Toradiur
Torasemide
Wskazania do stosowania
Toradiur jest dostępny w dwóch dawkach, które mają nieco odmienne wskazania:
- Dawka 5 mg:
- Nadciśnienie pierwotne
- Zapobieganie obrzękom oraz leczenie obrzęków i przesięków w przebiegu niewydolności serca
- Dawka 10 mg:
- Zapobieganie obrzękom oraz leczenie obrzęków i przesięków w przebiegu niewydolności serca
Torasemid, substancja czynna leku Toradiur, jest diuretykiem pętlowym o silnym działaniu moczopędnym. Jego mechanizm działania polega na blokowaniu wchłaniania zwrotnego jonów sodu i chloru w ramieniu wstępującym pętli Henlego, co prowadzi do zwiększonego wydalania wody i elektrolitów z organizmu.
Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Toradiuru zależy od wskazania oraz indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie. Poniżej przedstawiono szczegółowe zalecenia dotyczące dawkowania:
| Wskazanie | Dawka początkowa | Dawka podtrzymująca | Dawka maksymalna |
|---|---|---|---|
| Nadciśnienie pierwotne (5 mg) | 2,5 mg/dobę (1/2 tabl.) | 5 mg/dobę (1 tabl.) | 5 mg/dobę (1 tabl.) |
| Obrzęki i przesięki (5 mg) | 5 mg/dobę (1 tabl.) | 5 mg/dobę (1 tabl.) | 20 mg/dobę |
| Obrzęki i przesięki (10 mg) | 5 mg/dobę (1/2 tabl.) | 10 mg/dobę (1 tabl.) | 20 mg/dobę (2 tabl.) |
Tabletki należy przyjmować rano, popijając niewielką ilością płynu. Spożywanie posiłku nie ma wpływu na biodostępność torasemidu.
W leczeniu nadciśnienia pierwotnego, maksymalny efekt terapeutyczny osiągany jest po 12 tygodniach stosowania. W przypadku braku normalizacji ciśnienia po tym okresie, dawkę można zwiększyć do 5 mg/dobę. Nie zaleca się zwiększania dawki powyżej 5 mg/dobę, gdyż nie prowadzi to do dalszego obniżenia ciśnienia krwi.
W leczeniu obrzęków i przesięków, dawkę można zwiększać w zależności od stanu pacjenta. Toradiur stosuje się zazwyczaj długoterminowo lub do czasu ustąpienia obrzęków.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku: Nie jest wymagana modyfikacja dawki. Brak danych porównawczych dotyczących dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku.
Pacjenci z niewydolnością wątroby: Leczenie powinno być prowadzone ze szczególną ostrożnością ze względu na możliwość zwiększenia stężenia torasemidu we krwi.
Dzieci i młodzież poniżej 18 lat: Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku w tej grupie wiekowej. Nie zaleca się stosowania Toradiuru u dzieci i młodzieży.
Przeciwwskazania
Stosowanie Toradiuru jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:
- Nadwrażliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którąkolwiek substancję pomocniczą
- Niewydolność nerek z bezmoczem
- Śpiączka wątrobowa lub stan przedśpiączkowy
- Niskie ciśnienie krwi
- Zmniejszenie objętości krwi krążącej (hipowolemia)
- Obniżone stężenia sodu i potasu we krwi
- Zaburzenia opróżniania pęcherza moczowego (np. spowodowane rozrostem gruczołu krokowego)
- Karmienie piersią
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
Podczas stosowania Toradiuru należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:
- Dna moczanowa
- Zaburzenia rytmu serca (np. blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy II° lub III°)
- Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej
- Jednoczesne stosowanie soli litu, antybiotyków aminoglikozydowych i cefalosporyn
- Patologiczne zmiany w morfologii krwi
- Zaburzenia czynności nerek spowodowane substancjami nefrotoksycznymi
Podczas długotrwałego leczenia torasemidem zaleca się regularną kontrolę gospodarki wodno-elektrolitowej, zwłaszcza stężenia potasu w osoczu krwi. Należy również monitorować stężenie glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi oraz morfologię krwi.
U pacjentów z cukrzycą (jawną lub utajoną) należy uważnie kontrolować metabolizm węglowodanów ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia glukozy we krwi.
Szczególną uwagę należy zwrócić na możliwość wystąpienia zaburzeń elektrolitowych i zagęszczenia krwi, zwłaszcza na początku terapii oraz u pacjentów w podeszłym wieku.
Warto zapamiętać
- Torasemid może powodować pozytywne wyniki testów antydopingowych.
- Lek może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, szczególnie na początku leczenia lub po zmianie dawkowania.
Interakcje z innymi lekami
Torasemid może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, co wymaga szczególnej uwagi przy jego stosowaniu:
- Nasila działanie innych leków obniżających ciśnienie krwi, zwłaszcza inhibitorów ACE
- Może nasilać działania niepożądane glikozydów naparstnicy
- Osłabia działanie leków przeciwcukrzycowych
- Probenecyd i niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą hamować działanie moczopędne i przeciwnadciśnieniowe torasemidu
- Może nasilać oto- i nefrotoksyczne działanie antybiotyków aminoglikozydowych oraz nefrotoksyczne działanie cefalosporyn
- Nasila działanie teofiliny i leków zwiotczających mięśnie
- Leki przeczyszczające oraz mineralo- i glikokortykosteroidy mogą zwiększać utratę potasu
- Może zwiększać stężenie litu w surowicy
- Osłabia działanie amin katecholowych na naczynia
- Kolestyramina może zmniejszać wchłanianie torasemidu podanego doustnie
Należy zachować szczególną ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu torasemidu z wymienionymi lekami i w razie potrzeby dostosować dawkowanie.
Ciąża i laktacja
Brak danych klinicznych dotyczących wpływu torasemidu na zarodek i płód u ludzi. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na rozmnażanie. Torasemid może być stosowany w ciąży tylko w przypadku bezwzględnych wskazań, w najmniejszej skutecznej dawce.
Stosowanie leków moczopędnych w leczeniu nadciśnienia i obrzęków u kobiet ciężarnych nie jest zalecane ze względu na możliwość zaburzenia przepływu krwi przez łożysko i wpływu na wzrost wewnątrzmaciczny płodu.
Karmienie piersią jest przeciwwskazane podczas stosowania torasemidu. W przypadku konieczności zastosowania leku, należy przerwać karmienie piersią.
Działania niepożądane
Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem Toradiuru obejmują:
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (utrata apetytu, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunki, zaparcia)
- Zaburzenia metaboliczne (zaostrzona kwasica metaboliczna, hipokaliemia, hipowolemia, hiponatremia)
- Zwiększenie stężenia kwasu moczowego, glukozy i lipidów we krwi
- Bóle i zawroty głowy, uczucie zmęczenia, osłabienie
- Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak zaburzenia krwi, reakcje alergiczne czy zaburzenia funkcji nerek. W przypadku wystąpienia ciężkich działań niepożądanych należy przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem.
Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania Toradiuru może wystąpić nasilona diureza z utratą płynów i elektrolitów, prowadząca do senności, stanu splątania, objawowego niedociśnienia, zapaści krążeniowej i zaburzeń żołądkowo-jelitowych.
Leczenie przedawkowania polega na przerwaniu podawania leku, uzupełnieniu niedoborów płynów i elektrolitów oraz leczeniu objawowym. Należy pamiętać, że torasemid nie może być usunięty z organizmu poprzez dializę.
Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne
Torasemid jest diuretykiem pętlowym o szybkim początku działania. Efekt moczopędny występuje w ciągu godziny po podaniu dożylnym i 2-3 godzin po podaniu doustnym, utrzymując się do 12 godzin. Zwiększenie diurezy jest proporcjonalne do logarytmu dawki w zakresie 5-100 mg.
U pacjentów z niewydolnością serca torasemid powoduje ustępowanie objawów oraz poprawę czynności mięśnia sercowego poprzez zmniejszenie obciążenia wstępnego i następczego.
Torasemid może być skuteczny również w przypadkach niedostatecznego działania innych leków moczopędnych, takich jak tiazydy, oraz u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek.
Skład
Substancją czynną leku Toradiur jest torasemid. Jedna tabletka zawiera 5 mg lub 10 mg torasemidu, w zależności od dawki.
Toradiur jest cennym narzędziem w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz obrzęków i przesięków w przebiegu niewydolności serca. Jego skuteczność i profil bezpieczeństwa czynią go wartościową opcją terapeutyczną, jednak wymaga on starannego monitorowania pacjenta i indywidualnego dostosowania dawki.
Laktacja
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Wykaz B
Upośledza !