia 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 250 mg 2x/dobę

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczna jest modyfikacja dawkowania w zależności od klirensu kreatyniny.

Dawkowanie Zinnatu® jest zróżnicowane w zależności od wieku, masy ciała pacjenta oraz rodzaju zakażenia. Kluczowe jest dostosowanie dawki u pacjentów z niewydolnością nerek oraz monitorowanie funkcji nerek podczas terapii.

Sposób podawania

Tabletki Zinnat® należy przyjmować po posiłku w celu optymalizacji wchłaniania. Nie należy ich kruszyć ani dzielić. U pacjentów mających trudności z połykaniem zaleca się stosowanie zawiesiny doustnej. Zawiesinę również należy podawać z posiłkiem.

Prawidłowe przyjmowanie leku po posiłku jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego stężenia terapeutycznego. Forma zawiesiny stanowi alternatywę dla pacjentów z trudnościami w połykaniu tabletek.

Przeciwwskazania

  • Nadwrażliwość na cefuroksym lub inne składniki preparatu
  • Nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe
  • Ciężka reakcja nadwrażliwości (np. anafilaktyczna) na jakikolwiek antybiotyk beta-laktamowy w wywiadzie

Przed wdrożeniem terapii Zinnatem® kluczowe jest zebranie dokładnego wywiadu alergologicznego, ze szczególnym uwzględnieniem reakcji na antybiotyki beta-laktamowe.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z wywiadem alergicznym, zwłaszcza na antybiotyki beta-laktamowe. W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości konieczne jest natychmiastowe przerwanie leczenia i wdrożenie odpowiedniego postępowania.

Podczas terapii boreliozy może wystąpić reakcja Jarischa-Herxheimera. Pacjenta należy poinformować o możliwości jej wystąpienia.

Długotrwałe stosowanie może prowadzić do nadmiernego wzrostu drobnoustrojów niewrażliwych, w tym Candida i Clostridium difficile. W przypadku wystąpienia biegunki należy rozważyć rzekomobłoniaste zapalenie jelit.

U pacjentów z cukrzycą należy uwzględnić zawartość sacharozy w zawiesinie doustnej.

Stosowanie Zinnatu® wymaga monitorowania pacjenta pod kątem reakcji nadwrażliwości, zwłaszcza w początkowym okresie terapii. Istotna jest również obserwacja w kierunku potencjalnych powikłań związanych z zaburzeniem flory bakteryjnej.

Warto zapamiętać
  • Zinnat® należy przyjmować po posiłku w celu optymalizacji wchłaniania.
  • U pacjentów z niewydolnością nerek konieczna jest modyfikacja dawkowania w oparciu o klirens kreatyniny.

Interakcje lekowe

Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego mogą obniżać biodostępność cefuroksymu. Jednoczesne stosowanie z probenecidem zwiększa stężenie cefuroksymu w surowicy. Cefuroksym może wpływać na skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych. Możliwe jest również nasilenie działania doustnych leków przeciwzakrzepowych.

Przy stosowaniu Zinnatu® należy zwrócić uwagę na potencjalne interakcje, szczególnie u pacjentów przyjmujących leki przeciwkrzepliwe lub doustną antykoncepcję hormonalną.

Ciąża i laktacja

Dane dotyczące stosowania cefuroksymu u kobiet w ciąży są ograniczone. Lek można stosować w ciąży, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Cefuroksym przenika do mleka kobiecego w niewielkich ilościach. Stosowanie podczas karmienia piersią wymaga ostrożności i monitorowania niemowlęcia pod kątem potencjalnych działań niepożądanych.

Decyzja o zastosowaniu Zinnatu® u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinna być podjęta po starannej analizie stosunku korzyści do ryzyka.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obejmują:

  • Nadmierny wzrost Candida
  • Eozynofilia
  • Bóle i zawroty głowy
  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (biegunka, nudności, ból brzucha)
  • Przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

Rzadziej obserwuje się reakcje nadwrażliwości, w tym wysypkę, pokrzywkę, a w pojedynczych przypadkach ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka).

Profil bezpieczeństwa Zinnatu® jest stosunkowo korzystny, jednak pacjenci powinni być monitorowani pod kątem potencjalnych działań niepożądanych, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego i skóry.

Przedawkowanie

Przedawkowanie cefuroksymu może prowadzić do powikłań neurologicznych, w tym encefalopatii, drgawek i śpiączki. W przypadku przedawkowania należy monitorować funkcje życiowe i zastosować leczenie objawowe. Cefuroksym można usunąć z organizmu za pomocą hemodializy lub dializy otrzewnowej.

W przypadku podejrzenia przedawkowania Zinnatu® kluczowe jest szybkie wdrożenie monitorowania pacjenta i rozważenie zastosowania technik pozaustrojowego oczyszczania krwi.

Mechanizm działania

Cefuroksym, aktywny metabolit aksetylu cefuroksymu, hamuje syntezę ściany komórkowej bakterii poprzez wiązanie się z białkami PBP (penicillin-binding proteins). Prowadzi to do zaburzenia biosyntezy peptydoglikanu, a w konsekwencji do lizy i śmierci komórki bakteryjnej.

Zinnat®, jako cefalosporyna II generacji, wykazuje działanie bakteriobójcze poprzez zaburzenie integralności ściany komórkowej bakterii.

Postaci farmaceutyczne

Zinnat® dostępny jest w formie:

  • Tabletek powlekanych: 125 mg, 250 mg, 500 mg
  • Zawiesiny doustnej: 125 mg/5 ml, 250 mg/5 ml

Różnorodność dostępnych form i dawek Zinnatu® umożliwia dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta, z uwzględnieniem wieku, masy ciała i preferencji dotyczących przyjmowania leku.


1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPL

Zinnat®

Wskazania wg ChPL

2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
3) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia

Wskazania

Lek jest wskazany w leczeniu wymienionych poniżej zakażeń u dorosłych i dzieci w wieku od 3 m-cy: ostre paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków, bakteryjne zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich, leczenie wczesnej postaci choroby z Lyme (boreliozy). Należy wziąć pod uwagę oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Zwykle leczenie trwa 7 dni (może trwać 5-10 dni). Dorośli i dzieci ≥40 kg. Ostre zapalenie migdałków, ostre zapalenie zatok przynosowych, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich: 250 mg 2x/dobę. Ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli: 500 mg 2x/dobę. Choroba z Lyme: 500 mg 2x/dobę przez 14 dni (w przedziale 10-21 dni). Dzieci (<40 kg). Ostre zapalenie migdałków, ostre zapalenie zatok przynosowych: 10 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 125 mg 2x/dobę. Zapalenie ucha środkowego lub, jeśli właściwe, cięższe zakażenia u dzieci w wieku od 2 lat, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich: 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 250 mg 2x/dobę. Choroba z Lyme: 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 250 mg 2x/dobę przez 14 dni (10-21 dni). Nie ma doświadczeń z podawaniem leku dzieciom w wieku poniżej 3 m-cy. Tabl. i granulat do sporz. zaw. doustnej, zawierające aksetyl cefuroksymu, nie są biorównoważne i nie można ich wzajemnie zastępować na podstawie przeliczenia mg/mg. U niemowląt (w wieku od 3 m-cy) i u dzieci o masie poniżej 40 kg dostosowanie dawkowania do mc. lub do wieku może być bardziej korzystne. Dawka dla niemowląt i dzieci w wieku od 3 m-cy do 18 lat wynosi 10 mg/kg mc. 2x/dobę w leczeniu większości zakażeń, maks. 250 mg/dobę. W zapaleniu ucha środkowego i w cięższych zakażeniach zalecana dawka wynosi 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 500 mg na/dobę. Wskazówki, mające na celu uproszczenie podawania leku w postaci zawiesiny doust., patrz ChPL. Zaburzenia czynności nerek. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności aksetylu cefuroksymu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Cefuroksym jest wydalany głownie przez nerki. U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności nerek zalecane jest zmniejszenie dawki cefuroksymu, aby zrównoważyć jego wolniejsze wydalanie. Cefuroksym jest skutecznie usuwany podczas dializy. Zalecane dawki cefuroksymu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek: CrCl ≥30 ml/min/1,73 m2, T0,5 1,4-2,4 h: zmiana dawkowania nie jest konieczna (typowa dawka 125-500 mg podawana 2x/dobę); CrCl 10-29 ml/min/1,73 m2, T0,5 4,6 h: typowa dawka podawana co 24 h; CrCl <10 ml/min/1,73 m2, T0,5 16,8 h: typowa dawka podawana co 48 h; pacjenci hemodializowani, T0,5 2-4 h: kolejną dawkę należy podawać na zakończenie każdej dializy. Zaburzenia czynności wątroby. Brak danych dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Cefuroksym jest wydalany głównie przez nerki, dlatego uważa się, że występowanie zaburzeń czynności wątroby nie ma wpływu na farmakokinetykę cefuroksymu.

Tabl. Lek w postaci tabl. należy przyjmować po posiłku, w celu zapewnienia optymalnego wchłaniania. Tabl. powl. nie należy rozdrabniać i dlatego nie są odpowiednie do stosowania u pacjentów, którzy nie mogą połykać tabl. U dzieci można zastosować lek w postaci zawiesiny doustnej. Dostępne są inne moce i postacie farmaceutyczne tego produktu leczniczego do zastosowania w zależności od zalecanego dawkowania. Granulat. W celu zapewnienia optymalnego wchłaniania cefuroksymu aksetylu, zawiesinę należy przyjmować razem z posiłkiem. Instrukcja sporządzania leku przed podaniem - patrz ChPL. Dostępne są inne moce i postacie farmaceutyczne tego produktu leczniczego do zastosowania w zależności od zalecanego dawkowania.

Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu. Nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe. Stwierdzona wcześniej nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe. Ciężka nadwrażliwość (np. reakcja anafilaktyczna) na jakikolwiek inny antybiotyk β-laktamowy (penicyliny, monobaktamy i karbapenemy) w wywiadzie.

Antybiotyk należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów, u których stwierdzono reakcję alergiczną na penicyliny i inne antybiotyki β-laktamowe, ponieważ występuje ryzyko wrażliwości krzyżowej. Podobnie jak w przypadku wszystkich antybiotyków β-laktamowych, notowano występowanie ciężkich reakcji uczuleniowych, sporadycznie kończących się zgonem. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości, należy bezzwłocznie przerwać leczenie cefuroksymem i podjąć odpowiednie działania ratunkowe. Przed rozpoczęciem leczenia należy ustalić, czy u pacjenta nie występowały w przeszłości ciężkie reakcje alergiczne na cefuroksym, inne cefalosporyny lub jakikolwiek inny antybiotyk β-laktamowy. Należy zachować ostrożność, jeśli cefuroksym podaje się pacjentowi, u którego wcześniej występowała lekka lub umiarkowana nadwrażliwość na inne antybiotyki β-laktamowe. Podczas stosowania cefuroksymu aksetylu w leczeniu choroby z Lyme (boreliozy) może wystąpić reakcja Jarischa-Herxheimera. Wynika ona z działania cefuroksymu na komórki bakterii Borrelia burgdorferi, wywołującej chorobę z Lyme. Należy uświadomić pacjentowi, że jest to częsta i zazwyczaj ustępująca samoistnie konsekwencja stosowania antybiotyku w chorobie z Lyme. Stosowanie cefuroksymu aksetylu może powodować nadmierny wzrost Candida. Przedłużone stosowanie może również powodować nadmierny wzrost drobnoustrojów niewrażliwych (np. Enterococcus i Clostridium difficile), na skutek czego może być konieczne przerwanie leczenia. W związku ze stosowaniem niemal każdego z leków przeciwbakteryjnych notowano występowanie rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, związanego ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych. Może ono mieć przebieg od postaci lekkiej do zagrażającej życiu. To rozpoznanie należy wziąć pod uwagę u pacjentów z biegunką, która wystąpiła podczas lub po zakończeniu stosowania cefuroksymu. Należy rozważyć przerwanie leczenia cefuroksymem oraz zastosowanie leczenia właściwego przeciwko Clostridium difficile. Nie należy podawać leków hamujących perystaltykę. Wystąpienie dodatniego wyniku testu Coombs’a, związanego ze stosowaniem cefuroksymu, może zaburzać wyniki prób krzyżowych. Mogą występować fałszywie ujemne wyniki testu z cyjanożelazianami, dlatego do oznaczania stężenia glukozy w krwi lub surowicy u pacjentów leczonych cefuroksymem aksetylu zaleca się stosowanie metod z użyciem oksydazy glukozowej lub heksokinazy. Tabl. Lek w postaci tabl. zawiera parabeny, które mogą powodować reakcje alergiczne (również opóźnione). Granulat. Podczas leczenia pacjentów z cukrzycą należy wziąć pod uwagę zawartość sacharozy w zawisinie doustnej i granulacie cefuroksymu aksetylu oraz należy zapewnić pacjentowi właściwą poradę. 5 ml zawiesiny doustnej zawiera 2,3 g sacharozy. Lek w postaci zawiesiny zawiera aspartam, który jest źródłem fenyloalaniny, dlatego należy go stosować ostrożnie u pacjentów z fenyloketonurią. Nie przeprowadzono badań nad wpływem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Ponieważ jednak produkt może powodować zawroty głowy, należy poinformować pacjenta o konieczności zachowania ostrożności podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.

Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego mogą zmniejszać biodostępność cefuroksymu aksetylu w porównaniu z biodostępnością na czczo i mogą prowadzić do zniesienia efektu zwiększonego wchłaniania leku podanego po posiłku. Aksetyl cefuroksymu może wpływać na florę jelitową, prowadząc do zmniejszenia wchłaniania estrogenów i do zmniejszenia skuteczności złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. Cefuroksym jest wydalany w procesie przesączania kłębuszkowego i wydzielania cewkowego. Jednoczesne zastosowanie probenecydu w znacznym stopniu zwiększa stężenie maks., pole pod krzywą stężenia w surowicy w czasie oraz T0,5 cefuroksymu w fazie eliminacji. Jednoczesne stosowanie z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi może powodować zwiększenie międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (ang. INR).

Dane o stosowaniu cefuroksymu u kobiet ciężarnych są ograniczone. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka lub płodu, poród czy rozwój noworodka. Lek można przepisać kobiecie ciężarnej jedynie wtedy, gdy spodziewane korzyści przeważają ryzyko. Cefuroksym jest wydzielany w niewielkich ilościach w pokarmie kobiecym. Nie jest spodziewane wystąpienie działań niepożądanych podczas stosowania dawek terapeutycznych, jednak nie można wykluczyć ryzyka biegunki i zakażenia grzybiczego błon śluzowych. W związku z tym może być konieczne przerwanie karmienia piersią. Należy wziąć pod uwagę możliwość uwrażliwienia. Należy stosować cefuroksym podczas karmienia piersią jedynie po dokonaniu oceny stosunku korzyści do ryzyka przez lekarza prowadzącego. Brak danych na temat wpływu cefuroksymu aksetylu na płodność u ludzi. Badania nad rozrodczością u zwierząt wykazały brak wpływu na płodność.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są: nadmierny wzrost Candida, eozynofilia, ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Kategorie częstości przypisane do poniższych działań niepożądanych są przybliżone, ponieważ dla większości tych działań nie były dostępne odpowiednie dane (np. z badań kontrolowanych placebo) do wyliczenia częstości występowania. Ponadto częstość działań niepożądanych związanych ze stosowaniem aksetylu cefuroksymu może zmieniać się w zależności od wskazania do stosowania. Dane z dużych badań klinicznych były użyte do określenia częstości - od bardzo częstych do rzadkich działań niepożądanych. Częstości występowania wszystkich innych działań niepożądanych (tj. tych, które występują rzadziej niż 1/10 000) zostały w większości określone na podstawie danych uzyskanych po wprowadzeniu produktu do obrotu i odzwierciedlają raczej częstość ich zgłaszania niż rzeczywistą częstość występowania. Dane z badań kontrolowanych placebo nie były dostępne. Tam, gdzie częstości były wyliczone na podstawie danych z badań klinicznych, były one oparte na danych związanych z lekiem (wg oceny badacza). Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) nadmierny wzrost Candida; (nieznana) nadmierny wzrost Clostridium difficile. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (często) eozynofilia; (niezbyt często) dodatni odczyn Coombs’a, małopłytkowość, leukopenia (czasami nasilona); (nieznana) niedokrwistość hemolityczna. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) gorączka polekowa, zespół choroby posurowiczej, anafilaksja, reakcja Jarischa-Herxheimera. Zaburzenia układu nerwowego: (często) bóle głowy, zawroty głowy. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) biegunka, nudności, ból brzucha; (niezbyt często) wymioty; (nieznana) rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; (nieznana) żółtaczka (głównie zastoinowa, zapalenie wątroby). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) wysypki skórne; (nieznana) pokrzywka, świąd, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, obrzęk naczynioruchowy. Cefalosporyny, jako grupa leków, wykazują skłonność do przylegania do powierzchni błon komórkowych krwinek czerwonych i reagowania z przeciwciałami skierowanymi przeciwko produktowi leczniczemu, powodując wystąpienie dodatniego odczynu Coombs’a (który może zaburzać próbę krzyżową krwi) i powodować bardzo rzadko niedokrwistość hemolityczną. Zaobserwowano zazwyczaj odwracalne, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w osoczu. Dzieci i młodzież. Profil bezpieczeństwa dla aksetylu cefuroksymu u dzieci jest zgodny z profilem u dorosłych.

Przedawkowanie może prowadzić do następstw neurologicznych, w tym do encefalopatii, drgawek i śpiączki. Objawy przedawkowania mogą wystąpić, jeśli dawki nie są odpowiednio zmniejszone u pacjentów z niewydolnością nerek. Stężenie cefuroksymu w surowicy można zmniejszyć stosując hemodializę i dializę otrzewnową.

Aksetyl cefuroksymu - jest hydrolizowany przez enzymy - esterazy, do aktywnego antybiotyku, cefuroksymu. Cefuroksym hamuje syntezę bakteryjnych ścian komórkowych w następstwie połączenia się z białkami wiążącymi penicyliny (ang. PBP). Następuje przerwanie procesu biosyntezy ściany komórkowej (peptydoglikanu), co prowadzi do lizy komórki bakteryjnej i do jej obumarcia.

1 tabl. powl. zawiera 125 mg, 250 mg lub 500 mg cefuroksymu. 5 ml zawiesiny zawiera 125 mg lub 250 mg cefuroksymu.

Zakażenie rzeżączkowe dolnego odcinka układu moczowo-płciowego bez ropnia gruczołów okołocewkowych lub dodatkowych A54.0
Choroba z Lyme A69.2
Streptococcus pneumoniae jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B95.3
Klebsiella pneumoniae [K. pneumoniae] jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B96.1
Haemophilus influenzae [H. influenzae] jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B96.3
Pseudomonas (aeruginosa) (mallei) (pseudomallei) jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach B96.5
Ostre surowicze zapalenie ucha środkowego H65.0
Inne ostre, nieropne zapalenie ucha środkowego H65.1
Ostre ropne zapalenie ucha środkowego H66.0
Ostre zapalenie zatok J01
Paciorkowcowe zapalenie gardła J02.0
Zapalenie migdałków podniebiennych paciorkowcowe J03.0
Ostre zapalenie krtani J04.0
Ostre zapalenie krtani i gardła J06.0
Zapalenie płuc wywołane przez Streptococcus pneumoniae J13
Zapalenie płuc wywołane przez Haemophilus influenzae J14
Zapalenie płuc wywołane przez Klebsiella pneumoniae J15.0
Zapalenie płuc wywołane przez gronkowce J15.2
Zapalenie płuc wywołane przez inne paciorkowce J15.4
Zapalenie płuc wywołane przez Escherichia coli J15.5
Ostre zapalenie oskrzeli wywołane przez Haemophilus influenzae J20.1
Ostre zapalenie oskrzeli wywołane przez paciorkowce J20.2
Zapalenie tkanki łącznej i ropień jamy ustnej K12.2
Liszajec L01
Ropień skóry, czyrak, czyrak gromadny L02
Zapalenie tkanki łącznej L03

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.