Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Visipaque

Iodixanol

inj. [roztw.]
550 mg/ml
1 but. 200 ml
Iniekcje
Lz
100%
-
Visipaque
inj. [roztw.]
652 mg/ml
1 but. 200 ml
Iniekcje
Lz
100%
-

Visipaque - Profesjonalne Informacje dla Lekarzy

Wskazania do Stosowania

Visipaque jest produktem leczniczym przeznaczonym wyłącznie do diagnostyki obrazowej. Jego zastosowania obejmują:

  • Kardioangiografię
  • Angiografię mózgową (konwencjonalną)
  • Arteriografię obwodową (konwencjonalną)
  • Angiografię brzuszną (i.a. DSA - dotętnicza cyfrowa angiografia subtrakcyjna)
  • Urografię
  • Flebografię
  • Tomografię komputerową ze wzmocnieniem kontrastowym
  • Mielografię lędźwiową, piersiową i szyjną

Visipaque, jako środek kontrastowy zawierający jod, umożliwia uzyskanie wysokiej jakości obrazów diagnostycznych w różnorodnych badaniach radiologicznych, co pozwala na precyzyjną ocenę struktur anatomicznych i patologii.

Dawkowanie i Sposób Podawania

Dawkowanie Visipaque jest zindywidualizowane i zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj badania, wiek i waga pacjenta, wydolność serca, ogólny stan zdrowia oraz technika podania. Generalnie stosuje się stężenia i ilości jodu porównywalne do innych jodowych środków kontrastowych, jednak w niektórych przypadkach możliwe jest uzyskanie diagnostycznie użytecznych obrazów przy nieco niższych stężeniach jodu.

Kluczowe jest zapewnienie odpowiedniego nawodnienia pacjenta przed i po podaniu środka kontrastowego, co jest standardową praktyką przy stosowaniu środków kontrastowych.

Visipaque może być podawany dożylnie, dotętniczo lub dokanałowo, w zależności od rodzaju badania.

Rodzaj badania Stężenie (mg I/ml) Dawka
Arteriografia wybiórcza tętnic mózgowych 270/320 5-10 ml/wstrzyknięcie
Aortografia 270/320 40-60 ml/wstrzyknięcie
Arteriografia naczyń obwodowych 270/320 30-60 ml/wstrzyknięcie
Arteriografia selektywna (DSA tętnic trzewnych) 270 10-40 ml/wstrzyknięcie
Kardioangiografia (dorośli, wstrzyknięcie do komory lewej i korzenia aorty) 320 30-60 ml/wstrzyknięcie
Kardioangiografia (dorośli, wybiórcza koronarografia) 320 4-8 ml/wstrzyknięcie
Kardioangiografia (dzieci) 270/320 Zależnie od wieku, masy ciała i patologii (maks. 10 ml/kg mc.)
Urografia (dorośli) 270/320 40-80 ml
Urografia (dzieci <7 kg) 270/320 2-4 ml/kg mc.
Urografia (dzieci >7 kg) 270/320 2-3 ml/kg mc.
Flebografia 270 50-150 ml/kończynę
TK głowy (dorośli) 270/320 50-150 ml
TK ciała (dorośli) 270/320 75-150 ml
TK głowy i ciała (dzieci) 270/320 2-3 ml/kg do 50 ml (maks. 150 ml)
Mielografia lędźwiowa i piersiowa 270 lub 320 10-12 ml lub 10 ml
Mielografia szyjna 270 lub 320 10-12 ml lub 10 ml

Uwaga: Aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych, całkowita dawka jodu nie powinna przekraczać 3,2 g. Dawkowanie dla osób w podeszłym wieku jest takie samo jak dla innych dorosłych.

Precyzyjne dawkowanie Visipaque jest kluczowe dla uzyskania optymalnej jakości obrazu przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa pacjenta. Należy zawsze dostosować dawkę do indywidualnych potrzeb pacjenta i specyfiki badania.

Warto zapamiętać
  • Visipaque jest wszechstronnym środkiem kontrastowym stosowanym w szerokiej gamie badań radiologicznych.
  • Dawkowanie Visipaque musi być zindywidualizowane, a całkowita dawka jodu nie powinna przekraczać 3,2 g.

Przeciwwskazania

Stosowanie Visipaque jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancję czynną (jodiksanol) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Tyreotoksykoza przebiegająca z widocznymi objawami
  • Potwierdzone poważne reakcje na preparat w przeszłości

Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania Visipaque. Przed podaniem środka kontrastowego należy dokładnie zebrać wywiad medyczny pacjenta, ze szczególnym uwzględnieniem wcześniejszych reakcji na środki kontrastowe i chorób tarczycy.

Interakcje z Innymi Lekami

Visipaque może wchodzić w interakcje z innymi lekami, co wymaga szczególnej uwagi przy jego stosowaniu:

  • Metformina: U pacjentów z cukrzycą przyjmujących metforminę, podanie Visipaque może prowadzić do przejściowych zaburzeń czynności nerek i kwasicy mleczanowej.
  • Interleukina-2: Pacjenci, którzy otrzymali interleukinę-2 w ciągu 2 tygodni przed badaniem, są narażeni na zwiększone ryzyko opóźnionych reakcji, takich jak reakcje skórne i objawy pseudogrypowe.
  • Testy tarczycowe: Visipaque może zaburzać wyniki testów czynnościowych tarczycy przez okres do kilku tygodni po badaniu.
  • Badania laboratoryjne: Wysokie stężenie środka kontrastowego w surowicy i moczu może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych, szczególnie w zakresie oznaczania bilirubiny, białek oraz związków nieorganicznych (żelazo, miedź, wapń, fosforany).

Świadomość potencjalnych interakcji pozwala na odpowiednie przygotowanie pacjenta do badania i interpretację wyników badań laboratoryjnych wykonanych w okresie po podaniu środka kontrastowego.

Stosowanie w Ciąży i Podczas Karmienia Piersią

Brak jest jednoznacznych danych klinicznych dotyczących stosowania jodiksanolu w czasie ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka/płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy. Jednakże, ze względu na potencjalne ryzyko związane z ekspozycją na promieniowanie rentgenowskie, stosowanie Visipaque u kobiet w ciąży powinno być ograniczone do sytuacji, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.

W przypadku karmienia piersią, stopień przenikania środka kontrastowego do mleka matki jest prawdopodobnie niewielki. Zaleca się jednak przerwanie karmienia piersią przed podaniem Visipaque i nie wznawianie go przez co najmniej 24 godziny po badaniu.

Decyzja o zastosowaniu Visipaque u kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinna być podejmowana indywidualnie, po dokładnej analizie korzyści i ryzyka.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Visipaque jest mało prawdopodobne u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Niemniej jednak, w przypadku podejrzenia przedawkowania, należy podjąć następujące kroki:

  • Uzupełnienie wody i elektrolitów drogą wlewu dożylnego
  • Monitorowanie czynności nerek przez co najmniej 3 doby po badaniu
  • W razie konieczności, rozważenie hemodializy w celu usunięcia jodiksanolu z układu krążenia

Należy pamiętać, że nie istnieje specyficzne antidotum dla Visipaque. Leczenie przedawkowania jest objawowe i podtrzymujące.

Mechanizm Działania

Visipaque zawiera organicznie związany jod, który po wstrzyknięciu absorbuje promieniowanie rentgenowskie we krwi i tkankach, umożliwiając uzyskanie kontrastowego obrazu struktur anatomicznych. Badania na zdrowych ochotnikach wykazały, że po dożylnym podaniu jodiksanolu większość parametrów hemodynamicznych, klinicznych, chemicznych i układu krzepnięcia nie wykazuje znamiennych odchyleń od stanu wyjściowego. Zaobserwowane zmiany były niewielkie i uznane za klinicznie nieistotne.

Zrozumienie mechanizmu działania Visipaque pozwala na optymalne wykorzystanie jego właściwości diagnostycznych przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa pacjenta.



Wskazania

Produkt leczniczy przeznaczony wyłącznie do diagnostyki. Preparat jest stosowany do kardioangiografii, angiografii mózgowej (konwencjonalnej), arteriografii obwodowej (konwencjonalnej), angiografii brzusznej (i.a. DSA - dotętnicza cyfrowa angiografia subtrakcyjna), urografii, flebografii, w tomografii komputerowej wzmocnionej kontrastowo. Mielografia lędźwiowa, piersiowa i szyjna.

Dawkowanie może różnić się w zależności od typu badania, wieku, wagi, pojemności minutowej serca, ogólnego stanu pacjenta oraz techniki podania. Zazwyczaj stosuje się takie same stężenia oraz ilości jodu, jak w przypadku innych powszechnie używanych jodowych środków kontrastowych, jednak w niektórych typach badań można uzyskać klinicznie użyteczne informacje stosując nieco mniejsze stężenia jodu. Przed podaniem produktu leczniczego oraz po jego zakończeniu należy zapewnić właściwe nawodnienie pacjenta, tak samo jak jest to konieczne przy stosowaniu innych środków kontrastowych. Produkt leczniczy przeznaczony jest do stosowania dożylnego, dotętniczego, dokanałowego. Podanie dotętnicze. Arteriografia wybiórcza tętnic mózgowych: 270/320 (mg I/ml - 5-10 ml/wstrzyknięcie. Aortografia: 270/320 mg I/ml - 40-60 ml/wstrzyknięcie. Arteriografia naczyń obwodowych: 270/320 mg I/ml - 30-60 ml/wstrzyknięcie. Arteriografia selektywna cyfrowa angiografia subtrakcyjna tętnic trzewnych: 270 mg I/ml - 10-40 ml/wstrzyknięcie. Kardioangiografia. Dorośli: wstrzyknięcie do komory lewej i korzenia aorty: 320 mg I/ml - 30-60 ml/wstrzyknięcie; wybiórcza koronarografia: 320 mg I/ml - 4-8 ml/wstrzyknięcie. Dzieci: 270/320 mg I/ml - w zależności od wieku, masy ciała i rodzaju patologii. Zalecana całkowita dawka maks. 10 mg/kg mc. Podanie dożylne. Urografia. Dorośli: 270/320 mg I/ml - 40-80 ml (podczas urografii, gdy jest to wymagane, można zastosować większą dawkę.). Dzieci <7 kg: 270/320 mg I/ml - 2-4 ml/kg mc. Dzieci >7 kg: 270/320 mg I/ml - 2-3 ml/kg mc. Flebografia: 270 mg I/ml - 50-150 ml/kończynę. Tomografia komputerowa wzmocniona kontrastem (CT). Dorośli. TK głowy: 270/320 mg I/ml - 50-150 ml. TK ciała: 270/320 mg I/ml - 75-150 ml. Dzieci. TK głowy i ciała: 270/320 mg I/ml - 2-3 ml/kg do 50 ml (w szczególnych przypadkach maks. do 150 ml). Podanie do kanału kręgowego. Mielografia lędźwiowa i piersiowa (z dojścia lędźwiowego): 270 mg I/ml lub 320 mg I/ml - 10-12 ml lub 10 ml. Mielografia szyjna (z dojścia szyjnego i lędźwiowego): 270 mg I/ml lub 320 mg I/ml - 10-12 ml lub 10 ml. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych nie należy przekraczać dawki 3,2 g jodu w podanej całkowitej dawce produktu leczniczego. Osoby w podeszłym wieku: dawkowanie jak dla innych dorosłych.

Nadwrażliwość na substancję czynną (jodiksanol) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Tyreotoksykoza przebiegająca z widocznymi objawami. Potwierdzone poważne reakcje na preparat.

Podanie jodowych środków kontrastowych może powodować przejściowe zaburzenia czynności nerek co może spowodować wystąpienie kwasicy u chorych z cukrzycą, przyjmujących metforminę. U chorych przyjmujących interleukinę-2 na mniej niż 2 tyg. przed badaniem istnieje zwiększone ryzyko powstania opóźnionych reakcji, takich jak reakcje skórne oraz objawy pseudogrypowe. Wszystkie jodowe środki kontrastowe zaburzają testy czynnościowe tarczycy. Zdolność wiązania jodu przez tarczycę może być zmniejszona do kilku tygodni po badaniu. Wysokie stężenie środka kontrastowego w surowicy i moczu może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych. Dotyczy to oznaczeń bilirubiny, białek oraz związków nieorganicznych, takich jak żelazo, miedź, wapń i fosforany. Nie należy oznaczać stężenia tych substancji w dniu badania radiologicznego.

Brak jest danych klinicznych dotyczących stosowania jodiksanolu w czasie ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka/płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy. Ponieważ u kobiet w ciąży, jeśli to możliwe, należy unikać ekspozycji na promieniowanie rentgenowskie. Należy rozważyć, czy korzyści związane z badaniem radiologicznym przewyższają potencjalne ryzyko. Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży, chyba, że korzyści przewyższają ryzyko, a lekarz uzna badanie za niezbędne. Stopień przechodzenia środka cieniującego do mleka matki nie jest znany, ale uważa się, że jest niewielki. Karmienie piersią powinno być przerwane przed podaniem środka cieniującego i nie powinno być rozpoczęte ponownie przed upływem 24 h od jego podania.

U pacjentów z prawidłową czynnością nerek przedawkowanie jest mało prawdopodobne. Czas badania ma decydujące znaczenie w przypadku tolerancji dużych dawek środka przez nerki (t 1-2 h). W sytuacji przypadkowego przedawkowania woda i elektrolity muszą być uzupełnione drogą wlewu dożylnego. Czynność nerek powinna być kontrolowana przynajmniej przez 3 następne doby. Jeżeli jest to konieczne, jodiksanol można usunąć z układu krążenia drogą hemodializy. Nie ma specyficznego antidotum dla tego preparatu.

Organicznie związany jod, po wstrzyknięciu, absorbuje promieniowanie rentgenowskie we krwi i tkankach. Po dożylnym podaniu jodiksanolu u zdrowych ochotników dla większości parametrów hemodynamicznych, klinicznych, chemicznych i układu krzepnięcia nie stwierdzono znamiennych odchyleń w stosunku do stanu wyjściowego. Zaobserwowane zmiany były niewielkie i nie miały, jak się uważa, znaczenia klinicznego.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.