Wskazania do stosowania

Tardyferon jest wskazany w leczeniu następujących stanów:

• Niedokrwistość z niedoboru żelaza (niedokrwistości niedobarwliwe) spowodowana:
  • Niedoborem żelaza w diecie
  • Zwiększonym fizjologicznym zapotrzebowaniem na żelazo
  • Przewlekłymi krwawieniami
• Utajony niedobór żelaza, szczególnie u:
  • Kobiet w wieku rozrodczym
  • Młodzieży w okresie dorastania
  • Osób w podeszłym wieku
• Profilaktyka niedoboru żelaza w przypadkach zwiększonego zapotrzebowania organizmu:
  • U kobiet w ciąży
  • U kobiet w okresie połogu
  • U kobiet karmiących piersią

Tardyferon uzupełnia niedobory żelaza w organizmie, zapobiegając rozwojowi niedokrwistości lub lecząc już istniejącą anemię z niedoboru tego pierwiastka.

Dawkowanie i sposób podawania

Czas trwania leczenia powinien być ustalony przez lekarza. Zazwyczaj wynosi on 3-6 miesięcy, ale może być dłuższy, jeśli przyczyna niedokrwistości nie jest skutecznie leczona. Kontrola skuteczności terapii powinna być przeprowadzona po 3 miesiącach od rozpoczęcia leczenia.

Sposób podawania: Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Nie należy ich ssać, żuć ani trzymać w ustach. Preparat można przyjmować przed posiłkiem lub podczas posiłku, w zależności od tolerancji przewodu pokarmowego.

Przeciwwskazania

Stosowanie preparatu Tardyferon jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Nadmiar żelaza w organizmie (hemochromatoza, powtarzane transfuzje krwi)
• Zaburzenia metabolizmu żelaza (np. niedokrwistość syderoblastyczna, talasemia)

Należy zachować szczególną ostrożność i skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem preparatu w przypadku występowania wymienionych przeciwwskazań.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania preparatu Tardyferon należy uwzględnić następujące ostrzeżenia:

• Hiposyderemia związana z chorobami zapalnymi nie odpowiada na leczenie żelazem
• Toksyczna dawka żelaza jest znacznie mniejsza dla dzieci niż dla dorosłych
• Nie zaleca się podawania produktu dzieciom poniżej 10 roku życia
• Leczenie niedoboru żelaza powinno być połączone z leczeniem przyczyny tego niedoboru, jeśli to możliwe
• Ze względu na ryzyko owrzodzenia jamy ustnej i przebarwienia zębów, tabletek nie należy ssać, żuć ani trzymać w ustach

Tardyferon nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi lekami

Tardyferon może wchodzić w interakcje z wieloma lekami i substancjami. Najważniejsze z nich to:

• Połączenia niewskazane: Żelazo w postaci wstrzyknięć (ryzyko omdlenia lub wstrząsu)
• Połączenia wymagające specjalnych środków ostrożności:
  • Bisfosfoniany
  • Antybiotyki z grupy tetracyklin
  • Fluorochinolony (np. cyprofloksacyna)
  • Penicylamina
  • Hormony tarczycy/tyroksyna
  • Metylodopa, lewodopa, karbidopa
  • Kolestyramina
  • Leki zobojętniające kwas żołądkowy
  • Wapń, cynk
  • NLPZ

W przypadku stosowania wymienionych leków należy zachować odpowiedni odstęp czasowy (zazwyczaj 2 godziny) między przyjmowaniem Tardyferonu a tymi preparatami.

Ponadto, należy pamiętać o interakcjach z pożywieniem. Kwasy fitynowe, polifenole, wapń i niektóre białka mogą zmniejszać wchłanianie żelaza. Zaleca się zachowanie co najmniej 2-godzinnego odstępu między przyjmowaniem Tardyferonu a spożyciem tych produktów.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie Tardyferonu w ciąży i podczas karmienia piersią powinno odbywać się wyłącznie z przepisu lekarza. Dostępne dane nie wskazują na zwiększone ryzyko wad ani toksyczności dla płodu lub noworodka. Ilość żelaza przenikającego do mleka matki jest prawdopodobnie niewielka (mniej niż 3% całkowitej ilości żelaza przyjmowanego przez niemowlęta karmione piersią).

Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane działania niepożądane związane ze stosowaniem Tardyferonu to:

• Zaburzenia żołądka i jelit: zaparcia, biegunka, rozdęcie brzucha, ból brzucha, odbarwione stolce, nudności (często); nietypowe stolce, niestrawność, wymioty, zapalenie żołądka (niezbyt często)
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, pokrzywka (częstość nieznana)
• Zaburzenia układu oddechowego: obrzęk krtani (niezbyt często)
• Zaburzenia skóry: świąd, wysypka rumieniowa (niezbyt często)

W przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych należy skontaktować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania zapobiega przedawkowaniu. Jednak przypadkowe połknięcie dużej ilości tabletek, szczególnie przez dzieci poniżej 2 roku życia, może prowadzić do poważnych konsekwencji, włącznie ze śpiączką wątrobową. Doustne dawki rzędu 2 g siarczanu żelaza (8 tabletek) mogą spowodować poważne zatrucia.

W przypadku przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala. Leczenie obejmuje płukanie żołądka, podanie związków chelatujących oraz leczenie objawowe.

Mechanizm działania

Tardyferon zawiera siarczan żelaza (II), który jest źródłem jonów żelaza niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Żelazo pełni kluczową rolę w wielu procesach fizjologicznych, takich jak:

• Transport tlenu (jako składnik hemoglobiny)
• Tworzenie ATP
• Synteza DNA
• Transport elektronów

Wchłanianie żelaza z preparatu Tardyferon odbywa się głównie w bliższej części jelita cienkiego (dwunastnica i początkowy odcinek jelita czczego) za pomocą transportera metali dwuwartościowych (DMT1). U pacjentów z niedokrwistością zdolność do wchłaniania żelaza może być znacznie zwiększona.

Specyficzna postać farmaceutyczna Tardyferonu umożliwia dostosowanie się do zmiennych warunków wchłaniania w organizmie podczas niedokrwistości, zapewniając skuteczne uzupełnienie niedoborów żelaza.

Skład

Jedna tabletka powlekana Tardyferonu zawiera:

• Substancja czynna: 80 mg jonów żelaza (II) w postaci żelaza (II) siarczanu wysuszonego 247,25 mg

Tardyferon jest skutecznym preparatem żelaza, stosowanym w leczeniu i profilaktyce niedokrwistości z niedoboru tego pierwiastka. Jego stosowanie powinno odbywać się pod kontrolą lekarza, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb pacjenta oraz potencjalnych interakcji z innymi lekami i składnikami diety.