Veletri® - szczegółowe informacje dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Veletri jest wskazany w następujących przypadkach:

• Leczenie tętniczego nadciśnienia płucnego (samoistnego lub wrodzonego, a także związanego z chorobami tkanki łącznej) u pacjentów w klasie czynnościowej III-IV wg WHO, w celu poprawy wydolności wysiłkowej.
• Stosowanie podczas hemodializy w sytuacjach nagłych, gdy użycie heparyny wiąże się z wysokim ryzykiem krwawienia lub jest przeciwwskazane.

Veletri poprawia wydolność wysiłkową u pacjentów z zaawansowanym tętniczym nadciśnieniem płucnym, stanowiąc istotną opcję terapeutyczną w tej grupie chorych. Jego zastosowanie podczas hemodializy umożliwia przeprowadzenie zabiegu u pacjentów z przeciwwskazaniami do heparyny.

Dawkowanie i sposób podawania

Tętnicze nadciśnienie płucne:

Veletri podaje się wyłącznie w ciągłej infuzji dożylnej. Leczenie musi być rozpoczynane i monitorowane przez lekarza doświadczonego w leczeniu tętniczego nadciśnienia płucnego.

Określanie zakresu dawek (krótkotrwałe podawanie):

• Procedurę należy przeprowadzić w szpitalu z dostępem do sprzętu resuscytacyjnego
• Infuzję rozpoczyna się od dawki 2 ng/kg mc./min
• Dawkę zwiększa się o 2 ng/kg mc./min co 15 minut lub więcej
• Celem jest uzyskanie maksymalnego korzystnego efektu hemodynamicznego lub wystąpienie działań ograniczających dalsze zwiększanie dawki
• Jeśli dawka początkowa nie jest tolerowana, należy ustalić mniejszą tolerowaną dawkę

Długotrwała ciągła infuzja:

• Podawana przez centralny dostęp dożylny (dopuszczalne czasowe podanie obwodowe)
• Dawka początkowa: o 4 ng/kg mc./min mniejsza od maksymalnej tolerowanej dawki ustalonej wcześniej
• Jeśli maksymalna tolerowana dawka <5 ng/kg mc./min, infuzję rozpoczyna się od połowy tej wartości

Dostosowanie dawkowania:

• Zmiany szybkości infuzji w oparciu o utrzymywanie się, nasilenie lub ponowne wystąpienie objawów nadciśnienia płucnego lub działań niepożądanych
• Zwykle konieczne jest stopniowe zwiększanie dawki
• Zwiększanie jednorazowo o 1-2 ng/kg mc./min w odstępach ≥15 minut
• Po zmianie dawki należy monitorować pacjenta przez kilka godzin
• W razie objawów niepożądanych - zmniejszanie dawki o 2 ng/kg mc./min co ≥15 minut

Należy unikać nagłego odstawienia lub gwałtownego zmniejszenia dawki ze względu na ryzyko ostrego nawrotu objawów. Zmiany dawkowania powinny być dokonywane wyłącznie na polecenie lekarza, z wyjątkiem sytuacji zagrożenia życia.

Tabela: Schemat dawkowania Veletri w tętniczym nadciśnieniu płucnym

Hemodializa:

Veletri podaje się w ciągłej infuzji dożylnej lub bezpośrednio do przewodów doprowadzających krew do dializatora.

Zalecany schemat infuzji u dorosłych:

• Przed dializą: 4 ng/kg mc./min dożylnie przez 15 min
• Podczas dializy: 4 ng/kg mc./min do wejścia tętniczego dializatora
• Infuzję przerywa się z zakończeniem dializy

Dawkowanie może być zwiększone tylko przy jednoczesnym monitorowaniu ciśnienia tętniczego.

Przeciwwskazania

Stosowanie Veletri jest przeciwwskazane u pacjentów:

• Z nadwrażliwością na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Z zastoinową niewydolnością serca spowodowaną ciężką dysfunkcją lewej komory
• U których wystąpił obrzęk płuc podczas określania zakresu dawek (przeciwwskazanie do długotrwałego stosowania)

Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania leku. Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z dysfunkcją lewej komory serca oraz tych, u których wystąpił obrzęk płuc w fazie ustalania dawki.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Właściwości roztworu:

• pH rozcieńczonego roztworu maleje wraz z rozcieńczeniem (od 12,0 do 11,0)
• Podawanie do żył obwodowych powinno być ograniczone do krótkiego okresu
• Należy unikać podania poza światło naczynia ze względu na ryzyko uszkodzenia tkanek

Wpływ na układ krążenia:

• Silne działanie rozszerzające naczynia krwionośne płucne i systemowe
• Działanie zanika w ciągu 30 minut od zakończenia infuzji
• Monitorowanie ciśnienia tętniczego i częstości akcji serca podczas podawania
• Ryzyko znacznego obniżenia ciśnienia przy przedawkowaniu

Wpływ na krzepnięcie:

• Silne hamowanie agregacji płytek - zwiększone ryzyko krwawień
• Szczególna ostrożność u pacjentów z innymi czynnikami ryzyka krwawienia

Inne ostrzeżenia:

• Ryzyko obrzęku płuc u pacjentów z tętniczym nadciśnieniem płucnym
• Unikać nagłego odstawienia lub przerwania infuzji - ryzyko ostrego nawrotu objawów
• Konieczność edukacji pacjenta w zakresie obsługi pompy infuzyjnej i pielęgnacji dostępu żylnego
• Możliwe zaburzenie zdolności prowadzenia pojazdów

Stosowanie Veletri wymaga ścisłego monitorowania pacjenta oraz jego edukacji w zakresie samodzielnego prowadzenia terapii. Kluczowe jest przestrzeganie zasad aseptyki i właściwej pielęgnacji dostępu naczyniowego.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Leki przeciwkrzepliwe: Zaleca się monitorowanie parametrów krzepnięcia przy jednoczesnym stosowaniu.

Leki rozszerzające naczynia: Możliwe wzajemne nasilenie działania.

Leki trombolityczne: Veletri może zmniejszać skuteczność t-PA poprzez zwiększenie jego klirensu wątrobowego.

NLPZ i leki wpływające na agregację płytek: Zwiększone ryzyko krwawienia przy jednoczesnym stosowaniu.

Digoksyna: Możliwe przemijające zwiększenie stężenia digoksyny po rozpoczęciu stosowania Veletri.

Znajomość interakcji lekowych jest istotna dla bezpiecznego stosowania Veletri, szczególnie u pacjentów przyjmujących wiele leków jednocześnie.

Wpływ na ciążę i laktację

Ciąża: Ograniczone dane dotyczące stosowania u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na reprodukcję. Może być stosowany u kobiet, które zdecydują się na kontynuację ciąży, pomimo ryzyka związanego z tętniczym nadciśnieniem płucnym.

Karmienie piersią: Brak danych o przenikaniu do mleka matki. Nie można wykluczyć zagrożenia dla dziecka karmionego piersią. Zaleca się przerwanie karmienia piersią podczas leczenia.

Płodność: Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność.

Decyzja o stosowaniu Veletri u kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinna być podejmowana indywidualnie, po dokładnej analizie korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obejmują:

• Zakażenia związane z systemem do podawania leku (w tym posocznica)
• Zaburzenia krwi (zmniejszenie liczby płytek, krwawienia)
• Zaburzenia układu nerwowego (bóle głowy)
• Zaburzenia sercowo-naczyniowe (częstoskurcz, rzadkoskurcz, niedociśnienie)
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka)
• Bóle szczęki i stawów
• Reakcje w miejscu podania

Rzadziej obserwowano: nadczynność tarczycy, zaburzenia psychiczne, obrzęk płuc, suchość w ustach, wysypkę, nadmierną potliwość.

Znajomość profilu działań niepożądanych jest kluczowa dla wczesnego ich rozpoznawania i odpowiedniego postępowania. Szczególną uwagę należy zwrócić na ryzyko zakażeń związanych z długotrwałym dostępem żylnym oraz zaburzenia hemodynamiczne.

Przedawkowanie

Głównym objawem przedawkowania jest niedociśnienie. W przypadku przedawkowania należy:

• Zmniejszyć dawkę lub przerwać infuzję
• Wdrożyć odpowiednie leczenie podtrzymujące (np. zwiększenie objętości osocza)
• Zmodyfikować szybkość podawania leku przez pompę infuzyjną

Szybkie rozpoznanie i właściwe postępowanie w przypadku przedawkowania jest kluczowe dla bezpieczeństwa pacjenta.

Mechanizm działania

Veletri (epoprostenol) jest naturalnie występującą prostaglandyną produkowaną przez śródbłonek naczyń. Jego działanie obejmuje:

• Silne hamowanie agregacji płytek krwi
• Rozszerzanie naczyń krwionośnych
• Stymulację cyklazy adenylowej, prowadzącą do zwiększenia wewnątrzkomórkowego stężenia cAMP
• Regulację wewnątrzkomórkowego stężenia wapnia w płytkach krwi

Zrozumienie mechanizmu działania Veletri pozwala na lepsze przewidywanie jego efektów terapeutycznych i potencjalnych działań niepożądanych.

Skład

Veletri dostępny jest w dwóch dawkach:

• 0,5 mg: 1 fiolka zawiera 0,531 mg soli sodowej epoprostenolu (co odpowiada 0,5 mg epoprostenolu)
• 1,5 mg: 1 fiolka zawiera 1,593 mg soli sodowej epoprostenolu (co odpowiada 1,5 mg epoprostenolu)

Po rekonstytucji:

• 0,5 mg: 1 ml roztworu zawiera 0,1 mg epoprostenolu
• 1,5 mg: 1 ml roztworu zawiera 0,3 mg epoprostenolu

Znajomość dostępnych dawek i stężeń po rekonstytucji jest istotna dla prawidłowego dawkowania leku.