Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Upsarin C - (IR)

Acetylsalicylic acid + Ascorbic acid

tabl. mus.
330 mg+ 200 mg
10 szt.
Doustnie
OTC
100%
7,07
Upsarin C - (IR)
tabl. mus.
330 mg+ 200 mg
20 szt.
Doustnie
OTC
100%
12,56

Upsarin C - Charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Upsarin C jest wskazany w leczeniu objawowym następujących stanów:

  • Grypa i przeziębienie
  • Stany gorączkowe
  • Bóle różnego pochodzenia:
    • Bóle głowy
    • Bóle stawów i mięśni
    • Bóle zębów
    • Nerwobóle

Lek łączy działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne kwasu acetylosalicylowego (ASA) z właściwościami immunomodulującymi witaminy C, co czyni go szczególnie skutecznym w leczeniu objawowym infekcji wirusowych górnych dróg oddechowych.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Dawkowanie jednorazowe Maksymalna dawka dobowa
Dorośli 1-2 tabletki 3 g ASA i 1 g kwasu askorbowego (maks. 5 tabletek)
Osoby w podeszłym wieku 1-2 tabletki 2 g ASA i 1 g kwasu askorbowego (maks. 5 tabletek)
Dzieci 12-15 lat 1 tabletka 50 mg/kg masy ciała ASA (maks. 5 tabletek)

Dawkę można powtarzać co 4-8 godzin. Regularne podawanie preparatu pozwala uniknąć wahań w natężeniu bólu i gorączki. Ze względu na zawartość witaminy C nie zaleca się zażywania leku wieczorem.

Sposób podania: Tabletkę należy rozpuścić w szklance wody, mleka lub soku owocowego i wypić natychmiast po rozpuszczeniu. Lek przyjmować po posiłkach.

Jeśli pomimo przyjmowania preparatu dolegliwości bólowe utrzymują się ponad 5 dni lub gorączka ponad 3 dni, należy zasięgnąć porady lekarza.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Upsarin C jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy
  • Skazy krwotoczne i zaburzenia krzepnięcia krwi
  • Ostatni trymestr ciąży i okres okołoporodowy
  • Dna moczanowa
  • Czynne krwawienia (do jamy ciała, OUN, krwawienie maciczne, z ran pooperacyjnych)
  • Kamica nerkowa
  • Astma oskrzelowa indukowana salicylanami lub NLPZ
  • Nadwrażliwość na salicylany, NLPZ lub którykolwiek składnik preparatu
  • Dzieci poniżej 12 lat w przebiegu chorób gorączkowych (ryzyko zespołu Reye'a)
  • Ciężka niewydolność wątroby lub nerek
  • Jednoczesne stosowanie metotreksatu w dawkach ≥15 mg/tydzień
  • Ciężka niewydolność serca

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Upsarin C u pacjentów:

  • W I i II trymestrze ciąży
  • Z chorobą wrzodową lub krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie
  • Z niewydolnością nerek lub wątroby
  • Z astmą oskrzelową, katarem siennym lub przewlekłymi chorobami układu oddechowego
  • Przed i po zabiegach chirurgicznych
  • Stosujących wkładki wewnątrzmaciczne
  • Na diecie ubogosodowej (485 mg sodu/tabletkę)
  • Przyjmujących leki przeciwzakrzepowe
  • Z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
  • Ze zwiększonym wydalaniem kwasu moczowego

Długotrwałe stosowanie NLPZ, w tym ASA, może wiązać się z niewielkim zwiększeniem ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy możliwy okres.

Warto zapamiętać

1. Upsarin C łączy działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne kwasu acetylosalicylowego z właściwościami immunomodulującymi witaminy C.

2. Lek jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 12 lat w przebiegu chorób gorączkowych ze względu na ryzyko zespołu Reye'a.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Upsarin C może wchodzić w istotne interakcje z wieloma lekami, w tym:

  • Metotreksat: zwiększona toksyczność, szczególnie przy dawkach ≥15 mg/tydzień
  • Leki przeciwzakrzepowe i heparyna: zwiększone ryzyko krwawień
  • Leki trombolityczne i przeciwpłytkowe: nasilone działanie antyagregacyjne
  • Doustne leki przeciwcukrzycowe i insulina: nasilone działanie hipoglikemizujące
  • Inne NLPZ: zwiększone ryzyko działań niepożądanych
  • Glikokortykosteroidy: zwiększone ryzyko owrzodzeń i krwawień z przewodu pokarmowego
  • Leki moczopędne i inhibitory ACE: osłabione działanie przeciwnadciśnieniowe
  • Kwas walproinowy: zwiększona toksyczność obu leków
  • Digoksyna: zwiększone stężenie w osoczu

Witamina C może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych oraz zwiększać wchłanianie glinu i żelaza, a zmniejszać wchłanianie witaminy B12.

Ciąża i laktacja

Stosowanie Upsarinu C w I i II trymestrze ciąży wymaga starannego rozważenia stosunku korzyści do ryzyka. W III trymestrze ciąży lek jest bezwzględnie przeciwwskazany ze względu na ryzyko przedwczesnego zamknięcia przewodu tętniczego u płodu oraz komplikacji podczas porodu. Preparat jest również przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Upsarinu C obejmują:

  • Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, zgaga, nudności, wymioty, choroba wrzodowa, krwawienia z przewodu pokarmowego
  • Zaburzenia układu nerwowego: szumy uszne, pogorszenie słuchu, zawroty głowy
  • Zaburzenia krzepnięcia: zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia
  • Reakcje nadwrażliwości: obrzęk Quinckego, odczyny skórne, astma oskrzelowa
  • Zaburzenia nerek i wątroby: rzadko martwica brodawek nerkowych, śródmiąższowe zapalenie nerek, zaburzenia czynności wątroby

Długotrwałe stosowanie dużych dawek kwasu askorbowego może prowadzić do powstawania kamieni szczawianowych i moczanowych oraz nasilać hemolizę u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania Upsarinu C mogą wystąpić w ciągu 24 godzin od zażycia i obejmują: bóle i zawroty głowy, szumy uszne, zaburzenia słuchu, dezorientację, nadmierne pocenie, nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę. W ciężkich przypadkach może dojść do zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej, hipoglikemii, wstrząsu sercowo-naczyniowego, niewydolności oddechowej, śpiączki.

Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje: natychmiastową hospitalizację, płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego, kontrolę równowagi kwasowo-zasadowej i elektrolitowej, w razie potrzeby dializoterapię.

Właściwości farmakologiczne

Upsarin C zawiera dwie substancje czynne o uzupełniającym się działaniu:

Kwas acetylosalicylowy (ASA) - niesteroidowy lek przeciwzapalny o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i przeciwzapalnym. Mechanizm działania polega na hamowaniu cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, co prowadzi do zmniejszenia syntezy prostaglandyn i tromboksanu A2. ASA wykazuje również działanie antyagregacyjne poprzez nieodwracalne hamowanie cyklooksygenazy płytek krwi.

Kwas askorbowy (witamina C) - uczestniczy w wielu procesach metabolicznych, w tym syntezie kolagenu, przemianach enzymatycznych leków i węglowodanów, syntezie lipidów i białek. Wykazuje działanie immunomodulujące i antyoksydacyjne. Ułatwia wchłanianie żelaza i wspomaga organizm w przebiegu infekcji.

Skład

Jedna tabletka musująca Upsarinu C zawiera:

  • 330 mg kwasu acetylosalicylowego
  • 200 mg kwasu askorbowego

Połączenie tych składników zapewnia kompleksowe działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i wspomagające odporność, szczególnie korzystne w leczeniu objawowym infekcji górnych dróg oddechowych.



Wskazania

Leczenie objawowe grypy, przeziębienia. Stany gorączkowe. Bóle różnego pochodzenia (bóle głowy, stawów mięśni, zębów, nerwobóle).

Lek jest zalecany dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat. Dorośli: 1-2 tabl. jednorazowo. W razie konieczności dawkę można powtarzać co 4-8 h. Maks. dawka dobowa dla dorosłych wynosi 3 g ASA i 1 g kwasu askorbowego. Nie należy stosować dawki większej niż 5 tabl./dobę, ze względu na zawartość wit. C. Osoby w podeszłym wieku: 1-2 tabl. jednorazowo. Maks. dawka dobowa dla osób w podeszłym wieku wynosi 2 g ASA i 1 g kwasu askorbowego. Nie należy stosować dawki większej niż 5 tabl./dobę. Dzieci 12-15 lat: 1 tabl. jednorazowo. W razie konieczności dawkę można powtórzyć co 4-8 h. Maks. dawka dobowa ASA wynosi 50 mg/kg mc. Nie należy stosować dawki większej niż 5 tabl./dobę. Częstość stosowania preparatu: regularne podawanie preparatu pozwoli uniknąć wahań w natężeniu bólu i gorączki. Przerwy między kolejnymi dawkami powinny wynosić co najmniej 4 h. Ze względu na zawartość wit. C nie zaleca się zażywania leku wieczorem. Jeśli pomimo przyjmowania preparatu dolegliwości bólowe utrzymują się ponad 5 dni lub gorączka ponad 3 dni należy zasięgnąć porady lekarza.

Preparat jest podawany doustnie. Tabl. należy rozpuścić w szklance wody, mleka lub soku owocowego i natychmiast po rozpuszczeniu wypić. Przyjmować po posiłkach.

Lek jest przeciwwskazany w następujących przypadkach: czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy. Skazy krwotoczne i zaburzenia krzepnięcia krwi. Ostatni trymestr ciąży, okres okołoporodowy. Dna moczanowa. Czynne krwawienie: do jamy ciała, do OUN, krwawienie maciczne, krwawienia z ran, w tym pooperacyjnych. Kamica nerkowa. U pacjentów z napadami astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołanych podawaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ. Nadwrażliwość na salicylany i inne NLPZ lub na którakolwiek substancję pomocniczą. Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat w przebiegu chorób gorączkowych, szczególnie grypy lub ospy wietrznej ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye'a. Ciężka niewydolność wątroby lub nerek. Jednoczesne stosowanie z metotreksatem stosowanym w dawkach 15 mg na tydzień lub większych. Ciężka niewydolność serca.

Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Stosować ostrożnie: w I i II trymestrze ciąży, w przypadku choroby wrzodowej lub krwawień z przewodu pokarmowego w wywiadzie, w niewydolności nerek lub wątroby, ASA może powodować skurcz oskrzeli i wywoływać napady astmy oskrzelowej lub inne reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka obejmują: astmę oskrzelową lub katar sienny z polipami błony śluzowej nosa, przewlekłe choroby układu oddechowego. Ostrzeżenie dotyczy także pacjentów wykazujących reakcje alergiczne (np. odczyny skórne, świąd, pokrzywka) na inne substancje. Podczas obfitych menstruacji, przed i po zabiegach chirurgicznych (nawet takich jak ekstrakcja zęba), ponieważ ASA może prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia (ze względu na działanie antyagregacyjne, które może trwać kilka dni), u pacjentek stosujących wkładki wewnątrzmaciczne, u pacjentów pozostających na diecie ubogosodowej ze względu na zawartość 485 mg sodu w 1 tabl. musującej, podczas jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych, u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, ASA, nawet w małych dawkach, zmniejsza wydalanie kwasu moczowego. U pacjentów ze zwiększonym wydalaniem kwasu moczowego preparat może wywołać napad dny moczanowej. Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe: z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie długotrwałe w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Dostępne dane są niewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania kwasu acetylosalicylowego w dawkach dobowych w zakresie podanym w (patrz dawkowanie i sposób podania). Nie wpływa na zdolność kierowania pojazdami i obsługę urządzeń mechanicznych.

Dotyczące ASA. Metotreksat: w dawce mniejszej niż 15 mg/tydzień - zwiększa się toksyczny wpływ metotreksatu na szpik kostny (leki przeciwzapalne powodują zmniejszenie klirensu nerkowego metotreksatu, a ASA wypiera metotreksat z połączeń z białkami osocza). W czasie pierwszych tyg. leczenia, należy raz w tyg. kontrolować morfologię krwi. W przypadkach nieznacznego pogorszenia czynności nerek jak również u osób w podeszłym wieku, zaleca się stosowanie intensywnego nadzoru. Doustne leki przeciwzakrzepowe i heparyna: zwiększenie ryzyka wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków ze względu na wypieranie leków przeciwzakrzepowych z połączeń z białkami osocza oraz zwiększenie właściwości antyagregacyjnych ASA. Leki trombolityczne lub inne leki hamujące agregacie, np.: tyklopidyna - zwiększenie ryzyka wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków oraz uszkodzenia błony śluzowej żołądka przez salicylany. Należy kontrolować parametry krzepnięcia krwi. Doustne leki przeciwcukrzycowe (szczególnie z grupy sulfonylomocznika) oraz insulina ze względu na właściwości hipoglikemizujące oraz wypieranie sulfonylomocznika z połączeń z białkami osocza, ASA nasila działanie leków przeciwcukrzycowych. Należy kontrolować stężenie glukozy w osoczu. Inne niesteroidowe leki przeciwzapalne: zwiększenie ryzyka krwawienia z przewodu pokarmowego i wystąpienia choroby wrzodowej oraz uszkodzenia nerek. Leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego (np. probenecyd) - osłabienie działania leków przeciwdnawych ze względu na konkurencję w procesie eliminacji kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe. Glikokortykosteroidy podawane ogólnie z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona - w czasie leczenia głikokortykosteroidami następuje zmniejszenie stężenia salicylanów we krwi. Po odstawieniu glikokortykosteroidów istnieje ryzyko przedawkowania salicylanów i zwiększone ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego. Interferon a - salicylany mogą hamować działanie interferonu, należy stosować leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, które nie są pochodnymi salicylanów. Pentoksyfilina - zwiększone ryzyko krwawienia. Należy kontrolować parametry krzepnięcia krwi. Leki moczopędne - stosowane z ASA w dawce 3 g/dobę i większych - osłabienie działania moczopędnego przez zatrzymanie sodu i wody w organizmie na skutek zwiększenia filtracji kłębuszkowej, spowodowanej zmniejszeniem syntezy prostaglandyn w nerkach. Kwas acetylosalicylowy może nasilać ototoksyczność furosemidu. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) - podczas jednoczesnego stosowania z ASA w dawkach 3 g/dobę i większych - zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej, wynikające z hamowania produkcji prostaglandyn, działających rozszerzająco na naczynia krwionośne. Kwas walproinowy - ASA zwiększa toksyczność kwasu walproinowego, poprzez wypieranie go z połączeń z białkami osocza. Kwas walproinowy nasila działanie antyagregacyjne ASA ze względu na synergiczne działanie antyagregacyjne obu leków. Alkohol - ryzyko owrzodzeń i krwawień z przewodu pokarmowego podczas jednoczesnego stosowania z ASA. Digoksyna - zwiększenie stężenia w osoczu podczas jednoczesnego stosowania ASA. Dotyczące witaminy C. Kwas askorbowy stosowany w dużych dawkach może być przyczyną fałszywych wyników niektórych badań laboratoryjnych wykonywanych metodami oksydoredukcyjnymi (oznaczenie stężenia glukozy i kreatyniny). Kwas askorbowy zwiększa wchłanianie glinu z preparatów go zawierających, zwiększa wchłanianie żelaza, zmniejsza natomiast wchłanianie wit. B12 (od 25 do 80%).

ASA może być stosowany w I i II trymestrze ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności, po dokładnym rozważeniu stosunku ryzyka do korzyści wynikających z leczenia. W III trymestrze ciąży ASA, może powodować przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego u płodu. Ponadto może przedłużać czas trwania ciąży, hamować czynności skurczowe i powodować komplikacje podczas porodu. Zarówno u matki, jak i dziecka zaobserwowano zwiększoną skłonność do krwawień. Dlatego w III trymestrze ciąży stosowanie preparatu jest bezwzględnie przeciwwskazane. Preparat jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Zaburzenia układu nerwowego: szumy uszne, uczucie pogorszenia słuchu, zawroty głowy, które są zwykle objawem przedawkowania. Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, zgaga, nudności, wymioty (przy przedawkowaniu), choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, perforacja, krwawienie z przewodu pokarmowego -jawne (fusowate wymioty i smoliste stolce) lub utajone, powodujące niedokrwistość z niedoboru żelaza. Im większa dawka, tym częściej występują wyżej wymienione działania niepożądane. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: W rzadkich przypadkach opisano zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz). Zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia, czasu protrombinowego, trombocytopenia. Lek może spowodować ryzyko krwotoku u pacjenta, który ma być poddany operacji. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: w rzadkich przypadkach po długotrwałym stosowaniu dużych dawek ASA odnotowano martwicę brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek. Zaburzenia układu immunologicznego: nadwrażliwość: obrzęk Quinckego, odczyny skórne, pokrzywka, astma oskrzelowa, reakcje anafilaktyczne. Długotrwałe przyjmowanie preparatów zawierających ASA może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek. Inne: duże dawki kwasu askorbowego (powyżej 1 g/dobę) mogą spowodować powstawanie kamieni szczawianowych i moczanowych oraz zwiększać hemolizę u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, powodując przewlekłą hemolizę. W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie długotrwałe w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał mięśnia sercowego lub udar).

Objawy przedawkowania mogą wystąpić w ciągu 24 h po zażyciu ASA. Objawy przedawkowania to: bóle i zawroty głowy, szumy uszne, zaburzenia słuchu, dezorientacja, nadmierne pocenie, nudności, wymioty, niekontrolowane drżenie rak, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, bóle brzucha, biegunka. W przypadku ciężkiego zatrucia mogą wystąpić hiperwentylacja, gorączka, zaburzenia świadomości, kwasica ketonowa, zasadowica oddechowa, kwasica metaboliczna, wstrząs sercowo-naczyniowy, niewydolność oddechowa, ciężka hipoglikemia, krew w moczu, pobudzenie ruchowe, drgawki, śpiączka. Sposób postępowania po przedawkowaniu zależy od stopnia, stadium i objawów klinicznych zatrucia: natychmiastowe przewiezienie do szpitala, płukanie żołądka lub wywołanie wymiotów, podanie węgla aktywowanego, kontrola równowagi kwasowo-zasadowej (niezbędna jest kontrola następujących parametrów krwi: pH, pC02, stężenia wodorowęglanów, stężenia potasu), w razie potrzeby nawodnienie i wyrównanie zaburzeń równowagi elektrolitowej, jeśli zachowana jest prawidłowa czynność nerek, można zastosować diurezę alkaliczną lub forsowaną diurezę alkaliczną, leczenie objawowe, w przypadku ciężkiego zatrucia można zastosować hemodializę lub dializę otrzewnową.

Kwas acetylosalicylowy - należy do grupy NLPZ. Jako ester kwasu salicylowego jest substancją o właściwościach przeciwbólowych, przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych. Opisany mechanizm działania obejmuje hamowanie cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, a co za tym idzie hamowanie syntezy prostanoidów: prostaglandyny E2 (PGE2), prostaglandyny I2 (PGI2) oraz tromboksanu A2. ASA hamuje agregację płytek krwi. Nieodwracalne hamowanie cyklooksygenazy jest szczególnie wyraźne w trombocytach, ponieważ nie mogą one ponownie zsyntetyzować tego enzymu. Przypuszczalnie ASA wywiera również inne działania hamujące na płytki krwi. Kwas askorbowy - bierze udział w syntezie kolagenu i substancji międzykomórkowej oraz w procesach oksydoredukcyjnych. Kwas askorbowy uczestniczy w wielu procesach metabolicznych takich, jak: metabolizm fenyloalaniny, tyrozyny, kwasu foliowego, noradrenaliny, histaminy, żelaza, a także w przemianie enzymatycznej niektórych leków, węglowodanów, syntezie lipidów, białek i karnityny, w procesach immunologicznych, hydroksylacji serotoniny, ochronie ciągłości naczyń krwionośnych. Ułatwia wchłanianie żelaza. Stosowanie kwasu askorbowego jest korzystne w przebiegu chorób przeziębieniowych, podczas których występuje zwiększone zapotrzebowanie na witaminę C.

330 mg kwas acetylosalicylowy, 200 mg kwas askorbowy.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.