Tiaprid PMCS
Tiapride
Tiaprid - charakterystyka leku dla lekarzy
Wskazania do stosowania
Tiaprid jest wskazany w następujących przypadkach:
- Zaburzenia zachowania u pacjentów w podeszłym wieku z demencją
- Zaburzenia zachowania podczas odstawiania alkoholu:
- ostry zespół majaczeniowy
- zespół odstawienny
- Ciężka postać pląsawicy Huntingtona
Tiaprid wykazuje działanie przeciwpsychotyczne poprzez selektywne blokowanie receptorów dopaminergicznych D2 i D3, przy jednoczesnym małym powinowactwie do receptorów D1. Wykazano, że lek nasila pobudzenie i wrażliwość receptorów.
Dawkowanie i sposób podawania
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę tiaprydu. Leczenie należy rozpoczynać od małej dawki, którą stopniowo zwiększa się w zależności od stanu klinicznego pacjenta.
| Wskazanie | Dawkowanie |
|---|---|
| Zaburzenia zachowania u pacjentów w podeszłym wieku z demencją | 200-400 mg/dobę Rozpocząć od 50 mg 2x/dobę, zwiększać o 50-100 mg co 2-3 dni Średnia dawka: 300 mg/dobę Maksymalna dawka: 400 mg/dobę |
| Zaburzenia zachowania podczas odstawiania alkoholu | 300-400 mg/dobę przez 1-2 miesiące |
| Pląsawica Huntingtona | 300-1200 mg/dobę Dawka początkowa: do 1200 mg/dobę w co najmniej 3 dawkach podzielonych Następnie stopniowo zmniejszać do dawki podtrzymującej |
| Dzieci i młodzież od 6 lat | 100-150 mg/dobę, maksymalnie 300 mg/dobę |
Tabletki można przyjmować w czasie posiłku lub niezależnie od posiłku.
Dawkowanie tiaprydu należy dostosować indywidualnie, rozpoczynając od małych dawek i stopniowo je zwiększając. Maksymalna dawka dobowa wynosi 400 mg u dorosłych i 300 mg u dzieci.
Modyfikacja dawkowania w szczególnych grupach pacjentów
Niewydolność nerek:
- ClCr 30-60 ml/min: 75% zwykłej dawki
- ClCr 10-30 ml/min: 50% zwykłej dawki
- ClCr <10 ml/min: 25% zwykłej dawki
Niewydolność wątroby: Nie ma konieczności modyfikacji dawki ze względu na słaby metabolizm leku w wątrobie.
U pacjentów z niewydolnością nerek konieczna jest redukcja dawki tiaprydu proporcjonalnie do stopnia upośledzenia funkcji nerek. Nie ma potrzeby modyfikacji dawkowania w niewydolności wątroby.
Przeciwwskazania
Stosowanie tiaprydu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
- Nowotwory, których wzrost zależy od stężenia prolaktyny (np. gruczolak przysadki typu prolactinoma, rak piersi)
- Guz chromochłonny nadnerczy
- Jednoczesne stosowanie z lewodopą lub innymi lekami o działaniu dopaminergicznym
Główne przeciwwskazania do stosowania tiaprydu obejmują nadwrażliwość na lek, nowotwory prolaktynozależne oraz jednoczesne stosowanie z agonistami dopaminy.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
Podczas stosowania tiaprydu należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:
- Ryzyko wydłużenia odstępu QT i zaburzeń rytmu serca typu torsades de pointes
- Zwiększone ryzyko udaru mózgu u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem
- Nieznacznie zwiększone ryzyko zgonu u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem
- Ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej
- Możliwość wystąpienia złośliwego zespołu neuroleptycznego
- Ostrożność u pacjentów z chorobą Parkinsona
- Możliwość obniżenia progu drgawkowego
- Konieczność modyfikacji dawki w niewydolności nerek
- Szczególna ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku ze względu na działanie sedatywne
- Ostrożność przy stosowaniu u dzieci
Stosowanie tiaprydu wymaga monitorowania pacjenta pod kątem potencjalnych poważnych działań niepożądanych, szczególnie u osób starszych i z chorobami współistniejącymi. Konieczna jest indywidualna ocena stosunku korzyści do ryzyka.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi
Tiaprid wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, w tym:
- Przeciwwskazane: Agoniści dopaminergiczni (z wyjątkiem pacjentów z chorobą Parkinsona)
- Niezalecane: Alkohol, leki wydłużające odstęp QT, metadon
- Wymagające ostrożności: Leki powodujące bradykardię, zaburzenia elektrolitowe, β-adrenolityki stosowane w niewydolności serca
- Do rozważenia: Leki obniżające ciśnienie krwi, leki o działaniu sedatywnym na OUN
Stosowanie tiaprydu wymaga dokładnej analizy wszystkich przyjmowanych przez pacjenta leków ze względu na liczne potencjalne interakcje, szczególnie w zakresie wpływu na układ sercowo-naczyniowy i ośrodkowy układ nerwowy.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Stosowanie tiaprydu w okresie ciąży i karmienia piersią:
- Ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania w ciąży
- Ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych u noworodków po ekspozycji w III trymestrze
- Nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia
- Możliwe zaburzenia płodności związane z hiperprolaktynemią
Tiaprid należy stosować w ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Karmienie piersią nie jest zalecane. Lek może wpływać na płodność poprzez zwiększenie stężenia prolaktyny.
Działania niepożądane
Najczęstsze działania niepożądane tiaprydu obejmują:
- Zaburzenia psychiczne: senność, bezsenność, pobudzenie
- Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, ból głowy, objawy pozapiramidowe
- Zaburzenia endokrynologiczne: hiperprolaktynemia
- Zaburzenia sercowo-naczyniowe: wydłużenie odstępu QT, arytmie
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: zaparcia
- Zaburzenia ogólne: astenia, zwiększenie masy ciała
Profil działań niepożądanych tiaprydu jest typowy dla leków przeciwpsychotycznych. Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy pozapiramidowe, zaburzenia rytmu serca oraz endokrynologiczne.
Warto zapamiętać
- Tiaprid jest atypowym lekiem przeciwpsychotycznym o selektywnym działaniu na receptory dopaminergiczne D2 i D3.
- Stosowanie tiaprydu wiąże się z ryzykiem wydłużenia odstępu QT i zaburzeń rytmu serca, co wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego.
Alkohol
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Upośledza !