Vaminolact® - Źródło aminokwasów w żywieniu pozajelitowym dzieci

Vaminolact® to specjalistyczny preparat do żywienia pozajelitowego, opracowany na podstawie składu aminokwasowego mleka ludzkiego. Zawiera on 18 egzogennych i endogennych aminokwasów oraz taurynę i kwas aminosulfonowy, co pozwala na utrzymanie dodatniego bilansu azotowego u wcześniaków i noworodków urodzonych o czasie.

Wskazania do stosowania

Preparat Vaminolact® jest wskazany jako źródło aminokwasów w żywieniu pozajelitowym dzieci. Jego unikalna kompozycja sprawia, że jest szczególnie dostosowany do potrzeb żywieniowych najmłodszych pacjentów.

Skład preparatu odzwierciedlający profil aminokwasowy mleka matki sprawia, że Vaminolact® jest optymalnym wyborem w sytuacjach, gdy karmienie naturalne lub enteralne nie jest możliwe lub wystarczające.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie preparatu Vaminolact® należy dostosować do wieku i masy ciała pacjenta. Ważne jest stopniowe zwiększanie dawki, szczególnie u noworodków.

Uwaga: U noworodków pełną dawkę uzyskuje się stopniowo zwiększając dawkowanie w pierwszym tygodniu podawania. Czas trwania infuzji nie powinien być krótszy niż 8 godzin.

Precyzyjne dostosowanie dawki do masy ciała pacjenta oraz stopniowe zwiększanie dawkowania u noworodków pozwala na optymalne wykorzystanie preparatu i minimalizację ryzyka działań niepożądanych.

Przeciwwskazania

Stosowanie preparatu Vaminolact® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu
• Wrodzone zaburzenia metabolizmu aminokwasów
• Ciężka niewydolność wątroby
• Mocznica bez możliwości wykonania dializy

Przed rozpoczęciem terapii należy dokładnie ocenić stan kliniczny pacjenta oraz wykluczyć powyższe przeciwwskazania, aby zapewnić bezpieczeństwo leczenia.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Dożylne podawanie aminokwasów może zwiększać wydalanie z moczem pierwiastków śladowych, szczególnie cynku. W związku z tym, podczas stosowania preparatu Vaminolact®, należy monitorować poziom mikroelementów i w razie potrzeby rozważyć ich suplementację.

Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z zaburzeniami funkcji nerek lub wątroby, u których metabolizm aminokwasów może być zaburzony. W takich przypadkach konieczne może być dostosowanie dawki lub częstsze monitorowanie parametrów biochemicznych.

Ciąża i laktacja

Preparat Vaminolact® jest przeznaczony do stosowania u dzieci, dlatego kwestia stosowania w ciąży i podczas laktacji nie ma zastosowania.

Działania niepożądane

Podczas stosowania preparatu Vaminolact® mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Reakcje nadwrażliwości
• Przejściowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi
• Zakrzepowe zapalenie żył (w przypadku podawania preparatu do żyły obwodowej)
• Rzadko - nudności

Monitorowanie pacjenta pod kątem wystąpienia powyższych objawów pozwoli na szybką reakcję i ewentualne dostosowanie terapii. Szczególną uwagę należy zwrócić na ryzyko zakrzepowego zapalenia żył przy podawaniu do żył obwodowych.

Skład preparatu

1000 ml roztworu Vaminolact® zawiera:

• 6,3 g L-alaniny
• 4,1 g L-argininy
• 4,1 g kwasu L-asparaginowego
• 1 g L-cysteiny i L-cystyny
• 7,1 g kwasu L-glutaminowego
• 2,1 g glicyny
• 2,1 g L-histydyny
• 3,1 g L-izoleucyny
• 7 g L-leucyny
• 5,6 g L-lizyny
• 1,3 g L-metioniny
• 2,7 g L-fenyloalaniny
• 5,6 g L-proliny
• 3,8 g L-seryny
• 0,3 g tauryny
• 3,6 g L-treoniny
• 1,4 g L-tryptofanu
• 0,5 g L-tyrozyny
• 3,6 g L-waliny

Wartość energetyczna 1000 ml: 1000 kJ (240 kcal)
Osmolalność: 510 mOsm/kg H2O
Zawartość azotu: 9,3 g/l

Skład preparatu Vaminolact® został starannie opracowany, aby odzwierciedlać profil aminokwasowy mleka ludzkiego. Zawartość poszczególnych aminokwasów oraz ich proporcje zostały dobrane w taki sposób, aby zapewnić optymalne warunki do wzrostu i rozwoju najmłodszych pacjentów.

Stosowanie preparatu Vaminolact® wymaga ścisłego nadzoru medycznego oraz regularnego monitorowania parametrów biochemicznych pacjenta. Właściwe dawkowanie i przestrzeganie zaleceń dotyczących podawania pozwala na osiągnięcie optymalnych efektów terapeutycznych przy minimalizacji ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.