Tussidex - profesjonalna charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Tussidex jest wskazany do doraźnego leczenia objawowego ostrego, suchego kaszlu, który nie jest związany z zaleganiem wydzieliny w drogach oddechowych. Lek wykazuje działanie przeciwkaszlowe poprzez wpływ na ośrodek kaszlu w rdzeniu przedłużonym, podnosząc jego próg wrażliwości i w konsekwencji tłumiąc odruch kaszlowy.

Należy podkreślić, że Tussidex nie jest odpowiedni do lywnego) z odkrztuszaniem. W przypadku utrzymywania się kaszlu powyżej 7 dni lub wystąpienia dodatkowych objawów, takich jak gorączka, ból głowy czy wysypka, konieczne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia przyczynowego.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela 1. Schemat dawkowania preparatu Tussidex

Pojedyncza kapsułka elastyczna zawiera 30 mg bromowodorku dekstrometorfanu. Ze względu na zawartość substancji czynnej, preparat nie powinien być stosowany u dzieci poniżej 12. roku życia.

Przeciwwskazania

Stosowanie preparatu Tussidex jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na dekstrometorfan lub którykolwiek inny składnik preparatu
• Równoczesne leczenie inhibitorami monoaminooksydazy (MAO)
• Astma oskrzelowa
• Ciężka niewydolność wątroby
• Niewydolność oddechowa
• Karmienie piersią

Należy zwrócić szczególną uwagę na przeciwwskazanie dotyczące jednoczesnego stosowania z inhibitorami MAO, gdyż może to prowadzić do poważnych powikłań, w tym zapaści, śpiączki, wysokiej gorączki i wzrostu ciśnienia tętniczego krwi.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania preparatu Tussidex należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

• Nie należy przyjmować dekstrometorfanu przed upływem 14 dni od zaprzestania leczenia inhibitorami MAO.
• W trakcie leczenia dekstrometorfanem nie wolno spożywać alkoholu ani przyjmować preparatów zawierających alkohol.
• U pacjentów z niewydolnością wątroby konieczne jest zmniejszenie dawki ze względu na możliwość zaburzenia metabolizmu leku.
• Preparat zawiera glikol propylenowy, który może powodować reakcje alergiczne.
• Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi maszyn ze względu na ryzyko wystąpienia senności i zawrotów głowy.

W przypadku utrzymywania się kaszlu powyżej 7 dni lub wystąpienia dodatkowych objawów, takich jak gorączka, ból głowy czy wysypka, należy skonsultować się z lekarzem w celu wdrożenia odpowiedniego leczenia.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Dekstrometorfan może wchodzić w istotne interakcje z następującymi lekami:

• Inhibitory MAO: Jednoczesne stosowanie może prowadzić do poważnych powikłań, w tym zapaści, śpiączki, wysokiej gorączki i wzrostu ciśnienia tętniczego krwi.
• Chinidyna: Może hamować metabolizm dekstrometorfanu w wątrobie, zwiększając jego stężenie w surowicy krwi i nasilając działania niepożądane.
• Leki działające hamująco na OUN: Jednoczesne stosowanie może nasilać działanie tych leków i dekstrometorfanu.

Należy zachować szczególną ostrożność przy łączeniu dekstrometorfanu z wymienionymi grupami leków i w razie wątpliwości skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża: Tussidex może być stosowany podczas ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Należy zachować szczególną ostrożność w końcowym okresie ciąży, gdyż dekstrometorfan może spowodować zaburzenia czynności oddechowej u noworodka.

Karmienie piersią: Stosowanie preparatu Tussidex u kobiet karmiących piersią jest przeciwwskazane. Dekstrometorfan przenika do mleka matki i może powodować u niemowląt karmionych piersią obniżenie ciśnienia krwi i zatrzymanie oddychania.

W obu przypadkach decyzję o stosowaniu leku powinna podjąć lekarz po dokładnej analizie stosunku korzyści do ryzyka.

Działania niepożądane

Podczas stosowania preparatu Tussidex mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Senność
• Zawroty głowy
• Bóle żołądka
• Zaparcia lub biegunka
• Nudności
• Wymioty
• Reakcje alergiczne: wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych objawów należy skonsultować się z lekarzem. Szczególną uwagę należy zwrócić na reakcje alergiczne, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji medycznej.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania preparatu Tussidex mogą obejmować:

• Dezorientację
• Senność
• Zawroty głowy
• Nudności i wymioty
• Pobudzenie, nerwowość, niepokój, drażliwość
• Zaburzenia czynności oddechowej (przy dawkach powyżej 10 mg/kg/mc./dobę)
• Śpiączkę i drgawki (po znacznym przedawkowaniu)
• Objawy psychotyczne, takie jak pobudzenie, omamy wzrokowe i słuchowe (po jednorazowym spożyciu dawki 300 mg lub większej)

W przypadku przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala. Postępowanie po przedawkowaniu obejmuje:

• Płukanie żołądka
• Podanie naloksonu w przypadku zahamowania czynności ośrodka oddechowego
• Wspomaganie oddychania
• Podanie benzodiazepin w razie wystąpienia drgawek

Należy podkreślić, że przedawkowanie i/lub uzależnienie od dekstrometorfanu występują bardzo rzadko i są zazwyczaj związane z długotrwałym stosowaniem dużych dawek tego leku.

Właściwości farmakologiczne

Dekstrometorfan, substancja czynna preparatu Tussidex, działa na ośrodek kaszlu w rdzeniu przedłużonym. Mechanizm działania polega na podniesieniu progu wrażliwości tego ośrodka, co w efekcie prowadzi do tłumienia odruchu kaszlowego. Dzięki temu lek skutecznie łagodzi suchy, nieproduktywny kaszel.

Skład preparatu

Jedna kapsułka elastyczna preparatu Tussidex zawiera 30 mg bromowodorku dekstrometorfanu jako substancję czynną.

Znajomość pełnego składu preparatu, w tym substancji pomocniczych, jest istotna ze względu na możliwość wystąpienia reakcji alergicznych, szczególnie u pacjentów z nadwrażliwością na określone składniki.