Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Viregyt® -K

Amantadine hydrochloride

kaps.
100 mg
50 szt.
Doustnie
Rx
100%
21,20
30% (1)
6,36
S (2)
bezpł.
Viregyt® -K
kaps.
100 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
52,00

Viregyt-K (chlorowodorek amantadyny) - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Viregyt-K jest wskazany w leczeniu choroby Parkinsona oraz w zakażeniach wirusem grypy typu A.

Dawkowanie i sposób pod5>Choroba Parkinsona

U dorosłych pacjentów leczenie rozpoczyna się od dawki 100 mg na dobę przez pierwszy tydzień, następnie zwiększając do 100 mg dwa razy na dobę. Dawkę można dostosowywać indywidualnie na podstawie objawów podmiotowych i przedmiotowych. Dawki powyżej 200 mg/dobę mogą zapewnić dodatkowe złagodzenie objawów, ale wiążą się też z większym ryzykiem działań niepożądanych. Nie należy przekraczać maksymalnej dawki 400 mg/dobę. Dawkę należy zwiększać stopniowo, w odstępach co najmniej tygodniowych.

U pacjentów w wieku powyżej 65 lat, ze względu na zmniejszony klirens nerkowy i wyższe stężenia leku w osoczu, należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę.

Amantadyna zaczyna działać w ciągu kilku dni, jednak po kilku miesiącach leczenia może dojść do utraty skuteczności. W takim przypadku można rozważyć odstawienie leku na 3-4 tygodnie, co może przywrócić jego aktywność. W tym czasie należy kontynuować dotychczasowe leczenie przeciwparkinsonowskie lub rozpocząć terapię małą dawką lewodopy. Odstawianie amantadyny powinno odbywać się stopniowo, np. zmniejszając dawkę o połowę co tydzień.

Leczenie skojarzone w chorobie Parkinsona

Podczas rozpoczynania terapii amantadyną należy kontynuować stosowanie dotychczasowych leków przeciwparkinsonowskich, stopniowo zmniejszając ich dawki. U pacjentów przyjmujących duże dawki leków przeciwcholinergicznych lub lewodopy, fazę wstępną leczenia amantadyną należy wydłużyć do 15 dni.

Zakażenia wirusem grypy typu A

Leczenie należy rozpocząć jak najwcześniej po wystąpieniu objawów i kontynuować przez 4-5 dni. Rozpoczęcie terapii w ciągu 48 godzin od pojawienia się objawów skraca czas trwania gorączki i innych dolegliwości o 1-2 dni oraz przyspiesza ustępowanie reakcji zapalnej w drzewie oskrzelowym.

Grupa pacjentów Dawkowanie
Dorośli 100 mg/dobę przez zalecany okres
Pacjenci w wieku >65 lat <100 mg/dobę lub 100 mg w dłuższych odstępach czasu
Dzieci 10-15 lat 100 mg/dobę przez zalecany okres
Dzieci <10 lat Dawkowanie nie zostało ustalone

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy dostosować do klirensu kreatyniny.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Viregyt-K jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na amantadynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Występowanie drgawek
  • Choroba wrzodowa żołądka w wywiadzie
  • Ciężka choroba nerek
  • Ciąża

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Viregyt-K u pacjentów:

  • Ze stanami splątania, omamami i chorobami psychicznymi
  • Z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek
  • Z chorobami sercowo-naczyniowymi (obecnymi lub przebytymi)

Ostrożność jest wskazana przy jednoczesnym stosowaniu innych leków wpływających na OUN. Nagłe przerwanie leczenia może zaostrzyć objawy choroby Parkinsona lub wywołać objawy przypominające złośliwy zespół neuroleptyczny.

Należy monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia obrzęków obwodowych, zwłaszcza u osób z zastoinową niewydolnością serca. Amantadyna nie powinna być stosowana u pacjentów z nieleczoną jaskrą z zamkniętym kątem przesączania.

U dzieci, szczególnie poniżej 5. roku życia, obserwowano przypadki hipotermii. Należy zachować ostrożność przy przepisywaniu leku dzieciom w leczeniu grypy typu A.

Viregyt-K zawiera laktozę, dlatego pacjenci z rzadkimi wrodzonymi zaburzeniami tolerancji galaktozy, niedoborem laktazy typu lapońskiego lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego leku.

Warto zapamiętać
  • Viregyt-K jest skuteczny w leczeniu choroby Parkinsona oraz zakażeń wirusem grypy typu A
  • Nagłe przerwanie leczenia może zaostrzyć objawy choroby Parkinsona, dlatego odstawianie leku powinno odbywać się stopniowo

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Jednoczesne stosowanie amantadyny z lekami przeciwcholinergicznymi lub lewodopą może nasilać działania niepożądane, takie jak splątanie, omamy czy zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Obserwowano reakcje psychotyczne u pacjentów otrzymujących amantadynę i lewodopę.

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu amantadyny z lekami lub substancjami działającymi na OUN (w tym alkoholem) ze względu na ryzyko addycyjnego działania toksycznego.

Zgłaszano interakcje między amantadyną a złożonymi lekami moczopędnymi (hydrochlorotiazyd + leki oszczędzające potas), które mogą prowadzić do zwiększenia stężenia amantadyny w osoczu i nasilenia działań toksycznych.

Wpływ na ciążę i laktację

Viregyt-K jest przeciwwskazany w czasie ciąży oraz u kobiet planujących zajście w ciążę. Amantadyna przenika do mleka kobiecego i może powodować działania niepożądane u niemowląt, dlatego matki karmiące piersią nie powinny stosować tego leku.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obejmują:

  • Zaburzenia psychiczne: lęk, zmiany nastroju, omamy, koszmary nocne, bezsenność
  • Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, ból głowy, ataksja, zaburzenia mowy
  • Zaburzenia oka: zaburzenia widzenia
  • Zaburzenia serca: kołatanie serca
  • Zaburzenia żołądka i jelit: suchość w ustach, nudności, wymioty, zaparcia
  • Zaburzenia skóry: sinica marmurkowata, nadmierne pocenie się
  • Zaburzenia ogólne: obrzęk kostek

Rzadziej występują ciężkie działania niepożądane, takie jak leukopenia, psychoza, drgawki czy niewydolność serca. Szczegółowy wykaz działań niepożądanych znajduje się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Viregyt-K może prowadzić do zgonu. Główne objawy obejmują zaburzenia nerwowo-mięśniowe i ostrą psychozę. Mogą wystąpić również zaburzenia oddechowe, sercowo-naczyniowe i moczowe.

Leczenie przedawkowania jest objawowe i podtrzymujące. Nie ma swoistej odtrutki. Należy rozważyć wywołanie wymiotów, płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego i osmotycznych środków przeczyszczających. Skuteczną metodą usuwania leku z krwi jest utrzymanie prawidłowej czynności nerek i nasilenie diurezy. W ciężkich przypadkach może być konieczne zastosowanie hemodializy.

Mechanizm działania

W chorobie Parkinsona amantadyna działa jako antagonista receptorów glutaminianowych podtypu NMDA o małym powinowactwie. Skuteczność kliniczna wynika prawdopodobnie z antagonizmu wobec tych receptorów, co wpływa na zmniejszenie nadaktywności neuroprzewodnictwa glutaminergicznego. Dodatkowo lek może wykazywać pewne działanie przeciwcholinergiczne.

Skład

Jedna kapsułka Viregyt-K zawiera 100 mg chlorowodorku amantadyny jako substancję czynną.

Viregyt-K jest skutecznym lekiem w terapii choroby Parkinsona oraz w leczeniu i profilaktyce grypy typu A. Jego stosowanie wymaga jednak ostrożności ze względu na potencjalne działania niepożądane i interakcje z innymi lekami. Kluczowe jest indywidualne dostosowanie dawki oraz regularne monitorowanie pacjenta podczas terapii.


1) Choroba i zespół Parkinsona
Dyskineza późna u osób dorosłych - leczenie
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.


Wskazania

Choroba Parkinsona. Zakażenia wirusem grypy typu A.

Choroba Parkinsona. Dorośli: początkowo 100 mg/dobę przez 1-szy tydz. zwiększając dawkę do 100 mg 2x/dobę. Dawka może być dobierana na podstawie objawów podmiotowych i przedmiotowych. Dawki przekraczające 200 mg/dobę mogą powodować dodatkowe łagodzenie objawów, lecz mogą być także związane ze zwiększoną toksycznością. Nie należy przekraczać dawki 400 mg/dobę. Dawka powinna być zwiększana stopniowo, w odstępach co najmniej 1 tyg. Pacjenci w podeszłym wieku: ponieważ pacjenci powyżej 65 lat wykazują tendencję do mniejszego klirensu nerkowego i w rezultacie większego stężenia leku w osoczu krwi, należy stosować u nich najmniejszą skuteczną dawkę leku. Amantadyna działa w ciągu kilku dni, jednak może dojść do utraty skuteczności działania w ciągu kilkumiesięcznego leczenia. Skuteczność może być przedłużona przez odstawienie leku na okres 3-4 tyg., co wydaje się przywracać jego aktywność. W tym czasie należy kontynuować istniejące leczenie przeciwparkinsonowskie lub w razie wskazań klinicznych rozpocząć leczenie małą dawką lewodopy. Odstawianie amantadyny powinno być stopniowe, np. połowa dawki w odstępach tygodniowych. Nagłe przerwanie leczenia może zaostrzyć objawy choroby Parkinsona niezależnie od odpowiedzi pacjenta na leczenie. Leczenie skojarzone: w trakcie wstępnego leczenia amantadyną należy kontynuować leczenie każdym już stosowanym lekiem przeciwparkinsonowskim. Jest wówczas możliwe stopniowe zmniejszanie dawki tamtego leku. Dawkę należy zmniejszać szybciej w razie nasilonych działań niepożądanych. U pacjentów otrzymujących duże dawki leków przeciwcholinergicznych lub lewodopy faza wstępna leczenia amantadyną powinna być przedłużona do 15 dni. W zakażeniach wirusem grypy A. Zalecane jest możliwie jak najwcześniejsze rozpoczynanie leczenia grypy i kontynuowanie go przez 4-5 dni. Przy rozpoczynaniu leczenia amantadyną w ciągu 48 h od wystąpienia objawów, czas trwania gorączki i innych objawów jest krótszy o 1-2 dni, a zwykle towarzysząca grypie reakcja zapalna drzewa oskrzelowego ustępuje szybciej. Dorośli: 100 mg/dobę przez zalecany okres. Pacjenci w starszym wieku (powyżej 65 lat): czynność nerek ma wpływ na stężenia amantadyny w osoczu krwi. U pacjentów w starszym wieku półokres eliminacji jest dłuższy, a klirens nerkowy związku zmniejszony w porównaniu z osobami młodymi. Odpowiednia może być dawka dobowa poniżej 100 mg, lub 100 mg podawana w odstępach dłuższych niż jeden dzień. Dzieci i młodzież. W zakażeniach wirusem grypy A. Dzieci w wieku 10-15 lat: 100 mg /dobę przez zalecany okres. Dzieci poniżej 10 lat: dawkowanie nie zostało ustalone. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek: dawka amantadyny powinna być zmniejszona. Można to uzyskać przez zmniejszenie całkowitej dawki dobowej, lub przez wydłużenie odstępu między dawkami wg ClCr. ClCr <15 lek przeciwwskazany. ClCr 15-35, 100 mg co 2-3 dni. ClCr <35, 100 mg codziennie.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Osoby, u których występują drgawki. Choroba wrzodowa żołądka w wywiadzie. Ciężka choroba nerek. Ciąża.

Produkt powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności u pacjentów ze stanami splątania i omamami oraz podstawowymi chorobami psychicznymi, u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek oraz z aktualnymi lub przebytymi chorobami sercowo-naczyniowymi. Należy zachować ostrożność przy przepisywaniu amantadyny z innymi lekami mającymi wpływ na OUN. Nagłe przerwanie leczenia może zaostrzyć objawy choroby Parkinsona lub objawy naśladujące złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS) jak również objawy związane z czynnościami poznawczymi (np. katatonia, splątanie, dezorientacja, pogorszenie czynności umysłowych, majaczenie). Nie należy nagle przerywać leczenia produktem leczniczym Viregyt-K u pacjentów leczonych jednocześnie neuroleptykami. Były pojedyncze zgłoszenia wywołania lub nasilenia złośliwego zespołu neuroleptycznego lub katatonii wywołanej neuroleptykami po odstawieniu amantadyny u pacjentów przyjmujących neuroleptyki. Rzadko zgłaszano występowanie podobnego zespołu po odstawieniu amantadyny i innych leków przeciwparkinsonowskich u pacjentów, którzy nie przyjmowali jednocześnie leków wpływających na psychikę. Oporność na amantadynę występuje w trakcie seryjnego pasażowania szczepów wirusów grypy in vitro lub in vivo w obecności leku. Jawne przenoszenie wirusów opornych na lek mogło być przyczyną niepowodzenia profilaktyki i leczenia u osób mających kontakt w warunkach domowych i u pacjentów w domach opieki. Jednak do tej pory nie ma danych, że wirusy oporne wywołują chorobę, która w jakikolwiek sposób różni się od wywoływanej przez wirusy wrażliwe. Ponieważ istniały przypadki prób samobójczych przy użyciu amantadyny, należy wypisywać recepty z najmniejszą ilością leku odpowiadającą prawidłowemu leczeniu pacjenta. Obrzęki obwodowe (uważane za spowodowane zmianami reaktywności naczyń obwodowych) mogą występować u niektórych pacjentów w trakcie przewlekłego leczenia produktem leczniczym (rzadko przed upływem 4-ech tyg.). Należy brać to pod uwagę u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca. Amantadyna ma działanie przeciwcholinergiczne, nie powinna być stosowana u pacjentów z nieleczoną jaskrą z zamkniętym kątem przesączania. Obserwowano występowanie hipotermii u dzieci, zwłaszcza poniżej 5. roku życia. Należy zachować ostrożność przy przepisywaniu produktu leczniczego Viregyt-K dzieciom w leczeniu grypy wywołanej przez wirus A. Produkt zawiera 98,00 mg laktozy jednowodnej. Pacjenci z rzadkimi wrodzonymi zaburzeniami nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy typu lapońskiego lub złym wchłanianiem glukozy i galaktozy nie powinni stosować leku.

Jednoczesne stosowanie amantadyny i leków przeciwcholinergicznych lub lewodopy może nasilać splątanie, omamy, koszmary nocne, zaburzenia żołądkowo-jelitowe lub inne atropinopodobne działania niepożądane. Obserwowano reakcje psychotyczne u pacjentów otrzymujących amantadynę i lewodopę. W pojedynczych przypadkach zgłaszano nasilenie objawów psychotycznych u pacjentów otrzymujących amantadynę jednocześnie z lekiem neuroleptycznym. Jednoczesne podawanie amantadyny i leków lub substancji (np. alkoholu) działających na OUN może powodować addycyjne działanie toksyczne na OUN. Zalecana jest ścisła obserwacja. Były pojedyncze zgłoszenia podejrzenia interakcji między amantadyną i złożonymi lekami moczopędnymi (hydrochlorotiazyd + leki moczopędne oszczędzające potas). Jeden lub oba składniki tych leków wyraźnie zmniejszają klirens amantadyny prowadząc do zwiększenia stężenia w osoczu krwi i działań toksycznych (splątanie, omamy, ataksja, drgawki kloniczne mięśni).

Zgłaszano powikłania w czasie ciąży związane z amantadyną. Produkt jest przeciwwskazany w czasie ciąży oraz u kobiet planujących zajście w ciążę. Amantadyna przechodzi do mleka kobiecego. Zgłaszano występowanie działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią. Matki karmiące piersią nie powinny stosować produktu leczniczego.

Działania niepożądane amantadyny są często łagodne i przemijające, zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 2-4 dni leczenia i szybko ustępują 24-48 h po przerwaniu leczenia. Nie wykazano bezpośredniego związku między dawką a częstością występowania działań niepożądanych, jednak wydaje się, że częstość ich występowania (zwłaszcza dotyczących OUN) wzrasta przy zwiększonych dawkach leku. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) leukopenia. Zaburzenia psychiczne: (często lęk, poprawa nastroju, letarg, omamy, koszmary nocne, nerwowość, depresja, bezsenność, omamy, splątanie i koszmary nocne; (niezbyt często) splątanie, dezorientacja, psychoza; (nieznana) majaczenie, stan hipomaniakalny i mania. Zaburzenia układu nerwowego: (często) uczucie pustki w głowie, ból głowy, ataksja, niewyraźna mowa, utrata koncentracji uwagi; (niezbyt często) drżenie, dyskineza, drgawki, objawy przypominające złośliwy zespół neuroleptyczny. Zaburzenia oka: (często) zaburzenia widzenia; (rzadko) uszkodzenia rogówki np. punktowe zmętnienie rogówki mogące mieć związek z powierzchniowym punkcikowatym zapaleniem rogówki, obrzęk nabłonka rogówki i znaczne zmniejszenie ostrości wzroku. Zaburzenia serca: (często) kołatanie serca; (bardzo rzadko) niewydolność serca. Zaburzenia naczyniowe: (często) niedociśnienie ortostatyczne. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) suchość w ustach, jadłowstręt, nudności, wymioty, zaparcia; (rzadko) biegunka. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) sinica marmurkowata; (często) obfite pocenie się; (rzadko) rumień; (bardzo rzadko) nadwrażliwość na światło. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) bóle mięśni. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) obrzęk kostek; (nieznana) hipotermia. Badania: (bardzo rzadko) odwracalne zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Szczegóły dotyczące punktu działania niepożądane- patrz ChPL.

Przedawkowanie produktu leczniczego może prowadzić do zgonu. Objawy podmiotowe i przedmiotowe. Na pierwszy plan wysuwają się zaburzenia nerwowo-mięśniowe i objawy ostrej psychozy. OUN : nadreaktywność, niepokój ruchowy, drgawki, objawy pozapiramidowe, dystonia torsyjna, dystonia posturalna, rozszerzenie źrenic, splątanie, dezorientacja, majaczenie, omamy wzrokowe, drgawki kloniczne mięśni. Układ oddechowy: hiperwentylacja, obrzęk płuc, niewydolność oddechowa, w tym zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych (ARDS). Układ sercowonaczyniowy: zgłaszano przypadki zatrzymania czynności serca i nagłego zgonu sercowego. Częstoskurcz zatokowy, niemiarowość, nadciśnienie tętnicze. Układ pokarmowy: nudności, wymioty, suchość w ustach. Układ moczowy: zatrzymanie moczu, zaburzenia czynności nerek, w tym wzrost stężenia azotu mocznikowego we krwi (BUN) i zmniejszenie ClCr. Przedawkowanie w wyniku leczenia skojarzonego: amantadyna nasila efekty działania leków przeciwcholinergicznych. W przypadku zastosowania dużych dawek tych leków może dojść do ostrych reakcji psychotycznych (które mogą być identyczne, jak objawy zatrucia atropiną). Objawy podmiotowe i przedmiotowe ostrego zatrucia amantadyną mogą być nasilone i/lub zmienione pod wpływem jednoczesnego spożycia alkoholu lub substancji pobudzających ośrodkowy układ nerwowy. Postępowanie: brak swoistej odtrutki. W zależności od oceny lekarza zasadne może być wywołanie wymiotów i/lub aspiracja treści żołądkowej (z płukaniem żołądka, jeśli pacjent jest przytomny), podanie węgla aktywowanego lub osmotycznych środków przeczyszczających. Ponieważ amantadyna jest wydalana głównie w postaci niezmienionej z moczem, skuteczną metodą usuwania leku z krwi jest utrzymanie prawidłowej czynności nerek i nasilenie diurezy (w razie konieczności diureza wymuszona). Wydalaniu leku sprzyja zakwaszenie moczu. Hemodializa nie jest skuteczna w usuwaniu znaczących ilości amantadyny. Należy kontrolować ciśnienie krwi, czynność serca, EKG, oddech i temperaturę ciała, w razie konieczności wyrównywać możliwe spadki ciśnienia krwi i zaburzenia rytmu serca. Drgawki i nadmierny niepokój ruchowy: podać leki przeciwdrgawkowe, takie jak diazepam i.v., paraldehyd i.m. lub doodbytniczo albo fenobarbital i.m. Ostre objawy psychotyczne, majaczenia, dystonia posturalna, objawy miokloniczne: opisywano stosowanie fizostygminy w powolnym wlewie dożylnym (1 mg u dorosłych, 0,5 mg u dzieci), powtórne podanie w zależności od początkowej odpowiedzi i dalszej potrzeby. Zatrzymanie moczu: cewnikowanie pęcherza; w razie potrzeby należy pozostawić cewnik w pęcherzu tak długo jak to niezbędne.

Choroba Parkinsona: wykazano, że amantadyna jest antagonistą receptorów glutaminianowych podtypu N-metylo-D-asparaginianu (NMDA) o małym powinowactwie. Nadaktywność neuroprzewodnictwa glutaminergicznego ma wpływ na powstawanie objawów parkinsonowskich. Uważa się, że skuteczność kliniczna amantadyny jest wynikiem antagonizmu leku względem podtypu NMDA receptorów glutaminianowych. Ponadto amantadyna może także wywierać pewne działanie przeciwcholinergiczne.

1 kaps. zawiera 100 mg chlorowodorku amantadyny.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.