Tussipect® - Lek na choroby dróg oddechowych z trudnościami w odkrztuszaniu

Wskazania do stosowania

Tussipect® jest lekiem stosowanym w chorobach dróg oddechowych, które przebiegają z trudnościami w odkrztuszaniu. Jest szczególnie zalecany podczas przeziębień, gdy pacjent ma problem z odkrztuszaniem zalegającej wydzieliny.

Lek działa kompleksowo dzięki zawartości kilku substancji aktywnych o uzupełniającym się działaniu. Główne składniki to efedryna, wyciąg z korzenia lukrecji oraz saponiny.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabletki należy popijać niewielką ilością wody.

Dawkowanie Tussipectu jest proste i wygodne dla pacjenta, co może zwiększyć compliance. Lek nie jest zalecany dla dzieci poniżej 12 roku życia.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Tussipect® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników leku
• Nadciśnienie tętnicze
• Choroba niedokrwienna mięśnia sercowego
• Zaburzenia rytmu serca
• Nadczynność tarczycy
• Cukrzyca
• Jaskra z zamkniętym kątem przesączania
• Przerost gruczołu krokowego
• Padaczka

Ze względu na zawartość efedryny, Tussipect® ma szereg przeciwwskazań związanych głównie z układem sercowo-naczyniowym oraz zaburzeniami metabolicznymi. Należy dokładnie zebrać wywiad przed przepisaniem leku.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania leku Tussipect® należy zachować szczególną ostrożność w następujących przypadkach:

• Schorzenia układu krążenia
• Schorzenia psychiczne
• Zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby
• Alergia na rośliny z rodziny Lamiaceae (Labiatae)
• Alergia na pyłki brzozy lub seler (możliwa nadwrażliwość krzyżowa na tymianek)
• Czynna choroba wrzodowa (ze względu na zawartość saponin)

Ważne zalecenia:

• Nie stosować równocześnie z innymi lekami zawierającymi efedrynę, pseudoefedrynę lub środkami przeciwastmatycznymi
• Unikać przyjmowania leku w godzinach wieczornych ze względu na możliwe trudności z zasypianiem
• Nie stosować w trakcie zawodów sportowych (lek zawiera efedrynę)
• Nie prowadzić pojazdów i nie obsługiwać maszyn po zastosowaniu leku do czasu ustąpienia objawów ze strony układu nerwowego

Tussipect® wymaga ostrożnego stosowania u pacjentów z wieloma schorzeniami współistniejącymi. Szczególną uwagę należy zwrócić na potencjalne interakcje z innymi lekami oraz wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Efedryna zawarta w leku Tussipect® może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

• Glikozydy nasercowe lub halotan - zwiększone ryzyko zaburzeń rytmu serca
• Leki hipotensyjne - efedryna zmniejsza ich skuteczność
• Inhibitory MAO - ryzyko wzrostu ciśnienia krwi (do przełomu nadciśnieniowego włącznie)
• Pochodne alkaloidów sporyszu lub oksytocyna - efedryna nasila ich działanie
• Acetazolamid i inne związki alkalizujące mocz - mogą zwiększać stężenie efedryny we krwi
• Salbutamol i inne leki pobudzające układ współczulny - ryzyko nasilenia działań niepożądanych na układ krążenia

Liczne interakcje Tussipectu z innymi lekami wymagają szczególnej ostrożności przy jego przepisywaniu pacjentom stosującym politerapię. Konieczna jest dokładna analiza wszystkich przyjmowanych przez pacjenta leków.

Działania niepożądane

Podczas stosowania leku Tussipect® mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Ze strony układu nerwowego:

• Pobudzenie
• Zawroty głowy
• Rozdrażnienie
• Niepokój
• Drżenie rąk
• Zaburzenia snu

Ze strony układu krążenia:

• Kołatanie serca
• Wzrost ciśnienia krwi

Ze strony układu pokarmowego:

• Mdłości
• Wymioty
• Bóle brzucha

Profil działań niepożądanych Tussipectu jest związany głównie z zawartością efedryny i saponin. Należy poinformować pacjenta o możliwości wystąpienia tych objawów i zalecić przerwanie stosowania leku w przypadku ich nasilenia.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania leku Tussipect® mogą wystąpić następujące objawy:

• Pobudzenie psychoruchowe
• Bezsenność
• Ból głowy
• Osłabienie
• Kołatanie serca
• Zawroty głowy
• Drżenie
• Przejściowe zaparcia
• Przedłużone zaleganie treści pokarmowej w żołądku

Objawy przedawkowania Tussipectu są głównie związane z działaniem efedryny na układ nerwowy i sercowo-naczyniowy. W przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.

Mechanizm działania

Tussipect® jest lekiem złożonym, którego działanie opiera się na synergistycznym efekcie kilku składników aktywnych:

Efedryna:

• Silnie rozluźnia i rozkurcza mięśnie gładkie, szczególnie oskrzeli
• Pogłębia i przyspiesza proces oddychania
• Pobudza receptory w drzewie oskrzelowym, powodując rozkurcz oskrzeli
• Hamuje czynność wydzielniczą błony śluzowej

Korzeń lukrecji i jego przetwory:

• Działają wykrztuśnie
• Wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne
• Obniżają napięcie powierzchniowe i rozmiękczają śluz wydzielany w górnych drogach oddechowych

Saponiny i sodu benzoesan:

• Drażnią błonę śluzową żołądka, powodując odruchowe zwiększenie wydzielania gruczołów oskrzelowych

Wyciąg z ziela tymianku:

• Wzmaga samoistny ruch nabłonka rzęskowego górnych dróg oddechowych
• Zwiększa ilość wydzielanego śluzu i ułatwia odkrztuszanie
• Wykazuje działanie przeciwbakteryjne, przeciwskurczowe i przeciwzapalne

Kompleksowy mechanizm działania Tussipectu obejmuje efekty rozkurczające, wykrztuśne, przeciwzapalne i przeciwdrobnoustrojowe. Dzięki temu lek skutecznie ułatwia odkrztuszanie i łagodzi objawy infekcji dróg oddechowych.

Skład leku

Tabletki drażowane:

1 tabletka zawiera:

• 60 mg wyciągu suchego z korzenia lukrecji (Liquiritiae radicis extractum siccum, DER 5-9:1; ekstrahent: woda)
• 72 mg korzenia lukrecji sproszkowanego (Liquiritiae radix pulveris)
• 15 mg efedryny chlorowodorku
• 16,7 mg sodu benzoesanu
• 12 mg saponiny

Syrop:

5 ml syropu zawiera:

• 4,35 mg efedryny chlorowodorku
• 622 mg wyciągu tymiankowego (Thymi extractum), DER 1:3-5; ekstrahent: mieszanina etanolu 96%, wody i glicerolu
• 1,43 mg saponiny
• Substancja pomocnicza: amonu wodorotlenek stężony - 0,1%

Tussipect® występuje w dwóch postaciach - tabletek drażowanych i syropu, co pozwala na dobór odpowiedniej formy leku do preferencji pacjenta. Skład ilościowy i jakościowy obu postaci leku różni się, co może wpływać na ich działanie i profil bezpieczeństwa.