Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Vitaminum C Teva

Ascorbic acid

inj. [roztw.]
100 mg/ml
10 amp. 5 ml
Iniekcje
Rx
100%
45,60

Vitaminum C Teva - Charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Vitaminum C Teva jest wskazany w leczeniu stanów niedoboru witaminy C, w tym szkorbutu. Forma parenteralna leku jest szczególnie zalecana w przypadkach ciężkich niedoborów lub gdy podanie doustne jest utrudnione.

Witamina C odgrywa kluczową rolę w syntezie kolagenu i substancji międzykomórkowej, co czyni ją niezbędną dla prawidłowego rozwoju chrząstki, kości i zębów. Ponadto, wspomaga gojenie ran i uczestniczy w procesach krwiotwórczych.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów
Dorośli (leczniczo) 500-1000 mg/dobę, w dawkach podzielonych
Dzieci (leczniczo) 100-300 mg/dobę w 2-3 dawkach podzielonych
Pacjenci w podeszłym wieku Nie wymaga specjalnego dawkowania

Vitaminum C Teva podaje się w postaci wstrzyknięć domięśniowych lub dożylnych.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Vitaminum C Teva jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na kwas askorbowy lub którykolwiek ze składników preparatu
  • Kamica nerkowa (szczawianowa)

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku Vitaminum C Teva u pacjentów z:

  • Hiperoksalurią
  • Skłonnością do tworzenia złogów mineralnych w układzie moczowym
  • Cukrzycą
  • Hemochromatozą
  • Talasemią
  • Niedokrwistością syderoblastyczną

Duże dawki kwasu askorbowego mogą zwiększać wchłanianie żelaza, co jest szczególnie istotne u pacjentów z wymienionymi schorzeniami. Ponadto, długotrwałe stosowanie wysokich dawek może prowadzić do rozwoju tolerancji na kwas askorbowy.

U pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G-6PD) duże dawki leku mogą powodować hemolizę.

Warto zapamiętać
  • Vitaminum C Teva może wpływać na wyniki testów laboratoryjnych opartych na reakcjach oksydoredukcyjnych.
  • Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów ze skłonnością do tworzenia kamieni nerkowych.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Vitaminum C Teva wchodzi w interakcje z wieloma substancjami i lekami, w tym:

  • ASA, nikotyna, alkohol - zmniejszają nasycenie tkanek kwasem askorbowym
  • Doustne leki przeciwzakrzepowe - ich działanie może być osłabione
  • Flufenazyna - może dojść do zmniejszenia jej stężenia w osoczu
  • Deferoksamina - może zwiększać toksyczne działanie żelaza, szczególnie na mięsień sercowy
  • Doustne środki antykoncepcyjne - mogą zmniejszać stężenie kwasu askorbowego w osoczu
  • Estradiol - jednoczesne podawanie może prowadzić do zwiększenia jego stężenia w osoczu

Należy zachować szczególną ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu wymienionych leków i Vitaminum C Teva, konsultując się z lekarzem w celu dostosowania dawkowania.

Ciąża i laktacja

W okresie ciąży i karmienia piersią nie zaleca się stosowania dużych dawek kwasu askorbowego. Dawka nie powinna przekraczać zalecanego dziennego spożycia (80-100 mg/dobę). Kwas askorbowy przenika do mleka matki, jednak nie wykazano szkodliwego wpływu na noworodki karmione piersią.

Działania niepożądane

Stosowanie Vitaminum C Teva może wiązać się z wystąpieniem następujących działań niepożądanych:

  • Zaburzenia żołądka i jelit (biegunka, wymioty, zgaga)
  • Zaczerwienienie skóry
  • Ból głowy
  • Bezsenność
  • Hiperoksaluria i powstawanie kamieni szczawianowych w nerkach
  • Działanie moczopędne (przy dawkach dobowych 600 mg i większych)
  • Zawroty głowy i uczucie osłabienia (przy zbyt szybkim podaniu dożylnym)
  • Przemijający ból w miejscu wstrzyknięcia (przy podaniu domięśniowym)

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania Vitaminum C Teva mogą obejmować nasilone działania niepożądane, takie jak zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zaczerwienienie skóry, ból głowy i bezsenność. W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania należy przerwać podawanie leku i zastosować leczenie objawowe.

Właściwości farmakologiczne

Kwas askorbowy (witamina C) jest witaminą rozpuszczalną w wodzie, odgrywającą kluczową rolę w wielu procesach metabolicznych organizmu. Uczestniczy w syntezie kolagenu i substancji międzykomórkowej, co ma istotne znaczenie dla prawidłowego rozwoju tkanek łącznych. Ponadto, bierze udział w przekształcaniu kwasu foliowego do kwasu folinowego, ułatwia wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego i uczestniczy w procesach krwiotwórczych.

Skład

1 ml roztworu Vitaminum C Teva zawiera 100 mg kwasu askorbowego.

Vitaminum C Teva jest skutecznym preparatem w leczeniu niedoborów witaminy C, szczególnie w przypadkach wymagających szybkiej interwencji lub gdy podanie doustne jest utrudnione. Należy jednak pamiętać o potencjalnych interakcjach z innymi lekami oraz zachować ostrożność u pacjentów z określonymi schorzeniami.



Wskazania

Stany niedoboru witaminy C (np. szkorbut). Lek w postaci parenteralnej podaje się w stanach ciężkich albo w przypadkach, gdy podanie doustne jest utrudnione.

Dorośli leczniczo: 500-1000 mg/dobę, w dawkach podzielonych. Dzieci leczniczo: 100-300 mg/dobę w 2-3 dawkach podzielonych. Pacjenci w podeszłym wieku: nie jest wymagane specjalne dawkowanie.

Lek stosuje się w postaci wstrzyknięć domięśniowych lub dożylnych.

Nadwrażliwość na kwas askorbowy lub którykolwiek ze składników preparatu; kamica nerkowa (szczawianowa).

Kwas askorbowy należy stosować ostrożnie u pacjentów z hiperoksalurią, u osób ze skłonnością do tworzenia złogów mineralnych w układzie moczowym. Należy zachować ostrożność również u pacjentów z cukrzycą, hemochromatozą, talasemią i niedokrwistością syderoblastyczną, ponieważ duże dawki kwasu askorbowego mogą zwiększać wchłanianie żelaza. U pacjentów przyjmujących duże dawki może rozwinąć się tolerancja na kwas askorbowy. Duże dawki leku mogą powodować hemolizę u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G-6PD). Kwas askorbowy jest silnym środkiem redukującym i może wpływać na wyniki testów laboratoryjnych, opartych na reakcjach oksydoredukcyjnych (stężenie glukozy w moczu, stężenie etyloestradiolu w osoczu, aktywność dehydrogenazy mleczanowej, aminotransferaz wątrobowych w surowicy, badanie na krew utajoną w stolcu, stężenie bilirubiny, pH moczu, zawartość kwasu moczowego i szczawianów w moczu, stężenie żelaza i ferrytyny w osoczu). Witamina C prawdopodobnie nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Do substancji, które powodują zmniejszenie nasycenia tkanek kwasem askorbowym należą: ASA, nikotyna zawarta w papierosach, alkohol, niektóre leki zmniejszające apetyt, żelazo, fenytoina, niektóre leki przeciwdrgawkowe, estrogeny i tetracyklina. Witamina C stosowana w dużych dawkach powoduje zakwaszenie moczu i wchłanianie zwrotne w kanalikach nerkowych leków o charakterze kwasowym, w wyniku czego zmniejsza się ich wydalanie i nasila działanie. Wchłanianie zwrotne leków o charakterze zasadowym jest zaś zmniejszone, przez co ich efekt terapeutyczny ulega osłabieniu. Duże dawki witaminy C mogą osłabiać działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych. Istniej. doniesienia, że podczas jednoczesnego podania kwasu askorbowego i flufenazyny, stężenie flufenazyny w osoczu się zmniejsza. Kwas askorbowy podawany pomocniczo z deferoksaminą pacjentom, u których doszło do przedawkowania żelaza (w celu lepszego jego wydalenia), może zwiększyć jego toksyczne działanie, szczególnie na mięsień sercowy, zwłaszcza we wczesnym okresie leczenia, kiedy ilość żelaza w tkankach jest nadmierna. Dlatego u pacjentów z prawidłową czynnością serca nie stosować kwasu askorbowego przez pierwszy miesiąc po rozpoczęciu podawania deferoksaminy. Nie należy podawać kwasu askorbowego w skojarzeniu z deferoksaminą pacjentom z zaburzeniami czynności serca. Kwas acetylosalicylowy może zmniejszać wchłanianie kwasu askorbowego o około 1/3, a wydalanie z moczem o około połowę, ale nie jest znane kliniczne znaczenie tej interakcji. U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek stosujących leki zobojętniające kwas solny w żołądku zawierające glin oraz doustne cytryniany może rozwinąć się zagrażająca życiu encefalopatia, spowodowana znacznym wzrostem stężeń glinu we krwi. Istnieją przypuszczenia,że witamina C może oddziaływać podobnie. Doustne środki antykoncepcyjne zmniejszają stężenie kwasu askorbowego w osoczu. Jednoczesne podawanie kwasu askorbowego i produktów zawierających estradiol może prowadzić do zwiększenia stężenia estradiolu w osoczu.

Nie zaleca się stosowania dużych dawek kwasu askorbowego w okresie ciąży, ponieważ nie jest znany wpływ takich dawek na płód. W okresie ciąży i karmienia piersią kwas askorbowy nie powinien być stosowany w dawkach większych niż zalecane dzienne spożycie (80-100 mg/dobę). Kwas askorbowy przenika do mleka matki, ale brak jest dowodów szkodliwego wpływu na noworodki karmione piersią.

Duże dawki witaminy C mogą wywołać zaburzenia żołądka i jelit, w tym biegunkę, wymioty, zgagę, zaczerwienienie skory, ból głowy oraz bezsenność. Duże dawki mogą prowadzić do hiperoksalurii i powstawania kamieni szczawianowych w nerkach, jeżeli mocz ulegnie zakwaszeniu. Dawki dobowe 600 mg i większe mogą działać moczopędnie. Zbyt szybkie podanie dożylne może powodować zawroty głowy i uczucie osłabienia. Po długotrwałym stosowaniu dużych dawek może rozwinąć się tolerancja na kwas askorbowy i w przypadku zmniejszenia dawkowania, mogą wystąpić objawy niedoboru witaminy C. Podanie domięśniowe może powodować przemijający ból w miejscu wstrzyknięcia.

Objawami przedawkowania witaminy C mogą być zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym biegunka, wymioty, zgaga, a także zaczerwienienie skory, ból głowy oraz bezsenność. Duże dawki mogą powodować hiperoksalurię i kamicę nerkową. Dawki dobowe od 600 mg działają moczopędnie. Po długotrwałym stosowaniu dużych dawek może rozwinąć się tolerancja na kwas askorbowy. W razie wystąpienia objawów przedawkowania należy przerwać podawanie leku i zastosować leczenie objawowe.

Kwas askorbowy, czyli witamina C, należy do witamin rozpuszczalnych w wodzie. Bierze ona udział w syntezie kolagenu i substancji międzykomórkowej i dlatego niezbędna jest do prawidłowego rozwoju chrząstki, kości, zębów, a także w leczeniu ran. Bierze udział w przekształcaniu kwasu foliowego do kwasu folinowego, ułatwia wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego i uczestniczy w powstawaniu hemoglobiny i dojrzewaniu erytrocytów.

1 ml roztworu zawiera odpowiednio 100 mg kwasu askorbowego.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.