Vascotazin - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Trimetazydyna jest wskazana u dorosłych pacjentów w terapii skojarzonej w objawowym leczeniu stabilnej dławicy piersiowej, gdy leczenie przeciwdławicowe pierwszego rzutu jest niewystarczające lub źle tolerowane.

Lek nie jest przeznaczony do leczenia ostrych napadów dławicy piersiowej, niestabilnej dławicy piersiowej ani zawału mięśnia sercowego. Nie należy go stosować w okresie poprzedzającym hospitalizację ani w pierwszych dniach pobytu w szpitalu.

Dawkowanie i sposób podawania

U pacjentów w podeszłym wieku ekspozycja na trimetazydynę może być zwiększona z powodu pogorszenia czynności nerek związanego z wiekiem.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Choroba Parkinsona, objawy parkinsonizmu, drżenia, zespół niespokojnych nóg oraz inne powiązane zaburzenia ruchowe
• Ciężkie upośledzenie czynności nerek (ClCr <30 ml/min)

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Trimetazydyna może powodować lub nasilać objawy parkinsonizmu (drżenie, bezruch, hipertonia), co należy systematycznie monitorować, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. W przypadku wątpliwości pacjenta należy skierować do neurologa.

Wystąpienie zaburzeń ruchowych, takich jak objawy parkinsonizmu, zespół niespokojnych nóg, drżenia czy niestabilny chód, powinno prowadzić do definitywnego odstawienia leku. Objawy te są zwykle odwracalne po przerwaniu leczenia, a większość pacjentów zdrowieje w ciągu 4 miesięcy.

Należy zachować ostrożność przy przepisywaniu trimetazydyny pacjentom z umiarkowanym upośledzeniem czynności nerek oraz osobom w wieku powyżej 75 lat ze względu na możliwość zwiększonej ekspozycji na lek.

Lek może powodować zawroty głowy i senność, co może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie stwierdzono istotnych interakcji trimetazydyny z innymi lekami. Może być stosowana jednocześnie z:

• Heparyną i kalcyparyną
• Antagonistami witaminy K
• Lekami stosowanymi w zaburzeniach gospodarki lipidowej
• Kwasem acetylosalicylowym
• Beta-blokerami
• Blokerami kanałów wapniowych
• Glikozydami naparstnicy

Brak istotnych interakcji lekowych zwiększa bezpieczeństwo stosowania trimetazydyny u pacjentów przyjmujących wiele leków jednocześnie, co jest częste w przypadku chorób układu sercowo-naczyniowego.

Wpływ na ciążę i laktację

Ze względu na brak danych klinicznych, należy unikać stosowania trimetazydyny w czasie ciąży. Karmienie piersią nie jest zalecane podczas leczenia tym produktem leczniczym.

Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego ani szkodliwego wpływu na płodność, jednak ze względów bezpieczeństwa zaleca się unikanie stosowania leku u kobiet w ciąży.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, ból głowy (często)
• Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności i wymioty (często)
• Zaburzenia skóry: wysypka, świąd, pokrzywka (często)

Rzadziej występują zaburzenia serca (palpitacje, skurcze dodatkowe, tachykardia) oraz zaburzenia naczyniowe (niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne).

Szczególną uwagę należy zwrócić na możliwość wystąpienia objawów parkinsonizmu, zespołu niespokojnych nóg i innych zaburzeń ruchowych, które są zwykle odwracalne po przerwaniu leczenia.

Mechanizm działania

Trimetazydyna działa poprzez optymalizację energetycznych procesów metabolicznych w komórkach mięśnia sercowego. Jej mechanizm działania polega na:

• Częściowym hamowaniu utleniania kwasów tłuszczowych
• Blokowaniu tiolazy długołańcuchowego 3-ketoacylokoenzymu A
• Nasileniu utleniania glukozy

Efektem tego jest zmniejszenie zużycia tlenu przez komórki mięśnia sercowego w warunkach niedokrwienia, co prowadzi do utrzymania prawidłowego metabolizmu komórkowego i funkcji pompy sodowo-potasowej.

Skład

Jedna tabletka zawiera 35 mg trimetazydyny dichlorowodorku jako substancję czynną.

Trimetazydyna, dzięki swojemu unikalnemu mechanizmowi działania, stanowi wartościową opcję terapeutyczną w leczeniu stabilnej dławicy piersiowej, szczególnie u pacjentów, u których standardowe leczenie przeciwdławicowe jest niewystarczające lub źle tolerowane.