Tezspire (tezepelumab) - lek biologiczny w leczeniu ciężkiej astmy

Tezspire (tezepelumab) to innowacyjny lek biologiczny stosowany w leczeniu ciężkiej astmy u dorosłych i młodzieży od 12 roku życia. Jego mechanizm działania polega na blokowaniu limfopoetyny zrębu grasicy (TSLP), kluczowego mediatora stanu zapalnego w drogach oddechowych.

Wskazania do stosowania

Tezspire jest wskazany jako leczenie uzupełniające u pacjentów z ciężką astmą, u których choroba pozostaje niekontrolowana pomimo stosowania wysokich dawek wziewnych kortykosteroidów w skojarzeniu z innym lekiem podtrzymującym. Lek ten stanowi opcję terapeutyczną dla pacjentów, u których standardowe leczenie nie przynosi zadowalających efektów.

Zastosowanie Tezspire może przyczynić się do lepszej kontroli objawów astmy i zmniejszenia częstości zaostrzeń u pacjentów z ciężką postacią choroby. Jest to szczególnie istotne w przypadku pacjentów, którzy doświadczają częstych zaostrzeń pomimo optymalnego leczenia konwencjonalnego.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela 1. Schemat dawkowania leku Tezspire

Tezspire podaje się we wstrzyknięciu podskórnym. Po odpowiednim przeszkoleniu pacjent może samodzielnie wykonywać iniekcje lub mogą być one podawane przez opiekuna. Lek należy wstrzykiwać w udo lub brzuch (z wyjątkiem obszaru 5 cm wokół pępka). Personel medyczny lub opiekun może również podawać lek w górną część ramienia.

Istotne jest przestrzeganie zasad aseptyki i rotacyjna zmiana miejsca wstrzyknięcia przy każdym podaniu. Nie należy wstrzykiwać leku w miejsca, gdzie skóra jest bolesna, zasiniona, zaczerwieniona lub stwardniała.

W przypadku pominięcia dawki, należy ją podać jak najszybciej, a następnie kontynuować leczenie zgodnie z ustalonym harmonogramem. Nie wolno podawać podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej.

Leczenie Tezspire powinno być inicjowane i nadzorowane przez lekarzy specjalizujących się w diagnostyce i leczeniu ciężkiej astmy. Zapewnia to właściwą kwalifikację pacjentów do terapii oraz monitorowanie jej efektów.

Mechanizm działania

Tezepelumab jest przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG2λ, które wiąże się z limfopoetyną zrębu grasicy (TSLP), uniemożliwiając jej interakcję z receptorem. TSLP odgrywa kluczową rolę w patogenezie astmy, będąc wydzielaną w odpowiedzi na różnorodne czynniki wyzwalające, zarówno alergiczne, jak i niealergiczne.

Blokada TSLP przez tezepelumab prowadzi do zmniejszenia stężenia wielu biomarkerów i cytokin związanych ze stanem zapalnym w drogach oddechowych, takich jak eozynofile we krwi i w błonie podśluzowej, IgE, tlenek azotu w powietrzu wydychanym (FeNO), interleukina 5 i interleukina 13. Efekt ten przekłada się na zmniejszenie nasilenia stanu zapalnego i poprawę kontroli astmy.

Chociaż dokładny mechanizm działania tezepelumabu w astmie nie został jeszcze w pełni wyjaśniony, jego wpływ na kaskadę zapalną w drogach oddechowych wydaje się być kluczowy dla efektu terapeutycznego.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania leku Tezspire jest nadwrażliwość na substancję czynną (tezepelumab) lub którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości, w tym anafilaksji, należy natychmiast przerwać podawanie leku i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania leku Tezspire należy pamiętać o kilku istotnych aspektach bezpieczeństwa:

• Lek nie jest przeznaczony do leczenia ostrych zaostrzeń astmy
• Nie należy nagle przerywać stosowania kortykosteroidów po rozpoczęciu leczenia tezepelumabem
• Istnieje ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości, w tym anafilaksji
• Pacjenci powinni być monitorowani przez odpowiedni czas po podaniu leku
• W przypadku ciężkich zakażeń lub zdarzeń sercowo-naczyniowych należy rozważyć przerwanie leczenia
• Brak danych dotyczących ponownego leczenia po wystąpieniu ciężkich zdarzeń niepożądanych

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z wcześniejszymi ciężkimi zakażeniami lub zakażeniami pasożytniczymi. W przypadku wystąpienia takich zakażeń podczas leczenia, należy rozważyć czasowe przerwanie terapii tezepelumabem.

Interakcje z innymi lekami

Nie przeprowadzono formalnych badań interakcji dla tezepelumabu. Jednakże, na podstawie jego mechanizmu działania i właściwości farmakokinetycznych, nie przewiduje się istotnych klinicznie interakcji z innymi lekami stosowanymi w leczeniu astmy.

Należy unikać stosowania szczepionek zawierających żywe atenuowane drobnoustroje u pacjentów otrzymujących tezepelumab. Badania wykazały, że lek nie wpływa istotnie na odpowiedź immunologiczną na szczepionkę przeciw grypie.

Ciąża i karmienie piersią

Dane dotyczące stosowania tezepelumabu u kobiet w ciąży są ograniczone. Jako środek ostrożności zaleca się unikanie stosowania leku w okresie ciąży, chyba że potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu.

W przypadku karmienia piersią, należy rozważyć korzyści wynikające z leczenia dla matki oraz korzyści z karmienia piersią dla dziecka. W pierwszych dniach po porodzie, gdy stężenie przeciwciał w mleku jest najwyższe, może być konieczne przerwanie karmienia piersią lub leczenia tezepelumabem.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi podczas stosowania leku Tezspire są:

• Bóle stawów (3,8% pacjentów)
• Zapalenie gardła (4,1% pacjentów)
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (3,8% pacjentów)
• Wysypka

Rzadko mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja. Profil bezpieczeństwa u młodzieży (12-17 lat) jest podobny do obserwowanego w populacji ogólnej.

Wnioski

Tezspire (tezepelumab) stanowi obiecującą opcję terapeutyczną dla pacjentów z ciężką, niekontrolowaną astmą. Jego unikalny mechanizm działania, polegający na blokowaniu TSLP, może przynieść korzyści pacjentom, u których standardowe leczenie nie przynosi zadowalających efektów. Kluczowe jest staranne monitorowanie pacjentów podczas terapii oraz indywidualne podejście do każdego przypadku, uwzględniające potencjalne korzyści i ryzyko związane z leczeniem.