Vydura - rimegepant w leczeniu migreny

Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Vydura (rimegepant) jest wskazany w następujących przypadkach:

• Doraźne leczenie migreny z aurą lub bez aury u pacjentów dorosłych
• Profilaktyka migreny epizodycznej u pacjentów dorosłych, u których występują co najmniej 4 napady migrenowe w miesiącu

Rimegepant, jako selektywny antagonista receptora peptydu związanego z genem kalcytoniny (CGRP), wykazuje skuteczność zarówno w leczeniu ostrych napadów, jak i w zapobieganiu migrenie. Dokładny mechanizm działania klinicznego nie jest w pełni poznany.

Dawkowanie i sposób podawania

Maksymalna dawka dobowa rimegepantu wynosi 75 mg, niezależnie od wskazania.

Vydura może być przyjmowana niezależnie od posiłków. Liofilizat doustny należy umieścić na języku lub pod językiem, gdzie ulega samoistnej rozpuszczeniu. Nie jest konieczne popijanie wodą.

Ważne: W przypadku jednoczesnego stosowania z umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4, należy zachować 48-godzinny odstęp przed przyjęciem kolejnej dawki rimegepantu.

Szczególne grupy pacjentów:

Osoby starsze (≥65 lat): Nie jest wymagana modyfikacja dawki, mimo ograniczonych danych w tej grupie wiekowej.

Zaburzenia czynności nerek: Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Należy zachować ostrożność przy częstym stosowaniu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek ze względu na >2-krotne zwiększenie AUC dla niezwiązanego rimegepantu.

Zaburzenia czynności wątroby: Nie jest konieczna modyfikacja dawki u pacjentów z łagodnymi (klasa A wg Child-Pugh) lub umiarkowanymi (klasa B wg Child-Pugh) zaburzeniami czynności wątroby.

Dzieci i młodzież: Bezpieczeństwo i skuteczność rimegepantu u osób poniżej 18 roku życia nie zostały ustalone.

Rimegepant jest przeciwwskazany u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek (CrCl <15 ml/min) oraz z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C wg Child-Pugh).

Przeciwwskazania

Stosowanie produktu Vydura jest przeciwwskazane w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną (rimegepant) lub którąkolwiek substancję pomocniczą.

Ponadto, rimegepant nie powinien być stosowany u pacjentów:

• Z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C wg Child-Pugh)
• Ze schyłkową niewydolnością nerek (CrCl <15 ml/min)

Należy zachować szczególną ostrożność i unikać stosowania rimegepantu w przypadku jednoczesnego przyjmowania:

• Silnych inhibitorów enzymu CYP3A4
• Silnych lub umiarkowanych induktorów enzymu CYP3A4

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Reakcje nadwrażliwości: U mniej niż 1% pacjentów leczonych rimegepantem w badaniach klinicznych wystąpiły reakcje nadwrażliwości, w tym duszność i wysypka. Reakcje te mogą pojawić się nawet kilka dni po podaniu leku. W przypadku wystąpienia objawów nadwrażliwości należy natychmiast przerwać stosowanie rimegepantu i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Ból głowy z nadużywania leków (MOH): Nadużywanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych może prowadzić do nasilenia bólu głowy. W przypadku podejrzenia MOH należy skonsultować się z lekarzem i rozważyć przerwanie leczenia. MOH należy podejrzewać u pacjentów z częstymi lub codziennymi bólami głowy mimo (lub z powodu) regularnego stosowania leków przeciwbólowych.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów: Rimegepant nie ma istotnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Rimegepant jest substratem enzymu CYP3A4 oraz transporterów wypływu - glikoproteiny P (P-gp) i białka oporności raka piersi (BCRP). Interakcje z innymi lekami mogą znacząco wpływać na farmakokinetykę rimegepantu:

Inhibitory CYP3A4:

• Silne inhibitory (np. klarytromycyna, itrakonazol, rytonawir): jednoczesne stosowanie nie jest zalecane ze względu na znaczne zwiększenie ekspozycji na rimegepant (4-krotny wzrost AUC)
• Umiarkowane inhibitory (np. diltiazem, erytromycyna, flukonazol): należy zachować 48-godzinny odstęp przed przyjęciem kolejnej dawki rimegepantu

Induktory CYP3A4:

• Silne i umiarkowane induktory (np. fenobarbital, ryfampicyna, ziele dziurawca, bozentan, efawirenz, modafinil): jednoczesne stosowanie nie jest zalecane ze względu na ryzyko utraty skuteczności rimegepantu (zmniejszenie AUC o 80%)

Inhibitory P-gp i BCRP:

• Silne inhibitory P-gp (np. cyklosporyna, werapamil, chinidyna): należy zachować 48-godzinny odstęp przed przyjęciem kolejnej dawki rimegepantu

Efekt indukcji enzymu CYP3A4 może utrzymywać się do 2 tygodni po odstawieniu silnego lub umiarkowanego induktora.

Działania niepożądane

Najczęstszym działaniem niepożądanym rimegepantu są nudności, występujące u 1,2-1,4% pacjentów, zarówno w leczeniu doraźnym, jak i profilaktycznym. Większość działań niepożądanych ma nasilenie łagodne do umiarkowanego.

Inne istotne działania niepożądane obejmują:

• Reakcje nadwrażliwości (<1% pacjentów), w tym duszność i ciężka wysypka

Długoterminowe bezpieczeństwo rimegepantu oceniono w rocznych badaniach, gdzie 1662 pacjentów otrzymywało lek przez co najmniej 6 miesięcy, a 740 przez co najmniej 12 miesięcy. Profil bezpieczeństwa pozostał spójny z obserwacjami z krótszych badań.

Przedawkowanie

Doświadczenie kliniczne dotyczące przedawkowania rimegepantu jest ograniczone. W przypadku przedawkowania zaleca się:

• Zastosowanie ogólnego leczenia wspomagającego
• Monitorowanie parametrów życiowych
• Obserwację stanu klinicznego pacjenta

Nie istnieje swoiste antidotum dla rimegepantu. Ze względu na silne wiązanie z białkami osocza, dializa prawdopodobnie nie jest skuteczną metodą eliminacji leku.

Właściwości farmakologiczne

Rimegepant jest selektywnym antagonistą receptora peptydu związanego z genem kalcytoniny (CGRP), wiążącym się z wysokim powinowactwem do ludzkiego receptora CGRP. Dokładny mechanizm działania przeciwmigrenowego nie jest w pełni poznany.

Skład

Substancja czynna: Każdy liofilizat doustny zawiera siarczan rimegepantu w ilości odpowiadającej 75 mg rimegepantu.

Wydura jest innowacyjnym lekiem przeciwmigrenowym, oferującym skuteczne opcje zarówno w leczeniu doraźnym, jak i profilaktyce migreny. Jego unikalna forma podania (liofilizat doustny) oraz możliwość stosowania bez wody zwiększają wygodę pacjenta. Należy jednak pamiętać o potencjalnych interakcjach lekowych oraz ryzyku reakcji nadwrażliwości, co wymaga ścisłego monitorowania pacjentów, szczególnie w początkowym okresie terapii.