Xylometazolin WZF 0,05% i 0,1% - Charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Xylometazolin WZF jest dostępny w dwóch stężeniach: 0,05% (0,5 mg/ml) oraz 0,1% (1 mg/ml). Oba preparaty są stosowane jako leczenie pomocnicze w następujących przypadkach:

• Ostre zapalenie błony śluzowej nosa pochodzenia wirusowego lub bakteryjnego
• Ostre lub przewlekłe zaostrzające się zapalenie zatok przynosowych
• Alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa
• Ostre zapalenie ucha środkowego - w celu udrożnienia trąbki słuchowej

Preparat 0,05% jest przeznaczony dla dzieci w wieku 2-12 lat, natomiast preparat 0,1% jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia.

Xylometazolin WZF jest skutecznym lekiem w leczeniu objawowym różnych schorzeń górnych dróg oddechowych, z dostosowanym stężeniem dla różnych grup wiekowych.

Dawkowanie i sposób podawania

Xylometazolin WZF podaje się donosowo. Schemat dawkowania różni się w zależności od stężenia preparatu:

Ważne uwagi dotyczące dawkowania:

• Nie należy podawać więcej niż 3 dawki do każdego otworu nosowego na dobę
• Nie stosować dłużej niż 3-5 dni
• Ze względów higienicznych opakowanie leku powinno być stosowane tylko przez jednego pacjenta

Prawidłowe dawkowanie i przestrzeganie zaleceń dotyczących czasu stosowania są kluczowe dla bezpieczeństwa i skuteczności terapii Xylometazolinem WZF.

Przeciwwskazania

Stosowanie Xylometazolinu WZF jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na ksylometazoliny chlorowodorek lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Stan po usunięciu przysadki lub po innych zabiegach chirurgicznych przebiegających z odsłonięciem opony twardej
• Zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa

Przed przepisaniem leku należy dokładnie zebrać wywiad medyczny pacjenta, aby wykluczyć potencjalne przeciwwskazania.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosując Xylometazolin WZF, należy zachować szczególną ostrożność w następujących przypadkach:

• U pacjentów z nadwrażliwością na substancje adrenomimetyczne
• U pacjentów z zespołem długiego odstępu QT (zwiększone ryzyko ciężkich arytmii komorowych)
• U pacjentów z przewlekłym lub naczynioruchowym zapaleniem błony śluzowej nosa
• U pacjentów z chorobami układu krążenia, cukrzycą, jaskrą z zamkniętym kątem, rozrostem gruczołu krokowego, nadczynnością tarczycy

Należy unikać stosowania leku dłużej niż przez zalecany okres, gdyż może to prowadzić do wtórnego polekowego zapalenia błony śluzowej nosa (rhinitis medicamentosa).

Xylometazolin WZF wymaga ostrożnego stosowania u pacjentów z określonymi schorzeniami współistniejącymi oraz ścisłego przestrzegania zalecanego czasu terapii.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Xylometazolin WZF może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
• Inhibitory monoaminooksydazy (MAO)
• Inne leki sympatykomimetyczne (np. efedryna, pseudoefedryna)

Nie należy stosować Xylometazolinu WZF podczas leczenia inhibitorami MAO i trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi. Należy unikać jednoczesnego stosowania z innymi lekami sympatykomimetycznymi ze względu na ryzyko sumowania się działania.

Przed przepisaniem Xylometazolinu WZF należy dokładnie przeanalizować listę leków przyjmowanych przez pacjenta, aby uniknąć potencjalnie niebezpiecznych interakcji.

Wpływ na ciążę i laktację

Xylometazolin WZF nie powinien być stosowany w czasie ciąży. Brak jest danych dotyczących przenikania ksylometazoliny do mleka kobiecego, dlatego należy zachować szczególną ostrożność w przypadku zalecania preparatu kobietom karmiącym piersią.

U kobiet w ciąży i karmiących piersią należy rozważyć alternatywne metody leczenia lub stosować lek tylko w przypadku wyraźnej konieczności i pod ścisłą kontrolą lekarską.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Xylometazolinu WZF mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Zaburzenia układu immunologicznego (bardzo rzadko): obrzęk naczynioruchowy, duszność
• Zaburzenia układu nerwowego (bardzo rzadko): ból głowy, senność
• Zaburzenia oka (bardzo rzadko): zaburzenia widzenia
• Zaburzenia serca (bardzo rzadko): kołatanie serca, przyspieszenie czynności serca
• Zaburzenia naczyniowe (bardzo rzadko): zwiększenie ciśnienia tętniczego
• Zaburzenia układu oddechowego (niezbyt często): krwawienie z nosa
• Zaburzenia żołądka i jelit (bardzo rzadko): nudności
• Zaburzenia ogólne (bardzo rzadko): osłabienie, zmęczenie

Miejscowo mogą wystąpić: podrażnienie błony śluzowej nosa, suchość błony śluzowej nosa, uczucie pieczenia w nosie i gardle, kichanie.

Mimo że większość działań niepożądanych występuje bardzo rzadko, należy poinformować pacjenta o możliwości ich wystąpienia i zalecić natychmiastowy kontakt z lekarzem w przypadku pojawienia się niepokojących objawów.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Xylometazolinu WZF zdarza się rzadko, głównie u dzieci. Objawy przedawkowania mogą obejmować:

• Przyspieszoną i nieregularną czynność serca
• Podwyższone ciśnienie tętnicze
• Senność
• Depresję oddechową lub nieregularny oddech
• Zaburzenia świadomości

U dzieci może wystąpić nadmierne uspokojenie. Nie ma specyficznego antidotum, zaleca się leczenie objawowe.

W przypadku podejrzenia przedawkowania, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala.

Mechanizm działania

Ksylometazolina, substancja czynna Xylometazolinu WZF, jest pochodną imidazoliny o działaniu sympatykomimetycznym. Działa poprzez bezpośrednie pobudzenie receptorów α-adrenergicznych. Po aplikacji na błonę śluzową nosa powoduje:

• Zwężenie naczyń krwionośnych
• Zmniejszenie obrzęku i przekrwienia błony śluzowej jamy nosowo-gardłowej
• Redukcję ilości wydzieliny

Mechanizm działania Xylometazolinu WZF zapewnia szybką i skuteczną ulgę w przypadku objawów związanych z przekrwieniem błony śluzowej nosa.

Skład preparatu

Xylometazolin WZF jest dostępny w dwóch stężeniach:

• 0,05%: 1 ml roztworu zawiera 0,5 mg ksylometazoliny chlorowodorku (1 kropla zawiera 0,025 mg)
• 0,1%: 1 ml roztworu zawiera 1 mg ksylometazoliny chlorowodorku (1 kropla zawiera 0,05 mg)

Precyzyjne dawkowanie substancji czynnej w obu stężeniach pozwala na dostosowanie terapii do wieku pacjenta i nasilenia objawów.