Tiavella - Benfotiamina w leczeniu niedoboru witaminy B1

Wskazania do stosowania

Tiavella jest wskazana w leczeniu stanów związanych z niedoborem witaminy B1 (tiaminy), których nie można opanować za pomocą odpowiedniej diety. Benfotiamina, będąca substancją czynną leku, jest rozpuszczalnym w lipidach prolekiem przekształcanym w organizmie w biologicznie aktywny pirofosforan tiaminy (TPP).

TPP odgrywa kluczową rolę w metabolizmie węglowodanów, działając jako koenzym w konwersji pirogronianu do acetylo-CoA oraz podczas transketolazy w cyklu fosforanu pentozowego. Ponadto, uczestniczy w transformacji ketoglutaranu α do sukcynylo-CoA w cyklu kwasu cytrynowego.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie może być modyfikowane przez lekarza w zależności od nasilenia niedoboru. Czas trwania leczenia zależy od przyczyny niedoboru tiaminy oraz odpowiedzi na leczenie. Zaleca się ponowną ocenę odpowiedzi na leczenie po około 4 tygodniach terapii.

Jedna tabletka powlekana Tiavella zawiera 50 mg benfotiaminy (witaminy B1).

Przeciwwskazania

Jedynym przeciwwskazaniem do stosowania leku Tiavella jest nadwrażliwość na substancję czynną (benfotiaminę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Tiavella zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w jednej tabletce, co oznacza, że lek uznaje się za "wolny od sodu". Preparat nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Należy zachować szczególną ostrożność stosując benfotiaminę u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

• Spożywanie napojów zawierających siarczyny (np. wino) nasila rozpad tiaminy
• Jednoczesne spożywanie alkoholu zmniejsza wchłanianie tiaminy i niekorzystnie wpływa na jej magazynowanie i metabolizm
• 5-fluorouracyl dezaktywuje tiaminę poprzez hamowanie jej fosforylacji do fosforanu tiaminy
• U pacjentów z niewydolnością serca przyjmujących furosemid (i prawdopodobnie inne diuretyki pętlowe) obserwowano obniżone stężenie tiaminy

Znaczenie kliniczne wymienionych interakcji nie jest w pełni poznane. W przypadku pacjentów stosujących diuretyki pętlowe może być korzystne profilaktyczne podawanie tiaminy.

Stosowanie w ciąży i okresie karmienia piersią

W okresie ciąży zalecana dawka dobowa witaminy B1 wynosi 1,2 mg w II trymestrze i 1,3 mg w III trymestrze. Dawki te mogą zostać przekroczone jedynie w przypadku stwierdzonego niedoboru, ze względu na brak badań dotyczących stosowania wyższych dawek witaminy B1 w ciąży.

Podczas karmienia piersią zalecana dawka dobowa witaminy B1 to 1,3 mg. Witamina B1 przenika do mleka ludzkiego.

Dotychczas nie stwierdzono negatywnego wpływu benfotiaminy na płodność.

Działania niepożądane

Rzadko występujące działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości (głównie po podaniu pozajelitowym), objawiające się nadmierną potliwością, tachykardią, reakcjami skórnymi ze świądem i pokrzywką
• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności i inne dolegliwości żołądkowo-jelitowe

Przedawkowanie

Nie zgłaszano dotychczas przypadków przedawkowania benfotiaminy.

Benfotiamina, jako rozpuszczalny w lipidach prolek witaminy B1, wykazuje lepszą biodostępność w porównaniu do standardowych form tiaminy. Dzięki temu może być skuteczniejsza w uzupełnianiu niedoborów witaminy B1, szczególnie w przypadkach, gdy standardowa suplementacja diety okazuje się niewystarczająca.