Wskazania do stosowania

Torsemed (torasemid) jest wskazany w następujących przypadkach:

Dawka 5 mg: - Samoistne nadciśnienie tętnicze - Obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca, przewlekłą niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby

Dawka 10 mg i 20 mg: - Obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca, przewlekłą niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby

Torasemid jest pętlowym lekiem moczopędnym, który w małych dawkach wykazuje profil farmakodynamiczny zbliżony do leków tiazydowych, natomiast w większych dawkach wywołuje szybką i silną diurezę.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabletki należy przyjmować rano, bez rozgryzania, popijając niewielką ilością płynu. Leczenie nadciśnienia należy rozpocząć od dawki 2,5 mg/dobę, nie zwiększając jej przed upływem 2 miesięcy. W leczeniu obrzęków dawkę można stopniowo zwiększać w razie konieczności.

U osób w podeszłym wieku zalecenia dotyczące dawkowania nie ulegają zmianie, jednak dane z badań porównawczych są ograniczone. Brak doświadczeń dotyczących stosowania torasemidu u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia.

U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować ostrożność ze względu na możliwość zwiększenia stężenia torasemidu w osoczu. Dane dotyczące dostosowania dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek są ograniczone.

Przeciwwskazania

Stosowanie torasemidu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne sulfonylomocznika lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Niewydolność nerek z bezmoczem
• Śpiączka wątrobowa i stan przedśpiączkowy
• Niedociśnienie tętnicze
• Karmienie piersią
• Hipowolemia

Należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu torasemidu u pacjentów z zaburzeniami oddawania moczu, zaburzeniami rytmu serca oraz u osób ze skłonnością do hiperurykemii i dny moczanowej.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia torasemidem należy:

• Wyrównać hipokaliemię, hiponatremię i hipowolemię
• Monitorować objawy utraty elektrolitów i zagęszczenia krwi, szczególnie na początku leczenia i u pacjentów w podeszłym wieku
• Regularnie kontrolować równowagę elektrolitową, zwłaszcza stężenie potasu w surowicy
• Monitorować stężenie glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi oraz liczbę komórek krwi obwodowej

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z cukrzycą, zaburzeniami równowagi kwasowo-zasadowej oraz podczas jednoczesnego stosowania litu, antybiotyków aminoglikozydowych lub cefalosporyn.

Pacjentów należy poinformować o możliwości wystąpienia zawrotów głowy i innych objawów mogących wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, szczególnie na początku leczenia, podczas zwiększania dawki lub jednoczesnego spożycia alkoholu.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Torasemid może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

• Glikozydy naparstnicy - zwiększone ryzyko działań niepożądanych przy niedoborze potasu i/lub magnezu
• Mineralo- i glikokortykosteroidy oraz leki przeczyszczające - nasilenie wydalania potasu
• Leki przeciwnadciśnieniowe, szczególnie inhibitory konwertazy angiotensyny - nasilenie działania hipotensyjnego
• Leki przeciwcukrzycowe - osłabienie ich działania
• Antybiotyki aminoglikozydowe i cisplatyna - nasilenie działania nefrotoksycznego i ototoksycznego
• Lit - zwiększenie stężenia w surowicy i nasilenie działań toksycznych
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne - zmniejszenie działania moczopędnego i hipotensyjnego torasemidu

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania torasemidu z wymienionymi lekami i w razie potrzeby dostosować dawkowanie.

Wpływ na ciążę i laktację

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania torasemidu w czasie ciąży u ludzi. Badania na zwierzętach wykazały działanie toksyczne na płód przy dużych dawkach. Torasemid można stosować w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści wyraźnie przewyższają ryzyko, stosując najmniejszą skuteczną dawkę.

Ze względu na brak informacji o przenikaniu torasemidu do mleka kobiecego, nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane torasemidu obejmują:

• Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (hipowolemia, hipokaliemia, hiponatremia)
• Ból głowy, zawroty głowy
• Dolegliwości żołądkowo-jelitowe (ból żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia)
• Kurcze mięśni
• Zmęczenie, osłabienie
• Zmiany w wynikach badań laboratoryjnych (zwiększenie stężenia kwasu moczowego, glukozy, lipidów we krwi)

Rzadziej mogą wystąpić reakcje alergiczne, zaburzenia widzenia, szumy uszne czy zaburzenia rytmu serca. W przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania torasemidu może wystąpić nadmierna diureza prowadząca do utraty płynów i elektrolitów. Objawy mogą obejmować senność, splątanie, niedociśnienie tętnicze i zapaść krążeniową. Nie istnieje swoista odtrutka. Leczenie polega na zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku oraz uzupełnieniu niedoborów płynów i elektrolitów.

Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne

Torasemid jest pętlowym lekiem moczopędnym o szybkim początku działania. Maksymalne działanie moczopędne występuje w ciągu 2-3 godzin po podaniu doustnym. W małych dawkach profil farmakodynamiczny przypomina leki tiazydowe, natomiast w większych dawkach wywołuje silną diurezę z wysokim pułapem działania.

Lek prowadzi do zmniejszenia obrzęków i poprawy czynności mięśnia sercowego w niewydolności serca poprzez redukcję obciążenia wstępnego i następczego. Siła działania moczopędnego zwiększa się logarytmicznie w zakresie dawek 5-100 mg.

Skład

Substancją czynną leku jest torasemid. Jedna tabletka zawiera odpowiednio 5 mg, 10 mg lub 20 mg torasemidu.

Torsemed jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego.