Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Titlodine

Tolterodine tartrate

kaps. o przedł. uwalnianiu, twarde
2 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
15,03
30% (1)
9,20
S (2)
bezpł.
Titlodine
kaps. o przedł. uwalnianiu, twarde
4 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
29,31
30% (1)
17,65
S (2)
bezpł.

Titlodine - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Titlodine jest wskazany w leczeniu objawowym zespołu pęcherza nadreaktywnego, objawiającego się:

  • nietrzymaniem moczu z nagłym parciem
  • zwiększoną częstotliwością oddawania moczu
  • nagłymi parciami na mocz

Lek działa poprzez hamowanie skurczów mięśnia wypieracza pęcherza moczowego, co prowadzi do zmniejszenia objawów nadreaktywności pęcherza.

Efekt terapeutyczny Titlodine można zaobserwować po około 4 tygodniach stosowania.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Zalecana dawka
Dorośli (w tym osoby starsze) 4 mg raz na dobę
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR ≤30ml/min) 2 mg raz na dobę

Dawkowanie może być zmodyfikowane w przypadku wystąpienia uciążliwych działań niepożądanych.

Kapsułki należy połykać w całości, można je przyjmować niezależnie od posiłków. Oceny skuteczności leczenia należy dokonać po 2-3 miesiącach terapii.

Stosowanie u dzieci i młodzieży nie jest zalecane ze względu na brak danych dotyczących skuteczności w tej grupie wiekowej.

Dawkowanie Titlodine jest dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, z uwzględnieniem funkcji wątroby i nerek. Kluczowa jest regularna ocena efektów terapii.

Przeciwwskazania

Stosowanie Titlodine jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na tolterodynę lub którykolwiek składnik preparatu
  • Zatrzymanie moczu
  • Niewyrównana jaskra z wąskim kątem przesączania
  • Miastenia rzekomoporaźna
  • Ciężkie wrzodziejące zapalenie okrężnicy
  • Toksyczne rozszerzenie okrężnicy

Przed rozpoczęciem terapii Titlodine konieczne jest dokładne zebranie wywiadu medycznego w celu wykluczenia przeciwwskazań, szczególnie w zakresie chorób układu moczowego i pokarmowego.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Titlodine u pacjentów z:

  • Istotną przeszkodą podpęcherzową z ryzykiem zatrzymania moczu
  • Chorobami przebiegającymi z niedrożnością przewodu pokarmowego
  • Niewydolnością nerek
  • Chorobami wątroby
  • Neuropatią autonomiczną
  • Przepukliną rozworu przełykowego
  • Ryzykiem osłabionej motoryki przewodu pokarmowego

Tolterodyna może powodować wydłużenie odstępu QT, dlatego należy zachować ostrożność u pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi jak:

  • Wrodzone lub nabyte wydłużenie odcinka QT
  • Zaburzenia elektrolitowe (hipokalemia, hipomagnezemia, hipokalcemia)
  • Bradykardia
  • Istotne choroby serca (kardiomiopatia, niedokrwienie mięśnia sercowego, niemiarowość rytmu, zastoinowa niewydolność serca)
  • Jednoczesne stosowanie leków wydłużających odstęp QT

Należy unikać jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A4. Przed rozpoczęciem leczenia warto rozważyć organiczne przyczyny parcia i częstomoczu.

Stosowanie Titlodine wymaga indywidualnego podejścia do pacjenta, z uwzględnieniem chorób współistniejących i potencjalnych interakcji lekowych, szczególnie w kontekście bezpieczeństwa kardiologicznego.

Warto zapamiętać
  • Titlodine może powodować wydłużenie odstępu QT, co wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego.
  • Efekt terapeutyczny leku pojawia się po około 4 tygodniach stosowania, a oceny skuteczności należy dokonać po 2-3 miesiącach terapii.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Należy unikać jednoczesnego stosowania Titlodine z:

  • Silnymi inhibitorami CYP3A4 (np. antybiotyki makrolidowe, leki przeciwgrzybicze, antyproteazy) ze względu na ryzyko przedawkowania
  • Innymi lekami o działaniu przeciwmuskarynowym, gdyż może to nasilić działania terapeutyczne i niepożądane

Tolterodyna może osłabiać działanie leków prokinetycznych. Nie wykazano istotnych interakcji z warfaryną ani doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.

Przy stosowaniu Titlodine kluczowa jest analiza wszystkich przyjmowanych przez pacjenta leków w celu uniknięcia potencjalnie niebezpiecznych interakcji, szczególnie w kontekście metabolizmu wątrobowego i działania na układ sercowo-naczyniowy.

Wpływ na ciążę i laktację

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania tolterodyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję. Stosowanie Titlodine w trakcie ciąży nie jest wskazane.

Brak danych o przenikaniu tolterodyny do mleka matki. Należy unikać stosowania leku w okresie karmienia piersią.

Titlodine nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży i karmiących piersią ze względu na potencjalne ryzyko dla płodu i noworodka oraz brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Titlodine wynikają z jego właściwości przeciwmuskarynowych i obejmują:

  • Suchość w jamie ustnej (bardzo często)
  • Niestrawność (często)
  • Suchość oczu (często)
  • Zaparcia (często)
  • Ból brzucha (często)
  • Wzdęcia (często)
  • Biegunka (często)

Inne istotne działania niepożądane to:

  • Zawroty głowy, senność, ból głowy (często)
  • Zaburzenia widzenia, w tym zaburzenia akomodacji (często)
  • Palpitacje, arytmia (niezbyt często)
  • Zatrzymanie moczu (niezbyt często)

Rzadko mogą wystąpić poważne reakcje, takie jak reakcje anafilaktoidalne czy obrzęk naczynioruchowy.

Profil działań niepożądanych Titlodine jest związany głównie z jego mechanizmem działania. Większość efektów ubocznych ma charakter łagodny do umiarkowanego, jednak należy monitorować pacjentów pod kątem rzadkich, ale poważnych reakcji alergicznych.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Titlodine mogą wystąpić nasilone objawy przeciwcholinergiczne. Leczenie obejmuje:

  • Płukanie żołądka i podanie węgla aktywowanego
  • Leczenie objawowe, w tym:
    • Fizostygmina w przypadku ciężkich objawów ośrodkowych
    • Benzodiazepiny przy drgawkach i pobudzeniu
    • Sztuczne oddychanie w niewydolności oddechowej
    • Beta-blokery w tachykardii
    • Cewnikowanie przy zatrzymaniu moczu

Należy monitorować odstęp QT i wdrożyć odpowiednie postępowanie w przypadku jego wydłużenia.

Przedawkowanie Titlodine wymaga kompleksowego podejścia terapeutycznego, z uwzględnieniem potencjalnych zaburzeń rytmu serca i innych objawów związanych z nadmiernym działaniem przeciwcholinergicznym.

Właściwości farmakologiczne

Titlodine zawiera tolterodynę, która jest kompetycyjnym, swoistym antagonistą receptorów muskarynowych. Wykazuje bardziej selektywny wpływ na pęcherz moczowy niż na gruczoły ślinowe. Jeden z metabolitów tolterodyny (pochodna 5-hydroksymetylo) ma podobny profil farmakologiczny i przyczynia się do efektu terapeutycznego, szczególnie u pacjentów intensywnie metabolizujących lek.

Mechanizm działania Titlodine opiera się na selektywnym blokowaniu receptorów muskarynowych w pęcherzu moczowym, co prowadzi do zmniejszenia objawów nadreaktywności pęcherza przy potencjalnie mniejszym wpływie na inne narządy.

Skład

Titlodine dostępny jest w postaci kapsułek twardych o przedłużonym uwalnianiu, zawierających:

  • 2 mg tolterodyny winianu (co odpowiada 1,37 mg tolterodyny) lub
  • 4 mg tolterodyny winianu (co odpowiada 2,74 mg tolterodyny)

Dostępność dwóch dawek leku pozwala na indywidualne dostosowanie terapii do potrzeb pacjenta, z uwzględnieniem skuteczności i tolerancji leczenia.


1) Zespół pęcherza nadreaktywnego potwierdzony badaniem urodynamicznym
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.


Wskazania

Produkt leczniczy wskazany jest w leczeniu objawowym nietrzymania moczu z nagłym parciem i/lub zwiększonej częstotliwości oddawania moczu oraz nagłych parć mogących wystąpić u pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego.

Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku). Zalecana dawka wynosi 4 mg raz/dobę, za wyjątkiem pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR ≤30ml/min), dla których zalecana dawka wynosi 2 mg raz/dobę. W przypadku wystąpienia uciążliwych działań niepożądanych dawka może zostać zmniejszona z 4 mg do 2 mg raz/dobę. Kaps. twarde o przedłużonym uwalnianiu mogą być przyjmowane z pokarmem lub bez i muszą być połknięte w całości. Wyniki leczenia należy poddać ocenie po 2-3 m-cach. Pacjenci pediatryczni. Skuteczność stosowania produktu leczniczego u dzieci nie została wykazana. W związku z tym stosowanie produktu leczniczego u dzieci nie jest wskazane.

Kaps. mogą być przyjmowane z pokarmem lub bez i muszą być połknięte w całości.

Tolterodyna jest przeciwwskazana u pacjentów, u których występuje: nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych; zatrzymanie moczu; niewyrównana jaskra z wąskim kątem przesączania; miastenia rzekomoporaźna; ciężkie wrzodziejące zapalenie okrężnicy; toksyczne rozszerzenie okrężnicy.

Należy zachować ostrożność stosując tolterodynę u pacjentów, u których występuje: istotna przeszkoda podpęcherzowa z ryzykiem zatrzymania moczu; choroby przebiegające z niedrożnością przewodu pokarmowego, np. zwężenie odźwiernika; niewydolność nerek; choroby wątroby; neuropatia autonomiczna; przepuklina rozworu przełykowego; ryzyko wystąpienia osłabionej motoryki przewodu pokarmowego. Wykazano, że wielokrotne dobowe dawki dobowe tolterodyny wynoszące 4 mg (dawka terapeutyczna) i 8 mg (dawka większa od terapeutycznej) wydłużają odstęp QTc. Kliniczne znaczenie tych obserwacji nie jest jasne i zależy od indywidulanych czynników ryzyka i podatności pacjenta. Należy zachować ostrożność stosując tolterodynę u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT obejmującymi: wrodzone lub udokumentowane nabyte wydłużenie odcinka QT; zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokalemia, hipomagnezemia, hipokalcemia; bradykardia; istotne, obecne wcześniej choroby serca (np. kardiomiopatia, niedokrwienie mięśnia sercowego, niemiarowość rytmu, zastoinowa niewydolność serca); jednoczesne stosowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QT, w tym leki przeciwarytmiczne z klasy IA (np. chinidyna, prokainamid) i z klasy III (np. amiodaron, sotalol). Jest to szczególnie istotne w przypadku przyjmowania silnych inhibitorów CYP3A4. Należy unikać jednoczesnego leczenia silnymi inhibitorami CYP3A4. Przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć organiczne przyczyny występowania parcia i częstomoczu. Produkt leczniczy zawiera ok. 67,3 mg laktozy (33,6 mg glukozy i 33,6 mg galaktozy) w 1 dawce. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego leku. Produkt leczniczy zawiera 0,00404 mmol (lub 0,092988 mg) sodu w 1 dawce. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów wymagających stosowania diety z kontrolowaną ilością sodu. Ponieważ produkt leczniczy może powodować zaburzenia akomodacji i wpływać na czas reakcji, zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona.

Jednoczesne układowe leczenie silnymi inhibitorami CYP3A4, takimi jak antybiotyki makrolidowe (erytromycyna i klarytromycyna), leki przeciwgrzybicze (ketokonazol i itrakonazol) i antyproteazy, nie jest zalecane ze względu na podwyższone stężenie tolterodyny w surowicy krwi u osób o obniżonej aktywności CYP2D i (wynikające stąd) ryzyko przedawkowania. Jednoczesne leczenie innymi lekami o właściwościach przeciwmuskarynowych może powodować nasilenie działania terapeutycznego i działań niepożądanych. Z drugiej strony działanie terapeutyczne tolterodyny może być osłabione przy jednoczesnym przyjmowaniu agonistów cholinergicznych receptorów muskarynowych. Zmniejszenie motoryki żołądka spowodowane lekami przeciwmuskarynowymi może oddziaływać na wchłanianie innych leków. Tolterodyna może osłabiać działanie leków prokinetycznych, takich jak metoklopramid i cisaprid. Jednoczesne leczenie fluoksetyną (silny inhibitor CYP2D6) nie powoduje klinicznie istotnej interakcji, ponieważ tolterodyna i jej zależny od CYP2D6 metabolit - 5-hydroksymetylotolterodyna wykazują równoważną siłę działania. Badania interakcji leku wykazały brak interakcji z warfaryną lub złożonymi, doustnymi lekami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol/lewonorgestrel). Badanie kliniczne wykazało, że tolterodyna nie jest inhibitorem metabolicznym CYP2D6, 2C19, 2C9, 3A4 lub 1A2. Dlatego też, nie należy spodziewać się zwiększonych stężeń w osoczu leków metabolizowanych przez te enzymy przy jednoczesnym stosowaniu z tolterodyną.

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania tolterodyny przez kobiety w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję. Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Dlatego też, stosowanie tolterodyny w trakcie ciąży nie jest wskazane. Brak dostępnych danych dotyczących przenikania tolterodyny do mleka matki. Należy unikać stosowania tolterodyny w okresie karmienia piersią. Brak dostępnych danych dotyczących płodności.

Ze względu na właściwości farmakologiczne tolterodyny, może ona powodować łagodne lub umiarkowane objawy przeciwmuskarynowe, takie jak suchość w jamie ustnej, niestrawność i suchość oczu. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zapalenie zatok. Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) bliżej nieokreślona nadwrażliwość; (nieznana) reakcje anafilaktoidalne. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) nerwowość; (nieznana) splątanie, omamy, dezorientacja. Zaburzenia układu nerwowego: (często) zawroty głowy, senność, ból głowy; (niezbyt często) parestezje, zaburzenia pamięci. Zaburzenia oka: (często) suchość oczu, zaburzenia widzenia (w tym zaburzenia akomodacji). Zaburzenia ucha i błędnika: (niezbyt często) zawroty głowy. Zaburzenia serca: (niezbyt często) palpitacje, niewydolność serca, arytmia; (nieznana) tachykardia. Zaburzenia naczyniowe: (nieznana) zaczerwienienie skóry. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) suchość w jamie ustnej; (często) niestrawność, zaparcie, ból brzucha, wzdęcie, biegunka; (nieznana) refluks żoładkowo-przełykowy, wymioty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) obrzęk naczynioruchowy, suchość skóry. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (często) bezmocz; (niezbyt często) zatrzymanie moczu. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) zmęczenie, obrzęki obwodowe; (niezbyt często) ból w klatce piersiowej. U pacjentów leczonych inhibitorami cholinoesterazy z powodu demencji po rozpoczęciu leczenia tolterodyną odnotowano przypadki nasilenia objawów demencji (np. splątanie, dezorientacja, omamy). W 2, randomizowanych badaniach klinicznych III fazy, kontrolowanych placebo, z podwójnie ślepą próbą, prowadzonych przez ponad 12 tyg. z udziałem 710 pacjentów pediatrycznych, odsetek pacjentów z zakażeniami układu moczowego, biegunkami i zaburzeniami zachowania był wyższy u pacjentów leczonych tolterodyną w porównaniu z pacjentami przyjmującymi placebo (zakażenia układu moczowego: tolterodyna 6,8%, placebo 3,6%; biegunka: tolterodyna 3,3%, placebo 0,9%); zaburzenia zachowania: tolterodyna 1,6%, placebo 0,4%).

Największą dawką winianu tolterodyny podaną ochotnikom była dawka 12,8 mg podana jako dawka pojedyncza w postaci o konwencjonalnym uwalnianiu . Najcięższymi zaobserwowanymi działaniami niepożądanymi były zaburzenia akomodacji oraz trudności w oddawaniu moczu. W przypadku przedawkowania tolterodyny, należy zastosować płukanie żołądka i podać węgiel aktywowany. Objawy należy leczyć następująco: ciężkie, ośrodkowe działania przeciwcholinergiczne (np. halucynacje, silne pobudzenie): leczenie fizostygminą; drgawki i wyraźne pobudzenie: leczenie benzodiazepinami; niewydolność oddechowa: leczenie poprzez sztuczne oddychanie; tachykardia: leczenie β-blokerami; zatrzymanie moczu: leczenie poprzez cewnikowanie; rozszerzenie źrenic: leczenie kroplami do oczu z pilokarpiną i/lub umieszczenie pacjenta w ciemnym pomieszczeniu. Wydłużenie odstępu QT zaobserwowano w wyniku podawania tolterodyny w postaci o konwencjonalnym uwalnianiu w całkowitej dawce dobowej 8 mg (2-krotność zalecanej dawki dobowej tolterodyny o konwencjonalnym uwalnianiu oraz równowartość 3-krotnego maks. stężenia po podaniu w postaci kaps. o przedł. uwalnianiu) przez 4 dni. W przypadku przedawkowania tolterodyny należy zastosować standardowe leczenie podtrzymujące wskazane przy wydłużeniu odstępu QT.

Tolterodyna jest kompetycyjnym, swoistym antagonistą receptorów muskarynowych, wykazującym bardziej selektywny wpływ in vivo na pęcherz moczowy niż na gruczoły ślinowe. Jeden z metabolitów tolterodyny (pochodna 5-hydroksymetylo) wykazuje profil farmakologiczny podobny do związku macierzystego. U pacjentów intensywnie metabolizujących metabolit ten ma znaczący udział w działaniu terapeutycznym. Efektu leczniczego można spodziewać się w ciągu 4 tyg.

1 kaps. twarda o o przedł. uwalnianiu zawiera 2 mg lub 4 mg tolterodyny winianu, co odpowiada 1,37 lub 2,74 mg tolterodyny.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.