Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Zentel - (IR)

Albendazole

tabl. do rozgr. i żucia
400 mg
1 szt.
Doustnie
Rx
100%
12,00
Zentel - (IR)
zaw. doust.
400 mg/20 ml
1 but. 20 ml
Doustnie
Rx
100%
13,98

Zentel - albendazol w leczeniu chorób pasożytniczych

Wskazania do stosowania

Zentel (albendazol) jest wskazany w leczeniu następujących chorób pasożytniczych:

  • Owsica (zarażenie Enterobius vermicularis)
  • Ankylostomatoza (zarażenie Ancylostoma duodenale)
  • Nekatorioza (zarażenie Necator americanus)
  • Strongyloidoza (zarażenie Strongyloides stercoralis)
  • Glistnica (zarażenie Ascaris lumbricoides)
  • Trichuroza (zarażenie Trichuris trichiura)
  • Tasiemczyca (zarażenie tasiemcem z rodzaju Taenia)

Lek wykazuje skuteczność przeciwko jajom, larwom i postaciom dorosłym wymienionych pasożytów jelitowych.

Mechanizm działania

Albendazol należy do grupy karbaminianów benzimidazolu. Jego działanie przeciwpasożytnicze polega na hamowaniu polimeryzacji tubuliny, co uniemożliwia wchłanianie glukozy przez pasożyta i w konsekwencji prowadzi do jego śmierci.

Dawkowanie i sposób podawania

Zentel dostępny jest w postaci tabletek do rozgryzania i żucia (400 mg) oraz zawiesiny doustnej (200 mg/10 ml).

Wskazanie Dawkowanie Czas trwania terapii
Owsica, ankylostomatoza, nekatorioza, glistnica, trichuroza 400 mg (1 tabletka lub 20 ml zawiesiny) Jednorazowo
Strongyloidoza, tasiemczyca 400 mg (1 tabletka lub 20 ml zawiesiny) raz na dobę 3 kolejne dni

W przypadku braku skuteczności leczenia strongyloidozy lub tasiemczycy, wskazane jest powtórzenie kuracji po 3 tygodniach.

Nie jest konieczne podawanie leku na czczo ani stosowanie przeczyszczenia przed terapią.

Modyfikacje dawkowania w szczególnych grupach pacjentów:

Pacjenci w podeszłym wieku (>65 lat): Brak konieczności modyfikacji dawki, jednak należy zachować szczególną ostrożność u osób z zaburzoną czynnością wątroby.

Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek: Nie ma konieczności modyfikacji dawki. Zaleca się monitorowanie pacjentów podczas terapii.

Pacjenci z zaburzoną czynnością wątroby: Należy zachować ostrożność ze względu na możliwy wpływ na farmakokinetykę aktywnego metabolitu (sulfotlenku albendazolu). Wskazane jest monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Zentel jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na albendazol lub którykolwiek ze składników preparatu
  • Ciąża

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie u kobiet w wieku rozrodczym: Zaleca się rozpoczęcie terapii w ciągu pierwszych 7 dni od wystąpienia miesiączki lub po uzyskaniu ujemnego wyniku testu ciążowego.

Ryzyko ujawnienia wągrzycy OUN: Leczenie albendazolem może ujawnić wcześniej bezobjawową wągrzycę ośrodkowego układu nerwowego, szczególnie w regionach endemicznych. Mogą wystąpić objawy neurologiczne, takie jak drgawki, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe i objawy ogniskowe. W takich przypadkach może być konieczne natychmiastowe wdrożenie terapii steroidami i lekami przeciwdrgawkowymi.

Zawartość laktozy: Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Zawartość żółcieni pomarańczowej: Może powodować reakcje alergiczne u niektórych pacjentów.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów: Ze względu na możliwość wystąpienia zawrotów głowy, lek może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi lekami

Prazykwantel: Może zwiększać stężenie aktywnego metabolitu albendazolu w osoczu.

Rytonawir, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital: Mogą zmniejszać stężenie aktywnego metabolitu albendazolu w osoczu, co może prowadzić do zmniejszenia skuteczności leczenia, szczególnie w przypadku zarażeń układowych. Może być konieczna modyfikacja dawkowania.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Ciąża: Stosowanie leku Zentel jest przeciwwskazane w czasie ciąży i u kobiet podejrzewających, że mogą być w ciąży.

Karmienie piersią: Ze względu na brak danych dotyczących przenikania albendazolu lub jego metabolitów do mleka ludzkiego, nie zaleca się stosowania leku u kobiet karmiących piersią, chyba że potencjalne korzyści przewyższają ryzyko.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

  • Zaburzenia układu immunologicznego (rzadko): reakcje nadwrażliwości (wysypka, świąd, pokrzywka)
  • Zaburzenia układu nerwowego (niezbyt często): ból głowy, zawroty głowy
  • Zaburzenia żołądka i jelit (niezbyt często): objawy ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego (ból w nadbrzuszu, nudności, wymioty), biegunka
  • Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych (rzadko): zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
  • Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (bardzo rzadko): rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona

Postępowanie w przypadku przedawkowania

W razie przedawkowania należy prowadzić leczenie objawowe i wspomagające, dostosowane do stanu klinicznego pacjenta. Zaleca się kontakt z lokalnym ośrodkiem toksykologicznym w celu uzyskania szczegółowych wytycznych postępowania.

Warto zapamiętać
  • Zentel (albendazol) jest skuteczny w leczeniu szerokiego spektrum chorób pasożytniczych, działając na jaja, larwy i postacie dorosłe pasożytów.
  • Lek jest przeciwwskazany w ciąży, a u kobiet w wieku rozrodczym należy zachować szczególne środki ostrożności przy jego stosowaniu.

Albendazol, jako substancja czynna leku Zentel, wykazuje szerokie spektrum działania przeciwpasożytniczego, co czyni go cennym narzędziem w terapii różnorodnych infekcji robaczych. Jego skuteczność w połączeniu z dogodnym schematem dawkowania (często jednorazowa dawka) sprawia, że jest to lek pierwszego wyboru w wielu przypadkach zarażeń pasożytniczych. Należy jednak pamiętać o konieczności zachowania ostrożności u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz o potencjalnych interakcjach z innymi lekami.



Wskazania

Leczenie chorób wywołanych przez robaki: owsica (zarażenie owsikiem ludzkim Enterobius vermicularis); ankylostomatoza (zarażenie tęgoryjcem dwunastniczym Ancylostoma duodenale); Nekatorioza (zarażenie tęgoryjcem amerykańskim Necator americanus); strongyloidoza (zarażenie węgorkiem jelitowym Strongyloides stercoralis); glistnica (zarażenie glistą ludzką Ascaris lumbricoides); trichuroza (zarażenie włosogłówką ludzką Trichuris trichiura); tasiemczyca (zarażenie tasiemcem z rodzaju Taenia).

Tabl. do rozgr. i żucia. Owsica, ankylostomatoza, nekatorioza, glistnica, trichuroza: 400 mg albendazolu (1 tabl.), podane jeden raz. Strongyloidoza, tasiemczyca: w przypadkach podejrzewanego lub potwierdzonego zarażenia węgorkiem jelitowym lub tasiemcem, stosuje się u dorosłych 400 mg albendazolu (1 tabl.) raz/dobę przez 3 kolejne dni. Jeśli pacjent nie został wyleczony, wskazane jest przeprowadzenie ponownej kuracji po 3 tyg. Nie jest konieczne podawanie leku na czczo ani po przeczyszczeniu przewodu pokarmowego. Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku. Doświadczenie kliniczne ze stosowaniem leku u pacjentów w wieku powyżej 65 lat jest ograniczone. Doniesienia wskazują, że nie ma konieczności zmiany dawkowania leku. U pacjentów w podeszłym wieku ze stwierdzoną zaburzoną czynnością wątroby albendazol należy stosować ze szczególną ostrożnością. Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. Klirens albendazolu i jego głównego metabolitu (sulfotlenku) nie zmienia się u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ nerkowa eliminacja tych związków jest znikoma. Nie ma konieczności zmiany dawkowania leku. Należy kontrolować pacjentów ze stwierdzoną zaburzoną czynnością nerek. Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby. Zaburzenie czynności wątroby może mieć znaczący wpływ na farmakokinetykę głównego czynnego farmakologicznie metabolitu (sulfotlenku), ponieważ albendazol jest szybko metabolizowany w wątrobie do tego metabolitu. W czasie leczenia należy kontrolować pacjentów z zaburzeniami aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz). Zaw. doustna. Owsica, ankylostomatoza, nekatorioza, glistnica, trichuroza: zarówno u dorosłych, jak i u dzieci w wieku powyżej 2 lat stosuje się zazwyczaj 20 ml zawiesiny ( 400 mg albendazolu), podane 1 raz. Strongyloidoza, tasiemczyca: w przypadkach podejrzewanego lub potwierdzonego zarażenia węgorkiem jelitowym lub tasiemcem, stosuje się zarówno u dorosłych, jak i u dzieci w wieku powyżej 2 lat, 20 ml zawiesiny (400 mg albendazolu) raz/dobę, przez 3 kolejne dni. Jeśli pacjent nie został wyleczony, wskazane jest przeprowadzenie ponownej kuracji po upływie 3 tyg. Nie jest konieczne podawanie leku na czczo ani po przeczyszczeniu przewodu pokarmowego. Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku. Doświadczenie kliniczne ze stosowaniem leku u pacjentów w wieku powyżej 65 lat jest ograniczone. Doniesienia wskazują, że nie ma konieczności zmiany dawkowania leku. Albendazol u pacjentów w podeszłym wieku z udowodnioną zaburzoną czynnością wątroby należy stosować ze szczególną ostrożnością. Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. Ponieważ eliminacja albendazolu i jego pierwotnego metabolitu (sulfotlenku) jest znikoma, klirens tych związków nie zmienia się u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma konieczności zmiany dawkowania leku. W czasie leczenia należy kontrolować pacjentów ze stwierdzoną zaburzoną czynnością nerek. Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby. Ponieważ albendazol jest szybko metabolizowany do pierwotnego czynnego farmakologicznie metabolitu (sulfotlenku), zaburzenie czynności wątroby może mieć znaczący wpływ na farmakokinetykę tego metabolitu. W czasie leczenia należy kontrolować pacjentów z zaburzeniami aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz).

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciąża.

W celu uniknięcia zastosowania albendazolu we wczesnym okresie ciąży, zaleca się, aby u kobiet w wieku rozrodczym kurację tym lekiem przeprowadzać w ciągu pierwszych 7 dni od wystąpienia miesiączki lub po uzyskaniu ujemnego wyniku testu ciążowego. Leczenie albendazolem może ujawnić wągrzycę ośrodkowego układu nerwowego wcześniej przebiegającą bezobjawowo, szczególnie w regionach o dużej częstości występowania tasiemczycy. W wyniku reakcji zapalnej powodowanej przez obumieranie pasożytów w obrębie mózgu u pacjenta mogą wystąpić objawy neurologiczne, tj. drgawki, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe oraz objawy ogniskowe. Objawy mogą pojawić się wkrótce po leczeniu i może być konieczne natychmiastowe rozpoczęcie podawania steroidów i leków przeciwdrgawkowych. Lek zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozygalaktozy. Lek zawiera żółcień pomarańczową, która może powodować reakcje alergiczne. Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego Zentel na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Produkt leczniczy może powodować zawroty głowy, dlatego może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

W czasie jednoczesnego stosowania prazykwantelu obserwowano podwyższenie poziomu osoczowego stężenia aktywnego metabolitu albendazolu. Rytonawir, fenytoina, karbamazepina oraz fenobarbital mogą zmniejszać stężenie aktywnego metabolitu albendazolu (sulfotlenku albendazolu) w osoczu. Znaczenie kliniczne tej obserwacji nie jest znane, jednak jej skutkiem może być zmniejszona skuteczność, szczególnie podczas leczenia zarażeń układowych. U tych pacjentów należy kontrolować skuteczność leczenia. Konieczna może być modyfikacja dawkowania.

Przeciwwskazane jest stosowanie leku w czasie ciąży lub gdy podejrzewa się, że pacjentka jest w ciąży. W celu uniknięcia zastosowania albendazolu we wczesnym okresie ciąży, zaleca się, aby u kobiet w wieku rozrodczym kurację tym lekiem przeprowadzać w ciągu pierwszych 7 dni od wystąpienia miesiączki lub po uzyskaniu ujemnego wyniku testu ciążowego. Nie wiadomo czy albendazol lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Dlatego produktu nie należy stosować u kobiet w okresie karmienia piersią, chyba że potencjalne korzyści przewyższą ryzyko związane z leczeniem.

Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje nadwrażliwości (takie jak wysypka, świąd i pokrzywka). Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) ból głowy, zawroty głowy. Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) objawy ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego (np. ból w nadbrzuszu lub bóle brzucha, nudności, wymioty), biegunka. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo rzadko) rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona.

W razie przedawkowania dalsze postępowanie należy prowadzić stosownie do stanu klinicznego pacjenta lub według zaleceń wydanych przez krajowy ośrodek toksykologiczny, jeśli są dostępne.

Albendazol jest karbaminianem benzimidazolu o właściwościach przeciwrobaczych. Działa na jaja, larwy i postaci dorosłe pasożytów jelitowych. Działa przeciwpasożytniczo poprzez hamowanie polimeryzacji tubuliny, co uniemożliwia wchłanianie glukozy przez pasożyta i powoduje jego śmierć.

1 tabl. zawiera 400 mg albendazolu.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Posiłki bogatotłuszczowe mogą powodować wzrost lub spadek stężenia leku lub/i jego metabolitów we krwi. Wzrost stężenia występuje przez zwiększenie wchchłaniania leku z przewodu pokarmowego w wyniku rozpuszczania leku w tłuszczach emulgowalnych przez kwasy żółciowe. Konsekwencjami klinicznymi mogą być: bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia snu, niepokój, ponudzenie psychoruchowe, napady drgawek, hipotonia, bradykardia, zburzenia przewodzenia serca, niedociśnienie tętnicze, niewydolność serca, łysienie, kaszel, wysypki skórne, świąd skóry oraz wzrost transaminaz we krwi. Zmniejszenie wchłaniania leku (chinapryl): tworzą się słabowchłanialne kompleksy leku z kwasami tłuszczowymi, czego konsekwencją kliniczną może być brak lub osłabienie efektów terapeutycznych.

Przyspieszony metabolizm leku w wątrobie (o 42%) poprzez pobudzenie enzymów mikrosomalnych przez związki powstałe podczas smażenia lub grillowania mięsa. Zmniejszenie stężenia leku we krwi prowadzi do braku lub osłabienia efektu terapeutycznego.