Vinpoven® fortekarzy

Wskazania do stosowania

Vinpoven® forte jest wskazany w następujących przypadkach:

• Leczenie przewlekłej niewydolności krążenia mózgowego, w tym:
  • Stany po udarze niedokrwiennym
  • Otępienie naczyniopochodne
• Łagodzenie psychicznych i neurologicznych objawów niewydolności krążenia mózgowego
• Leczenie zaburzeń słuchu o podłożu naczyniowym

Lek wykazuje złożone działanie poprawiające metabolizm mózgowy, przepływ krwi w mózgu oraz właściwości reologiczne krwi. Działa neuroprotekcyjnie poprzez łagodzenie szkodliwego wpływu reakcji cytotoksycznych wywołanych przez aminokwasy.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawka podtrzymująca: 1 tabletka 3 razy na dobę niezależnie od mocy.

Ważne: Tabletki należy przyjmować po posiłkach.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i/lub wątroby nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.

Produkt nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży ze względu na brak wystarczających danych klinicznych w tej grupie wiekowej.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Ciąża
• Karmienie piersią
• Stosowanie u dzieci
• Ostra faza udaru krwotocznego
• Ciężka choroba niedokrwienna serca
• Ciężkie zaburzenia rytmu serca

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Zaleca się wykonywanie kontrolnych badań EKG u pacjentów z zespołem wydłużonego odstępu QT lub przyjmujących leki wydłużające odstęp QT.

Pacjenci z nietolerancją laktozy powinni wziąć pod uwagę, że każda tabletka 5 mg zawiera 70 mg laktozy, a tabletka 10 mg - 140 mg laktozy.

Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Nie przeprowadzono badań wpływu winpocetyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

W badaniach klinicznych nie zaobserwowano istotnych interakcji z lekami β-adrenolitycznymi (kloranolol, pindolol), klopamidem, glibenklamidem, digoksyną, acenokumarolem czy hydrochlorotiazydem.

Winpocetyna może nasilać hipotensyjne działanie α-metylodopy. Podczas stosowania takiej terapii skojarzonej zaleca się systematyczną kontrolę ciśnienia krwi.

Należy zachować ostrożność podając winpocetynę jednocześnie z lekami działającymi na ośrodkowy układ nerwowy, a także z lekami przeciwarytmicznymi i przeciwzakrzepowymi.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Stosowanie winpocetyny w okresie ciąży i karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Winpocetyna przenika przez barierę łożyska, przy czym jej stężenie w łożysku i we krwi płodu jest mniejsze niż we krwi matki. Nie zaobserwowano działania teratogennego ani embriotoksycznego u kobiet w ciąży. Jednakże w badaniach na zwierzętach otrzymujących duże dawki winpocetyny zaobserwowano przypadki krwawienia z łożyska i poronienia, prawdopodobnie na skutek zwiększonego przepływu krwi przez łożysko.

Winpocetyna przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Badania wykazały, że radioaktywność w mleku była 10-krotnie wyższa niż we krwi, a w ciągu 1 godziny 0,25% podanej dawki winpocetyny przenikało do mleka. Ze względu na brak wiarygodnych danych dotyczących wpływu na niemowlęta, stosowanie u kobiet karmiących piersią jest przeciwwskazane.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia układu nerwowego (niezbyt często): zaburzenia snu (bezsenność, senność), zawroty i bóle głowy, osłabienie
• Zaburzenia serca (niezbyt często): obniżenie odcinka ST, wydłużenie odstępu QT, częstoskurcz i dodatkowy skurcz serca
• Zaburzenia naczyniowe (niezbyt często): zmiany ciśnienia krwi (głównie obniżenie), uderzenia krwi do głowy
• Zaburzenia żołądka i jelit (niezbyt często): nudności, zgaga, suchość w jamie ustnej; (rzadko) bóle brzucha
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych (niezbyt często): zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (niezbyt często): alergiczne odczyny skórne

Rzadko obserwowano leukopenię w zakresie zaburzeń krwi i układu chłonnego.

Przedawkowanie

Długotrwałe podawanie winpocetyny w dawce dobowej 60 mg jest bezpieczne. Nawet jednorazowe doustne przyjęcie dawki 360 mg winpocetyny (6-krotnie większej od zalecanej dawki klinicznej) nie spowodowało wystąpienia działań niepożądanych.

Mechanizm działania

Winpocetyna wykazuje złożony mechanizm działania:

• Blokuje kanały sodowe (Na+) i wapniowe (Ca2+) zależnie od stężenia
• Hamuje działanie receptorów NMDA i AMPA
• Nasila neuroprotekcyjne działanie adenozyny
• Blokowanie kanału sodowego może być związane z działaniem neuroprotekcyjnym i przeciwdrgawkowym

Skład

1 tabletka zawiera 5 mg lub 10 mg winpocetyny jako substancję czynną.

Vinpoven® forte stanowi wartościową opcję terapeutyczną w leczeniu zaburzeń krążenia mózgowego, oferując kompleksowe działanie neuroprotekcyjne i poprawiające funkcje poznawcze. Należy jednak pamiętać o dokładnej ocenie stanu pacjenta i potencjalnych przeciwwskazaniach przed wdrożeniem leczenia.