Tlen medyczny Messer - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Tlenoterapia jest wskazana we wszystkich postaciach niedotlenienia. Szczególne korzyści przynosi pacjentom z prawidłowym zużyciem tlenu, u których stwierdzono obniżoną prężność tlenu w mieszanej krwi żylnej podczas oddychania powietrzem atmosferycznym.

Zastosowanie tlenoterapii pozwala na przywrócenie prawidłowego ciśnienia tlenu w tkankach. Należy pamiętać, że mitochondria komórkowe wymagają minimum 1,3 kPa ciśnienia parcjalnego tlenu do prawidłowego funkcjonowania.

Dawkowanie i sposób podawania

Tlen medyczny Messer stosuje się wziewnie w stężeniu od 21% do 100%. Dokładną dawkę i czas trwania terapii ustala personel medyczny, biorąc pod uwagę indywidualny stan pacjenta.

Tabela 1. Zalecane dawkowanie tlenu medycznego Messer w zależności od grupy pacjentów.

Tlenoterapia powinna być prowadzona w sposób ciągły. Przerywane podawanie tlenu może być niebezpieczne ze względu na ryzyko wzrostu prężności CO2 w pęcherzykach płucnych, co może prowadzić do dalszego obniżenia stężenia tlenu w momencie, gdy pacjent oddycha powietrzem atmosferycznym.

Przeciwwskazania

Stosowanie tlenu medycznego Messer jest przeciwwskazane u pacjentów, u których prężność CO2 w krwi tętniczej przekracza 9,3 kPa. W takich przypadkach podanie tlenu może doprowadzić do narkozy dwutlenkowęglowej z utratą przytomności, a w konsekwencji do zgonu pacjenta.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Tlenoterapia wymaga ścisłego monitorowania. Celem jest zmniejszenie hipoksji bez doprowadzenia do zahamowania czynności ośrodka oddechowego. Przed rozpoczęciem terapii należy ocenić tętniczą prężność CO2 za pomocą badania gazometrycznego krwi lub metodą oddechu zwrotnego.

W przypadku pacjentów z przewlekłą chorobą płuc, u których występuje ryzyko hipoksji, należy stosować następujący protokół:

• Jeżeli prężność CO2 wynosi ponad 6,6 kPa, rozpocząć od podawania 25% tlenu
• Stopniowo zwiększać stężenie tlenu, monitorując czy nie występuje zahamowanie oddychania

Szczególną ostrożność należy zachować przy stosowaniu stężeń tlenu powyżej 60% (u noworodków powyżej 40%) oraz w terapii hiperbarycznej. Działania niepożądane mogą wpływać na sprawność psychofizyczną pacjenta, dlatego nie zaleca się prowadzenia pojazdów mechanicznych ani obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu po tlenoterapii.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Tlen medyczny Messer może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

• Bleomycyna: Wysokie stężenia tlenu nasilają działania niepożądane tego cytostatyku, szczególnie zwłóknienie tkanki płucnej
• Parakwat: Tlenoterapia może pogłębić uszkodzenia tkanki płucnej u pacjentów z wcześniejszymi uszkodzeniami płuc powstałymi podczas leczenia tlenem
• Adriamycyna, disulfiram, cisplatyna, sulfamylon: Leki te stanowią przeciwwskazanie do hiperbarycznej terapii tlenowej

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Ze względu na brak wystarczających badań dotyczących terapii tlenowej u kobiet w ciąży i karmiących piersią, tlen medyczny Messer należy stosować w tych grupach pacjentek tylko w przypadku zdecydowanej konieczności medycznej.

Działania niepożądane

Stosowanie tlenu medycznego Messer może wiązać się z wystąpieniem następujących działań niepożądanych:

• Narkoza dwutlenkowo-węglowa z utratą przytomności
• Hipoksja następowa wywołana nagłym podaniem czystego tlenu
• Zwłóknienie zasoczewkowe u noworodków (szczególnie wcześniaków)
• Zatrucie tlenem (efekt Paula Berta) - przy stężeniach powyżej 70%, objawiające się uogólnionymi drgawkami
• Niedodma pęcherzyków płucnych
• Objawy ze strony układu oddechowego: podrażnienie krtani i tchawicy, obrzęk błony śluzowej nosa, ból krtani, kaszel, zapalenie oskrzeli
• Dolegliwości ze strony narządu słuchu: ból ucha, zablokowanie trąbki słuchowej
• Objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego: bóle zamostkowe
• Dolegliwości ze strony układu pokarmowego: utrata łaknienia, nudności, wymioty
• Zmiany w układzie oddechowym: zmniejszenie pojemności życiowej
• Objawy neurologiczne: przeczulice, zmiany psychiczne
• Zaburzenia wzroku: zmniejszenie pola widzenia, krótkowzroczność, zaćma

U noworodków, zwłaszcza wcześniaków, stężenie tlenu w inkubatorze nie powinno przekraczać 40% ze względu na ryzyko rozwoju retinopatii i ślepoty.

Przedawkowanie

Przedawkowanie tlenu medycznego Messer może prowadzić do wystąpienia działań niepożądanych, głównie ze strony układu oddechowego, ośrodkowego układu nerwowego i układu krążenia. Obserwuje się zmniejszenie rzutu systemowego i hemolizę erytrocytów. U wcześniaków przedawkowanie może powodować retinopatię i ślepotę.

Aby zminimalizować ryzyko przedawkowania lub zatrucia, należy ściśle przestrzegać wszystkich podstawowych zasad, zaleceń oraz wskazań do stosowania tlenu medycznego.

Właściwości farmakodynamiczne

Tlenoterapia ma na celu zwiększenie stężenia tlenu we wdychanych gazach, co prowadzi do wzrostu prężności tlenu w pęcherzykach płucnych i we krwi opuszczającej płuca. Skuteczność tlenoterapii jest największa w przypadku hipoksji hipoksycznej, gdy prężność tlenu we krwi jest niska.

W przypadku hipoksji anemicznej i zastoinowej, tlenoterapia jest mniej skuteczna, ponieważ nie zwiększa znacząco ilości tlenu przenoszonego przez hemoglobinę. Wzrasta jednak ilość tlenu rozpuszczonego fizycznie w osoczu.

Należy pamiętać, że tlenoterapia nie jest skuteczna w przypadku hipoksji histotoksycznej.

Skład produktu leczniczego

Tlen medyczny Messer zawiera nie mniej niż 99,5% objętości tlenu.

Tlenoterapia z wykorzystaniem tlenu medycznego Messer jest kluczowym elementem leczenia wielu stanów klinicznych związanych z niedotlenieniem. Właściwe stosowanie tego produktu leczniczego, z uwzględnieniem wszystkich przeciwwskazań i środków ostrożności, pozwala na skuteczne przywrócenie prawidłowego ciśnienia tlenu w tkankach, co ma fundamentalne znaczenie dla funkcjonowania organizmu na poziomie komórkowym.