Verhist - Betahistyna w leczeniu choroby Meniere'a

Wskazania do stosowania

Betahistyna jest wskazana w leczeniu choroby Meniere'a, która może manifestować się następującym zespołem objawów:

• Zawroty głowy
• Szumy uszne (tinnitus)
• Postępujący niedosłuch
• Nudności

Lek Verhist, zawierający betahistynę, jest skutecznym środkiem w terapii tego złożonego schorzenia narządu słuchu i równowagi.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela: Schemat dawkowania leku Verhist

Lek należy przyjmować podczas posiłku. Dawkowanie można indywidualnie dostosować do potrzeb pacjenta. Należy pamiętać, że efekty terapeutyczne mogą być zauważalne dopiero po kilku tygodniach stosowania leku.

Nie zaleca się stosowania betahistyny u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie wiekowej.

Efektywność leczenia betahistyną w chorobie Meniere'a może wynikać z jej zdolności do modyfikowania krążenia w obrębie ucha wewnętrznego lub z bezpośredniego działania na neurony jądra przedsionkowego.

Przeciwwskazania

Stosowanie betahistyny jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Guz chromochłonny nadnerczy (phaeochromocytoma)

Betahistyna, będąc syntetycznym analogiem histaminy, może prowadzić do uwolnienia amin katecholowych z guza chromochłonnego, wywołując ciężkie nadciśnienie tętnicze.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania betahistyny u pacjentów z:

• Aktualnym lub przebytym wrzodem trawiennym (ze względu na możliwość wystąpienia dyspepsji)
• Astmą oskrzelową
• Pokrzywką, wysypkami skórnymi lub alergicznym nieżytem nosa (możliwość zaostrzenia objawów)
• Ciężkim niedociśnieniem tętniczym

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

W rzadkich przypadkach opisywano występowanie senności związanej ze stosowaniem betahistyny. Pacjenci, u których występują te objawy, powinni być poinformowani o konieczności unikania czynności wymagających koncentracji, takich jak prowadzenie pojazdów mechanicznych lub obsługa urządzeń mechanicznych w ruchu.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie udowodniono występowania niebezpiecznych interakcji betahistyny z innymi lekami. Jednakże opisano:

• Przypadek interakcji z etanolem
• Interakcję ze związkiem zawierającym pirymetaminę z dapsonem
• Nasilenie działania betahistyny przez salbutamol

Teoretycznie możliwa jest interakcja z lekami przeciwhistaminowymi, choć nigdy ich nie opisano. Wynika to z faktu, że betahistyna jest analogiem histaminy.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Nie zaleca się stosowania betahistyny u kobiet w ciąży. Lek przenika do mleka kobiecego w stężeniu podobnym do osoczowego. Toksyczne działanie betahistyny na noworodki w takich stężeniach jest nieznane. Z tego powodu należy unikać stosowania betahistyny u kobiet karmiących piersią.

Działania niepożądane

Podczas stosowania betahistyny mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Zaburzenia układu odpornościowego (bardzo rzadko): wysypki skórne i świąd
• Zaburzenia układu nerwowego (częstość nieznana): ból głowy, niekiedy senność
• Zaburzenia przewodu pokarmowego (rzadko): podrażnienie przewodu pokarmowego, nudności i dyspepsja

Przedawkowanie

Objawami przedawkowania betahistyny są:

• Nudności
• Wymioty
• Niestrawność
• Ataksja
• Drgawki (przy stosowaniu dużych dawek)

Brak swoistej odtrutki. W przypadku przedawkowania zaleca się płukanie żołądka i leczenie objawowe.

Mechanizm działania

Betahistyna działa agonistycznie na receptor histaminowy H1 w obrębie obwodowych naczyń krwionośnych u człowieka. W minimalnym stopniu wpływa na wydzielanie kwasu solnego w żołądku (reakcja wywołana za pośrednictwem receptora H2).

Skład preparatu

Jedna tabletka leku Verhist zawiera 24 mg betahistyny dichlorowodorku.

Betahistyna, jako skuteczny lek w terapii choroby Meniere'a, stanowi ważną opcję terapeutyczną dla pacjentów cierpiących na zaburzenia równowagi i słuchu. Jednakże, jak w przypadku każdego leku, konieczne jest staranne monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych i interakcji z innymi lekami.