Zevesin - bursztynian solifenacyny w leczeniu zespołu pęcherza nadreaktywnego

Wskazania

Zevesin jest wskazanyącego nietrzymania moczu i/lub częstomoczu oraz parcia naglącego, które mogą występować u pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego. Lek zawiera bursztynian solifenacyny, który jest kompetycyjnym, wybiórczym antagonistą receptora cholinergicznego.

Solifenacyna działa poprzez blokowanie receptorów muskarynowych, głównie podtypu M3, w pęcherzu moczowym. Zapobiega to nadmiernym skurczom mięśni gładkich wypieracza, zmniejszając objawy nadreaktywności pęcherza.

table> Grupa pacjentów Dawkowanie Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku 5 mg raz na dobę, w razie potrzeby można zwiększyć do 10 mg raz na dobę Pacjenci z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (ClCr >30 ml/min) Bez modyfikacji dawki Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr ≤30 ml/min) Maksymalnie 5 mg raz na dobę Pacjenci z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby Bez modyfikacji dawki Pacjenci z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7-9 wg skali Child-Pugh) Maksymalnie 5 mg raz na dobę Pacjenci stosujący silne inhibitory CYP3A4 (np. ketokonazol, rytonawir, nelfawir, itrakonazol) Maksymalnie 5 mg raz na dobę

Tabletki należy przyjmować doustnie, połykając w całości i popijając płynem. Lek można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.

Zevesin nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie wiekowej.

Przeciwwskazania

Stosowanie Zevesinu jest przeciwwskazane u pacjentów z:

• Nadwrażliwością na solifenacynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Zatrzymaniem moczu
• Ciężkimi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi (m.in. toksyczne rozdęcie okrężnicy)
• Miastenią
• Jaskrą z wąskim kątem przesączania
• Hemodializą
• Ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby
• Ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, leczonych jednocześnie silnymi inhibitorami CYP3A4

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z dużym ryzykiem wystąpienia wymienionych chorób.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia Zevesinem należy wykluczyć inne przyczyny częstomoczu, takie jak niewydolność serca czy choroby nerek. W przypadku zakażenia układu moczowego konieczne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia przeciwbakteryjnego.

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z:

• Istotnym klinicznie zwężeniem drogi odpływu moczu z pęcherza i ryzykiem zatrzymania moczu
• Zaburzeniami obturacyjnymi żołądkowo-jelitowymi
• Ryzykiem zwolnionej perystaltyki przewodu pokarmowego
• Ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr ≤ 30 ml/min)
• Umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7-9 wg skali Child-Pugh)
• Przepukliną rozworu przełykowego, refluksem żołądkowo-przełykowym lub stosujących leki mogące powodować zapalenie przełyku
• Neuropatią autonomicznego układu nerwowego

U pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi jak zespół wydłużonego odstępu QT i hipokaliemia, obserwowano wydłużenie odstępu QT oraz torsade de pointes. Należy zachować ostrożność u tych pacjentów.

Bezpieczeństwo i skuteczność Zevesinu u pacjentów z nadreaktywnością wypieracza pochodzenia neurogennego nie zostały ustalone.

W przypadku wystąpienia obrzęku naczynioruchowego lub reakcji anafilaktycznej należy natychmiast przerwać leczenie i wdrożyć odpowiednie postępowanie.

Interakcje

Jednoczesne stosowanie innych leków cholinolitycznych może nasilać działanie terapeutyczne i niepożądane Zevesinu. Po zakończeniu leczenia należy zachować około tygodniową przerwę przed rozpoczęciem terapii innym lekiem cholinolitycznym.

Solifenacyna może osłabiać działanie leków nasilających perystaltykę przewodu pokarmowego, takich jak metoklopramid i cyzapryd.

Silne inhibitory CYP3A4 (np. ketokonazol, rytonawir, nelfawir, itrakonazol) mogą znacząco zwiększać stężenie solifenacyny we krwi. W takich przypadkach maksymalna dawka Zevesinu nie powinna przekraczać 5 mg na dobę.

Nie stwierdzono istotnych interakcji solifenacyny z warfaryną, digoksyną ani doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.

Ciąża i laktacja

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania solifenacyny w czasie ciąży. Należy zachować ostrożność przy przepisywaniu leku kobietom w ciąży. Nie zaleca się stosowania Zevesinu u matek karmiących piersią, ponieważ solifenacyna przenika do mleka matki.

Działania niepożądane

Najczęstszym działaniem niepożądanym Zevesinu jest uczucie suchości w jamie ustnej, występujące u 11% pacjentów przyjmujących dawkę 5 mg i 22% pacjentów przyjmujących dawkę 10 mg. Inne częste działania niepożądane to:

• Zaparcia
• Nudności
• Niestrawność
• Ból brzucha
• Niewyraźne widzenie

Rzadziej mogą wystąpić: senność, zawroty głowy, ból głowy, suchość oczu, refluks żołądkowo-przełykowy, suchość w gardle, suchość skóry, trudności w oddawaniu moczu.

W pojedynczych przypadkach raportowano poważniejsze działania niepożądane, takie jak: zatrzymanie moczu, niedrożność jelita, reakcje alergiczne (w tym obrzęk naczynioruchowy), zaburzenia czynności wątroby czy wydłużenie odstępu QT.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Zevesinu mogą wystąpić nasilone objawy cholinolityczne. Leczenie obejmuje płukanie żołądka (jeśli wykonane w ciągu godziny od zażycia) i podanie węgla aktywowanego. Nie należy prowokować wymiotów. W zależności od objawów można zastosować:

• Fizostygminę lub karbachol w przypadku ciężkich objawów ośrodkowych
• Benzodiazepiny przy drgawkach lub pobudzeniu
• Sztuczną wentylację przy niewydolności oddechowej
• Beta-blokery w przypadku tachykardii
• Cewnikowanie pęcherza przy zatrzymaniu moczu
• Pilokarpinę w kroplach przy rozszerzeniu źrenic

Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z ryzykiem wydłużenia odstępu QT oraz z istotnymi chorobami serca.

Właściwości farmakologiczne

Solifenacyna, substancja czynna Zevesinu, jest kompetycyjnym, wybiórczym antagonistą receptora cholinergicznego, szczególnie podtypu M3. Blokując receptory muskarynowe w pęcherzu moczowym, zmniejsza skurcze mięśni gładkich wypieracza, co prowadzi do złagodzenia objawów zespołu pęcherza nadreaktywnego.

Zevesin wykazuje wysoką selektywność wobec receptorów muskarynowych, co może przyczyniać się do korzystnego profilu bezpieczeństwa leku.