Tlen medyczny Messer - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Tlenoterapia jest wskazana we wszystkich postaciach niedotlenienia. Szczególnie korzystne efekty obserwuje się u pacjentów z prawidłowym zużyciem tlenu, u których stwierdza się obniżoną prężność tlenu w mieszanej krwi żylnej podczas oddychania powietrzem atmosferycznym.

Zastosowanie tlenoterapii pozwala na przywrócenie prawidłowego ciśnienia tlenu w tkankach, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania mitochondriów komórkowych, wymagających minimum 1,3 kPa ciśnienia parcjalnego tlenu.

Dawkowanie i sposób podawania

Tlen medyczny Messer stosuje się wziewnie w stężeniu od 21% do 100%. Dokładne dawkowanie i czas trwania terapii określa personel medyczny, dostosowując je indywidualnie do stanu pacjenta.

Tabela 1. Zalecane dawkowanie tlenu medycznego w zależności od grupy pacjentów.

Należy pamiętać, że tlen musi być podawany w sposób ciągły. Przerywane podawanie tlenu jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do wzrostu prężności CO2 w pęcherzykach płucnych, co z kolei może spowodować dalsze obniżanie stężenia tlenu w momencie, kiedy pacjent oddycha powietrzem atmosferycznym.

Przeciwwskazania

Tlen medyczny Messer nie powinien być stosowany u pacjentów, u których prężność CO2 w krwi tętniczej przekracza 9,3 kPa. Podanie tlenu w takiej sytuacji może doprowadzić do narkozy dwutlenkowęglowej z utratą przytomności, a w konsekwencji do zgonu pacjenta.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Tlenoterapia wymaga ścisłego monitorowania. Celem jest zmniejszenie hipoksji bez doprowadzenia do zahamowania czynności ośrodka oddechowego. Przed rozpoczęciem terapii konieczna jest ocena tętniczej prężności CO2 za pomocą badania gazometrycznego krwi lub metodą oddechu zwrotnego.

Jeżeli prężność CO2 przekracza 6,6 kPa, zaleca się rozpoczęcie terapii od podania 25% tlenu, a następnie stopniowe zwiększanie jego stężenia, o ile nie występuje zahamowanie oddychania.

Szczególną ostrożność należy zachować przy stosowaniu stężeń tlenu powyżej 60% (u noworodków powyżej 40%) oraz podczas terapii hiperbarycznej. Działania niepożądane mogą wpływać na sprawność psychofizyczną pacjenta, dlatego nie zaleca się prowadzenia pojazdów mechanicznych ani obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu po tlenoterapii.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Tlen medyczny Messer może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami:

• Bleomycyna: wysokie stężenia tlenu nasilają działania niepożądane tego cytostatyku, szczególnie zwłóknienie tkanki płucnej.
• Parakwat: tlenoterapia może pogłębić uszkodzenia tkanki płucnej u pacjentów z wcześniejszymi uszkodzeniami płuc powstałymi podczas leczenia tlenem.
• Adriamycyna, disulfiram, cisplatyna, sulfamylon: stanowią przeciwwskazania do hiperbarycznej terapii tlenowej.

Należy zachować szczególną ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu tlenu medycznego i wymienionych leków, a w niektórych przypadkach unikać łączenia terapii.

Ciąża i laktacja

Brak wystarczających badań dotyczących bezpieczeństwa terapii tlenowej u kobiet w ciąży i karmiących piersią. W tych grupach pacjentek tlen medyczny Messer należy stosować tylko w przypadku zdecydowanej konieczności, po dokładnym rozważeniu potencjalnych korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Stosowanie tlenu medycznego Messer może wiązać się z wystąpieniem następujących działań niepożądanych:

• Narkoza dwutlenkowo-węglowa z utratą przytomności
• Hipoksja następowa wywołana nagłym podaniem czystego tlenu
• Zwłóknienie zasoczewkowe u noworodków (szczególnie wcześniaków)
• Zatrucie tlenem (efekt Paula Berta) - przy stężeniach powyżej 70%, objawiające się uogólnionymi drgawkami
• Niedodma pęcherzyków płucnych
• Objawy ze strony układu oddechowego: podrażnienie krtani i tchawicy, obrzęk błony śluzowej nosa, ból krtani, kaszel, zapalenie oskrzeli
• Dolegliwości uszne: ból ucha, zablokowanie trąbki słuchowej
• Bóle zamostkowe i stawowe
• Objawy ze strony układu pokarmowego: utrata łaknienia, nudności, wymioty
• Zmniejszenie pojemności życiowej płuc
• Zmiany psychiczne
• Zaburzenia widzenia: zmniejszenie pola widzenia, krótkowzroczność, zaćma

W przypadku noworodków, szczególnie wcześniaków, stężenie tlenu w inkubatorze nie powinno przekraczać 40% ze względu na ryzyko rozwoju retinopatii i ślepoty.

Przedawkowanie

Przedawkowanie tlenu medycznego może prowadzić do wystąpienia poważnych działań niepożądanych, głównie ze strony układu oddechowego, ośrodkowego układu nerwowego i układu krążenia. Obserwuje się zmniejszenie rzutu systemowego i hemolizę erytrocytów. U wcześniaków przedawkowanie może powodować retinopatię i ślepotę.

Aby zminimalizować ryzyko przedawkowania lub zatrucia, kluczowe jest przestrzeganie wszystkich podstawowych zasad, zaleceń oraz wskazań do stosowania tlenu medycznego.

Mechanizm działania

Tlenoterapia ma na celu przywrócenie prawidłowego ciśnienia tlenu w tkankach. Wzrost stężenia tlenu we wdychanych gazach podwyższa jego stężenie w pęcherzykach płucnych, co prowadzi do wzrostu prężności tlenu we krwi opuszczającej płuca.

Tlenoterapia jest najbardziej skuteczna w przypadku hipoksji hipoksycznej, gdy prężność tlenu we krwi jest niska. W hipoksji anemicznej i zastoinowej skuteczność tlenoterapii jest ograniczona, ponieważ nie zwiększa ona znacząco ilości tlenu przenoszonego przez hemoglobinę, choć wzrasta ilość tlenu rozpuszczonego fizycznie w osoczu. W przypadku hipoksji histotoksycznej tlenoterapia nie przynosi oczekiwanych efektów.

Skład produktu

Tlen medyczny Messer zawiera nie mniej niż 99,5% objętości tlenu.

Wysoka czystość produktu zapewnia skuteczność terapii i minimalizuje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z ewentualnymi zanieczyszczeniami.