Vectibix® - Panitumumab w leczeniu raka jelita grubego z przerzutami

Wskazania do stosowania

Vectibix® (panitumumab) jest wskazany w leczeniu pacjentów z rakiem jelita grubego z przerzutami (mCRC) i genem RAS typu dzikiego (bez mutacji) w następujących sytuacjach klinicznych:

• W pierwszej linii leczenia w skojarzeniu ze schematem FOLFOX
• W drugiej linii leczenia w skojarzeniu ze schematem FOLFIRI u pacjentów, którzy wcześniej otrzymywali chemioterapię opartą na fluoropirymidynie (z wyłączeniem irynotekanu)
• W monoterapii po niepowodzeniu leczenia schematami zawierającymi fluoropirymidynę, oksaliplatynę i irynotekan

Kluczowym warunkiem zastosowania leku jest potwierdzenie statusu genu RAS bez mutacji (typ dziki) przed rozpoczęciem terapii. Badanie to powinno być wykonane w odpowiednim laboratorium przy użyciu zwalidowanych metod analitycznych.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela 1. Schemat dawkowania leku Vectibix®

Lek należy rozcieńczyć w 0,9% roztworze chlorku sodu do wstrzykiwań, tak aby końcowe stężenie nie przekraczało 10 mg/ml. Infuzję należy podawać przez około 60 minut przy użyciu pompy infuzyjnej z wbudowanym filtrem o niskiej zdolności wiązania białka i średnicy porów 0,2 μm lub 0,22 μm. Jeśli pierwsza infuzja jest dobrze tolerowana, kolejne można skrócić do 30-60 minut. Dawki powyżej 1000 mg powinny być podawane przez około 90 minut.

W przypadku wystąpienia poważnych reakcji skórnych (≥ stopnia 3.) może być konieczna modyfikacja dawkowania.

Szczególne grupy pacjentów

Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Brak danych klinicznych wskazujących na konieczność dostosowania dawki u osób w podeszłym wieku. Vectibix® nie powinien być stosowany u pacjentów poniżej 18 roku życia ze względu na brak danych dotyczących stosowania w tej grupie wiekowej.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Vectibix® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną (panitumumab) lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Śródmiąższowe zapalenie płuc lub zwłóknienie płuc

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Reakcje skórne

U około 90% pacjentów leczonych Vectibixem® występują reakcje skórne, najczęściej o nasileniu łagodnym do umiarkowanego. W przypadku wystąpienia reakcji skórnej stopnia 3 lub wyższego należy czasowo przerwać leczenie do czasu poprawy (≤ stopień 2). Następnie można wznowić terapię w dawce 50% dawki pierwotnej, stopniowo zwiększając ją o 25% aż do osiągnięcia zalecanego dawkowania, o ile reakcje nie nawracają.

Pacjenci z ciężkimi reakcjami skórnymi powinni być monitorowani pod kątem powikłań zapalnych lub zakażeń. Zaleca się stosowanie kremów z filtrem, noszenie nakryć głowy i ograniczenie ekspozycji na słońce w trakcie leczenia.

Powikłania płucne

W przypadku rozpoznania zapalenia płuc lub nacieków w płucach, leczenie Vectibixem® należy przerwać i wdrożyć odpowiednie postępowanie terapeutyczne.

Zaburzenia gospodarki elektrolitowej

U pacjentów leczonych Vectibixem® może wystąpić hipomagnezemia, niekiedy o ciężkim nasileniu (stopień 4). Zaleca się monitorowanie poziomu magnezu w surowicy przed rozpoczęciem leczenia, w jego trakcie oraz do 8 tygodni po zakończeniu terapii. W razie potrzeby należy uzupełniać niedobory magnezu. Obserwowano również inne zaburzenia elektrolitowe, w tym hipokaliemię.

Reakcje związane z infuzją

W przypadku wystąpienia łagodnych lub umiarkowanych reakcji związanych z infuzją (stopnia 1. i 2.) należy zmniejszyć szybkość wlewu. Zaleca się utrzymanie niższej prędkości wlewu we wszystkich kolejnych infuzjach.

Zaburzenia oka

Rzadko obserwowano ciężkie przypadki zapalenia rogówki i wrzodziejącego zapalenia rogówki. Pacjenci z objawami sugerującymi zapalenie rogówki powinni być niezwłocznie skierowani do okulisty. W przypadku potwierdzenia diagnozy należy rozważyć przerwanie lub zaprzestanie leczenia Vectibixem®.

Interakcje

Nie należy stosować Vectibixu® w skojarzeniu z:

• Schematem IFL (5-fluorouracyl /bolus/, leukoworyna, irinotekan) ze względu na zwiększone ryzyko ciężkich biegunek
• Schematami chemioterapeutycznymi zawierającymi bewacizumab, ze względu na obserwowane zwiększenie liczby zgonów
• Chemioterapią zawierającą oksaliplatynę u pacjentów z mCRC i mutacją genu KRAS lub nieznanym statusem KRAS

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem Vectibixu® obejmują:

• Zaburzenia skórne: trądzikopodobne zapalenie skóry, wysypka, świąd, suchość skóry
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: biegunka, nudności, wymioty, ból brzucha
• Zaburzenia metaboliczne: hipomagnezemia, hipokaliemia
• Zaburzenia ogólne: zmęczenie, gorączka, osłabienie
• Zaburzenia oka: zapalenie spojówek

Rzadziej obserwowano poważne działania niepożądane, takie jak reakcje anafilaktyczne, śródmiąższowa choroba płuc czy martwica skóry.

Mechanizm działania

Panitumumab jest rekombinowanym, w pełni ludzkim przeciwciałem monoklonalnym IgG2, które z wysokim powinowactwem i specyficznością wiąże się z ludzkim receptorem naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Blokując aktywację EGFR, panitumumab hamuje wzrost i przeżycie komórek nowotworowych zależnych od tego szlaku sygnałowego.

Skład

Substancją czynną leku Vectibix® jest panitumumab. Każdy ml koncentratu zawiera 20 mg panitumumabu. Lek dostępny jest w fiolkach zawierających 100 mg panitumumabu w 5 ml koncentratu lub 400 mg w 20 ml koncentratu.

Vectibix® stanowi ważną opcję terapeutyczną w leczeniu raka jelita grubego z przerzutami u pacjentów z genem RAS typu dzikiego. Skuteczność leku w połączeniu z jego profilem bezpieczeństwa pozwala na osiągnięcie korzyści klinicznych u odpowiednio wyselekcjonowanej grupy pacjentów. Kluczowe znaczenie ma właściwe monitorowanie i zarządzanie działaniami niepożądanymi, szczególnie reakcjami skórnymi, w celu optymalizacji terapii.