Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Thiocodin

Codeine phosphate + Guaiacolsulfonate

tabl.
15 mg+ 300 mg
16 szt.
Doustnie
OTC
100%
X
Thiocodin
syrop
15 mg+ 300 mg/10 ml
1 but. 100 ml
Doustnie
OTC
100%
9,76
Thiocodin
tabl.
15 mg+ 300 mg
10 szt.
Doustnie
OTC
100%
5,70

Thiocodin - lek złożony o działaniu przeciwkaszlowym i wykrztuśnym

Wskazania do stosowania

Kodeina hamuje ośrodkowo odruch kaszlowy, zmniejszając częstość napadów kaszlu. Sulfogwajakol działa wykrztuśnie poprzez zwiększenie wydzielania gruczołów oskrzelowych, co ułatwia odkrztuszanie upłynnionej wydzieliny.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Syrop Tabletki
Dorośli 10 ml (1 miarka) 3x/dobę 1 tabletka 3x/dobę
Dzieci 12-18 lat 10 ml (1 miarka) 3x/dobę 1 tabletka 3x/dobę
Dzieci poniżej 12 lat Przeciwwskazane Przeciwwskazane

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, nie przekraczając maksymalnej dawki dobowej. Odstęp między dawkami powinien wynosić 4-6 godzin.

Lek należy przyjmować w czasie posiłków, popijając odpowiednią ilością wody. Tabletki należy połykać w całości. Dla uzyskania optymalnego efektu terapeutycznego zaleca się przyjmowanie co najmniej 2 litrów płynów dziennie.

W przypadku pominięcia dawki, należy ją przyjąć tak szybko jak to możliwe. Jeśli zbliża się pora kolejnej dawki, nie należy przyjmować pominiętej.

Warto zapamiętać
  • Thiocodin łączy działanie przeciwkaszlowe kodeiny z wykrztuśnym działaniem sulfogwajakolu
  • Lek jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 12 roku życia ze względu na ryzyko ciężkich działań niepożądanych

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Thiocodin jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na kodeiny fosforan półwodny, sulfogwajakol lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Niewydolność oddechowa lub stan śpiączki
  • Astma oskrzelowa
  • Mukowiscydoza
  • Rozstrzenie oskrzeli
  • Choroba alkoholowa
  • Uzależnienie od opioidów
  • Jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO lub okres 14 dni po ich odstawieniu
  • Dzieci poniżej 12 roku życia
  • Ciąża i karmienie piersią
  • Pacjenci z bardzo szybkim metabolizmem z udziałem CYP2D6

Przeciwwskazania wynikają głównie z ryzyka nasilenia działań niepożądanych kodeiny, zwłaszcza depresji oddechowej, oraz potencjalnych interakcji lekowych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania leku Thiocodin należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

  • Zaburzeniami czynności układu oddechowego
  • Zmniejszoną objętością krwi
  • Zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym lub urazami głowy
  • Niewydolnością nerek lub wątroby
  • Nadciśnieniem tętniczym
  • Cukrzycą
  • Chorobami naczyń obwodowych
  • Niedoczynnością tarczycy lub kory nadnerczy
  • Jaskrą
  • Chorobami dróg żółciowych, w tym kamicą żółciową
  • Rozrostem gruczołu krokowego
  • Kamicą moczową

Lek należy stosować ostrożnie u osób w podeszłym wieku ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych. Należy unikać jednoczesnego stosowania z lekami hamującymi czynność OUN oraz spożywania alkoholu.

Kodeina jest metabolizowana przez enzym CYP2D6. U pacjentów z niedoborem tego enzymu efekt terapeutyczny może być osłabiony, natomiast u osób z szybkim metabolizmem istnieje zwiększone ryzyko toksyczności opioidowej.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Thiocodin może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

  • Alkohol i leki zawierające alkohol
  • Leki przeciwlękowe, przeciwdepresyjne, przeciwhistaminowe, nasenne
  • Cytostatyki
  • Opioidowe leki przeciwbólowe
  • Leki rozluźniające mięśnie szkieletowe
  • Klonidyna
  • Inhibitory MAO
  • Metoklopramid
  • Leki stosowane w chorobie Parkinsona
  • Chinidyna
  • Ryfampicyna

Interakcje te mogą prowadzić do nasilenia działania hamującego na OUN i układ oddechowy, spadku ciśnienia tętniczego lub zmiany skuteczności leczenia. Należy unikać jednoczesnego stosowania tych leków lub ściśle monitorować pacjenta.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie leku Thiocodin jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Kodeina i jej metabolity przenikają do mleka matki, co może prowadzić do wystąpienia objawów toksyczności opioidowej u dziecka, szczególnie u matek z szybkim metabolizmem CYP2D6.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane leku Thiocodin to:

  • Nudności i wymioty
  • Zaparcia
  • Zawroty głowy
  • Sedacja

Rzadziej mogą wystąpić: reakcje nadwrażliwości, euforia, zaburzenia nastroju, zwężenie źrenic, zatrzymanie moczu, senność, skurcz oskrzeli, zahamowanie ośrodka oddechowego, bóle brzucha, kołatanie serca, spadek ciśnienia tętniczego, bóle głowy, zmniejszenie łaknienia, nadmierna potliwość, omamy, zaburzenia wzroku i słuchu.

Długotrwałe stosowanie kodeiny może prowadzić do fizycznego i psychicznego uzależnienia.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania Thiocidinu obejmują:

  • Nudności i wymioty
  • Zahamowanie ośrodka oddechowego (sinica, spłycenie oddechu)
  • Sedacja i senność prowadząca do śpiączki
  • Zwężenie źrenic
  • Zmniejszenie napięcia mięśniowego
  • Bradykardia i niedociśnienie tętnicze
  • W ciężkich przypadkach: utrata świadomości, drgawki, bezdech, zapaść krążeniowa

W przypadku przedawkowania należy przeprowadzić płukanie żołądka, monitorować czynność układu oddechowego i krążenia, w razie potrzeby zastosować wspomaganie oddychania i podać nalokson jako odtrutkę.

Skład

Thiocodin dostępny jest w postaci syropu i tabletek:

  • 1 tabletka zawiera 15 mg kodeiny fosforanu półwodnego i 300 mg sulfogwajakolu
  • 10 ml syropu zawiera 15 mg kodeiny fosforanu półwodnego i 300 mg sulfogwajakolu

Thiocodin to złożony lek przeciwkaszlowy, łączący działanie przeciwkaszlowe kodeiny z wykrztuśnym działaniem sulfogwajakolu. Wymaga ostrożnego stosowania ze względu na potencjalne działania niepożądane i interakcje. Ścisłe przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania i środków ostrożności jest kluczowe dla bezpiecznego i skutecznego leczenia.



Wskazania

Leczenie suchego, uporczywego kaszlu bez odkrztuszania wydzieliny.

Syrop. Dorośli. 10 ml syropu (1 miarka) 3x/dobę, nie częściej niż co 4-6 h. Nie należy stosować dawek większych niż zalecane. Dzieci i młodzież. Dzieci w wieku poniżej 12 lat. Preparat jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Dzieci w wieku 12-18 lat. 10 ml syropu (1 miarka) 3x/dobę, nie częściej niż co 4-6 h. Nie należy stosować dawek większych niż zalecane. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u dzieci w wieku 12-18 lat z zaburzeniami czynności układu oddechowego. Tabl. Dorośli. 1 tabl. 3x/dobę, nie częściej niż co 4-6 h. Nie należy stosować dawek większych niż zalecane. Dzieci i młodzież. Dzieci w wieku poniżej 12 lat. Preparat jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Dzieci w wieku 12-18 lat: 1 tabl. 3x/dobę, nie częściej niż co 4-6 h. Nie należy stosować dawek większych niż zalecane. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u dzieci w wieku 12-18 lat z zaburzeniami czynności układu oddechowego.

Produkt należy przyjmować w czasie posiłków, połykając tabl w całości i popijając szklanką wody. W celu uzyskania pożądanej skuteczności produktu należy przyjmować odpowiednią ilość płynów w ciągu dnia (co najmniej 2 l). W przypadku pominięcia dawki produktu należy przyjąć pominiętą dawkę tak szybko, jak to jest możliwe. Jeżeli nadchodzi czas przyjęcia następnej dawki wynikającej ze schematu dawkowania nie należy przyjmować pominiętej dawki.

Nadwrażliwość na kodeiny fosforan półwodny, sulfogwajakol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie stosować u pacjentów z niewydolnością oddechową lub znajdujących się w stanie śpiączki. Astma oskrzelowa. Mukowiscydoza. Rozstrzenie oskrzeli. Choroba alkoholowa. Uzależnienie od opioidów. Nie należy stosować jednocześnie z inhibitorami MAO oraz w okresie 14 dni po ich odstawieniu. Dzieci poniżej 12 r.ż. ze względu na zwiększone ryzyko ciężkich i zagrażających życiu działań niepożądanych. Kobiety w ciąży oraz u kobiety karmiące piersią. Pacjenci, o których wiadomo, że mają bardzo szybki metabolizm z udziałem CYP2D6.

Produkt zawiera kodeinę. Ze względu na ryzyko przedawkowania należy sprawdzić, czy inne przyjmowane równocześnie leki nie zawierają kodeiny. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania produktu u pacjentów: z zaburzeniami czynności układu oddechowego, ze zmniejszoną objętością krwi, ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym lub urazami głowy, ponieważ kodeina może zwiększać ciśnienie wewnątrzczaszkowe, z niewydolnością nerek, z zaburzeniami czynności wątroby, z nadciśnieniem tętniczym, z cukrzycą, z chorobą naczyń obwodowych, z niedoczynnością tarczycy, z niedoczynnością kory nadnerczy, z jaskrą, z zapalnymi lub prowadzącymi do niedrożności chorobami jelit, z chorobami dróg żółciowych, w tym kamicą żółciową, ponieważ kodeina powoduje skurcz zwieracza bańki wątrobowo-trzustkowej (Oddiego) i może wywołać napad kolki żółciowej u tych pacjentów, po przebytych zabiegach chirurgicznych w obrębie dróg żółciowych, z rozrostem gruczołu krokowego i utrudnionym odpływem moczu, z kamicą moczową, ponieważ kodeina zwiększa napięcie mięśniówki gładkiej dróg moczowych i może wywołać napad kolki nerkowej u tych pacjentów. Równoczesne stosowanie produktu z innymi lekami hamującymi czynność OUN nasila działanie tych leków. Dlatego kodeinę należy stosować ostrożnie u pacjentów stosujących leki hamujące OUN. Produkt należy stosować z ostrożnością u osób w podeszłym wieku, ponieważ u tych osób ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (zwłaszcza działania hamującego czynność układu oddechowego) jest zwiększone. Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych można zmniejszyć stosując produkt w najmniejszych skutecznych dawkach możliwie najkrócej. Kodeina hamuje odruch kaszlowy i z tego powodu nie należy jej stosować u pacjentów odkrztuszających wydzielinę. Podczas stosowania produktu nie należy pić alkoholu ani zażywać leków zawierających alkohol, ze względu na zwiększone ryzyko nasilenia działania kodeiny. Jeżeli kaszel nie ustąpi po 3 dniach stosowania produktu lub jeżeli kaszlowi towarzyszy wysoka temperatura ciała, wysypka skórna albo utrzymujący się ból głowy, należy zweryfikować przyczynę kaszlu. Nadużywanie produktów zawierających kodeinę (stosowanie dłuższe niż zalecane i/lub w dawkach większych niż zalecane) może prowadzić do fizycznego, jak i psychicznego uzależnienia. Po nagłym zakończeniu leczenia mogą wystąpić objawy odstawienne. U osób uprawiających sport produkt może powodować pozytywny wynik testów antydopingowych. Kodeina jest metabolizowana przez enzym wątrobowy CYP2D6 do morfiny, jej aktywnego metabolitu. Jeśli u pacjenta występuje niedobór lub pacjent nie ma tego enzymu, nie będzie uzyskane odpowiednie działanie terapeutyczne. Z danych szacunkowych wynika, że do 7% populacji kaukaskiej może mieć niedobór tego enzymu. Jednak, jeśli u pacjenta występuje szybki lub bardzo szybki metabolizm, istnieje zwiększone ryzyko działań niepożądanych związanych z toksycznością opioidów, nawet w zwykle zalecanych dawkach. U tych pacjentów następuje szybkie przekształcenie kodeiny w morfinę, co prowadzi do większych niż oczekiwane stężeń morfiny w surowicy. Do ogólnych objawów toksyczności opioidów należą: splątanie, senność, płytki oddech, zwężenie źrenic, nudności, wymioty, zaparcia i brak apetytu. W ciężkich przypadkach mogą również wystąpić objawy niewydolności krążenia i depresji oddechowej, które mogą zagrażać życiu, a w bardzo rzadkich przypadkach prowadzić do zgonu. Nie zaleca się stosowania kodeiny u dzieci, u których czynność oddechowa może być zaburzona, w tym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi zaburzeniami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielonarządowymi urazami lub rozległymi zabiegami chirurgicznymi. Czynniki te mogą nasilać objawy toksyczności morfiny. Podczas stosowania produktu nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn. Produkt może powodować zawroty głowy i senność, co może zaburzać sprawność psychofizyczną, wydłużając czas reakcji.

Stosowanie produktu z alkoholem lub lekami zawierającymi alkohol, lekami przeciwlękowymi, przeciwdepresyjnymi, przeciwhistaminowymi, nasennymi, cytostatykami, opioidowymi lekami przeciwbólowymi, rozluźniającymi mięśnie szkieletowe lub klonidyną może zwiększać hamujące działanie tych leków na OUN i na układ oddechowy, niekiedy równoczesne stosowanie tych leków może spowodować spadek ciśnienia tętniczego. Produktu leczniczego nie należy stosować jednocześnie z inhibitorami MAO oraz w okresie 14 dni po ich odstawieniu. Kodeina może powodować osłabienie działania metoklopramidu na perystaltykę jelit. Podawanie leku jednocześnie z lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona może nasilać działanie uspokajające. Zmniejszenie skuteczności leczenia produktem może być obserwowane po jednoczesnym podaniu z chinidyną lub ryfampicyną.

Nie stosować u kobiet w ciąży i karmiących piersią. W zalecanych dawkach leczniczych, kodeina i jej aktywny metabolit mogą być obecne w mleku matki w bardzo małych dawkach i jest mało prawdopodobne, aby miały niepożądany wpływ na dziecko karmione piersią. Jednak, jeśli pacjentka ma bardzo szybki metabolizm z udziałem CYP2D6, w mleku matki mogą występować większe stężenia aktywnego metabolitu – morfiny, i w bardzo rzadkich przypadkach mogą wywołać u dziecka objawy toksyczności opioidów, które mogą prowadzić do zgonu. Przyjmowanie leków zawierających kodeinę przez kobiety karmiące piersią nie jest bezpieczne ze względu na możliwość wystąpienia zagrażającego życiu dziecka zatrucia metabolitem kodeiny – morfiną. Opisane zostały przypadki wystąpienia problemów z karmieniem, apatii, śpiączki, bezdechu, zawału mózgu u dzieci karmionych piersią przez matki przyjmujące leki z kodeiną. Matki dzieci, u których wystąpiły ciężkie działania niepożądane, należały do populacji tzw. szybkich metabolizerów (bardzo szybko metabolizujących kodeinę do morfiny).

Bardzo częste działania niepożądane: nudności i wymioty, zaparcia, zawroty głowy,sedacja. Niezbyt częste działania niepożądane: reakcje nadwrażliwości (świąd, pokrzywka, wysypka, wypryski skórne), euforia, zaburzenia nastroju, zwężenie źrenic, zatrzymanie moczu, senność, skurcz oskrzeli, zahamowanie ośrodka oddechowego, ostry ból brzucha z cechami bólu charakterystycznego dla schorzeń dróg żółciowych lub trzustki, wskazujący na skurcz zwieracza Oddiego; dotyczy to głównie pacjentów po usunięciu pęcherzyka żółciowego, kołatanie serca, spadek ciśnienia tętniczego i omdlenia, bóle głowy, zmniejszenie łaknienia, nadmierna potliwość, omamy, zaburzenia wzroku i słuchu, podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego (po zażyciu dużych dawek leku). Nadużywanie produktów zawierających kodeinę wiąże się z ryzykiem fizycznego, jak i psychicznego uzależnienia i wystąpienia objawów odstawiennych po nagłym przerwaniu podawania produktu.

Najczęstszym objawem przedawkowania kodeiny fosforanu półwodnego są nudności, wymioty, drażliwość, zahamowanie ośrodka oddechowego (sinica, zahamowanie czynności oddechowej, spłycenie oddechu), sedacja, senność prowadząca do śpiączki, zwężenie źrenic. Inne objawy to: zmniejszenie napięcia mięśniowego, bradykardia, niedociśnienie tętnicze, zimna i wilgotna skóra. W ciężkich przypadkach przedawkowania może wystąpić utrata świadomości, drgawki, bezdech, zapaść krążeniowa i zatrzymanie czynności serca. W przypadku przedawkowania produktu można przeprowadzić płukanie żołądka w celu zmniejszenia wchłaniania leku. Należy kontrolować czynność układu oddechowego oraz układu krążenia. W razie konieczności należy zastosować wspomaganie oddychania, tlenoterapię oraz podać odtrutkę-nalokson.

Lek złożony, zawierający kodeiny fosforan i sulfogwajakol. Działanie produktu polega na ośrodkowym hamowaniu odruchu kaszlowego i miejscowym upłynnianiu wydzieliny dróg oddechowych. Kodeina jest pochodną morfiny o ośrodkowym działaniu przeciwkaszlowym, hamuje odruch kaszlowy zmniejszając częstość napadów kaszlu. Sulfogwajakol jest lekiem wykrztuśnym, zwiększa wydzielanie gruczołów oskrzelowych poprzez drażnienie błony śluzowej żołądka (działanie pośrednie) i oskrzeli (działanie bezpośrednie). Sulfogwajakol ułatwia przemieszczanie upłynnionej wydzieliny w drogach oddechowych i jej odkrztuszanie.

1 tabl. zawiera 15 mg kodeiny fosforanu półwodnego i 300 mg sulfogwajakolu. 10 ml syropu zawiera 15 mg kodeiny fosforanu półwodnego i 300 mg sulfogwajakolu.

Środku odurzające grupy III-N to substancje o nieznacznym potencjale uzależniającym podlegające kontroli złagodzonej. Preparaty zawierające substancje z tej grupy mogą być wydawane z apteki bez recepty.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Lek u palaczy (także biernych) może wchodzić w interakcje z nikotyną.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.