Tlen medyczny Eurogaz 99% - gaz do inhalacji

Wskazania

Tlenoterapia jest wskazana we wszystkich postaciach niedotlenienia. Szczególnie korzystne efekty obserwuje się u pacjentów z prawidłowym zużyciem tlenu, u których stwierdza się zmniejszoną prężność tlenu w mieszanej krwi żylnej podczas oddychania powietrzem atmosferycznym.

Zastosowanie tlenoterapii pozwala na przywrócenie prawidłowego ciśnienia tlenu w tkankach, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania mitochondriów komórkowych, wymagających minimum 1,3 kPa ciśnienia parcjalnego tlenu.

Mechanizm działania

Wzrost stężenia tlenu we wdychanych gazach prowadzi do podwyższenia stężenia tlenu w pęcherzykach płucnych, co skutkuje wzrostem prężności tlenu we krwi opuszczającej płuca. Efektywność tlenoterapii jest najwyższa w przypadku hipoksji hipoksycznej, gdy prężność tlenu we krwi jest niska.

W hipoksji anemicznej i zastoinowej tlenoterapia wykazuje mniejszą skuteczność, ponieważ nie zwiększa znacząco ilości tlenu przenoszonego przez hemoglobinę, choć wzrasta ilość tlenu rozpuszczonego fizycznie w osoczu. Tlenoterapia nie jest skuteczna w hipoksji histotoksycznej.

Dawkowanie

Dawkę i długość stosowania określa personel medyczny.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować u pacjentów, których prężność CO2 w krwi tętniczej wynosi 9,3 kPa lub więcej. Podanie tlenu w takiej sytuacji może doprowadzić do narkozy dwutlenkowej z utratą przytomności, a w konsekwencji do zgonu pacjenta.

Ostrzeżenia specjalne i środki ostrożności

• Konieczne jest ścisłe kontrolowanie leczenia tlenem.
• Tlen musi być podawany w sposób zmniejszający hipoksję, ale nie doprowadzający do zahamowania czynności ośrodka oddechowego.
• Przed rozpoczęciem tlenoterapii należy ocenić tętniczą prężność CO2 badaniem gazometrycznym krwi lub metodą oddechu zwrotnego.
• Przy prężności CO2 powyżej 6,6 kPa, należy rozpocząć od podawania 25% tlenu i stopniowo zwiększać jego stężenie, monitorując czynność oddechową.
• Tlen musi być podawany w sposób ciągły. Przerywane podawanie tlenu jest szczególnie niebezpieczne.
• Zachować szczególną ostrożność przy podawaniu tlenu w stężeniach powyżej 60% (u noworodków powyżej 40%) oraz w terapii hiperbarycznej.

Tlenoterapia powinna być stosowana zawsze, gdy występuje ryzyko hipoksji u pacjentów z przewlekłą chorobą płuc. Należy zachować ostrożność podczas terapii tlenowej w leczeniu zatruć parakwatem, gdyż może to pogłębić uszkodzenia tkanki płucnej u pacjentów z wcześniejszymi uszkodzeniami płuc powstałymi podczas leczenia tlenem.

Interakcje

Nie są znane interakcje z powszechnie stosowanymi lekami. Jednakże, podczas stosowania wysokich stężeń tlenu i jednoczesnej terapii bleomycyną, tlen może nasilać działania niepożądane tego cytostatyku, szczególnie w zakresie zwłóknienia tkanki płucnej.

Przeciwwskazania do hiperbarycznej terapii tlenowej obejmują leczenie adriamycyną, disulfiramem, cisplatyną i sulfamylonem.

Ciąża i laktacja

Ze względu na brak wystarczających badań dotyczących terapii tlenowej u kobiet w ciąży i karmiących piersią, stosowanie tlenu medycznego w tych grupach pacjentek powinno być ograniczone do przypadków bezwzględnej konieczności.

Działania niepożądane

Stosowanie tlenu medycznego może wiązać się z wystąpieniem następujących działań niepożądanych:

• Narkoza dwutlenkowa z utratą przytomności
• Hipoksja następowa wywołana nagłym podaniem czystego tlenu
• Zwłóknienie zasoczewkowe u noworodków (szczególnie wcześniaków) - stężenie tlenu w inkubatorze nie powinno przekraczać 40%
• Zatrucie tlenem (efekt Paula Berta) - może wystąpić przy stosowaniu tlenu o stężeniu powyżej 70%, objawiając się uogólnionymi drgawkami
• Niedodma pęcherzyków płucnych
• Objawy ze strony układu oddechowego: podrażnienie krtani i tchawicy, obrzęk błony śluzowej nosa, okresowy ból krtani, kaszel, zapalenie oskrzeli
• Dolegliwości uszne: ból ucha, zablokowanie trąbki słuchowej
• Objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego: bóle zamostkowe
• Dolegliwości ze strony układu mięśniowo-szkieletowego: bóle stawów
• Objawy ze strony układu pokarmowego: utrata łaknienia, nudności, wymioty
• Zmiany w układzie oddechowym: zmniejszenie pojemności życiowej
• Objawy neurologiczne: przeczulice, zmiany psychiczne
• Zaburzenia wzroku: zmniejszenie pola widzenia, krótkowzroczność, zaćma

Przedawkowanie

Przedawkowanie tlenu może prowadzić do wystąpienia poważnych działań niepożądanych, głównie ze strony układu oddechowego, ośrodkowego układu nerwowego i układu krążenia. Obserwuje się zmniejszenie rzutu systemowego i hemolizę erytrocytów. U wcześniaków przedawkowanie może powodować retinopatię i ślepotę.

Aby zminimalizować ryzyko przedawkowania lub zatrucia, kluczowe jest przestrzeganie wszystkich podstawowych zasad, zaleceń oraz wskazań do stosowania tlenu medycznego.

Skład

Tlen medyczny Eurogaz 99% zawiera nie mniej niż 99,5% objętości tlenu.

Uwagi końcowe

Stosowanie tlenu medycznego wymaga szczególnej ostrożności i ścisłego nadzoru medycznego. Działania niepożądane mogą wpływać na sprawność psychofizyczną pacjenta, dlatego nie zaleca się prowadzenia pojazdów mechanicznych ani obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu po tlenoterapii. Tlenoterapia, choć ratująca życie w wielu przypadkach, niesie ze sobą ryzyko poważnych powikłań, szczególnie przy niewłaściwym stosowaniu lub przedawkowaniu.