Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Zaldiar® - (IR)

Tramadol hydrochloride + Paracetamol

tabl. powl.
37,5/325 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
18,95

Zaldiar® - lek przeciwbólowy o złożonym składzie

Wskazania do stosowania

Zaldiar jest wskazany w objawowym leczeniu bólu o nasileniu umiarkowanym do dużego. Stosowanie preparatu należy ograniczyć do pacjentów, u których jako leczenie umiarkowanego do ciężkiego bólu rozważane jest równoczesne podawanie tramadolu i paracetamolu.

Dawkowanie i sposób podawania

Lek przeznaczony jest dla dorosłych i młodzieży powyżej 12 roku życia. Dawkę należy dostosować indywidualnie do nasilenia bólu i odpowiedzi pacjenta na leczenie. Zaleca się rozpoczęcie terapii od 2 tabletek (co odpowiada 75 mg tramadolu i 650 mg paracetamolu). W razie potrzeby można zwiększyć dawkę, jednak nie należy przekraczać 8 tabletek na dobę (300 mg tramadolu i 2600 mg paracetamolu). Odstęp między kolejnymi dawkami powinien wynosić co najmniej 6 godzin.

Grupa pacjentów Zalecane>
Dorośli i młodzież >12 lat Początkowo 2 tabletki, maksymalnie 8 tabletek/dobę
Osoby >75 lat Wydłużyć odstęp między dawkami
Pacjenci z niewydolnością nerek/wątroby Rozważyć wydłużenie odstępów między dawkami

Tabletki należy przyjmować w całości, popijając płynem. Nie wolno ich dzielić ani rozgryzać.

Dawkowanie Zaldiaru należy dostosować indywidualnie, rozpoczynając od mniejszych dawek i zwiększając je w razie potrzeby. Kluczowe jest nieprzekraczanie maksymalnej dobowej dawki 8 tabletek oraz zachowanie odpowiednich odstępów między dawkami.

Przeciwwskazania

Stosowanie Zaldiaru jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na tramadol, paracetamol lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, przeciwbólowymi lub psychotropowymi
  • Jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO lub w ciągu 14 dni od ich odstawienia
  • Ciężka niewydolność wątroby
  • Padaczka oporna na leczenie

Przed zastosowaniem Zaldiaru należy dokładnie ocenić stan pacjenta pod kątem przeciwwskazań, zwracając szczególną uwagę na funkcję wątroby, interakcje lekowe oraz występowanie padaczki.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Zaldiaru należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

  • Nie przekraczać maksymalnej dawki dobowej 8 tabletek
  • Unikać jednoczesnego stosowania innych leków zawierających paracetamol lub tramadol
  • Zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby
  • Zwiększone ryzyko drgawek u pacjentów z padaczką lub przyjmujących leki obniżające próg drgawkowy
  • Ryzyko uzależnienia - stosować krótkotrwale i pod kontrolą lekarza
  • Ostrożnie stosować u pacjentów po urazach głowy, we wstrząsie lub z zaburzeniami świadomości

Stosowanie Zaldiaru wymaga ścisłego monitorowania pacjenta, szczególnie pod kątem ryzyka przedawkowania, interakcji lekowych oraz wystąpienia działań niepożądanych. Kluczowa jest regularna ocena konieczności kontynuacji leczenia.

Warto zapamiętać
  • Zaldiar zawiera dwie substancje czynne: tramadol (37,5 mg) i paracetamol (325 mg) w jednej tabletce
  • Maksymalna dobowa dawka to 8 tabletek, przyjmowanych w odstępach co najmniej 6-godzinnych

Interakcje lekowe

Zaldiar może wchodzić w istotne interakcje z wieloma lekami. Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • Inhibitory MAO - przeciwwskazane jednoczesne stosowanie
  • Leki serotoninergiczne (SSRI, SNRI, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) - ryzyko zespołu serotoninowego
  • Leki przeciwzakrzepowe - możliwe zwiększenie INR
  • Leki przeciwpadaczkowe - zwiększone ryzyko drgawek
  • Alkohol i inne leki działające depresyjnie na OUN - nasilenie działania uspokajającego

Przed zastosowaniem Zaldiaru konieczne jest dokładne zebranie wywiadu lekowego pacjenta i ocena potencjalnych interakcji. W przypadku konieczności jednoczesnego stosowania leków wchodzących w interakcje, należy ściśle monitorować stan pacjenta.

Ciąża i laktacja

Stosowanie Zaldiaru w okresie ciąży i karmienia piersią jest przeciwwskazane ze względu na zawartość tramadolu. Tramadol przenika przez łożysko i do mleka matki, co może prowadzić do wystąpienia zespołu odstawiennego u noworodka oraz wpływać na jego oddychanie.

U kobiet w ciąży i karmiących piersią należy rozważyć alternatywne metody leczenia bólu, które nie zawierają tramadolu.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Zaldiaru (występujące u ponad 10% pacjentów) to:

  • Nudności
  • Zawroty głowy
  • Senność

Inne istotne działania niepożądane obejmują:

  • Zaburzenia ze strony układu nerwowego (bóle głowy, drżenie, drgawki)
  • Zaburzenia psychiczne (splątanie, lęk, depresja)
  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (wymioty, zaparcia, suchość w ustach)
  • Zaburzenia sercowo-naczyniowe (kołatanie serca, nadciśnienie)
  • Reakcje skórne (świąd, wysypka)

Pacjenci przyjmujący Zaldiar powinni być poinformowani o możliwych działaniach niepożądanych i konieczności zgłaszania ich lekarzowi. Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy ze strony układu nerwowego i psychicznego.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Zaldiaru mogą wystąpić objawy charakterystyczne dla przedawkowania tramadolu i paracetamolu:

  • Tramadol: zwężenie źrenic, wymioty, zapaść sercowo-naczyniowa, zaburzenia świadomości, drgawki, zahamowanie oddychania
  • Paracetamol: nudności, wymioty, bóle brzucha, uszkodzenie wątroby (po 12-48 godzinach)

Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje:

  • Natychmiastowe umieszczenie pacjenta w oddziale specjalistycznym
  • Podtrzymywanie czynności życiowych
  • Płukanie żołądka
  • Podanie naloksonu w przypadku zahamowania oddychania
  • Podanie N-acetylocysteiny jako antidotum na przedawkowanie paracetamolu

Przedawkowanie Zaldiaru stanowi stan zagrożenia życia wymagający natychmiastowej interwencji medycznej. Kluczowe znaczenie ma szybkie wdrożenie leczenia, szczególnie podanie N-acetylocysteiny w przypadku przedawkowania paracetamolu.

Mechanizm działania

Zaldiar łączy działanie dwóch substancji przeciwbólowych:

  • Tramadol - opioidowy lek przeciwbólowy działający ośrodkowo, agonista receptorów opioidowych μ, δ i κ
  • Paracetamol - nieopioidowy lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy o nieznanym dokładnie mechanizmie działania

Połączenie tych substancji zapewnia synergistyczne działanie przeciwbólowe, pozwalając na stosowanie mniejszych dawek poszczególnych składników.

Złożony mechanizm działania Zaldiaru pozwala na skuteczne leczenie bólu o umiarkowanym do silnego natężenia, przy jednoczesnym zmniejszeniu ryzyka działań niepożądanych charakterystycznych dla wysokich dawek opioidów.



Wskazania

Objawowe leczenie bólu o nasileniu umiarkowanym do dużego. Stosowanie preparatu należy ograniczyć do pacjentów u których jako leczenie umiarkowanego do ciężkiego bólu jest rozważane równoczesne stosowanie tramadolu i paracetamolu.

Dorośli i młodzież (w wieku 12 lat i powyżej). Stosowanie produktu leczniczego należy ograniczyć do pacjentów, u których jako leczenie umiarkowanego do ciężkiego bólu rozważa się równoczesne stosowanie tramadolu chlorowodorku i paracetamolu. Dawkę należy dostosować do nasilenia bólu i indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie. Należy podawać najmniejszą dawkę skutecznie uśmierzającą ból. Zaleca się rozpocząć leczenie od 2 tabl. produktu (co odpowiada 75 mg tramadolu i 650 mg paracetamolu). W razie konieczności dalszego stosowania produktu dawka dobowa nie powinna wynosić więcej niż 8 tabl. (co odpowiada 300 mg tramadolu i 2600 mg paracetamolu). Produkt należy przyjmować nie częściej niż co 6 h. Produktu leczniczego w żadnych okolicznościach nie należy stosować dłużej niż jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli, ze względu na rodzaj i ciężkość schorzenia niezbędne jest jego długotrwałe stosowanie, należy uważnie i regularnie obserwować pacjenta (również w okresie przerw w stosowaniu, jeżeli jest to możliwe), w celu weryfikacji konieczności dalszego stosowania. Dzieci. Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności produktu u dzieci w wieku < 12 lat. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu w tej grupie wiekowej. Pacjenci w podeszłym wieku. Dostosowanie dawki nie jest zwykle konieczne u pacjentów w wieku do 75 lat bez klinicznych oznak niewydolności nerek lub wątroby. U pacjentów w wieku powyżej 75 lat eliminacja produktu z organizmu może być opóźniona. Dlatego u tych pacjentów należy wydłużyć odstęp czasowy pomiędzy kolejnymi dawkami w zależności od potrzeb pacjenta. Pacjenci z niewydolnością nerek, dializowani lub z niewydolnością wątroby. Nie stosować produktu u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Nie zaleca się stosowania produktu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek. U pacjentów z niewydolnością nerek i/lub wątroby eliminacja tramadolu jest opóźniona. W takich przypadkach należy wnikliwie rozważyć wydłużenie odstępów czasowych pomiędzy kolejnymi dawkami, w zależności od potrzeb pacjenta.

Tabl. należy przyjmować w całości, popijając płynem. Tabl. nie należy dzielić ani rozgryzać.

Stwierdzona nadwrażliwość na tramadol, paracetamol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, ośrodkowo działającymi lekami przeciwbólowymi, opioidami lub lekami psychotropowymi. Stosowanie u pacjentów, którzy zażywają lub w ciągu 14 dni poprzedzających leczenie preparatem zażywali inhibitory MAO. Ciężka niewydolność wątroby. Padaczka oporna na leczenie.

U dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 15 lat nie należy stosować dawki większej niż 8 tabl./dobę. W celu uniknięcia nieumyślnego przedawkowania przed zastosowaniem preparatu należy sprawdzić czy inne ewentualnie przyjmowane jednocześnie leki nie zawierają paracetamolu (również wydawane bez recepty i porady lekarza) lub tramadolu! Nie zaleca się stosowania preparatu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <10 ml/min.). Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Ryzyko przedawkowania paracetamolu jest większe u pacjentów z alkoholową chorobą wątroby bez marskości. W przypadkach umiarkowanego uszkodzenia wątroby należy rozważyć wydłużenie odstępów między dawkami. Nie zaleca się stosowania preparatu u pacjentów z ciężką niewydolnością oddechową. Produktu nie należy stosować w leczeniu uzależnienia od opioidów, gdyż mimo, że tramadol wchodzący w skład produktu jest agonistą receptorów opioidowych, nie znosi ich objawów odstawiennych. Opisywano wystąpienie drgawek po zastosowaniu tramadolu w zalecanych dawkach u podatnych pacjentów lub pacjentów przyjmujących równocześnie inne leki obniżające próg drgawkowy, szczególnie: z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, trójpierścieniowe przeciwdepresyjne, neuroleptyki, ośrodkowo i miejscowo działające leki przeciwbólowe. Pacjenci z padaczką lub drgawkami w wywiadzie oraz osoby podatne na występowanie drgawek pochodzenia mózgowego mogą być leczone produktem wyłącznie, gdy jest to bezwzględnie konieczne. Opisywano wystąpienie drgawek u pacjentów leczonych tramadolem w zalecanym zakresie dawek. Ryzyko wystąpienia drgawek jest większe u pacjentów stosujących tramadol w dawce większej niż maksymalna. Nie zaleca się stosowania łącznie z opioidowymi lekami przeciwbólowymi o działaniu agonistyczno antagonistycznym, np. buprenorfiną, nalbufiną, pentazocyną. Produkt Zaldiar należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów po urazach głowy, z zaburzeniami świadomości o niewyjaśnionej etiologii, ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym. Produkt Zaldiar należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów we wstrząsie. Tolerancja oraz zależność fizyczna i/lub psychiczna od leku może pojawić się nawet podczas stosowania dawek terapeutycznych. Należy regularnie monitorować kliniczną konieczność stosowania leczenia przeciwbólowego. U pacjentów uzależnionych od opioidów i u pacjentów nadużywających leki lub uzależnionych od nich w wywiadzie, leczenie powinno być krótkotrwałe i pod kontrolą lekarza. Objawy reakcji odstawiennych, podobne do objawów po odstawieniu opiatów, mogą pojawić się nawet po stosowaniu dawek leczniczych oraz w razie leczenia krótkotrwałego. Reakcji odstawiennych można uniknąć poprzez stosowanie mniejszych dawek podczas kończenia terapii, zwłaszcza po stosowaniu leku przez długi czas. Rzadko opisywano przypadki uzależnienia i nadużywania. W pojedynczej pracy opisano, że zastosowanie tramadolu podczas znieczulenia ogólnego enfluranem i podtlenkiem azotu nasiliło wspomnienia śródoperacyjne. Do czasu wyjaśnienia powyższego działania należy unikać stosowania tramadolu podczas płytkiej narkozy. Tramadol może powodować senność lub zawroty głowy, które mogą ulec nasileniu po spożyciu alkoholu lub innych inhibitorów OUN (ośrodkowego układu nerwowego). W takim przypadku pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Przeciwwskazane jednoczesne stosowanie z: nieselektywnymi inhibitorami MAO - ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego: biegunki, szybkiego bicia serca, pocenia się, drżeń, zaburzeń świadomości aż do śpiączki. Selektywnymi inhibitorami MAO typu A - podobnie jak wyżej ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego: biegunki, szybkiego bicia serca, pocenia się, drżeń, zaburzeń świadomości aż do śpiączki. Selektywnymi Inhibitorami MAO typu B - ze względu na ryzyko wystąpienia pobudzenia OUN. Należy zachować odstęp 2 tyg. po zastosowaniu inhibitorów MAO, a przed wdrożeniem tramadolu. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania: z alkoholem ze względu na nasilanie działania uspokajającego opioidowych analgetyków; z karbamazepiną i innymi aktywatorami enzymatycznymi - ze względu na możliwość osłabienia siły i czasu działania przeciwbólowego tramadolu, spowodowane zmniejszeniem stężenia tramadolu w surowicy krwi; z opioidowymi lekami przeciwbólowymi o działaniu agonistyczno - antagonistycznym, np. buprenorfiną, nalbufiną, pentazocyną. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania: Terapeutyczne zastosowanie jednocześnie tramadolu i leków serotoninergicznych, takich jak inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), inhibitory MAO (patrz punkt 4.3), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz mirtazapina, może spowodować serotoninową toksyczność. Rozpoznanie zespołu serotoninowego jest prawdopodobne, jeżeli zaobserwowano u pacjenta jeden z poniższych zespołów objawów: • spontaniczny klonus • indukowany lub oczny klonus, z pobudzeniem lub obfitym poceniem się • drżenie i wzmożenie odruchów • wzmożone napięcie mięśniowe i temperatura ciała >38°C oraz indukowany lub oczny klonus. Zaprzestanie stosowania leków serotoninergicznych zazwyczaj przynosi szybką poprawę. Leczenie zależy od rodzaju i nasilenia objawów. Innych opioidów (w tym produktów hamujących kaszel i stosowanych w leczeniu substytucyjnym), benzodiazepin, barbituranów. Zwiększone ryzyko wystąpienia depresji oddechowej, zagrażającej życiu w przypadku przedawkowania. Innych leków działających hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, takich jak inne opioidy (w tym produkty lecznicze hamujące kaszel i stosowane w leczeniu substytucyjnym), barbiturany, benzodiazepiny, inne leki przeciwlękowe, nasenne, przeciwdepresyjne wykazujące działanie sedatywne, leki przeciwhistaminowe o działaniu sedatywnym, neuroleptyki, ośrodkowo działające leki przeciwnadciśnieniowe, talidomid i baklofen. Leki te mogą spowodować nadmierne hamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego. Ich wpływ na zdolność koncentracji może być niebezpieczny w przypadku prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Ze względu na opisywane zwiększenie wskaźnika INR podczas jednoczesnego stosowania produktu i doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryn uzasadnione jest okresowe oznaczanie czasu protrombinowego. Innych leków hamujących CYP3A4, jak ketokonazol i erytromycyna mogą one hamować metabolizm tramadolu (N-demetylację) i prawdopodobnie jego czynnej O-demetylopochodnej. Znaczenie kliniczne tej interakcji nie jest zbadane. Tramadol może wywoływać napady drgawek oraz zwiększać ryzyko wywołania drgawek przez stosowanie z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, lekami przeciwpsychotycznymi i innymi lekami obniżającymi próg drgawkowy (takimi jak bupropion, mirtazapina, tetrahydrokanabinol). W ograniczonej liczbie badań opisano zwiększone zapotrzebowanie na tramadol u pacjentów z bólem pooperacyjnym, u których przed lub po zabiegu operacyjnym zastosowano, jako lek przeciwwymiotny, antagonistę receptorów serotoninowych 5-HT3 - ondansetron.

Ponieważ lek jest produktem złożonym zawierającym 2 substancje czynne, w tym tramadol, jego stosowanie w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Dane dotyczące paracetamolu. W badaniach epidemiologicznych dotyczących stosowania paracetamolu u kobiet ciężarnych nie wykazano szkodliwego wpływu paracetamolu stosowanego w dawkach terapeutycznych. Dane dotyczące tramadolu. Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania tramadolu w okresie ciąży nie powinien on być stosowany u ciężarnych kobiet. Tramadol stosowany w okresie przed- i okołoporodowym nie zaburza czynności skurczowej macicy. U noworodków może wywoływać zmiany częstości oddechów, które jednak zazwyczaj nie mają znaczenia klinicznego. Długotrwałe stosowanie tramadolu w okresie ciąży może prowadzić do wystąpienia zespołu odstawiennego u noworodka. Karmienie piersią. Ponieważ jest produktem złożonym zawierającym 2 substancje czynne, w tym tramadol, jego stosowanie w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Dane dotyczące paracetamolu. Paracetamol przenika do mleka kobiecego w ilościach nieistotnych klinicznie. W dostępnych dotąd publikacjach nie stwierdza się przeciwwskazań do karmienia piersią w czasie stosowania przez kobiety karmiące produktów zawierających wyłącznie paracetamol. Dane dotyczące tramadolu. Około 0,1% dawki tramadolu przyjętej przez matkę jest wydzielane w mleku kobiecym. Oznacza to, że w okresie bezpośrednio po porodzie, po doustnym zażyciu przez matkę dawki do 400 mg w ciągu doby, średnia dawka tramadolu przyjęta przez karmione piersią niemowlęta, wynosi 3% dawki przeliczonej na mc matki. Z tego powodu tramadolu nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Alternatywą jest przerwanie karmienia piersią podczas leczenia tramadolem. Przerwanie karmienia piersią nie jest zwykle koniecznie po przyjęciu jednej dawki tramadolu.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi, zgłaszanymi przez ponad 10% pacjentów podczas badań klinicznych preparatu były: nudności, zawroty głowy i senność. Zaburzenia serca i naczyń: (niezbyt często) kołatanie serca, tachykardia, zaburzenia rytmu serca. Zaburzenia naczyniowe: (niezbyt często ) nadciśnienie tętnicze, uderzenia gorąca. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) zawroty głowy, senność; (często) bóle głowy,drżenie; (niezbyt często) mimowolne skurcze mięśni, parestezje, niepamięć; (rzadko) ataksja, drgawki zaburzenia mowy, omdlenie. Zaburzenia ucha i błędnika: (niezbyt często): szumy uszne. Zaburzenia psychiczne: (często) stan splątania, zmienność nastroju, lęk, nerwowość, euforia, zaburzenia snu; (niezbyt często) depresja, omamy, koszmary senne, niepamięć; (rzadko) majaczenie, uzależnienie od leku. Obserwowane po wprowadzeniu do obrotu: (bardzo rzadko) nadużywanie. Zaburzenia oka: (rzadko) nieostre widzenie mioza (zwężenie źrenic), rozszerzenie źrenic (mydriasis). Zaburzenia układu oddechowego: (niezbyt często) duszność. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) nudności; (często) wymioty, zaparcia, suchość w jamie ustnej, biegunka, bóle brzucha, dyspepsja, wzdęcia; (niezbyt często) zaburzenia potykania, smoliste stolce. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (niezbyt często) zwiększenie aktywności aminotransferaz. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często): nadmierne pocenie, świąd; (niezbyt często) reakcje skórne (np. wysypka, pokrzywka). Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (niezbyt często) albuminuria, zaburzenia w oddawaniu moczu ((dyzuria i zatrzymanie moczu). Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) dreszcze, uderzenia gorąca, bóle w klatce piersiowej. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (nieznana) hipoglikemia. Mimo, iż w czasie badań klinicznych nie obserwowano niżej wymienionych działań niepożądanych, które obserwowano podczas stosowania innych produktów zawierających pojedynczo tramadol lub paracetamol, nie można jednak wykluczyć możliwości ich wystąpienia. Tramadol. Niedociśnienie ortostatyczne, bradykardia, zapaść. Podczas obserwacji po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu, obserwowano rzadkie przypadki wystąpienia działania podobnego do występującego po przyjęciu warfaryny, włącznie z wydłużeniem czasu protrombinowego. Rzadkie przypadki (≥ l/10 000 do <1/1 000) reakcji nadwrażliwości ze strony układu oddechowego (np. duszność, skurcz oskrzeli, świszczący oddech, obrzęk naczynioruchowy) oraz anafilaksji. Rzadkie przypadki (≥1/10 000 do < 1/1 000) zmian apetytu, osłabienia mięśni szkieletowych oraz zahamowania oddychania. Różniące się międzyosobniczo co do nasilenia i rodzaju, zależne od czasu leczenia zaburzenia psychiczne, jak zmiany nastroju (zwykle euforia, sporadycznie dysforia), zmiany aktywności (zwykle zmniejszenie, sporadycznie zwiększenie), oraz zmiany zdolności poznawczych i wrażliwości zmysłów. Nasilenie astmy oskrzelowej, chociaż nie ustalono związku przyczynowego. Objawy zespołu z odstawienia, podobne do obserwowanych po odstawieniu opioidów, jak: pobudzenie, niepokój, nerwowość, bezsenność, nadmierna ruchliwość, drżenia i objawy żołądkowo-jelitowe. Do innych, bardzo rzadko opisywanych objawów odstawiennych występujących po nagłym odstawieniu tramadolu chlorowodorku należą: napady paniki, nasilony niepokój, omamy, parestezje, szumy uszne i nietypowe zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego. Paracetamol. Działania niepożądane po zastosowaniu paracetamolu są rzadkie, lecz może wystąpić nadwrażliwość włącznie z wysypka skórną. Opisywano zaburzenia składu krwi obwodowej włącznie z trombocytopenią i agranulocytozą, lecz bez udowodnionego związku przyczynowego ze stosowaniem paracetamolu. W kilku doniesieniach sugerowano możliwość wystąpienia hipoprotrombinemii podczas jednoczesnego stosowania z warfaryną lub produktami z grupy kumaryn. W innych badaniach nie obserwowano zmiany czasu protrombinowego. Zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych.

Lek jest produktem leczniczym złożonym. Objawy przedawkowania mogą wynikać z działania jego poszczególnych substancji czynnych: tramadolu, paracetamolu lub obu składników równocześnie. Objawy przedawkowania tramadolu. W zasadzie należy oczekiwać objawów przedawkowania tramadolu podobnych do występujących po innych ośrodkowo działających lekach przeciwbólowych (opioidach). Należą do nich szczególnie: zwężenie źrenic, wymioty, zapaść sercowo-naczyniowa, zaburzenia świadomości aż do śpiączki, drgawki oraz zahamowanie oddychania aż do zatrzymania oddechu. Objawy przedawkowania paracetamolu. Przedawkowanie jest przedmiotem szczególnej troski u małych dzieci. Objawami przedawkowania paracetamolu w ciągu pierwszych 24 h są: bladość, nudności, wymioty, brak apetytu i bóle brzucha. Uszkodzenie wątroby może ujawnić się od 12 do 48 godzin po spożyciu leku. Mogą wystąpić nieprawidłowości w metabolizmie glukozy i kwasica metaboliczna. W ciężkich przypadkach niewydolność wątroby może prowadzić do encefalopatii, śpiączki i śmierci. Ostra niewydolność nerek z ostrą martwicą brodawek nerkowych może rozwinąć się nawet bez obecności ciężkiego uszkodzenia wątroby. Opisywano przypadki zaburzeń rytmu serca i zapalenia trzustki. Uszkodzenie wątroby możliwe jest u dorosłych po przyjęciu 7,5-10 g lub więcej paracetamolu. Uważa się, że nadmierne ilości toksycznego metabolitu (zwykle, po dawkach terapeutycznych paracetamolu, odpowiednio wiązany przez glutation) zostają nieodwracalnie związane z tkanką wątroby. Postępowanie po przedawkowaniu. Należy natychmiast umieścić pacjenta w oddziale specjalistycznym. Należy podtrzymywać czynność układu krążenia i oddychania. Przed rozpoczęciem leczenia, należy możliwie szybko pobrać krew w celu oznaczenia stężeń paracetamolu i tramadolu w surowicy krwi i wykonania prób wątrobowych. Testy wątrobowe należy wykonać na początku leczenia i powtarzać oznaczanie co 24 h. Zazwyczaj obserwuje się zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AspAT, AlAT), a wartości powracają do prawidłowych po jednym lub dwóch tyg. Należy zastosować opróżnienie żołądka poprzez wywołanie wymiotów (u pacjenta przytomnego) poprzez podrażnienie lub płukanie żołądka.Należy podtrzymywać podstawowe czynności życiowe, jak utrzymywanie drożności dróg oddechowych i czynności układu krążenia. W przypadku zahamowania oddychania należy zastosować nalokson. W przypadku wystąpienia drgawek należy podać dożylnie diazepam. Tramadol w minimalnym stopniu jest eliminowany z surowicy metodą hemodializy i hemofiltracji. Dlatego zabiegi te nie są odpowiednim postępowaniem w leczeniu przedawkowania produktu. Wdrożenie natychmiastowego leczenia jest podstawowym elementem w leczeniu przedawkowania paracetamolu. Pomimo braku istotnych wczesnych objawów, pacjenta należy bezzwłocznie umieścić w szpitalu. Każdej osobie dorosłej lub dorastającej młodzieży, która przyjęła około 7,5 g paracetamolu w ciągu poprzedzających 4 h i każdemu dziecku, które przyjęło ≥ 150 mg/kg mc. paracetamolu w ciągu poprzedzających 4 h należy wykonać opróżnienie (płukanie) żołądka. Stężenia paracetamolu w surowicy należy oznaczyć po 4 h po spożyciu w celu możliwości oceny ryzyka uszkodzenia wątroby (poprzez nomogram przedawkowania paracetamolu). Może być konieczne zastosowanie doustnie metioniny lub dożylnie N-acetylocysteiny, które mogą działać korzystnie w ciągu 48 h od przedawkowania. Dożylnie stosowana N-acetylocysteina jest najbardziej skuteczna w przypadku rozpoczęcia leczenia nią w ciągu 8 h od spożycia paracetamolu, chociaż należy ją również podać, jeżeli upłynęło więcej niż 8 godzin od przedawkowania i kontynuować przez cały cykl leczenia. N-acetylocysteinę należy podać natychmiast po podejrzeniu masywnego przedawkowania. Muszą być dostępne ogólne środki podtrzymujące czynności życiowe. Niezależnie od ilości spożytego paracetamolu, odtrutka, czyli N-acetylocysteina powinna być podana doustnie lub dożylnie tak szybko jak tylko możliwe, najlepiej w ciągu 8 h po przedawkowaniu.

Preparat jest połączeniem dwóch substancji przeciwbólowych. Tramadol należy do opioidowych leków przeciwbólowych o działaniu ośrodkowym. Określa się go jako czystego, niewybiórczo działającego agonistę receptorów opioidowych μ, δ i κ , ze szczególnym powinowactwem do receptora μ. Inne mechanizmy działania przeciwbólowego, to hamowanie neuronalnego wychwytu noradrenaliny oraz ułatwianie uwalniania serotoniny. Tramadol działa również przeciwkaszlowo. W przeciwieństwie do morfiny tramadol stosowany w zalecanych dawkach nie hamuje czynności układu oddechowego. Nie zaburza również motoryki przewodu pokarmowego. Wpływ tramadolu na układ krążenia jest zazwyczaj niewielki. Siła działania tramadolu jest określana na 1/10 do 1/6 siły morfiny. Dokładny mechanizm działania przeciwbólowego paracetamolu jest nieznany, może to być działanie zarówno ośrodkowe jak i obwodowe. Jest to produkt leczniczy umiejscowiony na drugim stopniu drabiny analgetycznej według podziału WHO i zgodnie z tym powinien być stosowany pod nadzorem lekarza.

1 tabl. powl. zawiera 37,5 mg tramadolu chlorowodorku i 325 mg paracetamolu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Pektyny istotnie zmniejszają wchłanianie paracetamolu osłabiając jego działanie przeciwbólowe.

Substancja czynna zawarta w lekach, które mogą być ordynowane przez pielęgniarki i położne, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęniarki i położnej, oraz na które pielęgniarki i położne mają prawo wystawiać recepty.