Symtiver - szczegółowe informacje dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Symtiver jest wskazany do leczenia objawów zawrotów głowy różnego pochodzenia u pacjentów dorosłych. Lek łączy w sobie działanie dwóch substancji czynnych - cynaryzyny i dimenhydraminy, co zapewnia kompleksowe oddziaływanie zarówno na ośrodkową, jak i obwodową część układu równowagi.

Cynaryzyna działa głównie na obwodową część układu równowagi poprzez hamowanie napływu jonów wapnia do komórek układu przedsionkowego. Z kolei dimenhydramina wpływa przede wszystkim na ośrodkową część układu równowagi, wykazując działanie przeciwhistaminowe i przeciwcholinergiczne. Połączenie tych substancji zapewnia lepszą skuteczność w porównaniu do monoterapii.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabletki należy przyjmować po posiłku, połykając w całości, bez rozgryzania i żucia, popijając niewielką ilością płynu. Okres leczenia nie powinien przekraczać 4 tygodni. Decyzję o ewentualnym przedłużeniu terapii podejmuje lekarz.

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby brak jest dostępnych danych dotyczących stosowania leku Symtiver. Należy zachować szczególną ostrożność przy podawaniu leku tej grupie pacjentów.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Symtiver jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancje czynne, difenhydraminę lub inne leki przeciwhistaminowe o podobnej budowie
• Ciężkie zaburzenia czynności nerek (ClCr ≤25 ml/min)
• Ciężkie zaburzenia czynności wątroby
• Jaskra z zamykającym się kątem przesączania
• Drgawki
• Podejrzenie podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego
• Nadużywanie alkoholu
• Zatrzymanie moczu związane z chorobami cewki moczowej i gruczołu krokowego

Przeciwwskazania wynikają z właściwości farmakologicznych substancji czynnych oraz ich metabolizmu. Difenhydramina jest całkowicie usuwana przez nerki, a obie substancje czynne są intensywnie metabolizowane w wątrobie przez enzymy cytochromu P450. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności tych narządów może dojść do kumulacji leku i nasilenia działań niepożądanych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania leku Symtiver należy zachować szczególną ostrożność w następujących przypadkach:

• Niedociśnienie - lek nie zmniejsza znacząco ciśnienia tętniczego, ale należy zachować ostrożność
• Choroby, które mogą ulec zaostrzeniu w związku z podawaniem leków przeciwcholinergicznych:
  • Podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe
  • Niedrożność odźwiernika dwunastnicy
  • Rozrost gruczołu krokowego
  • Nadciśnienie tętnicze
  • Nadczynność tarczycy
  • Ciężka choroba wieńcowa
• Choroba Parkinsona

Lek może powodować ospałość, szczególnie na początku leczenia. Pacjenci, u których wystąpi ten objaw, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Aby zminimalizować podrażnienia żołądka, produkt leczniczy należy przyjmować po posiłku.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji leku Symtiver. Jednakże, na podstawie właściwości farmakologicznych substancji czynnych, należy zwrócić uwagę na następujące potencjalne interakcje:

• Inhibitory oksydazy monoaminowej - mogą nasilać działanie przeciwcholinergiczne i uspokajające
• Prokarbazyna - może nasilać działanie leku
• Substancje o działaniu depresyjnym na OUN (alkohol, barbiturany, opioidy, leki uspokajające) - Symtiver może nasilać ich działanie uspokajające
• Leki przeciwnadciśnieniowe, efedryna, leki przeciwcholinergiczne (np. atropina, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) - możliwe nasilenie ich działania
• Antybiotyki aminoglikozydowe - Symtiver może maskować objawy ototoksyczne
• Leki powodujące wydłużenie odcinka QT w zapisie EKG (np. leki przeciwarytmiczne klasy Ia i III) - należy unikać jednoczesnego stosowania
• Substraty izoenzymu CYP2D6, szczególnie o wąskim indeksie terapeutycznym - zaleca się zachowanie ostrożności ze względu na hamowanie tego enzymu przez difenhydraminę

Należy poinformować pacjentów o zakazie spożywania napojów alkoholowych podczas stosowania leku Symtiver.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania cynaryzyny/dimenhydraminy u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach są niewystarczające. Ryzyko teratogenne pojedynczych substancji czynnych jest małe, jednak istnieje podejrzenie, że dimenhydramina może wywierać działanie oksytotyczne i skracać czas porodu. W związku z tym nie zaleca się stosowania leku Symtiver w okresie ciąży.

Dimenhydramina i cynaryzyna przenikają do mleka kobiecego. Z tego powodu produktu nie należy stosować podczas karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obserwowane w badaniach klinicznych to:

• Senność (w tym ospałość, zmęczenie, męczliwość, oszołomienie) - około 8% pacjentów
• Suchość w jamie ustnej - około 5% pacjentów

Reakcje te mają zwykle łagodny charakter i ustępują w ciągu kilku dni, nawet jeśli leczenie jest kontynuowane.

Inne działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość aplastyczna (bardzo rzadko)
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, np. reakcje skórne (rzadko)
• Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy (często), parestezje, amnezja, szum w uszach, drżenia, nerwowość, drgawki (niezbyt często)
• Zaburzenia oka: zaburzenia widzenia (rzadko)
• Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha (często)
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: pocenie się, wysypka (niezbyt często), nadwrażliwość na światło (rzadko)
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: trudności w oddawaniu moczu (rzadko)

Dodatkowo, ze stosowaniem dimenhydraminy i cynaryzyny wiążą się następujące reakcje niepożądane (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Dimenhydramina: paradoksalna pobudliwość (szczególnie u dzieci), pogorszenie istniejącej jaskry zamykającego się kąta, odwracalna agranulocytoza
• Cynaryzyna: zaparcie, zwiększenie masy ciała, uczucie ucisku w klatce piersiowej, żółtaczka cholestatyczna, zaburzenia pozapiramidowe, reakcje skórne rumieniowatopodobne, liszaj płaski

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania leku Symtiver mogą obejmować:

• Ospałość, zawroty głowy, ataksję
• Objawy przeciwcholinergiczne: suchość w jamie ustnej, nagłe zaczerwienienie twarzy, rozszerzone źrenice, częstoskurcz, gorączka, ból głowy, zatrzymanie moczu
• W ciężkich przypadkach: drgawki, omamy, pobudzenie, depresja oddechowa, nadciśnienie tętnicze, śpiączka

Leczenie przedawkowania powinno obejmować:

• Ogólne leczenie podtrzymujące w przypadku niewydolności oddechowej lub krążeniowej
• Płukanie żołądka izotonicznym roztworem chlorku sodu
• Monitorowanie temperatury ciała
• W przypadku znacznego ośrodkowego działania przeciwcholinergicznego: powolne podawanie fizostygminy dożylnie (lub domięśniowo) w dawce 0,03 mg/kg mc. (dorośli maks. 2 mg, dzieci maks. 0,5 mg)
• Dimenhydramina może być usuwana podczas dializy, jednak metoda ta jest uważana za niewystarczającą
• Hemoperfuzja z użyciem aktywowanego węgla może zapewnić odpowiednią eliminację leku

Brak dostępnych danych dotyczących usuwania cynaryzyny za pomocą dializy.

Właściwości farmakodynamiczne

Symtiver zawiera dwie substancje czynne o komplementarnym mechanizmie działania:

• Dimenhydramina (sól chloroteofilinowa difenhydraminy):
  • Lek przeciwhistaminowy o właściwościach przeciwcholinergicznych (przeciwmuskarynowych)
  • Wywiera działanie parasympatykolityczne i depresyjne na OUN
  • Wpływa na strefę uaktywnienia chemoreceptorów w regionie 4 przedsionka, wykazując działanie przeciwwymiotne i przeciw zawrotom głowy
  • Działa przede wszystkim na ośrodkową część układu równowagi
• Cynaryzyna:
  • Antagonista wapnia
  • Hamuje napływ jonów wapnia do komórek układu przedsionkowego
  • Wywiera głównie działanie uspokajające na układ równowagi
  • Działa przede wszystkim na obwodową część układu równowagi

Połączenie obu substancji czynnych w jednym preparacie zapewnia lepszą skuteczność w leczeniu zawrotów głowy niż monoterapia każdą z tych substancji. Należy jednak zauważyć, że nie oceniano zastosowania leku Symtiver w leczeniu choroby lokomocyjnej.

Skład

Jedna tabletka leku Symtiver zawiera:

• 20 mg cynaryzyny
• 40 mg dimenhydraminy

Precyzyjne dawkowanie obu substancji czynnych zapewnia optymalne działanie terapeutyczne przy jednoczesnej minimalizacji ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.