Xylodont - Profesjonalna charakterystyka produktu leczniczego dla lekarzy stomatologów

Wskazania do stosowania

Xylodont jest wskazany do znieczulenia miejscowego (nasiękowego i blokad nerwów) w zabiegach stomatologicznych, zarówno zachowawczych, jak i chirurgicznych. Produkt występuje w trzech wariantach stężenia adrenaliny:

• 1:100000 - zalecany gdy pożądane jest przedłużone działanie znieczulające
• 1:80000 i 1:50000 - do stosowania wyłącznie gdy konieczne jest uzyskanie miejscowej anemizacji w celu redukcji krwawienia

Wybór odpowiedniego stężenia adrenaliny powinien być podyktowany specyfiką zabiegu oraz stanem klinicznym pacjenta.

Dawkowanie i sposób podawania

Sposób podania: nasiękowo lub jako blokada nerwu obwodowego. Wstrzykiwać powoli (ok. 1 ml/min) po uprzedniej aspiracji.

Maksymalna dawka lidokainy nie powinna przekraczać 4,4 mg/kg masy ciała, przy całkowitej dawce maksymalnej 300 mg. Należy przestrzegać ograniczeń dotyczących liczby wkładów: nie więcej niż 8,3 wkładu dla produktu 2% 1:100000 i 2% 1:80000, oraz nie więcej niż 5,5 wkładu dla produktu 2% 1:50000.

Precyzyjne dawkowanie Xylodontu jest kluczowe dla bezpieczeństwa pacjenta. Należy zawsze uwzględniać indywidualne cechy pacjenta oraz specyfikę zabiegu przy ustalaniu dawki.

Przeciwwskazania

Stosowanie Xylodontu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na lidokainę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Poważne choroby serca i tętnic obwodowych (dla produktów z adrenaliną)
• Nadciśnienie tętnicze
• Migrena
• Nadczynność tarczycy
• Cukrzyca
• Przerost prostaty
• Jaskra wąskiego kąta przesączania
• Nefropatia

Przed zastosowaniem Xylodontu konieczne jest dokładne zebranie wywiadu medycznego pacjenta, ze szczególnym uwzględnieniem chorób układu sercowo-naczyniowego i endokrynologicznego.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosując Xylodont, należy zachować szczególną ostrożność:

• Odnotowano rzadkie przypadki zgonów u osób bez wcześniej stwierdzonej nadwrażliwości
• Produkt zawiera pirosiarczyn sodu, który może wywoływać reakcje uczuleniowe i ciężkie napady astmatyczne u osób wrażliwych
• Ostrożność u pacjentów leczonych inhibitorami MAO i trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi
• Stosować najniższe skuteczne dawki i stężenia
• Starannie obserwować pacjenta i natychmiast przerwać podawanie leku przy pierwszych niepokojących objawach

Xylodont może wywierać niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Decyzję w tej kwestii powinien podjąć lekarz.

Bezpieczeństwo stosowania Xylodontu zależy od właściwego doboru dawki, techniki podania oraz ścisłego monitorowania stanu pacjenta podczas i po zabiegu.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Xylodont może wchodzić w istotne interakcje z następującymi lekami:

• Związki o strukturze chemicznej podobnej do lidokainy - możliwe nasilenie reakcji toksycznych
• Inhibitory MAO i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne - ryzyko ciężkiego nadciśnienia (dla produktów z adrenaliną)
• Pochodne fenotiazyny i butyrofenonu - możliwe odwrócenie działania adrenaliny zwiększającego ciśnienie

Przed zastosowaniem Xylodontu należy dokładnie przeanalizować aktualną farmakoterapię pacjenta, aby uniknąć potencjalnie niebezpiecznych interakcji lekowych.

Wpływ na ciążę i laktację

Xylodont nie powinien być stosowany w okresie ciąży. Brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania podczas laktacji.

Działania niepożądane

Działania niepożądane Xylodontu są podobne do obserwowanych przy stosowaniu innych amidowych środków znieczulających miejscowo. Mogą one obejmować:

• Zaburzenia układu nerwowego (rzadko): pobudzenie OUN, drżenia, dezorientacja, zawroty głowy, drgawki
• Zaburzenia naczyniowe (rzadko): rozszerzenie naczyń, nadciśnienie
• Zaburzenia serca (rzadko): zaburzenia rytmu serca, bradykardia
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje alergiczne, w tym wstrząs anafilaktyczny
• Zaburzenia układu oddechowego (rzadko): przyspieszenie oddechu, rozszerzenie oskrzeli
• Zaburzenia żołądka i jelit (często): nudności, wymioty
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zmiany skórne, pokrzywka, obrzęk

Dodatkowo, środek obkurczający naczynia krwionośne może powodować: niepokój, pocenie się, zaburzenia oddychania, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie, ból głowy, światłowstręt, ból zamostkowy i gardłowy.

Monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych jest kluczowe dla bezpiecznego stosowania Xylodontu. Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego i nerwowego.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania Xylodontu mogą obejmować:

• Pobudzenie OUN
• Drżenia
• Dezorientację
• Zawroty głowy
• Rozszerzenie źrenic
• Przyspieszony metabolizm
• Podwyższoną temperaturę ciała
• W ciężkich przypadkach: szczękościsk i drgawki

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

1. Natychmiastowe przerwanie podawania leku
2. Ułożenie pacjenta w pozycji poziomej
3. Zapewnienie drożności dróg oddechowych, w razie potrzeby podanie tlenu lub zastosowanie sztucznego oddychania
4. W przypadku drgawek: podanie diazepamu (10-20 mg)
5. Unikanie stosowania analepryków działających na rdzeń przedłużony
6. W celu poprawy krążenia: dożylne podanie glikokortykosteroidów
7. W razie potrzeby: zastosowanie rozcieńczonych roztworów środków pobudzających receptory α i β o działaniu obkurczającym naczynia (np. mefentermina, metaraminol) lub siarczanu atropiny

W przypadku podejrzenia przedawkowania Xylodontu kluczowe jest szybkie rozpoznanie objawów i wdrożenie odpowiedniego postępowania. Należy być przygotowanym na potencjalną konieczność prowadzenia zaawansowanych procedur resuscytacyjnych.

Właściwości farmakodynamiczne

Lidokaina, główny składnik aktywny Xylodontu, jest środkiem miejscowo znieczulającym o budowie amidowej. Jej działanie polega na hamowaniu prądów jonowych odpowiedzialnych za powstawanie i rozprzestrzenianie się bodźców w błonie komórkowej neuronu. Charakteryzuje się szybkim początkiem działania znieczulającego.

Czas skutecznego działania lidokainy zależy od:

• Miejsca wstrzyknięcia
• Stężenia
• Obecności lub braku środka obkurczającego naczynia krwionośne (adrenaliny)

Zrozumienie mechanizmu działania lidokainy pozwala na optymalne wykorzystanie jej właściwości znieczulających w praktyce stomatologicznej. Dodatek adrenaliny wpływa na wydłużenie czasu działania i redukcję krwawienia w miejscu podania.

Skład produktu

1 ml roztworu Xylodontu zawiera:

• 20 mg lidokainy chlorowodorku
• Adrenalinę w postaci adrenaliny winianu w stężeniu:
  • 10 µg (1:100000)
  • 12,5 µg (1:80000)
  • 20 µg (1:50000)

Różne stężenia adrenaliny w preparacie Xylodont pozwalają na dostosowanie jego właściwości do specyfiki zabiegu i indywidualnych potrzeb pacjenta.