Toramide - charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Toramide jest lekiem moczopędnym pętlowym, dostępnym w dawkach 2,5 mg, 5 mg, 10 mg oraz 20 mg. Wskazania do stosowania różnią się w zależności od dawki:

• Dawki 2,5 mg, 5 mg, 10 mg:
  • Nadciśnienie tętnicze pierwotne
  • Obrzęki pochodzenia wątrobowego i nerkowego
  • Obrzęki związane z zastoinową niewydolnością serca
  • Obrzęk płuc
• Dawka 20 mg:
  • Obrzęki pochodzenia wątrobowego i nerkowego
  • Obrzęki związane z zastoinową niewydolnością serca
  • Obrzęk płuc

Torasemid wykazuje działanie moczopędne pętlowe, jednak przy małych dawkach jego profil farmakodynamiczny przypomina leki moczopędne tiazydowe pod względem natężenia i czasu trwania diurezy. W większych dawkach torasemid przyspiesza diurezę w sposób zależny od dawki, przy czym działanie to może być bardzo nasilone.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela 1. Dawkowanie Toramide u dorosłych

W leczeniu nadciśnienia tętniczego pierwotnego zaleca się rozpoczęcie od dawki 2,5 mg raz na dobę. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 5 mg raz na dobę. Badania wskazują, że dawki powyżej 5 mg/dobę nie prowadzą do dalszego obniżania ciśnienia tętniczego. Maksymalny efekt hipotensyjny uzyskuje się po około 12 tygodniach ciągłego leczenia.

W leczeniu obrzęków zwykle stosuje się dawkę początkową 5 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększać stopniowo do 20 mg raz na dobę. W indywidualnych przypadkach podawano dawki do 40 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku nie wymagają szczególnego dostosowania dawek. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania torasemidu u dzieci.

Tabletki należy przyjmować rano, bez rozgryzania, popijając niewielką ilością płynu.

Dawkowanie Toramide jest zróżnicowane w zależności od wskazania i indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie. Kluczowe jest stopniowe zwiększanie dawki w celu osiągnięcia optymalnego efektu terapeutycznego przy minimalizacji ryzyka działań niepożądanych.

Przeciwwskazania

Stosowanie Toramide jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Niewydolność nerek z anurią
• Śpiączka wątrobowa i stan przedśpiączkowy
• Niskie ciśnienie tętnicze
• Okres ciąży i laktacji
• Zaburzenia rytmu serca
• Jednoczesne stosowanie z antybiotykami aminoglikozydowymi czy cefalosporynami
• Niewydolność nerek po zastosowaniu innych leków powodujących uszkodzenie nerek

Przed rozpoczęciem terapii Toramide należy dokładnie ocenić stan pacjenta, zwracając szczególną uwagę na funkcję nerek, wątroby oraz układ sercowo-naczyniowy. Istotne jest również wykluczenie ciąży u kobiet w wieku rozrodczym.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia Toramide należy:

• Wyrównać hipokaliemię, hiponatremię, hipowolemię i zaburzenia mikcji
• Monitorować regularnie bilans elektrolitów, stężenie glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi podczas długotrwałego leczenia
• Uważnie monitorować pacjentów z tendencją do hiperurykemii i dny moczanowej
• Monitorować metabolizm węglowodanów u pacjentów z utajoną lub objawową cukrzycą

Lek zawiera laktozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Pacjenci przyjmujący Toramide powinni zostać ostrzeżeni o możliwości wystąpienia zawrotów głowy i innych objawów, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Stosowanie Toramide wymaga ścisłego monitorowania pacjenta, szczególnie w zakresie gospodarki wodno-elektrolitowej oraz metabolizmu węglowodanów i kwasu moczowego. Konieczne jest również uwzględnienie potencjalnego wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Toramide może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, wpływając na ich działanie lub podlegając ich wpływowi:

• Glikozydy nasercowe: niedobór potasu i/lub magnezu może zwiększać wrażliwość mięśnia sercowego na te leki
• Mineralo- i glikokortykosteroidy oraz środki przeczyszczające: mogą nasilać wydalanie potasu
• Leki hipotensyjne: może dochodzić do nasilenia ich działania
• Antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatyna, cefalosporyny: Toramide może nasilać ich działanie toksyczne
• Lit: może dojść do nasilenia działania kardio- i neurotoksycznego
• Leki zwiotczające zawierające kurarę i teofilina: ich działanie może być nasilone
• Salicylany: może wzrastać ich toksyczność przy stosowaniu dużych dawek
• Leki przeciwcukrzycowe: ich działanie może ulec osłabieniu
• Inhibitory ACE: może dojść do przemijającego spadku ciśnienia tętniczego
• NLPZ (np. indometacyna) i probenecid: mogą osłabiać działanie moczopędne i hipotensyjne Toramide
• Cholestyramina: może zmniejszać wchłanianie Toramide podawanego doustnie

Ze względu na liczne interakcje Toramide z innymi lekami, konieczne jest dokładne zebranie wywiadu farmakologicznego przed rozpoczęciem terapii oraz ścisłe monitorowanie pacjenta w trakcie leczenia, szczególnie przy wprowadzaniu nowych leków do terapii.

Wpływ na ciążę i laktację

Brak danych z badań z udziałem ludzi na temat wpływu torasemidu na zarodek i płód. Badania na zwierzętach wykazały potencjalne działanie teratogenne przy stosowaniu dużych dawek. Nie prowadzono badań dotyczących przenikania torasemidu do mleka matki.

Toramide jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią.

U kobiet w wieku rozrodczym należy wykluczyć ciążę przed rozpoczęciem leczenia Toramide oraz zalecić stosowanie skutecznej antykoncepcji w trakcie terapii. W przypadku planowania ciąży lub jej podejrzenia, należy niezwłocznie przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Toramide mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zmniejszenie liczby erytrocytów, leukocytów i płytek krwi
• Zaburzenia układu nerwowego: parestezje kończyn
• Zaburzenia oka: zaburzenia wzroku
• Zaburzenia ucha i błędnika: szum w uszach, utrata słuchu
• Zaburzenia naczyniowe: powikłania zakrzepowo-zatorowe, zaburzenia krążenia związane z zagęszczeniem krwi
• Zaburzenia żołądka i jelit: suchość w jamie ustnej, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zapalenie trzustki
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (np. GGT)
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: reakcje alergiczne (świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło)
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: retencja moczu (u pacjentów ze zwężeniem drogi odpływu moczu), zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu
• Zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej: hipokaliemia, hiponatremia, odwodnienie
• Zaburzenia metaboliczne: hiperurykemia, hiperglikemia, hiperlipidemia, zasadowica metaboliczna

Stosowanie Toramide wymaga regularnego monitorowania pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych, szczególnie w zakresie gospodarki wodno-elektrolitowej, funkcji nerek i wątroby oraz parametrów metabolicznych. W przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych należy rozważyć modyfikację dawki lub przerwanie leczenia.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Toramide może dojść do:

• Znacznej diurezy z ryzykiem utraty płynów i elektrolitów
• Senności i splątania
• Hipotonii i zapaści krążeniowej
• Zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego

Nie jest znana specyficzna odtrutka. Leczenie przedawkowania polega na zmniejszeniu dawki lub odstawieniu torasemidu przy jednoczesnym uzupełnieniu płynów i elektrolitów.

W przypadku podejrzenia przedawkowania Toramide, kluczowe jest szybkie wdrożenie leczenia objawowego, ze szczególnym uwzględnieniem wyrównania zaburzeń wodno-elektrolitowych i stabilizacji układu krążenia.

Skład

1 tabletka Toramide zawiera 2,5 mg, 5 mg, 10 mg lub 20 mg torasemidu jako substancję czynną.