Torsemed - (IR)
Torasemide
Torsemed (torasemid) - charakterystyka produktu leczniczego
Wskazania do stosowania
Torsemed w dawce 5 mg jest wskazany w leczeniu:
- Samoistnego nadciśnienia tętniczego
- Obrzęków spowodowanych zastoinową niewydolnością serca, przewlekłą niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby
Torsemed w dawkach 10 mg i 20 mg jest wskazany w leczeniu:
- Obrzęków spowodowanych zastoinową niewydolnością serca, przewlekłą niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby
Dawkowanie i sposób podawania
Samoistne nadciśnienie tętnicze (tabletki 5 mg):
| Dawka początkowa | Dawka maksymalna | Uwagi |
|---|---|---|
| 2,5 mg/dobę | 5 mg/dobę | Przyjmować podczas śniadania. Nie zwiększać dawki przed upływem 2 miesięcy. |
Tabela 1. Dawkowanie w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego
Leczenie obrzęków (wszystkie dawki):
| Dawka początkowa | Dawka maksymalna | Uwagi |
|---|---|---|
| 5 mg/dobę | 20 mg/dobę | W pojedynczych przypadkach stosowano do 40 mg/dobę. |
Tabela 2. Dawkowanie w leczeniu obrzęków
Osoby w podeszłym wieku: Zalecenia dotyczące dawkowania nie ulegają zmianie, jednak dane z badań porównawczych są ograniczone.
Dzieci i młodzież: Brak doświadczeń dotyczących stosowania torasemidu u osób poniżej 18 roku życia.
Niewydolność wątroby i nerek: Dane dotyczące dostosowania dawki są ograniczone. U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować ostrożność ze względu na możliwość zwiększenia stężenia torasemidu w osoczu.
Sposób podawania
Tabletki należy przyjmować rano, bez rozgryzania, popijając niewielką ilością płynu. Lek jest zazwyczaj stosowany w leczeniu długotrwałym lub do czasu ustąpienia obrzęków.
Warto zapamiętać
- Torsemed w dawce 5 mg jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz obrzęków, natomiast dawki 10 mg i 20 mg - tylko w leczeniu obrzęków.
- Podczas leczenia torasemidem należy regularnie kontrolować równowagę elektrolitową, zwłaszcza stężenie potasu w surowicy.
Przeciwwskazania
Stosowanie leku Torsemed jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:
- Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne sulfonylomocznika lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- Niewydolność nerek z bezmoczem
- Śpiączka wątrobowa i stan przedśpiączkowy
- Niedociśnienie tętnicze
- Karmienie piersią
- Hipowolemia
Przeciwwskazania do stosowania torasemidu obejmują szeroki zakres stanów klinicznych, od reakcji alergicznych po poważne zaburzenia funkcji narządów. Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z niewydolnością nerek i wątroby oraz osoby z zaburzeniami gospodarki wodno-elektrolitowej.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem leczenia torasemidem należy:
- Wyrównać hipokaliemię, hiponatremię i hipowolemię
- Zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami oddawania moczu (np. łagodny rozrost gruczołu krokowego)
- Monitorować pacjentów z zaburzeniami rytmu serca (np. blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia)
Podczas leczenia torasemidem zaleca się:
- Regularne kontrolowanie równowagi elektrolitowej, zwłaszcza stężenia potasu w surowicy
- Monitorowanie stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi
- Kontrolę liczby komórek krwi obwodowej
- Obserwację pacjentów ze skłonnością do hiperurykemii i dny moczanowej
- Kontrolę metabolizmu węglowodanów u pacjentów z cukrzycą
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku:
- Zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej
- Jednoczesnego stosowania litu, antybiotyków aminoglikozydowych lub cefalosporyn
- Niewydolności nerek wywołanej przez leki o działaniu nefrotoksycznym
- Patologicznych zaburzeń krwi (np. małopłytkowości lub niedokrwistości u pacjentów bez niewydolności nerek)
Produkt zawiera laktozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Pacjentów należy ostrzec o możliwości wystąpienia zawrotów głowy, co może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, szczególnie na początku leczenia, podczas zwiększania dawki lub przy jednoczesnym spożyciu alkoholu.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Torasemid może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, wpływając na ich działanie lub podlegając ich wpływowi. Najważniejsze interakcje obejmują:
- Glikozydy naparstnicy: Niedobór potasu i/lub magnezu może zwiększać wrażliwość mięśnia sercowego na te leki
- Mineralo- i glikokortykosteroidy oraz leki przeczyszczające: Mogą nasilać wydalanie potasu
- Leki przeciwnadciśnieniowe, szczególnie inhibitory ACE: Może wystąpić nasilenie działania hipotensyjnego
- Leki presyjne (adrenalina, noradrenalina): Torasemid może zmniejszać wrażliwość tętnic na ich działanie
- Leki przeciwcukrzycowe: Możliwe osłabienie ich działania
- Antybiotyki aminoglikozydowe i cisplatyna: Torasemid może nasilać ich działanie nefro- i ototoksyczne
- Lit: Możliwe zwiększenie stężenia litu w surowicy i nasilenie jego toksyczności
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne: Mogą zmniejszać działanie moczopędne i hipotensyjne torasemidu
- Probenecyd: Może zmniejszać skuteczność torasemidu
- Salicylany: Torasemid może hamować ich wydalanie przez nerki
Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu torasemidu z wymienionymi lekami i w razie potrzeby dostosować dawkowanie lub monitorować pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża: Brak wystarczających danych dotyczących stosowania torasemidu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na płód przy dużych dawkach. Torasemid można stosować w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści wyraźnie przewyższają ryzyko, stosując najmniejszą skuteczną dawkę.
Karmienie piersią: Brak danych o przenikaniu torasemidu do mleka kobiecego. Nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią.
Płodność: Badania niekliniczne nie wykazały wpływu torasemidu na płodność.
Działania niepożądane
Najczęstsze działania niepożądane torasemidu obejmują:
- Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zmniejszenie apetytu, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (hipowolemia, hipokaliemia, hiponatremia)
- Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy
- Zaburzenia żołądka i jelit: ból żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie
- Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: kurcze mięśni
- Zaburzenia ogólne: uczucie zmęczenia, osłabienie
Rzadziej występujące, ale istotne działania niepożądane to:
- Zaburzenia krwi: małopłytkowość, erytropenia, leukopenia
- Zaburzenia naczyniowe: powikłania zakrzepowo-zatorowe, niedociśnienie tętnicze
- Zaburzenia skóry: reakcje alergiczne, ciężkie reakcje skórne
- Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zatrzymanie moczu u pacjentów z zaburzeniami w oddawaniu moczu
Podczas leczenia torasemidem należy monitorować parametry laboratoryjne, w tym stężenie elektrolitów, glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi oraz aktywność enzymów wątrobowych.
Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania torasemidu może wystąpić:
- Nadmierna diureza prowadząca do utraty płynów i elektrolitów
- Senność, splątanie
- Niedociśnienie tętnicze
- Zapaść krążeniowa
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
Nie istnieje swoista odtrutka. Leczenie przedawkowania obejmuje zmniejszenie dawki lub odstawienie torasemidu oraz uzupełnienie niedoborów płynów i elektrolitów.
Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne
Torasemid jest pętlowym lekiem moczopędnym o następujących właściwościach:
- W małych dawkach działa podobnie do leków tiazydowych
- W większych dawkach wywołuje szybką diurezę zależną od dawki
- Maksymalne działanie moczopędne występuje 2-3 godziny po podaniu doustnym
- Siła działania moczopędnego zwiększa się logarytmicznie w zakresie dawek 5-100 mg
- Prowadzi do zmniejszenia obrzęków i poprawy czynności mięśnia sercowego w niewydolności serca poprzez redukcję obciążenia wstępnego i następczego
Torasemid charakteryzuje się korzystnym profilem farmakokinetycznym, co pozwala na skuteczne i bezpieczne stosowanie w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz obrzęków różnego pochodzenia.
Skład
Substancja czynna: 1 tabletka zawiera 5 mg, 10 mg lub 20 mg torasemidu.
Torsemed jest skutecznym lekiem moczopędnym o szerokim zastosowaniu w praktyce klinicznej. Wymaga jednak starannego monitorowania pacjenta, szczególnie w zakresie gospodarki wodno-elektrolitowej, oraz ostrożności w stosowaniu u osób z zaburzeniami czynności nerek i wątroby.
Laktacja
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Wykaz B
Upośledza !