Torsemed - (IR)
Torasemide
Torsemed (torasemid) - charakterystyka produktu leczniczego
Wskazania do stosowania
Torsemed w dawce 5 mg jest wskazany w leczeniu:
- Samoistnego nadciśnienia tętniczego
- Obrzęków spowodowanych zastoinową niewydolnością serca, przewlekłą niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby
Torsemed w dawkach 10 mg i 20 mg jest wskazany w leczeniu:
- Obrzęków spowodowanych zastoinową niewydolnością serca, przewlekłą niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby
Dawkowanie i sposób podawania
Dawka 5 mg
Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego:
| Dawka początkowa | Dawka maksymalna | Uwagi |
|---|---|---|
| 2,5 mg/dobę | 5 mg/dobę | Dawkę należy przyjmować podczas śniadania. Nie zwiększać przed upływem 2 miesięcy od rozpoczęcia leczenia. |
Tabela 1. Dawkowanie Torsemedu 5 mg w leczeniu nadciśnienia tętniczego
Leczenie obrzęków:
| Dawka początkowa i podtrzymująca | Dawka maksymalna | Uwagi |
|---|---|---|
| 5 mg/dobę | 20 mg/dobę (w pojedynczych przypadkach do 40 mg/dobę) | Dawkę można zwiększać stopniowo w razie konieczności. |
Tabela 2. Dawkowanie Torsemedu 5 mg w leczeniu obrzęków
Dawki 10 mg i 20 mg
Leczenie obrzęków:
| Dawka początkowa i podtrzymująca | Dawka maksymalna | Uwagi |
|---|---|---|
| 5 mg/dobę | 20 mg/dobę (w pojedynczych przypadkach do 40 mg/dobę) | Dawkę można zwiększać stopniowo w razie konieczności. |
Tabela 3. Dawkowanie Torsemedu 10 mg i 20 mg w leczeniu obrzęków
Osoby w podeszłym wieku: Zalecenia dotyczące dawkowania nie ulegają zmianie, jednak dane z badań porównawczych u pacjentów w podeszłym wieku i młodych są ograniczone.
Dzieci i młodzież: Brak doświadczeń dotyczących stosowania torasemidu u osób poniżej 18 roku życia.
Pacjenci z niewydolnością wątroby i nerek: Dane dotyczące dostosowania dawki są ograniczone. U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować szczególną ostrożność ze względu na możliwość zwiększenia stężenia torasemidu w osoczu.
Sposób podawania: Tabletki należy przyjmować rano, bez rozgryzania, popijając niewielką ilością płynu. Lek jest zazwyczaj stosowany w leczeniu długotrwałym lub do czasu ustąpienia obrzęków.
Warto zapamiętać
- Torsemed w dawce 5 mg jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz obrzęków, natomiast dawki 10 mg i 20 mg - tylko w leczeniu obrzęków.
- Podczas długotrwałego leczenia torasemidem zaleca się regularne kontrolowanie równowagi elektrolitowej, zwłaszcza stężenia potasu w surowicy.
Przeciwwskazania
Stosowanie Torsemedu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:
- Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne sulfonylomocznika lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- Niewydolność nerek z bezmoczem
- Śpiączka wątrobowa i stan przedśpiączkowy
- Niedociśnienie tętnicze
- Karmienie piersią
- Hipowolemia
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać hipokaliemię, hiponatremię i hipowolemię. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku:
- Zaburzeń oddawania moczu (np. łagodny rozrost gruczołu krokowego)
- Zaburzeń rytmu serca (np. blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia)
- Pacjentów ze skłonnością do hiperurykemii i dny moczanowej
- Pacjentów z cukrzycą utajoną lub jawną
- Zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej
- Równoczesnego stosowania litu, antybiotyków aminoglikozydowych lub cefalosporyn
- Niewydolności nerek wywołanej przez leki o działaniu nefrotoksycznym
- Patologicznych zaburzeń krwi (np. małopłytkowości lub niedokrwistości u pacjentów bez niewydolności nerek)
Podczas długotrwałego leczenia torasemidem zaleca się regularne kontrolowanie równowagi elektrolitowej, zwłaszcza stężenia potasu w surowicy, a także stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi oraz liczby komórek krwi obwodowej.
Pacjentów należy ostrzec, aby nie prowadzili pojazdów ani nie obsługiwali maszyn, jeśli występują u nich zawroty głowy lub podobne objawy, szczególnie na początku leczenia, podczas zwiększania dawki, zmiany produktu na inny lub jednoczesnego spożycia alkoholu.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Torasemid może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:
- Glikozydy naparstnicy - niedobór potasu i/lub magnezu może zwiększać wrażliwość mięśnia sercowego na te leki
- Mineralo- i glikokortykosteroidy oraz leki przeczyszczające - mogą nasilać wydalanie potasu
- Leki przeciwnadciśnieniowe, szczególnie inhibitory konwertazy angiotensyny - ich działanie może być zwiększone
- Leki presyjne (adrenalina, noradrenalina) - torasemid może zmniejszać wrażliwość tętnic na ich działanie
- Leki przeciwcukrzycowe - torasemid może osłabiać ich działanie
- Antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatyna, cefalosporyny - torasemid może nasilać ich działanie nefrotoksyczne i ototoksyczne
- Lit - torasemid może zwiększać jego stężenie w surowicy i nasilać działanie kardio- i neurotoksyczne
- Leki zwiotczające zawierające pochodne kurary oraz teofilina - torasemid może nasilać ich działanie
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. indometacyna) - mogą zmniejszać działanie moczopędne i hipotensyjne torasemidu
- Probenecyd - może zmniejszać skuteczność torasemidu
- Salicylany - torasemid hamuje ich wydalanie przez nerki, zwiększając ryzyko działania toksycznego
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania torasemidu z wymienionymi lekami i w razie potrzeby dostosować dawkowanie.
Wpływ na ciążę i laktację
Ciąża: Brak wystarczających danych dotyczących stosowania torasemidu u kobiet w ciąży. Lek przenika do organizmu płodu i może wywoływać zaburzenia elektrolitowe. Istnieje również ryzyko małopłytkowości u noworodków. Torasemid można podawać podczas ciąży tylko wtedy, gdy korzyści wyraźnie przewyższają ryzyko, stosując możliwie najmniejszą skuteczną dawkę.
Karmienie piersią: Brak informacji dotyczących przenikania torasemidu do mleka kobiecego. Z tego względu nie zaleca się stosowania torasemidu w okresie karmienia piersią.
Działania niepożądane
Najczęściej występujące działania niepożądane to:
- Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zmniejszenie apetytu, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (hipowolemia, hipokaliemia, hiponatremia)
- Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy
- Zaburzenia żołądka i jelit: ból żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie
- Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: kurcze mięśni
- Zaburzenia ogólne: uczucie zmęczenia, osłabienie
Rzadziej mogą wystąpić: parestezje, niedociśnienie tętnicze, zaburzenia krążenia, reakcje alergiczne, zaburzenia widzenia, szumy uszne, głuchota, zapalenie trzustki, zwiększenie stężenia kwasu moczowego, glukozy, tłuszczów i enzymów wątrobowych we krwi.
Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania może wystąpić nadmierna diureza prowadząca do utraty płynów i elektrolitów. Objawami mogą być: senność, splątanie, niedociśnienie tętnicze, zapaść krążeniowa oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Nie istnieje swoista odtrutka. Leczenie polega na zmniejszeniu dawki lub odstawieniu torasemidu oraz uzupełnieniu niedoborów płynów i elektrolitów.
Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne
Torasemid jest pętlowym lekiem moczopędnym. W małych dawkach jego profil farmakodynamiczny przypomina leki z grupy tiazydów. W większych dawkach wywołuje szybką diurezę w sposób zależny od dawki. Maksymalne działanie moczopędne występuje w ciągu 2-3 godzin po podaniu doustnym. Siła działania moczopędnego zwiększa się logarytmicznie w zakresie dawek od 5 do 100 mg.
Torasemid prowadzi do łagodnego zmniejszenia obrzęków i poprawy czynności mięśnia sercowego w przypadku niewydolności serca poprzez redukcję obciążenia wstępnego i następczego.
Skład: 1 tabletka zawiera 5 mg, 10 mg lub 20 mg torasemidu jako substancję czynną.
Torsemed jest skutecznym lekiem moczopędnym o szerokim spektrum zastosowań w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obrzęków różnego pochodzenia. Wymaga jednak starannego monitorowania pacjenta, szczególnie pod kątem równowagi elektrolitowej i funkcji nerek.
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Wykaz B
Upośledza !