Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Vilpin® - (IR)

Amlodipine

tabl.
10 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
X

Vilpin® (IR) - Amlodypina

Wskazania do stosowania

Vilpin® (IR) jest wskazany w leczeniu następujących schorzeń:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Przewlekła, stabilna dławica piersiowa
  • Naczynioskurczowa dławica piersiowa (dławica Prinzmetala)

Amlodypina, jako pochodna dihydropirydyny z grupy antagonistów wapnia, wykazuje skuteczne działanie w tych wskazaniach poprzez hamowanie napływu jonów wapnia do komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych oraz w mniejszym stopniu do komórek mięśnia sercowego.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawka początkowa Dawka maksymalna
Dorośli 5 mg raz/dobę 10 mg raz/dobę
Pacjenci w podeszłym wieku 5 mg raz/dobę 10 mg raz/dobę (ostrożne zwiększanie)
Dzieci i młodzież (6-17 lat) 2,5 mg raz/dobę 5 mg raz/dobę

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

W leczeniu nadciśnienia tętniczego Vilpin® może być stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, takimi jak diuretyki tiazydowe, leki α-adrenolityczne, β-adrenolityczne czy inhibitory ACE. W przypadku dławicy piersiowej, lek może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwdławicowymi, szczególnie u pacjentów opornych na leczenie azotanami i/lub β-adrenolitykami.

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zaleca się rozpoczęcie leczenia od najmniejszej zalecanej dawki i ostrożne jej zwiększanie. W przypadku zaburzeń czynności nerek nie ma konieczności modyfikacji dawkowania, gdyż zmiany stężenia amlodypiny w osoczu nie korelują ze stopniem niewydolności nerek.

Warto zapamiętać:
  • Amlodypina charakteryzuje się długotrwałym działaniem, utrzymującym się przez co najmniej 24 godziny.
  • Lek może być stosowany raz na dobę, co ułatwia przestrzeganie zaleceń terapeutycznych przez pacjentów.

Przeciwwskazania

Stosowanie Vilpinu® (IR) jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na amlodypinę lub inne pochodne dihydropirydyny
  • Wstrząs kardiogenny
  • Istotne hemodynamicznie zwężenie aorty
  • Niestabilna dławica piersiowa (z wyjątkiem postaci naczynioskurczowej - dławicy Prinzmetala)

Należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, gdyż może dojść do wydłużenia okresu półtrwania amlodypiny.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Vilpinu® (IR) należy uwzględnić następujące aspekty:

  • U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lek należy stosować ze szczególną ostrożnością ze względu na wydłużony okres półtrwania.
  • Pacjenci w podeszłym wieku mogą wymagać ostrożnego zwiększania dawki.
  • W przypadku zastoinowej niewydolności serca, mimo dobrej tolerancji leku, zaleca się zachowanie ostrożności.
  • Na początku leczenia mogą wystąpić objawy związane z obniżeniem ciśnienia tętniczego, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Wniosek: Monitorowanie pacjentów, szczególnie w początkowym okresie leczenia, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności terapii amlodypiną.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Amlodypina może być stosowana w połączeniu z wieloma innymi lekami stosowanymi w terapii chorób układu sercowo-naczyniowego, takimi jak:

  • Tiazydowe leki moczopędne
  • α-adrenolityki
  • β-adrenolityki
  • Inhibitory ACE
  • Azotany
  • Nitrogliceryna

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu silnych inhibitorów izoenzymu CYP3A4, gdyż mogą one wpływać na metabolizm amlodypiny.

Wniosek: Mimo możliwości łączenia amlodypiny z wieloma lekami, konieczne jest monitorowanie potencjalnych interakcji, szczególnie w przypadku stosowania inhibitorów CYP3A4.

Stosowanie w ciąży i okresie karmienia piersią

Ciąża: Amlodypiny nie należy podawać kobietom w ciąży. Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć ciążę i zalecić skuteczną antykoncepcję. W przypadku zajścia w ciążę podczas terapii, należy odstawić lek i zmienić sposób leczenia.

Karmienie piersią: Kobiety leczone amlodypiną nie powinny karmić piersią.

Wniosek: Stosowanie amlodypiny u kobiet w wieku rozrodczym wymaga szczególnej uwagi i odpowiedniego poradnictwa w zakresie antykoncepcji.

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane Vilpinu® (IR) to:

  • Obrzęki
  • Bóle i zawroty głowy
  • Zaczerwienienie twarzy
  • Zmęczenie i osłabienie
  • Kołatanie serca
  • Bóle brzucha
  • Nudności

Rzadziej mogą wystąpić: hipotonia, omdlenia, bóle zamostkowe, tachykardia, zmiany nastroju, bezsenność, depresja, neuropatie obwodowe, świąd, wysypka, bóle stawów i mięśni, zaburzenia widzenia.

W pojedynczych przypadkach odnotowano ciężkie reakcje skórne, takie jak rumień wielopostaciowy.

Wniosek: Mimo że większość działań niepożądanych ma charakter łagodny i nie wymaga przerwania leczenia, pacjenci powinni być poinformowani o możliwości ich wystąpienia i konieczności zgłaszania lekarzowi.

Przedawkowanie

W przypadku znacznego przedawkowania Vilpinu® (IR) może dojść do nadmiernego rozszerzenia naczyń obwodowych i wystąpienia hipotonii. Postępowanie w takim przypadku obejmuje:

  • Usunięcie niewchłoniętej amlodypiny z żołądka (np. poprzez płukanie żołądka)
  • Zastosowanie odpowiedniego leczenia objawowego
  • Monitorowanie funkcji układu sercowo-naczyniowego

Wniosek: Szybka interwencja medyczna w przypadku przedawkowania jest kluczowa dla minimalizacji potencjalnych powikłań.

Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne

Amlodypina, jako bloker wolnych kanałów wapniowych III generacji, charakteryzuje się:

  • Długotrwałym działaniem (nie krótszym niż 24 godziny)
  • Bezpośrednim rozszerzeniem naczyń krwionośnych, głównie obwodowych
  • Skutecznym działaniem przeciwnadciśnieniowym i przeciwdławicowym

Lek nie wpływa na stężenie lipidów w surowicy ani na laboratoryjne parametry biochemiczne.

Wniosek: Długotrwałe działanie amlodypiny umożliwia stosowanie leku raz na dobę, co może poprawić compliance pacjentów.

Skład

Jedna tabletka Vilpinu® (IR) zawiera 10 mg amlodypiny.

Wniosek: Precyzyjne dawkowanie amlodypiny jest możliwe dzięki dostępności tabletek o określonej zawartości substancji czynnej.


Wskazania

Nadciśnienie tętnicze, przewlekła, stabilna dławica piersiowa, naczynioskurczowa dławica piersiowa (dławica Prinzmetala).

Dorośli. W leczeniu zarówno nadciśnienia, jak i dławicy piersiowej dawka początkowa wynosi zazwyczaj 5 mg, podawana raz/dobę. Dawkę dobową amlodypiny można zwiększyć do dawki maks. 10 mg w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym produkt może być stosowany w skojarzeniu z lekami moczopędnymi z grupy tiazydów, lekami α-adrenolitycznymi, lekami β-adrenolitycznymi lub inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę. W dławicy piersiowej amlodypina może być stosowana w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwdławicowymi u pacjentów opornych na leczenie azotanami i/lub odpowiednimi dawkami leków β-adrenolitycznych. U pacjentów wcześniej leczonych lekami moczopędnymi z grupy tiazydów, lekami β-adrenolitycznymi, inhibitorami ACE nie ma konieczności dostosowania dawki amlodypiny. Pacjenci w podeszłym wieku. Amlodypina stosowana w takich samych dawkach jest jednakowo dobrze tolerowana przez pacjentów w wieku podeszłym, jak i młodszych. U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się typowy schemat dawkowania, jednak podczas zwiększania dawki należy zachować ostrożność. Zaburzenia czynności wątroby. Nie ustalono zaleceń odnośnie dawkowania u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby; dlatego leczenie należy rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki i ostrożnie ją dostosowywać. Nie przeprowadzono badań dotyczących farmakokinetyki amlodypiny w ciężkich zaburzeniach czynności wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby stosowanie amlodypiny należy rozpocząć od najmniejszej dawki, a następnie stopniowo ją zwiększać. Zaburzenia czynności nerek. Zmiany stężenia amlodypiny w osoczu nie korelują ze stopniem niewydolności nerek, dlatego nie ma konieczności dostosowania dawki amlodypiny u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek. Amlodypina nie ulega dializie. Zalecana doustna dawka początkowa u dzieci i młodzieży w wieku 6-17 lat wynosi 2,5 mg raz/dobę. Dawka może zostać zwiększona do 5 mg raz/dobę jeśli po 4 tyg. stosowania nie uzyskano pożądanych wartości ciśnienia tętniczego. Dawki większe niż 5 mg/dobę nie były badane u dzieci i młodzieży. Dzieci poniżej 6 lat. Brak dostępnych danych.

Nadwrażliwość na amlodypinę lub inne pochodne dihydropirydyny. Wstrząs kardiogenny. Istotne hemodynamicznie zwężenie aorty. Niestabilna dławica piersiowa z wyjątkiem postaci naczynioskurczowej (dławica Prinzmetala).

Ponieważ wszystkie leki blokujące kanały wapniowe są metabolizowane w wątrobie, u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby dochodzi do wydłużenia T0,5 amlodypiny. Z tego powodu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, amlodypinę należy stosować szczególnie ostrożnie. Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku. Amlodypina jest zwykle dobrze tolerowana przez pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, jednak należy ją stosować ostrożnie w tej grupie pacjentów. W rzadkich przypadkach, szczególnie na początku leczenia mogą wystąpić objawy związane z obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi (np. zawroty głowy, uczucie nadmiernego zmęczenia), które mogą upośledzić zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Amlodypina może być podawana łącznie z tiazydowymi lekami moczopędnymi, α i β-adrenolitykami, inhibitorami ACE, azotanami lub nitrogliceryną. Należy ostrożnie stosować amlodypinę u pacjentów jednocześnie przyjmujących silne inhibitory izoenzymu CYP3A4.

Nie należy podawać amlodypiny kobietom w ciąży. Przed rozpoczęciem leczenia amlodypiną należy potwierdzić, że kobieta nie jest w ciąży i zaproponować skuteczną antykoncepcję. W przypadku stwierdzenia ciąży należy odstawić amlodypinę i zmienić sposób leczenia. Kobiety leczone amlodypiną nie powinny karmić piersią.

Są zwykle łagodne i nie wymagają odstawienia leku. Podobnie jak inne pochodne dihydropirydyny, amlodypina może powodować często: obrzęki, bóle i zawroty głowy, zaczerwienienie twarzy, zmęczenie, osłabienie, kołatanie serca, bóle brzucha, nudności. Niezbyt często występują: hipotonia,omdlenia, bóle zamostkowe, tachykardia, zmiany nastroju, bezsenność, depresja, neuropatie obwodowe, świąd, wysypka, bóle stawów, bóle mieśni, częste oddawanie moczu, obrzęk i/lub przerost dziąseł, zapalenie naczyń, zaburzenia widzenia. Rzadko mogą wystąpić: zaburzenia rytmu serca, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczka, dezorientacja, hiperglikemia, pojedyncze przypadki ciężkich reakcji skórnych (np. rumień wielopostaciowy). Amlodypina nie wpływa na stężenie lipidów w surowicy oraz laboratoryjne parametry biochemiczne.

Znaczne przedawkowanie może spowodować rozszerzenie naczyń obwodowych i wystąpienie hipotonii. Niezależnie od postępowania zmierzającego od usunięcia nie wchłoniętej amlodypiny z żołądka (np. płukanie żołądka) należy zastosować odpowiednie leczenie objawowe.

Amlodypina jest pochodną dihydropirydyny, hamuje napływ jonów wapnia do komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych i w mniejszym stopniu do komórek mięśnia sercowego. Należy do III generacji blokerów wolnych kanałów wapniowych (antagonistów wapnia) charakteryzujących się długotrwałym, nie krótszym niż 24 h działaniem. Działanie przeciwnadciśnieniowe jest spowodowane bezpośrednim rozszerzeniem naczyń krwionośnych, głównie obwodowych.

1 tabl. zawiera 10 mg amlodypiny.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Lukrecja (glycyrrhizina) w cukierkach, tabletkach wykrztuśnych i innych produktach prowadzi do nadmiernej utraty potasu przez organizm, prowadzącej do hipokaliemii. Diuretyk pętlowy zwiększa wydalanie jonów potasowych, chlorkowych, magnezowych, wapniowych i fosforanowych, co może powodować osłabienie, kurcze i bóle mięśni, porażenia, zaburzenia przewodzenia i rytmu serca oraz zatrzymanie krążenia. Hipokaliemia powoduje zwiększenie toksycznego działania glikozydów naparstnicy na mięsień sercowy (potas współzawodniczy z naparstnicą o miejsce wiązania z enzymem warunkującym działanie pompy sodowo-potasowej. Interakcja lukrecja-naparstnica może powodować bradykardię, blok zatokowo-przedsionkowy, częstoskurcz przedsionkowy z blokiem i częstoskurcz węzłowy.
cookie icon

Nasza strona używa plików cookies, czyli ciasteczek.
Do czego są one potrzebne mogą dowiedzieć się Państwo tutaj
Korzystając ze strony, wyrażają Państwo zgodę na używanie ciasteczek (cookies). Ustawienia dotyczące przechowywania ciasteczek można zmienić w swojej przeglądarce.

Oświadczenie

Wejście do serwisu dla lekarzy i farmaceutów wymaga potwierdzenia oświadczenia widocznego na stronie. Jeśli nie spełniasz wymienionych warunków, kliknij przycisk Pomiń.