Wskazania do stosowania

Vermox jest wskazany w leczeniu pojedynczych lub mieszanych infestacji pasożytniczych wywołanych przez następujące gatunki:

• Enterobius vermicularis (owsiki)
• Ascaris lumbricoides (glista ludzka)
• Trichuris trichtura (włosogłówka)
• Ancylostoma duodenale (tęgoryjec dwunastniczy)
• Necator americanus (tęgoryjec amerykański)

Lek wykazuje szerokie spektrum działania przeciwrobaczego, co czyni go skutecznym w leczeniu zarówno pojedynczych, jak i mieszanych infestacji pasożytniczych przewodu pokarmowego.

Dawkowanie i sposób podawania

Powyższe dawkowanie dotyczy zarówno dorosłych, jak i dzieci powyżej 2 roku życia, niezależnie od masy ciała i wieku.

W przypadku owsicy, ze względu na częste ponowne infestacje, zaleca się powtórzenie leczenia po upływie 2 i 4 tygodni, szczególnie w ramach programów eradykacyjnych.

Podczas leczenia produktem Vermox nie jest konieczne przestrzeganie specjalnej diety ani stosowanie środków przeczyszczających, co znacznie ułatwia terapię i zwiększa compliance pacjentów.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania leku Vermox jest nadwrażliwość na substancję czynną (mebendazol) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko zespołu Stevens-Johnsona i martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka: Wyniki badań porównawczych sugerują możliwy związek między wystąpieniem zespołu Stevens-Johnsona i/lub martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka a jednoczesnym stosowaniem mebendazolu i metronidazolu. W związku z tym należy bezwzględnie unikać jednoczesnego stosowania tych leków.

Nietolerancja laktozy: Jedna tabletka Vermox zawiera 110 mg laktozy jednowodnej. Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, nietolerancją laktozy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Stosowanie u dzieci poniżej 2 roku życia: Ze względu na ograniczone doświadczenie i nieliczne doniesienia o występowaniu drgawek w tej grupie wiekowej, Vermox można podawać dzieciom poniżej 2 lat tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko, np. gdy infestacja istotnie zaburza stan odżywienia dziecka i jego rozwój fizyczny.

Mebendazol nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, co jest istotną informacją dla pacjentów aktywnych zawodowo.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Cymetydyna: Jednoczesne podawanie cymetydyny może spowodować zahamowanie metabolizmu mebendazolu w wątrobie i zwiększenie jego stężenia w osoczu, szczególnie podczas długotrwałego leczenia. U pacjentów poddanych długotrwałej terapii Vermoxem zaleca się monitorowanie stężenia mebendazolu w surowicy w celu ewentualnej modyfikacji dawkowania.

Metronidazol: Należy bezwzględnie unikać jednoczesnego stosowania mebendazolu i metronidazolu ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Ciąża: Vermox wykazuje działanie embriotoksyczne i teratogenne u szczurów i myszy po podaniu pojedynczych dawek doustnych. Nie zaleca się stosowania produktu podczas ciąży, szczególnie w czasie I trymestru.

Karmienie piersią: Mebendazol jest wchłaniany tylko w niewielkim stopniu, jednak brak wystarczających informacji dotyczących jego przenikania do mleka kobiecego. Nie można wykluczyć ryzyka dla dziecka karmionego piersią. Należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub przerwaniu/wstrzymaniu się od leczenia Vermoxem, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.

Działania niepożądane

Vermox stosowany w zalecanych dawkach zazwyczaj nie powoduje istotnych dolegliwości. Najczęściej obserwowane działania niepożądane to:

• Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, biegunka, wzdęcia (częstość: często)
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka (częstość: niezbyt często)

Rzadko obserwowano reakcje nadwrażliwości, takie jak obrzęk naczynioruchowy, wykwity skórne i pokrzywka.

Bardzo rzadko zgłaszano poważne działania niepożądane, takie jak:

• Neutropenia
• Reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne
• Drgawki (szczególnie u niemowląt)
• Zapalenie wątroby, nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby
• Martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevens-Johnsona

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Przypadkowe przedawkowanie może wywołać skurcze w jamie brzusznej, nudności, wymioty i biegunkę. Brak swoistego antidotum. W ciągu pierwszych godzin od przyjęcia leku można rozważyć wykonanie płukania żołądka. W razie konieczności można podać węgiel aktywowany.

U pacjentów leczonych przez dłuższy czas dużymi dawkami Vermoxu rzadko obserwowano przemijające zaburzenia czynności wątroby, zapalenie kłębuszkowe nerek i neutropenię.

Mechanizm działania

Mebendazol jest syntetycznym lekiem przeciwrobaczym o szerokim spektrum działania. Działa miejscowo w świetle jelita, zaburzając proces tworzenia tubuliny w komórkach jelita pasożytów. Mebendazol wiąże się swoiście z tubuliną, powodując ultrastrukturalne zmiany degeneracyjne w jelicie pasożyta. Blokuje pobór glukozy i prawidłowe trawienie w organizmie pasożyta, co prowadzi do jego autolizy.

Skład

Jedna tabletka Vermox zawiera 100 mg mebendazolu jako substancję czynną.

Vermox jest skutecznym i bezpiecznym lekiem przeciwrobaczym o szerokim spektrum działania, stosowanym w leczeniu różnych infestacji pasożytniczych przewodu pokarmowego. Jego unikalna formuła i mechanizm działania zapewniają wysoką skuteczność terapeutyczną przy stosunkowo niskim ryzyku działań niepożądanych. Należy jednak pamiętać o zachowaniu ostrożności u pacjentów z grupy ryzyka oraz o możliwych interakcjach z innymi lekami.

1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPL

Vermox

2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
3) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia