Uralex - charakterystyka produktu leczniczego dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Dorośli: Uralex jest wskazany w leczeniu objawów nadreaktywności pęcherza moczowego, zaburzeń neurogennych pęcherza (hiperrefleksja wypieracza) lub nadreaktywności idiopatycznej wypieracza. Objawy te obejmują:

• Potrzebę nagłego oddawania moczu
• Częste oddawanie moczu
• Nietrzymanie moczu

Dzieci powyżej 5 roku życia: Uralex jest wskazany w następujących przypadkach:

• Nietrzymanie moczu, nagłe parcie na mocz oraz częste oddawanie moczu w niestabilności pęcherza moczowego spowodowanej idiopatyczną nadmierną aktywnością pęcherza lub pęcherzem neurogennym (nadmierna aktywność wypieracza)
• Nocne mimowolne oddawanie moczu związane z nadmierną aktywnością wypieracza, w połączeniu z terapią nielekową, gdy zawiodły inne metody leczenia

Uralex wykazuje szerokie spektrum zastosowań w leczeniu zaburzeń funkcji pęcherza moczowego, zarówno u dorosłych jak i u dzieci powyżej 5 roku życia.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie należy ustalić indywidualnie. Maksymalna dawka u dzieci zależy od masy ciała (0,3-0,4 mg/kg/dobę).

Dawkowanie Uralexu wymaga indywidualnego dostosowania, z uwzględnieniem wieku pacjenta i jego odpowiedzi na leczenie. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów w podeszłym wieku.

Sposób podawania

Tabletki Uralex można przyjmować niezależnie od posiłków. Należy je połykać w całości, popijając odpowiednią ilością wody.

Przeciwwskazania

Stosowanie Uralexu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na oksybutyninę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Miastenia
• Jaskra z wąskim kątem przesączania lub płytką przednią komorą oka
• Częściowa lub całkowita niedrożność przewodu pokarmowego, w tym zwężenie odźwiernika, niedrożność porażenna jelit, atonia jelit
• Ileostomia, kolostomia
• Toksyczne rozszerzenie okrężnicy
• Ciężka postać wrzodziejącego zapalenia okrężnicy
• Zwężenie drogi odpływu z pęcherza moczowego, gdy może wystąpić zatrzymanie moczu
• Częste oddawanie moczu w nocy spowodowane chorobą serca lub nerek

Uralex posiada szereg przeciwwskazań, głównie związanych z chorobami układu pokarmowego, moczowego oraz oka. Przed przepisaniem leku należy dokładnie przeanalizować historię medyczną pacjenta.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Uralexu należy zachować szczególną ostrożność u następujących grup pacjentów:

• Wątli pacjenci w podeszłym wieku i dzieci (mogą być bardziej wrażliwi na działanie leku)
• Pacjenci z neuropatią układu autonomicznego
• Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i wątroby
• Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami motoryki przewodu pokarmowego

Uralex może nasilać objawy:

• Nadczynności tarczycy
• Zastoinowej niewydolności serca
• Zaburzeń rytmu serca
• Tachykardii
• Nadciśnienia tętniczego
• Łagodnego rozrostu gruczołu krokowego

Należy monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia poważnych objawów atropinowych, szczególnie u dzieci. W przypadku ich nasilenia może być konieczne dostosowanie dawki lub przerwanie leczenia.

Stosowanie Uralexu wymaga ścisłego monitorowania pacjenta, szczególnie w przypadku współistniejących chorób układu sercowo-naczyniowego, endokrynologicznego i moczowego.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Uralex może wchodzić w interakcje z następującymi grupami leków:

• Inne leki przeciwcholinergiczne - możliwe nasilenie działania przeciwcholinergicznego
• Leki o działaniu przeciwcholinergicznym (np. amantadyna, biperyden, lewodopa, leki przeciwhistaminowe, leki przeciwpsychotyczne, chinidyna, glikozydy naparstnicy, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, atropina, dipirydamol)
• Inhibitory CYP 3A4 (np. ketokonazol, itrakonazol, erytromycyna) - mogą zwiększać ekspozycję na oksybutyninę
• Środki pobudzające perystaltykę (np. metoklopramid, domperidon) - Uralex może zmniejszać ich skuteczność
• Inhibitory cholinoesterazy - możliwe zmniejszenie ich skuteczności

Przed przepisaniem Uralexu należy dokładnie przeanalizować listę leków przyjmowanych przez pacjenta, aby uniknąć potencjalnie niebezpiecznych interakcji.

Wpływ na ciążę i laktację

Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania Uralexu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały niewielki wpływ na rozrodczość, jednak są one niewystarczające do pełnej oceny ryzyka. Uralex może być stosowany w ciąży tylko w przypadku bezwzględnej konieczności.

Niewielkie ilości oksybutyniny przenikają do mleka matki. Nie zaleca się stosowania Uralexu podczas karmienia piersią.

Należy zachować szczególną ostrożność przy przepisywaniu Uralexu kobietom w ciąży lub karmiącym piersią, rozważając potencjalne korzyści i ryzyko.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane Uralexu to:

• Suchość w jamie ustnej (bardzo często)
• Zawroty głowy, ból głowy, senność, zmęczenie (bardzo często)
• Zaparcia, nudności (bardzo często)
• Zmniejszenie wydzielania łez/zespół suchego oka (bardzo często)
• Sucha skóra, zmniejszone pocenie się (bardzo często)
• Zatrzymanie moczu (bardzo często)

Inne istotne działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia psychiczne (np. stan splątania, niepokój, omamy)
• Zaburzenia widzenia (np. niewyraźne widzenie, jaskra z wąskim kątem przesączania)
• Zaburzenia sercowo-naczyniowe (np. tachykardia, zaburzenia rytmu serca)
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. refluks żołądkowo-przełykowy, pseudoniedrożność)

Pacjenci przyjmujący Uralex powinni być monitorowani pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie tych związanych z układem pokarmowym, moczowym i nerwowym.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania Uralexu obejmują nasilenie działań niepożądanych, szczególnie ze strony ośrodkowego układu nerwowego, układu krążenia i oddechowego. W ciężkich przypadkach może dojść do paraliżu i śpiączki.

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

• Natychmiastowe płukanie żołądka
• Podanie fizostygminy dożylnie (dawkowanie zależne od wieku pacjenta)
• Leczenie objawowe (np. chłodzenie w przypadku gorączki, podanie diazepamu przy silnym niepokoju)
• W razie potrzeby zastosowanie sztucznej wentylacji

Przedawkowanie Uralexu może być stanem zagrażającym życiu i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.

Mechanizm działania

Uralex (oksybutynina) wykazuje podwójny mechanizm działania:

1. Bezpośrednie działanie przeciwskurczowe na mięśnie gładkie wypieracza pęcherza moczowego
2. Działanie antycholinergiczne hamujące muskarynową aktywność acetylocholiny na mięśnie gładkie

Efektem tych właściwości jest rozluźnienie mięśni wypieracza, co u pacjentów z niestabilnym pęcherzem prowadzi do zwiększenia jego pojemności oraz zmniejszenia częstości występowania spontanicznych skurczów mięśni wypieracza.

Unikalny mechanizm działania Uralexu czyni go skutecznym lekiem w terapii zaburzeń funkcji pęcherza moczowego.

Skład

Jedna tabletka Uralexu zawiera 5 mg oksybutyniny chlorowodorku jako substancję czynną.

Znajomość składu leku jest istotna dla prawidłowego dawkowania i unikania potencjalnych interakcji z innymi lekami.