Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Tafinlar

Dabrafenib

kaps. twarde
75 mg
28 szt.
Doustnie
Rx-z
CHB
4951,21
B (1)
bezpł.
Tafinlar
kaps. twarde
75 mg
120 szt.
Doustnie
Rx-z
CHB
21219,44
B (1)
bezpł.
Tafinlar
kaps. twarde
50 mg
28 szt.
Doustnie
Rx-z
CHB
3300,80
B (1)
bezpł.
Tafinlar
kaps. twarde
50 mg
120 szt.
Doustnie
Rx-z
CHB
14146,29
B (1)
bezpł.

Wskazania do stosowania

Tafinlar (dabrafenib) jest wskazany w monoterapii u dorosłych pacjentów z nieoperacyjnym czerniakiem lub czerniakiem z przerzutami, u których stwierdzono obecność mutacji genu BRAF V600. Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest potwierdzenie obecności tej mutacji za pomocą zwalidowanego testu diagnostycznego.

Dabrafenib nie wykazuje skuteczności u pacjentów z czerniakiem bez mutacji BRAF (tzw. typ dziki), dlatego nie należy go stosować w tej grupie chorych.

Mechanizm działania

Dabrafenib jest inhibitorem kinaz RAF. Mutacje onkogenne BRAF, występujące w około 50% przypadków czerniaka, prowadzą do konstytutywnej aktywacji szlaku sygnałowego RAS/RAF/MEK/ERK. Najczęstszą mutacją BRAF (około 90% przypadków) jest V600E. Blokując zmutowane kinazy BRAF, dabrafenib hamuje nadmierną proliferację komórek nowotworowych.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie dabrafenibem powinien rozpoczynać i nadzorować lekarz z doświadczeniem w stosowaniu leków przeciwnowotworowych. Zalecana dawka wynosi 150 mg (2 kapsułki po 75 mg) dwa razy na dobę, co odpowiada całkowitej dawce dobowej 300 mg.

Lek należy przyjmować na czczo, co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku. Odstęp między dawkami powinien wynosić około 12 godzin. Dla zapewnienia regularności stosowania, dabrafenib należy przyjmować o stałych porach każdego dnia.

Dawka Częstotliwość Całkowita dawka dobowa
150 mg (2 x 75 mg) 2 razy na dobę 300 mg

Tabela 1. Standardowe dawkowanie dabrafenibu

Kapsułki należy połykać w całości, popijając wodą. Nie wolno ich rozgryzać, kruszyć ani mieszać z pokarmami lub płynami ze względu na niestabilność chemiczną substancji czynnej.

Leczenie dabrafenibem należy kontynuować do momentu, gdy pacjent przestaje odnosić korzyści z terapii lub do wystąpienia nieakceptowalnych działań toksycznych.

Modyfikacje dawkowania

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych może być konieczne czasowe przerwanie leczenia, zmniejszenie dawki lub całkowite zakończenie terapii. Dostępne są dwie moce kapsułek dabrafenibu (50 mg i 75 mg), co umożliwia elastyczne dostosowanie dawki.

Nie zaleca się modyfikacji dawkowania w przypadku wystąpienia raka kolczystokomórkowego skóry lub nowego ogniska pierwotnego czerniaka. Leczenie należy przerwać, jeśli temperatura ciała pacjenta wynosi ≥38,5°C.

Schemat redukcji dawki dabrafenibu:

  • Pełna dawka: 150 mg 2 razy na dobę
  • Pierwsze zmniejszenie: 100 mg 2 razy na dobę
  • Drugie zmniejszenie: 75 mg 2 razy na dobę
  • Trzecie zmniejszenie: 50 mg 2 razy na dobę

Nie zaleca się stosowania dawek mniejszych niż 50 mg dwa razy na dobę.

Postępowanie w zależności od nasilenia działań niepożądanych:
  • Stopień 1 lub 2 (tolerowane): kontynuacja leczenia z monitorowaniem
  • Stopień 2 (nietolerowane) lub 3: przerwanie leczenia do zmniejszenia nasilenia do stopnia 0-1, następnie redukcja dawki o jeden poziom
  • Stopień 4: całkowite zaprzestanie leczenia lub przerwanie do zmniejszenia nasilenia do stopnia 0-1, następnie redukcja dawki o jeden poziom

Po ustąpieniu działań niepożądanych można rozważyć ponowne zwiększenie dawki, stosując te same stopnie modyfikacji. Maksymalna dawka nie powinna przekraczać 150 mg dwa razy na dobę.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku: Nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej u pacjentów powyżej 65. roku życia.

Zaburzenia czynności nerek: U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie jest wymagane dostosowanie dawki. Brak danych dla pacjentów z ciężkimi zaburzeniami - należy zachować ostrożność.

Zaburzenia czynności wątroby: Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. Brak danych dla pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami - należy zachować ostrożność ze względu na możliwość zwiększonej ekspozycji na lek.

Dzieci i młodzież: Bezpieczeństwo i skuteczność dabrafenibu u osób poniżej 18. roku życia nie zostały ustalone. Brak dostępnych danych klinicznych.

Rasy inne niż kaukaska: Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności dabrafenibu u pacjentów ras innych niż kaukaska.

Warto zapamiętać
  • Dabrafenib jest skuteczny tylko u pacjentów z potwierdzoną mutacją BRAF V600
  • Lek należy przyjmować na czczo, zachowując około 12-godzinny odstęp między dawkami

Przeciwwskazania

Stosowanie dabrafenibu jest przeciwwskazane u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.

Przedawkowanie

Nie istnieje swoiste antidotum w przypadku przedawkowania dabrafenibu. W razie wystąpienia przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe oraz odpowiednie monitorowanie stanu pacjenta.

Skład

Substancją czynną leku jest dabrafenib w postaci mezylanu. Dostępne są dwie moce kapsułek twardych:

  • 50 mg dabrafenibu
  • 75 mg dabrafenibu

Dabrafenib jest istotnym lekiem w terapii celowanej czerniaka z mutacją BRAF V600. Jego stosowanie wymaga ścisłego monitorowania pacjenta oraz znajomości zasad modyfikacji dawkowania w przypadku wystąpienia działań niepożądanych. Kluczowe znaczenie ma właściwa kwalifikacja pacjentów do leczenia, oparta na potwierdzeniu obecności mutacji BRAF V600.


1) Program lekowy: leczenie czerniaka skóry lub błon śluzowych ipilimumabem


Wskazania

Produkt leczniczy jest wskazany w monoterapii u dorosłych pacjentów z nieoperacyjnym czerniakiem lub czerniakiem z przerzutami z mutacją genu BRAF V600.

Leczenie dabrafenibem powinien rozpoczynać i nadzorować wykwalifikowany lekarz posiadający doświadczenie w stosowaniu leków przeciwnowotworowych. Przed rozpoczęciem stosowania dabrafenibu, u pacjentów należy potwierdzić przy użyciu walidowanego testu obecność mutacji genu BRAF V600 w guzie nowotworowym. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania dabrafenibu u pacjentów z czerniakiem z genem BRAF typu dzikiego, nie należy stosować dabrafenibu w grupie pacjentów z genem BRAF typu dzikiego. Zalecana dawka dabrafenibu wynosi 150 mg (2 kaps. po 75 mg) 2x/dobę (co odpowiada całkowitej dawce dobowej 300 mg). Dabrafenib należy przyjmować co najmniej 1 h przed lub co najmniej 2 h po posiłku, zachowując odstęp ok. 12 h pomiędzy dawkami. Dabrafenib należy przyjmować o podobnej porze każdego dnia, aby zapewnić stosowanie się pacjenta do zaleceń lekarza. Czas trwania leczenia. Terapia powinna być prowadzona do czasu, kiedy pacjent nie odnosi już korzyści z leczenia lub do czasu wystąpienia nieakceptowanych objawów toksyczności. Pominięcie dawki. W przypadku pominięcia dawki nie należy już jej przyjmować, jeżeli do czasu przyjęcia następnej dawki pozostało mniej niż 6 h. Modyfikacja dawki. Kaps. dabrafenibu są dostępne w 2 mocach, 50 mg i 75 mg, co umożliwia skuteczne dostosowanie dawki. Postępowanie w razie działań niepożądanych może wymagać przerwania leczenia, zmniejszenia dawki lub zakończenia leczenia. Nie zaleca się modyfikowania dawek lub czasowego przerywania leczenia w przypadku działań niepożądanych, takich jak wystąpienie raka kolczystokomórkowego skóry (ang. cuSCC) lub wystąpienie nowego ogniska pierwotnego czerniaka. Należy przerwać leczenie, jeżeli temp. ciała pacjenta wynosi ≥38,5°C. Pacjentów należy oceniać w celu wykrycia przedmiotowych i podmiotowych objawów zakażenia. Nie zaleca się modyfikacji dawkowania skutkującego zastosowaniem dawek mniejszych niż 50 mg 2x/dobę. Zalecane zmniejszanie dawek dabrafenibu: poziom dawkowania: pełna dawka - 150 mg 2x/dobę; pierwsze zmniejszenie dawki - 100 mg 2x/dobę; drugie zmniejszenie dawki - 75 mg 2x/dobę; trzecie zmniejszenie dawki - 50 mg 2x/dobę. Schemat modyfikacji dawkowania dabrafenibu w zależności od stopnia nasilenia zdarzeń niepożądanych: stopień (CTC-AE): stopień 1 lub stopień 2 (tolerowane) - kontynuować leczenie i monitorować pacjenta odpowiednio do wskazań klinicznych; stopień 2 (nietolerowane) lub stopień 3 - wstrzymać leczenie do czasu zmniejszenia nasilenia objawów toksyczności do stopnia 0-1, a następnie zredukować dawkę o jeden poziom po wznowieniu leczenia; stopień 4 - całkowicie zaprzestać leczenia lub wstrzymać leczenie do czasu zmniejszenia nasilenia objawów toksyczności do stopnia 0-1, a następnie zredukować dawkę o jeden poziom po wznowieniu leczenia. Gdy objawy niepożądane u danego pacjenta poddają się skutecznie leczeniu, wówczas można rozważyć ponowne zwiększenie dawki z zastosowaniem takich samych stopni modyfikacji dawkowania. Dawka nie powinna być większa niż 150 mg 2x/dobę. Pacjenci ras innych niż rasa kaukaska. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności dabrafenibu u pacjentów ras innych niż rasa kaukaska. Brak dostępnych danych. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej u pacjentów w wieku >65 lat. Zaburzenia czynności nerek. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Nie ma dostępnych danych klinicznych na temat pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, w związku z czym nie można określić ewentualnej konieczności dostosowania dawki. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dabrafenibu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Zaburzenia czynności wątroby. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. Nie ma dostępnych danych klinicznych na temat pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, w związku z czym nie można określić ewentualnej konieczności dostosowania dawki. Metabolizm wątrobowy i wydzielanie z żółcią są głównymi drogami eliminacji dabrafenibu i jego metabolitów, w związku z czym ekspozycja u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może być zwiększona. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dabrafenibu u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dzieci i młodziez. Nie ustalono jeszcze bezpieczeństwa stosowania i skuteczności dabrafenibu u dzieci i młodzieży (osób w wieku <18 lat). Brak dostępnych danych klinicznych. Badania prowadzone na młodych zwierzętach wykazały działania niepożądane dabrafenibu, których nie obserwowano u dorosłych zwierząt.

Kaps. należy połykać w całości, popijając wodą. Nie należy ich rozgryzać, kruszyć ani mieszać z pokarmami lub płynami ze względu na niestabilność chemiczną dabrafenibu.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Nie istnieje swoiste leczenie w razie przedawkowania dabrafenibu. W razie przedawkowania u pacjenta należy zastosować leczenie objawowe oraz odpowiednie monitorowanie.

Dabrafenib jest inhibitorem kinaz RAF. Mutacje onkogenne BRAF prowadzą do konstytutywnej aktywacji szlaku RAS/RAF/MEK/ERK. Mutacje BRAF obserwuje się często w określonych nowotworach, w tym w około 50% przypadków czerniaka. Najczęściej obserwowaną mutacją BRAF jest V600E, która stanowi około 90% mutacji BRAF występujących w czerniaku.

1 kaps. twarda zawiera 50 mg lub 75 mg dabrafenibu w postaci mezylanu dabrafenibu.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Pacjentów i pracowników opieki zdrowotnej szczególnie zachęca się do zgłaszania wszelkich działań niepożądanych leków oznaczonych symbolem czarnego trójkąta tak, by możliwa była efektywna analiza wszystkich nowych informacji.