Tamsiger
Tamsulosin hydrochloride
Tamsiger - charakterystyka leku dla lekarzy
Wskazania
Tamsiger jest wskazany w leczeniu objawów z dolnych dróg moczowych (LUTS - Lower Urinary Tract Symptoms) związanych z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH - Benign Prostatic Hyperplasia).
Lek ten, zawierający substancję czynną tamsulozynę, jest skuteczny w łagodzeniu dolegliwości związanych z przerostem prostaty, takich jak trudności w oddawaniu moczu, częste oddawanie moczu czy uczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza.
Dawkowanie i sposób podawania
| Grupa pacjentów | Dawkowanie |
|---|---|
| Dorośli | 1 tabletka (0,4 mg) raz na dobę |
| Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek | Bez konieczności dostosowania dawki |
| Pacjenci z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby | Bez konieczności dostosowania dawki |
| Dzieci i młodzież | Brak wskazań do stosowania |
Tabletka Tamsiger może być przyjmowana niezależnie od posiłków. Należy ją połykać w całości, bez przegryzania ani żucia, co mogłoby wpłynąć na przedłużone uwalnianie substancji czynnej.
Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność tamsulozyny u dzieci i młodzieży nie zostały ustalone, dlatego nie zaleca się stosowania leku w tej grupie wiekowej.
Przeciwwskazania
Stosowanie leku Tamsiger jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:
- Nadwrażliwość na tamsulozynę (w tym obrzęk naczynioruchowy wywołany działaniem leku) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- Niedociśnienie ortostatyczne w wywiadzie
- Ciężka niewydolność wątroby
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
Ryzyko niedociśnienia: Podczas leczenia tamsulozyną mogą wystąpić pojedyncze przypadki zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi, rzadko prowadzące do omdlenia. Pacjenci powinni być poinformowani o konieczności przyjęcia pozycji siedzącej lub leżącej w przypadku wystąpienia pierwszych oznak niedociśnienia ortostatycznego (zawroty głowy, osłabienie).
Diagnostyka przed rozpoczęciem leczenia: Przed rozpoczęciem terapii tamsulozyną należy przeprowadzić dokładne badanie pacjenta w celu wykluczenia innych schorzeń mogących powodować objawy podobne do BPH. Zaleca się wykonanie badania per rectum oraz oznaczenie stężenia PSA.
Śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS): U niektórych pacjentów leczonych tamsulozyną obserwowano wystąpienie IFIS podczas operacji zaćmy i jaskry. Zaleca się przerwanie stosowania tamsulozyny na 1-2 tygodnie przed planowanym zabiegiem okulistycznym. Nie należy rozpoczynać leczenia tamsulozyną u pacjentów oczekujących na operację zaćmy lub jaskry.
Interakcje lekowe: Tamsulozyny nie należy stosować jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 u pacjentów wolno metabolizujących z udziałem CYP2D6. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu z silnymi i umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4.
Warto zapamiętać
- Tamsiger (tamsulozyna) jest skuteczny w leczeniu objawów LUTS związanych z BPH
- Przed operacją zaćmy lub jaskry należy poinformować chirurga o stosowaniu tamsulozyny ze względu na ryzyko IFIS
Interakcje lekowe
Tamsulozyna wchodzi w interakcje z wieloma lekami, co wymaga szczególnej uwagi przy jej stosowaniu:
- Brak istotnych interakcji z atenololem, enalaprylem i teofiliną
- Cymetydyna zwiększa, a furosemid zmniejsza stężenie tamsulozyny w osoczu
- Silne inhibitory CYP3A4 (np. ketokonazol) mogą znacząco zwiększać ekspozycję na tamsulozynę
- Jednoczesne stosowanie z paroksetyną (inhibitor CYP2D6) powoduje umiarkowany wzrost stężenia tamsulozyny
- Równoczesne podawanie innych antagonistów receptora α1-adrenergicznego może nasilać działanie hipotensyjne
Należy zachować szczególną ostrożność przy łączeniu tamsulozyny z lekami wpływającymi na metabolizm wątrobowy, zwłaszcza u pacjentów z wolnym metabolizmem CYP2D6.
Działania niepożądane
Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem leku Tamsiger obejmują:
- Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy (często), ból głowy (niezbyt często), omdlenia (rzadko)
- Zaburzenia sercowo-naczyniowe: kołatanie serca, hipotonia ortostatyczna (niezbyt często)
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: zaparcia, biegunka, nudności, wymioty (niezbyt często)
- Zaburzenia układu rozrodczego: zaburzenia ejakulacji, w tym wytrysk wsteczny i brak wytrysku (często)
Rzadziej obserwowano reakcje skórne, w tym wysypkę, świąd i obrzęk naczynioruchowy. W pojedynczych przypadkach zgłaszano ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevens-Johnsona.
Przedawkowanie
Przedawkowanie tamsulozyny może prowadzić do ciężkiego niedociśnienia. W przypadku ostrego spadku ciśnienia krwi należy:
- Zapewnić podtrzymanie czynności układu sercowo-naczyniowego
- Ułożyć pacjenta w pozycji leżącej
- W razie potrzeby podać leki zwiększające objętość krwi krążącej lub obkurczające naczynia
- Monitorować czynność nerek i wdrożyć leczenie wspomagające
Ze względu na silne wiązanie tamsulozyny z białkami osocza, dializa nie jest skuteczną metodą eliminacji leku z organizmu.
Właściwości farmakologiczne
Tamsulozyna jest selektywnym i kompetycyjnym antagonistą postsynaptycznych receptorów α1-adrenergicznych, szczególnie podtypów α1A i α1D. Prowadzi to do relaksacji mięśni gładkich gruczołu krokowego, torebki sterczowej i cewki moczowej, co skutkuje poprawą odpływu moczu i złagodzeniem objawów BPH.
Skład
Jedna tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 0,4 mg tamsulozyny chlorowodorku, co odpowiada 0,367 mg tamsulozyny.
Tamsiger jest skutecznym i dobrze tolerowanym lekiem w terapii objawów LUTS związanych z BPH. Jego stosowanie wymaga jednak uwagi ze względu na możliwe interakcje lekowe i potencjalne działania niepożądane, szczególnie u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego lub planowanych do zabiegów okulistycznych.
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
Alkohol
Wykaz B
Upośledza !
Ciąża - nie dotyczy
D